Er was eens… in het TijdRuimteloze

Hier kan men onderwerpen plaatsen zoals : wijsheid , inzicht , tarot , orakels enz.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Er was eens… in het TijdRuimteloze

Bericht door Susan » 27 jul 2018, 09:25

En God ontstak de oerknal…
Er was eens… in het TijdRuimteloze, God, die besloot samen met miljarden engelen de kosmos te scheppen, een hemelruim waarin wezens gelijk aan Hem zouden leven en geleidelijk aan ontdekken hoe die kosmos uiteindelijk in elkaar zou steken. Het kostte zeven dagen voorbereidingstijd om de concepten te ontwikkelen, al hadden de engelen geen besef van tijd, want die zou pas ontstaan na de Oerknal, net als ruimte.

De almachtige God wist dat de wezens die zichzelf mensen zouden noemen, het woord Oerknal zouden geven aan Zijn Schepping, ook al zouden ze nooit alle ins en outs begrijpen van deze enorm krachtige scheppingsdaad. Ze zouden denken dat de Oerknal uiteenspatte in de ruimte, maar die was er helemaal niet. De Oerknal zou zijn eigen ruimte scheppen en daarmee ook tijd. Vol liefde hield God de komende Oerknal, zo groot als een sappige grapefruit, in Zijn handen.

Het woord mens vond God heel goed gevonden, want afgeleid van het Latijnse woord – God spreekt alle talen – mens of mentis, dat ‘geest’ betekent. Daar God zelf geest is vond Hij dat wel passend. Hij zou de menselijke geesten Zijn adem inblazen, opdat zij een lichaam zouden krijgen, want mensen moesten zich wel voort kunnen planten, wil God Zijn doel bereiken. Daarom had hij liefde en seks mee geschapen. Zijn uiteindelijke doel was eindeloos mensen te scheppen en met hen de kosmos te bevolken. Voor dat doel had Hij ook miljarden hemellichamen geschapen, die nu nog in de Oerknal zaten. De Oerknal naderde het punt van ontsteking.

Het aftellen was begonnen. Al het voorbereidende scheppingswerk was af. Dat bestond vooral uit ideeën, geestelijke scheppingen die heilige woorden meekregen zodat ze na de Oerknal gematerialiseerd konden worden. De ideeën kwamen van God en de engelen, wezens die volkomen zuiver waren en slechts zuiver konden denken en handelen, zuivere woorden konden uitspreken die zich vasthechten aan de ideeën. Alleen dan was een goede, zuivere schepping mogelijk. Dat alles zou dan gematerialiseerd worden in de 14 miljard jaren die volgden op de Oerknal en ook nog lang daarna.

De Oerknal kon knallen. God sprak hiervoor de magische woorden uit die enigszins geparafraseerd later in het Johannesevangelie in de Bijbel zouden komen:

‘In het begin was het Woord, en het Woord was bij Mij, en het Woord was van Mij. Het was in het begin bij Mij. Alles is door Mij ontstaan, en buiten Mij om is er niets ontstaan. Wat ontstaan was, had leven in Mij, en het leven was het licht van de mensen.’
Die Woorden hadden een ongelooflijk effect. De Oerknal was daar. Het universum was begonnen te ontstaan, en zou zich alleen maar uitbreiden. Eerder had God aan de engelen laten zien hoe dat eruit zag. Hij had een blauwe ballon opgeblazen die groter en groter werd. Op de ballon waren sterren getekend, hele melkwegstelsels, die zich steeds verder van hun oorsprong en van elkaar verwijderden. De ballon werd groter en groter. Vol ontzag hadden de engelen ernaar gekeken en God had hen in eeuwige dankbaarheid geprezen in zijn Oerknalspeech: ‘Jullie hebben er allemaal fantastisch aan meegewerkt!’

‘De mensen zullen dit moment terugvinden,’ zo vervolgde God zijn speech, ‘en het ‘sporen van kosmische inflatie’ noemen. Ze zullen het signaal vinden dat het gevolg is van de ultra snelle inflatie van het heelal, fracties van seconden nadat ik Mijn Woorden uitsprak.’

Donderend applaus van miljarden engelen viel God ten deel, waarmee de Oerknal het geluid van zijn beginmoment kreeg. De engelen hadden hun geestelijk handgeklap gematerialiseerd, anders zou Gods Schepping nooit Oerknal geheten kunnen hebben. Ze hadden aan alles gedacht.

In het jaar van deze geschiedschrijving, 2015, weten de wetenschappers op aarde nog altijd niet waardoor de Oerknal uiteindelijk uiteen knalde. Een beroemde professor zei dat degene die dat te weten zou komen tweemaal de Nobelprijs zou winnen.
God glimlachte, Hij wilde die prijs wel eens in ontvangst komen nemen. ‘Big Bang needs Me.’

Paul Delfgaauw
25 juni 2015

https://godenenmensen.wordpress.com/en- ... e-oerknal/
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Plaats reactie