Het is ook lastig, maar misschien minder lastig dan dat je denkt.taigitu schreef:Wat ik nu zo lastig vind bij de dingen die je schrijft steeds weer opnieuw, dat op ene moment God (met een grote G) ALLES is, zoals hierboven de chemie(?) liefde.
Een ander moment waarop je chemie/ liefde zou moeten praktiseren, schakel je die Goddelijke liefde uit en ga je voor ego?
Ik heb er heel veel over geschreven en zal het proberen in een notendop te vertellen.
Alles is chemie, althans zo zie en voel ik het, nou ja ... vooruit, ik stel dat zelfs.
Een chemische binding is een aantrekkende kracht tussen twee of meer atomen, ionen of moleculen.
Chemische binding houdt de deeltjes in moleculen en in vloeistoffen en vaste stoffen bij elkaar.
De 'aantrekkende kracht' is energie en dus liefde pur sang.
Alles bestaat uit atomen en een molecuul is opgebouwd uit atomen die in een vaste rangschikking van chemische bindingen met elkaar verbonden zijn.
Ik noem dit liefde, de aantrekkende kracht die verbindt, God met een grote G.
Die liefde (dat van wat ik zojuist beschreven heb) is inderdaad in alles te vinden:
God is in jou (wat inderdaad ook terug te vinden is in de Bijbel, -het koninkrijk van God- maar dat terzijde) en in alles, ook in de mug en de mier.
Ik ben alles, ik ben God, maar niets minder dan de mug of de mier.
Ik ben het voertuig wat praktiseert. Ik ben het ego met God in mij.
Zou ik iemand vragen of de persoon (het ego van de persoon) in kwestie hulp wil en dat vervolgens ignoreren, dan zou ik voorbij gaan aan de integriteit van de ander.
... en met een streep er onder.taigitu schreef:Wat stukjes uit de discussie:
Je herhaalt dat 'helende' energie sturen, ongevraagd een no-no is.
Je herhaalt mij dat ik schreef dat ik (helende energie sturen) al mijn hele leven doe.
Je vergeet echter dat je het mij daarna nog een keer uit hebt gelegd (helende energie sturen) en ik schreef op 04 mei 2016, 08:53 uur dat ik het nu beter begrijp.
Jammer dat je dit niet gelezen hebt.
Ik stuur inderdaad mij hele leven al energieën, maar niet op de wijze die een healer doet.
Ik dacht mijn hele leven dat ik helende energie schonk aan mensen die mij dierbaar waren, op een manier zoals ik het altijd heb gedaan.
Ik doe het zoals Marianne schreef, (Brand dan een witte kaars en vraag in liefde hulp voor je medemens, zo blijft de hulp zuiver.)
Ik verwees nog naar mijn avatar die ik altijd heel zorgvuldig kies en dat heb ik geschreven op 03 Mei 2016, 09:39 uur, wat dus ook (ongevraagd) energie geven is … maar nogmaals, anders dan dat een healer dat doet.
Daarna ga je nog een keer herhalen en het bezorgt mij waarlijk een beetje hoofdpijn, ik ben al een hele poos bezig met mijn bericht naar jou toe.
Zoals ik al schreef, ik kan iemand iets heel moois wensen en dan energie sturen in de vorm van een kaarsje, maar ik ga die persoon dan niet 'behandelen' … ik zou zelfs niet weten hoe.
Nogmaals, ik heb op 04 Mei 2016, 08:53 uur geschreven dat ik het nu beter begrijp, en toch herhaal je weer. Ik merk daaruit op dat je mijn reacties niet (goed) leest.
En wat doe je nu toch, je haalt er zelfs artikelen bij over grondrechten?
Ik ben al ruim drie jaar bezig met allerlei artikelen en rechtspraak, bezwarencommissies en advocaten.
Wetten en artikelen beperken de vrije geest en dat doet de Bijbel ook, maar blijkbaar komt het hoe dan ook niet over bij jou.
Dit voelt écht niet goed, mij overkomt een soort van negatieve energie.
Je maakt mij werkelijk verdrietig.
Erg lang geleden kreeg ik ongevraagd per post een heel erg lief kaartje van iemand die ik heel erg waardeer en dat is nog steeds zo.
Het was een zelfgemaakt kaartje met de tekst 'Overtuiging' is bijna alles.
Ik kijk er nu naar en dat doe ik elke dag, maar ik voel me nu ook naar en de kracht van het kaartje lijkt energie te verliezen.
Ik bespeur traanvocht en nee, het gaat niet goed.