Romantisch.. Zijn er nog mensen die dat gevoel hebben?

[Agaat]

Romantiek,...

Volgens mijn man is dat: Samen op de bank met een bak popcorn, en het feit ik voor mijn Moederdag bijvoorbeeld een nieuwe vaatwasser krijg. ( waardeer ik wel hoor, maar soms moet ik er wel eens om lachen)

Volgens mij is dat: Samen dineren bij kaarslicht, een bos rozen, een lekker luchtje voor mijn man een lange strandwandeling om daarna heerlijk samen naar bed te gaan...

Hierin verschillen mijn man ik totaal, hij is absoluut niet die romanticus die ik me had voorgesteld, maar liefde maakt blind, en wint alles.

@ Tet..

Ik vraag me sterk af, gezien jou sarcasme hoe jij romantiek hiermee rijmt?

Een ruwe hamburger, leren kleding, en ACDC als achtergrond muziekje?

Hmm, with al due respect.. denk dat de vrouwtjes toch meer zullen vallen voor: Mier-zoete-Andre Rieu taferelen, dan de 'nuchtere' sarcasme zoals ik die uit jou berichten opmaak.

[Gast1]

Hmmm, Paulus... Het schijnt niet helemaal te lukken. Ik had alweer een sprongetje gemaakt naar het topic wat ik geopend heb maar de discussie ging toch nog even voort. Agaat is weer on-topic en zelf zal ik die draad ook weer op gaan pakken. Horen dit soort kaarten überhaupt onder de noemer 'Religie en levensbeschouwing' te staan? In de verdere discussie is even gefocust op paranormaal (waar ik ook even over nagedacht heb) en ik kan me er in vinden wat Taigitu schrijft. Niet om partij te kiezen overigens. Ik focus me nu even op religie en levensbeschouwing:

Onder religie wordt gewoonlijk een van de vele vormen van zingeving, of het zoeken naar betekenisvolle verbindingen, verstaan, waarbij meestal een hogere macht, opperwezen of god centraal staat.
In bredere zin duidt het woord 'religie' op een algemenere vorm van spiritualiteit, gevoelens, gedachten met betrekking tot de zin van het leven. Deze religiositeit kan al dan niet beschouwd worden in relatie tot een macht, of manifestaties van een macht, of een (bewust) niet nader gedefinieerd beginsel, essentie of entiteit. Het gaat daarom dus niet per se om een identiteit, een persoon.

Levensbeschouwing is een visie op het leven: wat het leven betekent, wat de waarde ervan is en hoe het geleefd moet worden.
Een term die erop lijkt is filosofie, alhoewel filosofie vooral een gerichte levensbeschouwelijke activiteit op rationele grondslag is. Levensbeschouwingen echter kunnen ook een minder rationele basis hebben. Zo is het mogelijk dat de aanhangers ervan zich beroepen op een al dan niet voor iedereen toegankelijke openbaring van buitenaf (religie en/of esoterie), op een 'innerlijke stem' (eigen geweten of gevoel of ook esoterie) of op culturele tradities. 'Ideologie' en 'wereldbeeld' zijn termen die overlappen of vaak geassocieerd worden met het begrip levensbeschouwing.

Osho Zen Tarot ... Het is dus een tarot. Wat is tarot?

De Tarot (eerst bekend als tarocchi, ook tarock en soortgelijke namen), is een kaartspel van achtenzeventig kaarten, dat vanaf het midden van de vijftiende eeuw in verschillende delen van Europa werd gespeeld. Kaartspelen werd in Europa gebruikelijk in de late 14de eeuw, waarschijnlijk gaat het om de uit Mamlukkaarten uit Egypte, met kleuren die erg lijken op de kleuren van de Tarot: Zwaarden, Staven, Bekers en Munten (ook bekend als schijven of pentakels). De oudste overgeleverde Tarotkaarten komen uit vijftien onvolledige decks uit het midden van de 15e eeuw, geschilderd voor voor de Visconti-Sforza familie, de heersers van Milaan. Voor divinatie met behulp van speelkaarten in 1540 is bewijs gevonden in een boek getiteld: De orakels van Francesco Marcolino da Forli waarin eenvoudige orakels door middel van het trekken van een kaart worden beschreven, al wordt aan de kaart zelf geen voorspellende betekenis toegekend.Tarotkaarten zouden later in verband worden gebracht met mystiek en magie. Tarot werd pas op grote schaal door mystici, occultisten en geheime genootschappen geadopteerd vanaf de 18e en 19e eeuw.

Gezien deze gegevens lijkt het mij, dat als er al een keuze gemaakt zou moeten worden, dat Osho Zen Tarot eerder onder 'Paranormaal' hoort dan onder 'Religie en levensbeschouwing'.

Excuus dat ik nu ook even off-topic ging. Op een of andere wijze ben ik ook erg nieuwsgierig naar Taigitu's opvatting over romantiek én wat vind je van deze nummers én de bijbehorende plaatjes? (repeat):







Let vooral wel, het is beslist niet persoonlijk bedoeld Het gaat om de stijl, de muziek en de plaatjes in het algemeen. Romantiek.
De andere dames en heren zijn duidelijk en ik weet natuurlijk ook niet over zich hier op dit topic een dame voordoet als een heer of andersom.
Ben wel wel benieuwd.

Daarnaast ben ik natuurlijk ook nieuwsgierig wie dit nog meer mooi vindt en wat ik minstens even interessant vindt is wie dit niet mooi vind.

[taigitu]

Gast1 schreef:
Op een of andere wijze ben ik ook erg nieuwsgierig naar Taigitu's opvatting over romantiek én wat vind je van deze nummers én de bijbehorende plaatjes?

Bij de opvatting van romantiek denk ik eerder aan de uiterlijke manifestatie van dingen zoals bijvoorbeeld in de kunst. Als je bijvoorbeeld op de tv ziet hoe een en ander georkestreerd wordt om iemand ten huwelijk te vragen dan is dat voor mij meer een proberen te bewijzen hoeveel je van iemand houdt. Dat zijn goedbedoelde franje. Het voelt voor mij niet romantisch. Ook een kamer vol zetten met bloemen doet het niet voor mij.
Het is bedacht, te geknutseld.

Romantiek in een relatie is voor mij iets intiems dat je deelt met de ander omdat die begrijpt wat je voelt. Dat kan zelfs gebeuren als ik op een terras zit en 'mensen kijk'. Als je dan iets opvalt aan een voorbijganger en je je partner aankijk, die direct weet wat ik voel/bedoel, zonder woorden.
Romantiek vloeit en is niet in te pakken.

[Tet]

@ Tet..

Ik vraag me sterk af, gezien jou sarcasme hoe jij romantiek hiermee rijmt?

Waarmee?

Een ruwe hamburger, leren kleding, en ACDC als achtergrond muziekje?

What makes you say that?

Hmm, with al due respect.. denk dat de vrouwtjes toch meer zullen vallen voor: Mier-zoete-Andre Rieu taferelen, dan de 'nuchtere' sarcasme zoals ik die uit jou berichten opmaak.

Het is zoals het is.

[Gast1]

Gast1 schreef:
Op een of andere wijze ben ik ook erg nieuwsgierig naar Taigitu's opvatting over romantiek én wat vind je van deze nummers én de bijbehorende plaatjes?

Bij de opvatting van romantiek denk ik eerder aan de uiterlijke manifestatie van dingen zoals bijvoorbeeld in de kunst. Als je bijvoorbeeld op de tv ziet hoe een en ander georkestreerd wordt om iemand ten huwelijk te vragen dan is dat voor mij meer een proberen te bewijzen hoeveel je van iemand houdt. Dat zijn goedbedoelde franje. Het voelt voor mij niet romantisch. Ook een kamer vol zetten met bloemen doet het niet voor mij.
Het is bedacht, te geknutseld.

Romantiek in een relatie is voor mij iets intiems dat je deelt met de ander omdat die begrijpt wat je voelt. Dat kan zelfs gebeuren als ik op een terras zit en 'mensen kijk'. Als je dan iets opvalt aan een voorbijganger en je je partner aankijk, die direct weet wat ik voel/bedoel, zonder woorden.
Romantiek vloeit en is niet in te pakken.

Thanks. Ik hoef niet steeds te schrijven dat ik het goed bedoel nietwaar?
Komt-ie:

Als je bijvoorbeeld op de tv ziet hoe een en ander georkestreerd wordt om iemand ten huwelijk te vragen dan is dat voor mij meer een proberen te bewijzen hoeveel je van iemand houdt.

Zou het niet kunnen dat dat ook iets over jou zegt? Waarom zou iemand immer iets moeten bewijzen? In mijn perceptie is het dan geen romantiek meer. Romantiek is iets wat vanuit jouw binnenste komt.
Overigens vroeg ik je ook dit:

Op een of andere wijze ben ik ook erg nieuwsgierig naar Taigitu's opvatting over romantiek én wat vind je van deze nummers én de bijbehorende plaatjes?

[Agaat]

@ Tet,

Wel, ik heb zo eens jou reacties gelezen, en ik vind dat je er een zeer interessante toch soms wat 'nuchtere' ( dus doe maar normaal, doe je al gek genoeg mening op nahoudt). En dat je graag schijft op een wijze waarmee je sarcasme niet uit de weg gaat. soms moet ik er wel om gniffelen hoor.

Je lijkt me een ruwe cocosnoot, die stoer in zijn doen en laten is, en die graag mierzoete taferelen uit de weg gaat..dus juist het tegenovergestelde laat zien..

@ Gast1,

Wat lukt niet Pierre? jij kunt gerust verder gaan met jou reactie, zoals jij deze met Taiguti voert. Dus voel je niet aangesproken omdat ik wel on topic reageer.

[Tet]

@ Tet,

Wel, ik heb zo eens jou reacties gelezen, en ik vind dat je er een zeer interessante toch soms wat 'nuchtere' ( dus doe maar normaal, doe je al gek genoeg mening op nahoudt). En dat je graag schijft op een wijze waarmee je sarcasme niet uit de weg gaat. soms moet ik er wel om gniffelen hoor.

Je lijkt me een ruwe cocosnoot, die stoer in zijn doen en laten is, en die graag mierzoete taferelen uit de weg gaat..dus juist het tegenovergestelde laat zien..

Ik denk dat je met de verkeerde mindset mijn reacties leest; wat ik schrijf daar sta ik voor en daar komt geen sarcasme aan te pas.
En ik denk dat je leest wat je wilt lezen zodat jouw beeldvorming over mij bevestigd wordt.

[Agaat]

Nee, ik lees altijd met een positieve goede insteek. Jij gaat er meteen vanuit, dat ik sarcasme als iets verkeerds zie. Maar dat heb ik niet beweerd.

Ik vraag me alleen af, of jij nooit diep van binnen zou willen vluchten in juist wel dat mierzoete?

[Tet]

Nee, ik lees altijd met een positieve goede insteek. Jij gaat er meteen vanuit, dat ik sarcasme als iets verkeerds zie. Maar dat heb ik niet beweerd.

Ik vraag me alleen af, of jij nooit diep van binnen zou willen vluchten in juist wel dat mierzoete?

Dat ik er vanuit ga dat jij sarcasme als iets verkeerds zie zijn jouw woorden, niet de mijne. Dat is suggestief.

Wellicht kun je me eens vertellen waarom je meent dat ik sarcasme gebruik, waar blijkt dit uit voor jou?
En misschien kun je me ook uitleggen waarom je suggereert dat ik iets anders bedoel dan hetgeen ik schrijf?

[taigitu]

Komt-ie:

Als je bijvoorbeeld op de tv ziet hoe een en ander georkestreerd wordt om iemand ten huwelijk te vragen dan is dat voor mij meer een proberen te bewijzen hoeveel je van iemand houdt.

Zou het niet kunnen dat dat ook iets over jou zegt? Waarom zou iemand immer iets moeten bewijzen? In mijn perceptie is het dan geen romantiek meer. Romantiek is iets wat vanuit jouw binnenste komt.

Natuurlijk zegt dat iets over mij, zo niet alles. Romantische gevoelens hoeven voor mij niet uitvergroot te worden door ze te verpakken in bijvoorbeeld 10 bossen bloemen in een kamer als verrassing; één boeket of één bloem op mijn kussen zegt mij veel meer. Als iemand hele grote gebaren maakt kan het ter compensatie zijn voor ........ noem maar wat, laag zelfbeeld.......? Of denkt zo meer indruk te maken. Of iemand wil 'zichtbaar maken' (bewijzen) aan de ander hoe groot/diep het gevoel is? Allemaal onzekerheid.
Ik geniet meer van de kleine spontane gebaren die voortvloeien uit een moment dan van de bedachte, nadrukkelijk aanwezige verrassingen. Grote gebaren vragen veel aandacht en verwijderen me juist van het intieme wat vloeit tussen twee mensen. Juist dat wat uit mijn innerlijk, contact maakt met het innerlijke van de ander, het is een verbinding op zielsniveau.
Romantiek is een woord voor de manier waarop wij de emotie/verbinding willen of denken te 'vangen'.

Overigens vroeg ik je ook dit:

Op een of andere wijze ben ik ook erg nieuwsgierig naar Taigitu's opvatting over romantiek én wat vind je van deze nummers én de bijbehorende plaatjes?

Muziek als dit "Love is a many splendor thing" is heerlijk en er hoeft voor mij geen video bij.
Muziek beïnvloedt hoe ik me voel. Ik dans af en toe in mijn eentje door de kamer op muziek die me blij maakt. Het geeft me energie. Zo zijn er cd's die ik op één liedje vastzet om emoties los te maken die me beperken. Het zorgt voor ontlading. Maar hetzelfde kan gebeuren met een foto of schilderij of een gedicht; het is een reactie op de emotie die aan deze dingen kleeft en door mij ontvangen/gevoeld wordt.
Maar in relatie tot romantiek/intimiteit...... dan moet muziek nauwelijks hoorbaar zijn tenzij je naar een concert of zo gaat omdat de focus dan op het samen beleven van de muziek ligt.

[Gast1]

Even pauze vanuit de tuin....

Ik dans af en toe in mijn eentje door de kamer op muziek die me blij maakt. Het geeft me energie. Zo zijn er cd's die ik op één liedje vastzet om emoties los te maken die me beperken. Het zorgt voor ontlading. Maar hetzelfde kan gebeuren met een foto of schilderij of een gedicht; het is een reactie op de emotie die aan deze dingen kleeft en door mij ontvangen/gevoeld wordt.

Wauw ... Je kunt je niet voorstellen hoe goed dit voor mij voelt. Dát geeft mij energie. Zonder dat je het misschien weet geef je me cadeautjes. Dat wat ik hier van jou lees is in mijn perceptie voor mij een soort romantiek. Ik ben er echt een beetje ondersteboven van, van wat ik hier heb geciteerd van jou.

Als iemand hele grote gebaren maakt kan het ter compensatie zijn voor ........ noem maar wat, laag zelfbeeld.......? Of denkt zo meer indruk te maken. Of iemand wil 'zichtbaar maken' (bewijzen) aan de ander hoe groot/diep het gevoel is? Allemaal onzekerheid.

Hier vul je echter in, en dat is een beetje jammer. Aan de andere kant ben ik het wel met je eens en ken dus ook mensen die dit inderdaad zo doen.

Ik geniet meer van de kleine spontane gebaren die voortvloeien uit een moment dan van de bedachte, nadrukkelijk aanwezige verrassingen. Grote gebaren vragen veel aandacht en verwijderen me juist van het intieme wat vloeit tussen twee mensen. Juist dat wat uit mijn innerlijk, contact maakt met het innerlijke van de ander, het is een verbinding op zielsniveau.

Het zijn inderdaad niet de grote vuren die ons verwarmen, het zijn de kleine vonken die het doen

Romantiek is een woord voor de manier waarop wij de emotie/verbinding willen of denken te 'vangen'.

Ik vind dit leuk en ben inderdaad blij dat ik dit topic geopend heb. Ik ben het hier pertinent niet mee eens wat je hier schrijft en mijn interesse groeit enorm. Deze definitie heb je er misschien zelf aan gegeven? Het mag misschien klinken als een dooddoener of een inkoppertje, maar ook deze opmerking zegt iets over de persoon achter Taigitu. Romantiek is iets wat vanuit de ziel komt. Een gevoel. Ik zou dat met heel kleine dingen kunnen doen maar ook met heel grote verrassingen. Bij mij is er geen 'willen' of 'denken te vangen' aan. Nulkommazero.
In mijn beleving is het dan immers geen romantiek. Romantiek is belangeloos geven met heel je hart. De ander blij maken... En dat bestaat nog steeds.

[Gast1]

Wat lukt niet Pierre? jij kunt gerust verder gaan met jou reactie, zoals jij deze met Taiguti voert. Dus voel je niet aangesproken omdat ik wel on topic reageer.

Ik begrijp je niet lieverd, wat bedoel je met 'Wat lukt niet?' In welke context dien ik dit te bekijken? Heeft het betrekking op dit topic of een ander topic?

[Tet]

Natuurlijk zegt dat iets over mij, zo niet alles. Romantische gevoelens hoeven voor mij niet uitvergroot te worden door ze te verpakken in bijvoorbeeld 10 bossen bloemen in een kamer als verrassing; één boeket of één bloem op mijn kussen zegt mij veel meer. Als iemand hele grote gebaren maakt kan het ter compensatie zijn voor ........ noem maar wat, laag zelfbeeld.......? Of denkt zo meer indruk te maken. Of iemand wil 'zichtbaar maken' (bewijzen) aan de ander hoe groot/diep het gevoel is? Allemaal onzekerheid.

Goed verwoord zeg, ik denk er hetzelfde over.

[taigitu]

Hier vul je echter in, en dat is een beetje jammer. Aan de andere kant ben ik het wel met je eens en ken dus ook mensen die dit inderdaad zo doen.

Ik vul niet in, ik vertel wat het kan zijn.
Vanuit welke optiek mensen iets kunnen doen. Mijn uitgangspunt: 'In alles wat je voor de ander doet zit ook een stukje voor jezelf'. Dat is wetmatig.

Taigitu schreef: Romantiek is een woord voor de manier waarop wij de emotie/verbinding willen of denken te 'vangen'.

.

Gast1 schreef: Ik ben het hier pertinent niet mee eens wat je hier schrijft en mijn interesse groeit enorm. Deze definitie heb je er misschien zelf aan gegeven? Het mag misschien klinken als een dooddoener of een inkoppertje, maar ook deze opmerking zegt iets over de persoon achter Taigitu. Romantiek is iets wat vanuit de ziel komt. Een gevoel. Ik zou dat met heel kleine dingen kunnen doen maar ook met heel grote verrassingen. Bij mij is er geen 'willen' of 'denken te vangen' aan. Nulkommazero.
In mijn beleving is het dan immers geen romantiek. Romantiek is belangeloos geven met heel je hart. De ander blij maken... En dat bestaat nog steeds.

Natuurlijk is het mijn definitie. Als ik thuiskom en verrast wordt door een kamer die vol staat met rozen gaat niet direct de knop om en ben ik in een romantische bui, is er niet een zielscontact. Dus is het voor mij de aanleiding/decoratie/verpakking om contact te krijgen, het is een aankondiging van ........?. Dat wil niet zeggen dat ik niet vertedert kan zijn door het gebaar, of het lief vindt.

[Gast1]

Mijn uitgangspunt: 'In alles wat je voor de ander doet zit ook een stukje voor jezelf'. Dat is wetmatig.

Daar heb je wel gelijk in, waarschijnlijk was moeder Teresa een egoïst. Nevermind Taigitu.

Oude en nieuwe romantiek, herkenbaar? Vergelijk het maar eens met elkaar:

[Tardis]

Daarnaast ben ik natuurlijk ook nieuwsgierig wie dit nog meer mooi vindt en wat ik minstens even interessant vindt is wie dit niet mooi vind.

Bij ons thuis noemen we dit soort muziek kitsch. De Mantovani-achtige violen werken vooral op onze lachspieren, het is ondenkbaar dat we er bij gaan zwijmelen. Voor echt mooie romantische klanken luisteren we graag naar de rustige muziek van b.v. Grieg of Satie.



of Ravel

[Agaat]

Nee, ik lees altijd met een positieve goede insteek. Jij gaat er meteen vanuit, dat ik sarcasme als iets verkeerds zie. Maar dat heb ik niet beweerd.

Ik vraag me alleen af, of jij nooit diep van binnen zou willen vluchten in juist wel dat mierzoete?

Dat ik er vanuit ga dat jij sarcasme als iets verkeerds zie zijn jouw woorden, niet de mijne. Dat is suggestief.

Wellicht kun je me eens vertellen waarom je meent dat ik sarcasme gebruik, waar blijkt dit uit voor jou?
En misschien kun je me ook uitleggen waarom je suggereert dat ik iets anders bedoel dan hetgeen ik schrijf?

Natuurlijk kan en wil ik dat

Ik heb meerdere berichten hier op het Forum van jou gelezen, je interesseert en boeit me, ik vind je een interessante nuchtere denkwijze erop nahouden, en dat is prettig zeker omdat ik graag soms wel zweef. Zelf voel ik heel goed mensen aan, althans meestal dan..ja ook via een forum, en wat ik van jou lees en ervaar is een intellectuele man, in zich zelf gekeerd.. een stoere ruwe bolster maar met een enorme blanke pit..en zag ik me ineens voor me, dat alhoewel je het zelf alhier niet het mierzoete als prettig zou willen ervaren, zou het je overkomen..denk ik niet dat je ervoor weg zou rennen.... en vind je wel fijn misschien...

[Tet]

Je weet ze wel bruin te bakken, die zoete broodjes.
I rest my case, en ga tokkelen onder iemands balkon.

[Agaat]

Je weet ze wel bruin te bakken, die zoete broodjes.
I rest my case, en ga tokkelen onder iemands balkon.

Tokkelen met een elektrische gitaar... waarschijnlijk?

Ik blijf toch bij mijn ingeving en idee.. beide happy

[Gast1]

Je weet ze wel bruin te bakken, die zoete broodjes.
I rest my case, en ga tokkelen onder iemands balkon.

Ik zie en hoor het al helemaal voor me met een beetje zang erbij:

My romantic Tet