![[think]](./images/smilies/think.gif "think"){kind=small}
‘God, verlos mij van God.’
Meister Eckehart (13de eeuw)
Kerken, tempels, synagogen, moskeeën
Op onze planeet bevinden zich talloze kerken, kathedralen, tempels, synagogen, moskeeën en andersoortige heiligdommen. Talloos ook zijn de priesters, predikers, dominees, goeroes, moellahs, imams, lama’s, rabbi’s en sjamanen. Ook in het new-agecircuit treffen we allerlei eigentijdse goeroes aan. Zwaaiend met nieuwe bijbels en geheimzinnige geschriften, turend naar glanzende, uitslaande pendels, fluisterend over naderende ruimtecommando’s van Isjtar, zwelgend in mediamieke openbaringen, genietend van in wierook gehulde bizarre spiritistische seances – menige new-agepaus verkondigt met volle overtuiging zijn nieuwe dogma’s in vaak oncontroleerbare orakeltaal.
Zij die zich nog maar net wisten los te maken van reeds halfvergane kerken, waar knielen, opstaan, tinkelende belletjes, adembenemende wierook en gregoriaanse liederen het religieuze ritme bepaalden, kleven opnieuw als vliegen aan stroperige lijmstokken van hen die spreken over bevrijding, maar zelf gevangen zijn in een net van waan. Een nieuwe generatie van schemerlampverlichten verkondigt haar evangelie, compleet met esoterische hemelen en hellen, terwijl elders op de wereld fanatici en extremisten, gehersenspoeld door allerlei ideologieën, het zwaard hanteren. Bereid om in naam van hun almachtige god het hoofd af te slaan van hen die naar hun mening hun kop verloren hebben in een duivelse wereld en nu ‘hoofdelijk’ aansprakelijk worden geacht voor al hun daden. Als slaven of knechten van hun god voeren ze vonnissen uit die geheel ontdaan zijn van mededogen en liefde.
Navrant?
Al toen de uit Bagdad afkomstige soefimysticus Mansoer al Halladj Hallaj in de negende eeuw in diepe vreugde uitriep dat hij in het diepst van zijn wezen God was, kostte hem dat letterlijk zijn hoofd. Volgens de overlevering bleef het rollende hoofd maar herhalen: ‘En toch is het waar…’
Toen Jezus op de vraag van de Schriftgeleerden of hij God was, antwoordde: ‘Gij zegt het’, was ook zijn doodvonnis getekend. Schriftgeleerden (letterknechten) worden door letters gevoed, verlichten door de allesdoordringende geest. Schriftgeleerden vervormen spirituele kennis (‘brood’) tot dogma’s (‘stenen’). Verlichten vormen ‘stenen’ om tot ‘brood’. Al in de achttiende eeuw schreef de door de jezuïeten opgeleide Franse filosoof Voltaire in zijn La Tolérance over onthoofdingen ten gevolge van een opkomende religieuze onverdraagzaamheid. Navrant, dat een van de aanslagen in Parijs op vrijdag 13 november jl. vlak bij de Boulevard Voltaire plaatsvond.
Wellicht nog navranter was de tragische aanslag in Le Bataclan, waar de hardrockgroep The Eagles of Death Metal een oorverdovend rockconcert gaf. Deze rockgroep, die enkele maanden geleden in Tel Aviv voor een uitzinnige menigte een concert gaf, schrikt er niet voor terug om een aantal liederen aan de duivel te wijden. De affiches van de groep spreken duidelijke taal. Of men zulke muziek al dan niet ‘rotzooi’ of ‘rommel’ vindt, hangt af van ieders smaak. Navrant is wel dat het Franse woord bataclan letterlijk ‘rotzooi’, ‘rommel’ betekent. Dat er allerlei coïncidenties waren op 13 november is uitgebreid op diverse websites aan bod gekomen.
Strijd der godsdiensten
Godsdienst heeft talloze mensen tot het allerhoogste, maar ook tot het allerlaagste geïnspireerd. Verwoede strijd, godsdienstoorlogen, vervolgingen, inquisitie, folteringen, brandstapels, kruistochten, vervloekingen, verbanningen. Honderden miljoenen zijn de laatste tweeduizend jaar afgeslacht, onthoofd, in koelen bloede vermoord, gevierendeeld, verbrand, moedwillig verdronken, doodgeslagen, aan een paal gespietst, vergiftigd.
In naam van een almachtige, dwingende God die op alle fronten gehoorzaamd wenst te worden. Een God die zich in diverse ‘heilige boeken’ opwerpt als schepper van dit heelal. Een God voor wie woorden als wraak, vergelding en vrees belangrijker zijn dan liefde, mededogen en vergeving. Barmhartigheid wordt alleen maar getoond als er sprake is van gehoorzaamheid en slaafse onderwerping. En de uitvoerders van deze ‘wil Gods’ trekken in iedere tijd weer verdwaasd en onwetend door de wereld om te doden, af te slachten, te moorden. In alle monotheïstische godsdiensten (judaïsme, christendom, islam) is dit gebeurd, maar ook in polytheïstische godsdiensten. En het gebeurt triest genoeg nog steeds, in ernstige mate zelfs, omdat liefde, mededogen en vergeving zich bij velen niet kunnen nestelen in het hart. Het gebod ‘Gij zult niet doden’ lijkt voor verschillende uitleggingen vatbaar.
Bloedbaden en slachtpartijen in naam van God
Menselijke gevoelens en gedachten worden vaak geprojecteerd in godsbeelden en godsdienstige overtuigingen. Weinigen verdiepen zich echter in het vaak wreedaardige karakter van ‘goden’. Maar al te snel worden goden naar het rijk der mythen en fabels verwezen. Een ernstige vergissing. In de Middeleeuwen gaf de machtswellustige jonge paus Innocentius III (38 jaar) aan een kruistochtleger van ca. 400.000 christenen en huurmoordenaars onder leiding van de abt van Cîteaux, Arnaud Amaury, de opdracht om de katharen volledig uit te roeien. ‘Dieu le veut!’ (‘Het is Gods wil.’) In zijn bul tegen de katharen toont Innocentius zijn diepe haat en afschuw tegen deze ‘ketters’ en vervloekt hij hen van top tot teen.
Innocentius III
‘Hoe dieper u, “soldaten van Christus”, door het bloed van de ketters waadt, hoe hoger de kwijtschelding van uw zonden. Het paradijs staat voor u open’, schreef deze ‘Dienaar der dienaren van Christus’. Talloos zijn de aangerichte bloedbaden geweest om ‘ketters’ uit te roeien. De katholieke theoloog Hans Küng, klasgenoot van de afgetreden paus Jozeph Ratzinger (die voormalig hoofd was van het Heilig Officie – de vroegere inquisitie – en tijdens WO II met de nazi’s heulde), schat het aantal mensen dat de afgelopen tweeduizend jaar door ‘christelijke’ oorlogen (kruistochten, inquisitie, heksenvervolgingen, ketterjachten, enzovoort) vermoord is, op circa zestig miljoen. Fanatieke moslims, die weinig overeenkomst vertonen met hen die op vredelievende wijze de islam wensen te belijden, offeren zich vaak op gewelddadige wijze ten koste van anderen op als martelaar voor hun god. Hun wordt geleerd dat na hun ‘martelaarsdood’ het paradijs wacht, waar 72 maagden met bruine ogen hen zullen opwachten. In het Oude Testament staan talloze passages over vreselijke slachtpartijen en onthoofdingen, begaan door de Hebreeën en andere woestijnvolken. Miljoenen werden in het verleden al in naam van hun god afgeslacht. Een god over wie niet kritisch mag worden nagedacht, een god die menigeen tot de hevigste emoties brengt.
Verdeeldheid en strijd
In het christendom zijn honderden groeperingen, stromingen en sekten die elkaar genadeloos bestreden hebben en vaak nog bestrijden. De ‘enige, ware’ rooms-katholieke kerk is niet zonder bloedvergieten tot stand gekomen. Door de eeuwen heen zijn christelijke mystici en gnostici overal vervolgd. Ook de reformatie heeft talloze slachtoffers gekost. De oorlog tussen protestanten en katholieken in Ierland ligt nog niet lang achter ons en nog steeds laaien er regelmatig conflicten op. Hindoes en moslims bestreden elkaar zelfs ten tijde van Gandhi. In de islam strijdt een groot aantal soennieten wereldwijd met sjiieten, terwijl fundamentalistische moslims als salafisten en wahabieten andersdenkenden te vuur en te zwaard bestrijden. Duizenden vinden elkaar onder de zwarte vlag van Daesh (IS of ISIS) en staan ter wille van hun god een nieuw kalifaat voor door middel van een wreedaardige jihad. Dit kalifaat vindt zijn wortels mede in de afgrijselijke neokoloniale oorlogen, die de Verenigde Staten en hun geallieerden in o.a. Afghanistan, Irak, Syrië en Libië voerden en gedeeltelijk nog voeren. In Afghanistan slachten de Taliban ter wille van hun god meedogenloos hun eigen broeders en zusters af die zich niet houden aan de volgens hen veronderstelde oervorm van de islam. Deze slachtpartijen hebben mede te maken met de genadeloze geopolitieke oorlog die eerst Rusland en daarna Amerika in Afghanistan voerden. De islamitische fundamentalistische beweging Boko haram (de naam betekent ‘westerse opvoeding is zondig’) voert in verschillende delen van Afrika (o.a. Nigeria) een strijd tegen andersdenkenden, mede veroorzaakt door de westerse koloniale roofpartijen in ook dit werelddeel.
Natuurreligie werd lange tijd door de rooms-katholieke kerk als ‘heidens’ veroordeeld. Missionarissen, al spoedig gevolgd door militairen en captains of industry, wisten er wel raad mee. Menig christelijke groepering zegt trouwens geïnspireerd te zijn door een engel (lees: ‘wachter’ of ‘boodschapper’ van God).
Verdeeldheid en strijd
In het christendom zijn honderden groeperingen, stromingen en sekten die elkaar genadeloos bestreden hebben en vaak nog bestrijden. De ‘enige, ware’ rooms-katholieke kerk is niet zonder bloedvergieten tot stand gekomen. Door de eeuwen heen zijn christelijke mystici en gnostici overal vervolgd. Ook de reformatie heeft talloze slachtoffers gekost. De oorlog tussen protestanten en katholieken in Ierland ligt nog niet lang achter ons en nog steeds laaien er regelmatig conflicten op. Hindoes en moslims bestreden elkaar zelfs ten tijde van Gandhi. In de islam strijdt een groot aantal soennieten wereldwijd met sjiieten, terwijl fundamentalistische moslims als salafisten en wahabieten andersdenkenden te vuur en te zwaard bestrijden. Duizenden vinden elkaar onder de zwarte vlag van Daesh (IS of ISIS) en staan ter wille van hun god een nieuw kalifaat voor door middel van een wreedaardige jihad. Dit kalifaat vindt zijn wortels mede in de afgrijselijke neokoloniale oorlogen, die de Verenigde Staten en hun geallieerden in o.a. Afghanistan, Irak, Syrië en Libië voerden en gedeeltelijk nog voeren. In Afghanistan slachten de Taliban ter wille van hun god meedogenloos hun eigen broeders en zusters af die zich niet houden aan de volgens hen veronderstelde oervorm van de islam. Deze slachtpartijen hebben mede te maken met de genadeloze geopolitieke oorlog die eerst Rusland en daarna Amerika in Afghanistan voerden. De islamitische fundamentalistische beweging Boko haram (de naam betekent ‘westerse opvoeding is zondig’) voert in verschillende delen van Afrika (o.a. Nigeria) een strijd tegen andersdenkenden, mede veroorzaakt door de westerse koloniale roofpartijen in ook dit werelddeel.
Natuurreligie werd lange tijd door de rooms-katholieke kerk als ‘heidens’ veroordeeld. Missionarissen, al spoedig gevolgd door militairen en captains of industry, wisten er wel raad mee. Menig christelijke groepering zegt trouwens geïnspireerd te zijn door een engel (lees: ‘wachter’ of ‘boodschapper’ van God).
Zo beroepen bijvoorbeeld de mormonen zich in hun geheime geschriften op de engel Mormon, die zich openbaarde aan de vrijmetselaar Joseph Smith, die ‘de kerk der heiligen van de laatste dagen’ stichtte. Nogal wat mormonen werken als computerspecialisten in Salt Lake City en bij de CIA. Hun presidentskandidaat, de miljardair Mit Romney, haalde in de vorige verkiezingsronde bijna de eindstreep. Mohammed kreeg volgens de gangbare traditie de Koran gedicteerd door de engel Gabril en enkele eeuwen eerder was het de engel Gabriël die de maagd Maria de geboorte van Jezus aankondigde. Of het bij Mohammed en Maria om dezelfde engel (Gabril/Gabriël) gaat, laten we hier buiten beschouwing. Dat engelen soms totaal verschillende boodschappen doorgeven, die vaak tot grote verdeeldheid en onenigheid leiden, lijkt velen niet op te vallen of te storen. Zogenaamde oecumene tracht recht te strijken wat niet recht te strijken is. Fundamentele vragen worden nauwelijks of niet gesteld. Of de verschillende boodschappen van engelen nu rechtstreeks worden ontvangen of afkomstig zijn uit astrale gebieden, bijna altijd is het resultaat verdeeldheid, afwijzing of bestrijding van andere religieuze visies. Inspiratie door ‘de Geest Gods’ wordt te pas en te onpas gebruikt om de eigen boodschap als superieur te rechtvaardigen. De duif van vrede heeft al eeuwen gebroken vleugels.
Bekeringsdrift, dromen en nachtmerries
Preekstoelen bevinden zich allang niet meer torenhoog boven aandachtig luisterende gelovigen, maar zijn verplaatst naar de begane grond in de straat, naar publieke ruimtes en achterafzaaltjes. Daar vinden in politiek-religieuze termen debatten, gesprekken, uiteenzettingen en preken over God plaats, waarbij nauwelijks gezocht wordt naar wat waarheid mogelijk inhoudt. Luisteren naar elkaar en kritische vragen stellen lijken niet van primair belang. Het niveau van een preek is allang niet meer afhankelijk van de hoogte van de kansel, maar van de vaak platvloerse, emotionele en scherpe woorden die de ether in worden geslingerd. Of dat wat God wordt genoemd al dan niet bestaat, wordt niet eens ter discussie gesteld. Menig prediker lijkt beter dan God zelf te weten wat God van de mens verlangt. De boetepreken van de dominicanen (predikheren), de bekeringsdrift en macht van de jezuïeten (tot in China toe) en vele andere missionerende christelijke predikers hadden nog niet zo lang geleden als doel om zoveel mogelijk ‘ongelovigen’ tot christen te bekeren. Menig christelijk gezagsdrager stond tot het begin van de twintigste eeuw een (nieuw) christelijk rijk voor ogen, waarin godsdienstige en geopolitieke belangen met elkaar verstrengeld zijn, een soort Heilige Roomse Rijk in een nieuw kazuifel. Menig rechtgeaarde fundamentalistische moslimleider staat in onze tijd een nieuw kalifaat voor ogen (zoals Abu Bakr al-Baghdadi van Daesh) en nogal wat soennieten en sjiieten dromen van een groot islamitisch rijk, waar voor andersdenkenden niet al te veel plaats meer is. In Turkije werkt president Erdogan hard aan zíjn ideaal: een nieuwe groot Turks (moslim)rijk in de stijl van Mustafa Kemal Atatürk. Op het beledigen van Atatürk, ‘de vader van alle Turken’, wiens portret in de werkkamer van Erdogans paleis hangt, staat overigens nog steeds een zware gevangenisstraf.
En in Jeruzalem droomt een zionistische machtselite, ten koste van talloze Palestijnen, van een Groot-Israël, een joodse staat, die volgens de belofte van Jahweh, ‘de Heer der hemelse legerscharen’, tot ver over de grenzen van Israël reikt, tot in hele delen van Irak, Syrië, Egypte, Libië en Jordanië. Precies daar waar nu de grootste onrust heerst en een zware strijd woedt tussen verschillende religieuze groeperingen. Daar waar bij de Al-Aqsamoskee op de Tempelberg in Jeruzalem de drie monotheïstische godsdiensten, die zich alle drie beroepen op Abraham als stamvader, elkaar maar al te vaak in naam van God op leven en dood bestrijden.
Werd ook nu een aantal keren verwijderd bij het plaatsen van de rest
van dit 1e deel ....
Hier is dus nog meer te lezen:
http://kinderenvanhetlicht.blogspot.com ... xCE5zUE.99
viel nu erg mee hoor, echt