Zwarte Piet en spiritualiteit
Geplaatst: 06 okt 2017, 09:14
Alleen geplaatst om even te lezen voor wie dit interessant en leuk vind.
CITAAT:
Zwarte Piet en spiritualiteit
door ZESHIN VAN DER PLAS op 30 MEI 2016
Nu de discussie over Zwarte Piet weer oplaait doordat hoofdpiet Erik van Muiswinkel aangaf niet meer in het sinterklaasjournaal van de Nederlandse publieke omroep mee te doen, wil ik wat zaken aantippen waar men niet zo bij nadenkt bij een kinderfeest. In een vorig artikel schreef ik: ‘Vanuit emotionele overwegingen wordt kennis en cultuur afgeschaft zonder te beseffen wat de diepere waarde van deze gebruiken zijn.’
In mijn optiek komt de kritiek voort uit onmacht iets te kunnen veranderen aan het discriminatieprobleem. Maar zij die Zwarte Piet gebruiken om de slavernijgeschiedenis in beeld te brengen hebben niet zo’n goede stok om de hond te slaan. Het waren Arabische slavenhalers die hele Afrikaanse dorpen gevangen namen en aan Hollanders, Portugezen, Engelsen, Fransen, enzovoort verkochten. Op de Middellandse Zee voeren Barbarijse zeerovers afkomstig uit Marokko, Algerije, Tunesië, Libië en de Siwa van Egypte’ .die blank, bruin, zwart en geel gevangen namen, als slaven hielden en ook verkochten. Dat slaven altijd de gekleurde medemens was is een misverstand.
Page
We hebben het hier over een tijd die ver achter ons ligt, maar het sinterklaasfeest heeft nog een oudere historie dan de slavernijgeschiedenis. Sint Nicolaas is naar alle waarschijnlijkheid rond 280 na christus geboren. Zwarte Piet komt bij de goedheiligman pas in 1700 in beeld, maar dan wel gekleed als page. Een page is wel een knecht maar absoluut geen slaaf, een page is in opleiding bij zijn meester/leraar. Dit tot zover de christelijke versie van de bisschop van Mira want het is een veel ouder verhaal.
Om heidense gebruiken de kop in te drukken zijn veel van die gebruiken gekerstend, zo ook het Sint Nicolaas verhaal. Van origine is Sint Nicolaas Odin, die met zijn paard Sleipnir in gezelschap van zijn knecht Oel door de wolken rijdt. Zwarte Piet staat vanuit deze optiek symbool voor het donkere, negatieve, de nacht, de zwarte kant van het yin yang symbool. Zijn zwarte gezicht en roe zijn daar de herkenningstekens van. Sint Nicolaas staat symbool voor het licht, positieve, de dag, het witte gedeelte van het yin yang symbool, zijn staf die de levensboom verbeeld is zijn herkenningsteken.
Veel religieuze symbolen geven de dualiteit van het bestaan aan, de twee driehoeken van de davidsster, het kruis, een horizontale en verticale balk, het lemniscaat, wat een getordeerde cirkel of enso is, enz. Maar hoe komt Zwarte Piet aan zijn herkenningsteken? Dat is terug te voeren tot de Egyptische oudheid. De kromstaf en dorsvlegel- de waardigheidssymbolen van de farao’s zijn overgegaan in het christendom en gaan door het leven als de bisschopsstaf en wijwaterkwast. In veel religies komen deze symbolen voor. In het boeddhisme zijn het de Kotshu en Hossu. De vertaling van de Hossu is ‘wegbereider voor kinderen’ en in het licht van de roe van Zwarte Piet geeft dat te denken.
Veel gebruiken en symbolen zijn wegwijzers op het levenspad van de mens die ons terugvoeren naar dat wat elk mens wil. Zij die dit pad ons voor zijn gegaan hebben deze gebruiken en symbolen achter gelaten als wegwijzers. Het is daarom ook niet zo verwonderlijk dat je in verschillende (religieuze) culturen vergelijkbare symbolen tegenkomt. Die uit onze eigen cultuur zijn vaak aangetast, vervormd of met opzet vervalst. Je kunt ze in andere religies in vergelijkbare vorm terug vinden en zo tot de ontdekking komen dat alle religies niet meer dan leermethode zijn die tot de universele waarheid leiden. Een metafoor die ik vaak gebruik is dat religies verschillende ramen zijn, van vorm en kleur, waar een en het zelfde licht door naar binnen schijnt. De rakusu vertoont veel overeenkomsten met de Joodse ‘hosen’ , de borstplaat van de hogepriester.
Inzicht verdiepen
Al deze symboliek kun je zien als studiemateriaal om je inzicht te verdiepen, ik schreef al in een vorig artikel dat de haan voor ontwaken staat die terug te vinden is op de kerktoren en de palmpasenstok. Ik heb het niet gehad over dat de bisschopsstaf, de kromstaf, de Hermesstaf,’ de staf van Mozes, de meiboom, de Japanse ‘kotshu’ te herleiden zijn tot de levensboom. Maar als ik de waarde van onze symboliek in feesten, religies en gebruiken- die ik ken, want er is heel veel wat ik nog niet ken, moet gaan beschrijven, ben ik nog wel even bezig. Zij, die mijn argumenten nogal magertjes vinden hebben gelijk, maar dat neemt niet weg dat we zuinig moeten zijn op ons cultuurgoed.
Het lijkt mij niet verstandig uit emotionele overwegingen iets weg te doen wat de mens inzicht geeft in zijn bestaan, dat op termijn wel eens de oplossing voor het discriminatieprobleem zou kunnen zijn. Persoonlijk ben ik blij met ons multi-gekleurd Nederland, ik ben een kennis-junk. Ik ben de halve wereld over gereisd om met vreemde culturen en gebruiken in contact te komen, om zo mijn opvattingen te verbreden en inzicht op te doen. Ik ben dus heel blij met het Kwakoe festival, de Turkse bakker, de Marokkaanse slager het Griekse, Pizza, Tandori en het Thaise restaurant, het carnaval in Rotterdam, enz, enz. Het heeft de Nederlandse cultuur verrijkt. Van mij mag iedereen het Slachtfeest, Suikerfeest, of welk religieus ander feest dan ook vieren. Als je mij zou vragen om vanuit dit oogpunt een schaap te slachten, in het licht van: ‘leren, inzicht, begrip,’ zou ik het in overweging nemen.
Wie denkt de waarheid in pacht te hebben vindt de rest van de wereld tegenover zich. We zullen het samen moeten doen omdat we met z’n allen op deze postzegel wonen die iedereen met trots Nederland mag noemen. We zijn allemaal Nederlanders dus het is zaak voor iedereen als eerste stap te werken aan zijn of haar Nederlanderschap en van daaruit naar wereldburgerschap. Zo is het mogelijk om de eenheid van alles in het licht van karuna (mededogen) te zien, waarvoor cultuur, symbolen en gebruiken onmisbaar zijn.
https://boeddhistischdagblad.nl/achterg ... tualiteit/
CITAAT:
Zwarte Piet en spiritualiteit
door ZESHIN VAN DER PLAS op 30 MEI 2016
Nu de discussie over Zwarte Piet weer oplaait doordat hoofdpiet Erik van Muiswinkel aangaf niet meer in het sinterklaasjournaal van de Nederlandse publieke omroep mee te doen, wil ik wat zaken aantippen waar men niet zo bij nadenkt bij een kinderfeest. In een vorig artikel schreef ik: ‘Vanuit emotionele overwegingen wordt kennis en cultuur afgeschaft zonder te beseffen wat de diepere waarde van deze gebruiken zijn.’
In mijn optiek komt de kritiek voort uit onmacht iets te kunnen veranderen aan het discriminatieprobleem. Maar zij die Zwarte Piet gebruiken om de slavernijgeschiedenis in beeld te brengen hebben niet zo’n goede stok om de hond te slaan. Het waren Arabische slavenhalers die hele Afrikaanse dorpen gevangen namen en aan Hollanders, Portugezen, Engelsen, Fransen, enzovoort verkochten. Op de Middellandse Zee voeren Barbarijse zeerovers afkomstig uit Marokko, Algerije, Tunesië, Libië en de Siwa van Egypte’ .die blank, bruin, zwart en geel gevangen namen, als slaven hielden en ook verkochten. Dat slaven altijd de gekleurde medemens was is een misverstand.
Page
We hebben het hier over een tijd die ver achter ons ligt, maar het sinterklaasfeest heeft nog een oudere historie dan de slavernijgeschiedenis. Sint Nicolaas is naar alle waarschijnlijkheid rond 280 na christus geboren. Zwarte Piet komt bij de goedheiligman pas in 1700 in beeld, maar dan wel gekleed als page. Een page is wel een knecht maar absoluut geen slaaf, een page is in opleiding bij zijn meester/leraar. Dit tot zover de christelijke versie van de bisschop van Mira want het is een veel ouder verhaal.
Om heidense gebruiken de kop in te drukken zijn veel van die gebruiken gekerstend, zo ook het Sint Nicolaas verhaal. Van origine is Sint Nicolaas Odin, die met zijn paard Sleipnir in gezelschap van zijn knecht Oel door de wolken rijdt. Zwarte Piet staat vanuit deze optiek symbool voor het donkere, negatieve, de nacht, de zwarte kant van het yin yang symbool. Zijn zwarte gezicht en roe zijn daar de herkenningstekens van. Sint Nicolaas staat symbool voor het licht, positieve, de dag, het witte gedeelte van het yin yang symbool, zijn staf die de levensboom verbeeld is zijn herkenningsteken.
Veel religieuze symbolen geven de dualiteit van het bestaan aan, de twee driehoeken van de davidsster, het kruis, een horizontale en verticale balk, het lemniscaat, wat een getordeerde cirkel of enso is, enz. Maar hoe komt Zwarte Piet aan zijn herkenningsteken? Dat is terug te voeren tot de Egyptische oudheid. De kromstaf en dorsvlegel- de waardigheidssymbolen van de farao’s zijn overgegaan in het christendom en gaan door het leven als de bisschopsstaf en wijwaterkwast. In veel religies komen deze symbolen voor. In het boeddhisme zijn het de Kotshu en Hossu. De vertaling van de Hossu is ‘wegbereider voor kinderen’ en in het licht van de roe van Zwarte Piet geeft dat te denken.
Veel gebruiken en symbolen zijn wegwijzers op het levenspad van de mens die ons terugvoeren naar dat wat elk mens wil. Zij die dit pad ons voor zijn gegaan hebben deze gebruiken en symbolen achter gelaten als wegwijzers. Het is daarom ook niet zo verwonderlijk dat je in verschillende (religieuze) culturen vergelijkbare symbolen tegenkomt. Die uit onze eigen cultuur zijn vaak aangetast, vervormd of met opzet vervalst. Je kunt ze in andere religies in vergelijkbare vorm terug vinden en zo tot de ontdekking komen dat alle religies niet meer dan leermethode zijn die tot de universele waarheid leiden. Een metafoor die ik vaak gebruik is dat religies verschillende ramen zijn, van vorm en kleur, waar een en het zelfde licht door naar binnen schijnt. De rakusu vertoont veel overeenkomsten met de Joodse ‘hosen’ , de borstplaat van de hogepriester.
Inzicht verdiepen
Al deze symboliek kun je zien als studiemateriaal om je inzicht te verdiepen, ik schreef al in een vorig artikel dat de haan voor ontwaken staat die terug te vinden is op de kerktoren en de palmpasenstok. Ik heb het niet gehad over dat de bisschopsstaf, de kromstaf, de Hermesstaf,’ de staf van Mozes, de meiboom, de Japanse ‘kotshu’ te herleiden zijn tot de levensboom. Maar als ik de waarde van onze symboliek in feesten, religies en gebruiken- die ik ken, want er is heel veel wat ik nog niet ken, moet gaan beschrijven, ben ik nog wel even bezig. Zij, die mijn argumenten nogal magertjes vinden hebben gelijk, maar dat neemt niet weg dat we zuinig moeten zijn op ons cultuurgoed.
Het lijkt mij niet verstandig uit emotionele overwegingen iets weg te doen wat de mens inzicht geeft in zijn bestaan, dat op termijn wel eens de oplossing voor het discriminatieprobleem zou kunnen zijn. Persoonlijk ben ik blij met ons multi-gekleurd Nederland, ik ben een kennis-junk. Ik ben de halve wereld over gereisd om met vreemde culturen en gebruiken in contact te komen, om zo mijn opvattingen te verbreden en inzicht op te doen. Ik ben dus heel blij met het Kwakoe festival, de Turkse bakker, de Marokkaanse slager het Griekse, Pizza, Tandori en het Thaise restaurant, het carnaval in Rotterdam, enz, enz. Het heeft de Nederlandse cultuur verrijkt. Van mij mag iedereen het Slachtfeest, Suikerfeest, of welk religieus ander feest dan ook vieren. Als je mij zou vragen om vanuit dit oogpunt een schaap te slachten, in het licht van: ‘leren, inzicht, begrip,’ zou ik het in overweging nemen.
Wie denkt de waarheid in pacht te hebben vindt de rest van de wereld tegenover zich. We zullen het samen moeten doen omdat we met z’n allen op deze postzegel wonen die iedereen met trots Nederland mag noemen. We zijn allemaal Nederlanders dus het is zaak voor iedereen als eerste stap te werken aan zijn of haar Nederlanderschap en van daaruit naar wereldburgerschap. Zo is het mogelijk om de eenheid van alles in het licht van karuna (mededogen) te zien, waarvoor cultuur, symbolen en gebruiken onmisbaar zijn.
https://boeddhistischdagblad.nl/achterg ... tualiteit/