Is dit wetenschap?

[taigitu]

In deze video spreekt dr. Lommel (cardioloog) en een Belgische wetenschapper.
Lommel geeft aan dat het bewustzijn non-lokaal (om ons heen) zit en de
wetenschapper dat die bewering fout is.

Lommel heeft daarentegen weer voorbeelden, zoals bij een transplantatie,
dat er meer wordt getransplanteerd, namelijk bewustzijn van de donor.
[youtube-2]http://www.youtube.com/watch?v=DhZncl_Z ... ure=relmfu[/youtube-2]

[Determinist]

Lommel heeft daarentegen weer voorbeelden, zoals bij een transplantatie,
dat er meer wordt getransplanteerd, namelijk bewustzijn van de donor.

Tsja. Het is evident dat wanneer iemand een orgaan krijgt van een ander dat deze persoon psychisch veranderd.
Het is niet niks, eerst bang te zijn om te overlijden aan een ziekte of aan een andere reden van falen van een orgaan het eigen leven in gevaar te zien.
Alleen dat al zorgt voor een behoorlijke knauw.
En als je dan ook nog de mogelijkheid krijgt weer een goed leven te lijden terwijl iemand anders gestorven is en zijn/haar orgaan heeft afgestaan zal dat tevens
je leven veranderen.
Het is dan een zwak argument om te zeggen dat de verandering van de psyche een link heeft met de donor aangezien wat ik eerder zei een betere verklaring is.
En dat karakter eigenschappen overgenomen worden...dat is te vaag geformuleerd.

Net als bij astrologie, waar kenmerken of gebeurtenissen makkelijk op jezelf te projecteren zijn omdat ze te vaag of te algemeen zijn.

Voorbeeld: iemand die geen empathie heeft en een orgaan krijgt van iemand die dat wel is en daarna opeens wel deze eigenschap heeft.
De doodsangst en het nieuwe leven van de persoon in kwestie kan zeer zeker een ommezwaai geven en iemand veranderen.
Maar om een long of hart dan meteen te zien als een stukje bewustzijn/karakter van de donor is mij te gemakkelijk.

Uiteraard mag je dit onderzoeken. Zolang het herhaalbaar is en alle andere mogelijke verklaringen met elkaar gewogen worden.
En uiteraard neem je dan de meest plausibele.

[taigitu]

Tsja. Het is evident dat wanneer iemand een orgaan krijgt van een ander dat deze persoon psychisch veranderd.
Het is niet niks, eerst bang te zijn om te overlijden aan een ziekte of aan een andere reden van falen van een orgaan het eigen leven in gevaar te zien.
Alleen dat al zorgt voor een behoorlijke knauw.
En als je dan ook nog de mogelijkheid krijgt weer een goed leven te lijden terwijl iemand anders gestorven is en zijn/haar orgaan heeft afgestaan zal dat tevens
je leven veranderen.
Het is dan een zwak argument om te zeggen dat de verandering van de psyche een link heeft met de donor aangezien wat ik eerder zei een betere verklaring is.
En dat karakter eigenschappen overgenomen worden...dat is te vaag geformuleerd.

Je hebt helemaal gelijk dat er een bewustzijnsverschuiving optreedt wanneer iemand in een situatie terecht komt als een harttransplantatie. En dat geeft veranderingen in het lichaam en in de psyche van mensen. Maar daarmee poets je de verschijnselen niet weg van mensen die na een harttransplantatie grote veranderingen ervaren die lijnrecht tegenover hun vorige gedrag/gevoelens staan.
Daar komen steeds meer publicaties/boeken over. Het is dus minder vaag dan je denkt, alleen is het voor de wetenschap, die uitgaat dat alles te tellen en te meten moet zijn en dan nog dubbelblind, een moeilijk te verkopen onderwerp.
De wetenschap is door deze strikte regels dus gehandicapt en kan dus geen 'misschien of waarschijnlijk' als uitkomst van een onderzoek poneren. Op dit moment hebben ze er het 'gereedschap' nog niet voor, daarmee is niet vastgelegd door de wetenschap dat iets niet bestaat, of voorkomt of waar is.
Maar de Belgische wetenschapper die stelt dat de uitspraken van Lommel fout zijn, zou zich eens in deze materie moeten verdiepen. Als hij had gezegd 'ik kan er niets mee' dan kan ik dat begrijpen.

In het blad Happinez stond een artikel:
De engel in je borst
In 1997 kwam het boek 'A change of heart' van Claire Sylvia uit, waarin zij beschrijft hoe een harttransplantatie haar hele persoon veranderde. Zo was zij bijvoorbeeld altijd vegetarisch geweest en een liefhebber van klassieke muziek. Sinds haar nieuwe hart was ze niet bij Kentucky Fried Chicken weg te slaan, sprak ze in rauwe taal en was ze verzot op bier. Ze bleek het hart te hebben van een vrachtwagenchauffeur die stierf aan de gevolgen van een verkeersongeluk - met de kipnuggets nog in de binnenzak van zijn jas.

Ook de Franse filosoof Jean Luc Nancy schrijft in zijn boek 'L'intrus' hoe hij sinds zijn harttransplantatie wordt verscheurd door de kloof tussen zijn persoonlijkheid en zijn lichaam. Veel patiënten die hun behandelend arts vertelden over persoonlijkheidsverandereingen, kregen te horen dat het waarschijnlijk de bijwerkingen van de medicijnen waren.

Maar er zijn legio verhalen bekend, waar zelfs de grootste scepticus niet omheen lijkt te kunnen. Zoals van een 8-jarig meisje dat het hart krijgt van een leeftijdgenootje dat is vermoord. Zij krijgt nachtmerries over de moord van haar donor, heel gedetailleerd. Haar informatie, het hoe, waar en door wie, blijkt zo goed te kloppen dat de politie de moordenaar van haar hartdonor kan opsporen.
(Taigitu: Hier is een film of docu over gemaakt die op de tv is geweest)

Of van Carter, een baby van 9 maanden die het hart krijgt van Jerry, een jongetje van 16 maanden dat is verdronken in zijn badje. Jaren later zit de inmiddels 5 jaar oude Carter bij toeval in de kerk waar ook Jerry's ouders zich bevinden. Carter rent naar de voor hem volslagen vreemden toe en zegt: 'Papa, mama, het is goed zo'. Als zijn eigen ouders hem verbijsterd vragen waarom hij dat deed, antwoord hij: 'ik deed dat niet, dat deed Jerry, ik ging alleen even met hem mee'.

Symfonie van cellen

Kan een deel van onze ziel met het hart meereizen? Waarom zouden herinneringen en informatie alleen maar opgeslagen kunnen worden in hersencellen en niet in lichaamscellen? Kunnen organen informatie bevatten, kan het hart een geheugen hebben?
De energetische cardiologie onderzoekt deze mogelijkheden en Paul Pearsall, psycholoog, wetenschapper en auteur, schreef er een boek over: 'Het geheugen van het hart', waarvoor hij sprak met tientallen wetenschappers en honderden mensen die een harttransplantatie ondergingen

'Alle levende dingen bestaan uit cellen.
Ze trillen als biljoenen kleine stemvorken mee met de energie van het hart, in een harmonieus energetisch concert. De cardio-energetica suggereert dat deze symfonie op celniveau, inclusief de miljarden hersencellen, een dynamisch systematisch geheugen vormt dat voortdurend meevibreert. Energetische cardiologie kan gezien worden als een soort musicologie van een spiritueel levenslied, een studie van hoe het hart niet alleen onze eigen individuele cellulaire symfonie orkestreert, maar meespeelt in duetten 4en grote symfonische arrangementen met alle harten, mensen, plaatsen en dingen samen. Iedere cel is letterlijk een miniatuurhartje dat zoemt van energie.'
(.....) 'Als je een glimp wilt zien van hoe je hele lichaam, brein en hart klinkt als het in eendracht samenwerkt, luister dan eens naar een symfonie. Beethoven is een goed voorbeeld, want zijn doofheid dwong hem zich af te stemmen op zijn hartcode, in plaats van te vertrouwen op het gehoor van zijn brein. Er is geen meer voor de hand liggend bewijs van een connectie tussen het hart en de energie buiten het lichaam dan de reactie van het hart op muzikale ritmen'.
Meer van het artikel in Happinez:
http://www.echoecho.nl/Echomail/alles_en_niets.pdf

Case 1
The donor was an 18-year-old boy killed in an automobile accident. The recipient was an 18-year-old girl diagnosed with endocarditis and subsequent heart failure.
The donor's father, a psychiatrist, said:
"My son always wrote poetry. We had waited more than a year to clean out his room after he died. We found a book of poems he had never shown us, and we've never told anyone about them. One of them has left us shaken emotionally and spiritually. It spoke of his seeing his own sudden death. He was a musician, too, and we found a song he titled "Danny, My Heart Is Yours"—the words about how my son felt he was destined to die and give his heart to someone. He had decided to donate his organs when he was 12 years old. We thought it was quite strong, but we thought they were talking about it in school. When we met his recipient, we were so...we didn't know, like, what it was. We don't know now. We just don't know."

The recipient reported:
"When they showed me pictures of their son, I knew him directly. I would have picked him out anywhere. He's in me. I know he is in me and he is in love with me. He was always my lover, maybe in another time somewhere. How could he know years before he died that he would die and give his heart to me? How would he know my name is Danny? And then, when they played me some of his music, I could finish the phrases of his songs. I could never play before, but after my transplant I began to love music. I felt it in my heart. My heart had to play it. I told my mom I wanted to take guitar lessons—the same instrument Paul [the donor] had played. His song is in me. I feel it a lot at night and it's like Paul is serenading me."

The recipient's father reported:
"My daughter, she was what you say....a hell-raiser. Until she got sick—they say from a dentist, they think—she was the wild one. Then she became quite quiet. I think it was her illness, but she said she felt more energy, not less. She said she wanted to play an instrument and she wanted to sing. When she wrote her first song, she sang about her new heart as her lover's heart. She said her lover had come to save her life."

Lees meer:http://www.mindpowernews.com/OrganMemoryTransfer.htm

[MetalPig]

De wetenschap is door deze strikte regels dus gehandicapt

Nee, juist niet.

Het niet hebben van onderbouwing voor beweringen is een handicap.

[taigitu]

Nee, juist niet.
Het niet hebben van onderbouwing voor beweringen is een handicap.

Het lijkt mij dat uit de vele verhalen van mensen die een transplantatie
hebben ondergaan een uitstekende onderbouwing kan ontstaan.
Het is alleen moeilijk om een vast concept aan deze verhalen te plakken omdat bij
het samengaan van twee 'karakters' (donor+ontvanger) niet te voorspellen is wat
het eindresultaat is. Het is niet op te tellen of te meten en dan te vergelijken met
een vaststaande concept. Dus waar zit hier de handicap?
Niet bij de mensen die deze ervaringen hebben, want zij zijn duidelijk veranderd.

[MetalPig]

Dus waar zit hier de handicap?

Okee:

Het niet hebben van deugdelijke onderbouwing voor beweringen is een handicap.

De verhalen van de patienten kunnen hooguit de basis vormen voor een vermoeden, niet voor een conclusie. De handicap is dat je nooit verder kunt komen dan vermoedens en geloof. Wetenschap kan dat wel. Om de vraag in de topictitl te beantwoorden: nee.

[taigitu]

Okee:
Het niet hebben van deugdelijke onderbouwing voor beweringen is een handicap.
De verhalen van de patienten kunnen hooguit de basis vormen voor een vermoeden, niet voor een conclusie.

Dat is juist, maar dat is het startpunt van een onderzoek dacht ik, want wanneer je weet wat je zoekt is het geen onderzoek meer.

De handicap is dat je nooit verder kunt komen dan vermoedens en geloof. Wetenschap kan dat wel. Om de vraag in de topictitl te beantwoorden: nee.

Dat is wat ik aangaf, het is de basis voor onderzoek.
Voor zover ik weet worden mensen medisch/psychisch begeleid na een transplantatie (en zeker een harttransplantatie) lijkt het me toch evident dat men weet wat de 'ontvangers' van het hart allemaal meemaken. Dus lijkt het me nodig dat deze 'extra informatie' die mee wordt getransplanteerd met het hart een studie/onderzoek waard is. Als een arts het afdoet met 'bijwerkingen van de medicijnen' ben je wel in de aap gelogeerd.

[Determinist]

Je hebt helemaal gelijk dat er een bewustzijnsverschuiving optreedt wanneer iemand in een situatie terecht komt als een harttransplantatie. En dat geeft veranderingen in het lichaam en in de psyche van mensen. Maar daarmee poets je de verschijnselen niet weg van mensen die na een harttransplantatie grote veranderingen ervaren die lijnrecht tegenover hun vorige gedrag/gevoelens staan.

Met de verklaring van verandering van psyche bij "bijna dood ervaringen" poets je niet weg dat iemand grote veranderingen ervaart die lijnrecht tegenover hun vorige psyche staan. Voorbeelden zat van soldaten die na hun ervaringen niet meer dezelfde persoon zijn. En vaak zijn die veranderingen zodanig dat deze echt lijnrecht tegenover hun "vorige" persoon staan.

Ik zeg echter niet dat een andere verklaring niet mogelijk is in het geval van donatie van organen. Ik wil alleen zeggen dat je verklaringen moet beoordelen op hun merites.

Een onderzoek moet dus voldoen aan de wetenschappelijke methode om wetenschappelijk te zijn.

Je zal dus duidelijk de uitgangspunten moeten vastleggen en in dit geval ook een grote groep mensen in het onderzoek moeten betrekken.
Elke persoon (donor or gedoneerde) zal een duidelijk profiel moeten krijgen voordat iemand een operatie ondergaat. Lastig bij een harttransplantatie omdat de donor dan reeds "dood" is. Maar bij een nier transplantatie vanuit een levende donor zou dat wel kunnen.
Dan zou je de profielen moeten vergelijken na de operatie.

Het kan zijn dat personen helemaal geen eigenschappen van de donor overnemen of slechts een gedeelte.
Kan ook zijn dat er mensen zijn die juist een tegenovergesteld karakter overnemen.
(stel nou dat 25% van de gevallen iemand de eigenschappen van de donor overneemt en 25% van de gevallen juist eigenschappen overneemt die de donor totaal niet heeft). Die uitslag zou al kunnen pleiten voor een falsificatie van de hypothese.

Dus onderzoek prima. Zolang dit maar gedegen wordt uitgevoerd om te kunnen bepalen of de hypothese hout snijdt.

De persoon in het filmpje gaf al aan dat er meer onderzoek gedaan moet worden. Dus wat mij betreft, doe eerst dat onderzoek voordat er conclusies getrokken worden.

Op dit moment zie ik nog geen reden om voordat ik een orgaan van een donor krijg eerst zijn of haar karakter eigenschappen te bestuderen zodat ik deze in meer of mindere mate overgenomen krijg.

[taigitu]

Op dit moment zie ik nog geen reden om voordat ik een orgaan van een donor krijg eerst zijn of haar karakter eigenschappen te bestuderen zodat ik deze in meer of mindere mate overgenomen krijg.

In alle gevallen is het aan jou om te kiezen.
Ik vind het alleen juist als er in ieder geval een registratie/onderzoek komt die dit fenomeen in kaart brengt. Dat hoeft geen probleem te zijn. Nu hebben de artsen geen antwoord; dat lijkt me geen positieve toevoeging na zo'n zware ingreep en de man psychisch het heel zwaar krijgt.
En ik vind dat er wel erg 'vreemde' veranderingen worden gemeld.

Nog een bizar verhaal over een transplantatie:

Man imiteert hartdonor tot in de zelfmoord
Een man uit Vidalia, in de Amerikaanse staat Georgia, heeft zelfmoord gepleegd.
Twaalf jaar nadat hij een harttransplantatie onderging, heeft de Amerikaan Sonny Graham (69) op exact dezelfde manier als zijn donor zelfmoord gepleegd. Donor Terry Cottle schonk overigens niet alleen zijn hart aan Graham, ze hadden ook dezelfde vrouw.


Het dramatische verhaal begon in 1995. Dat jaar werd de toen 33-jarige Terry Cottle thuis dood aangetroffen. Met een enkel schot had hij zichzelf om het leven gebracht. Vorige week trof de politie het levenloze lichaam van Graham aan in zijn villa in het Amerikaanse Vidalia. Ook hij had zichzelf met een kogel van het leven beroofd.

Sonny Graham, directeur van een golfresort, leed aan een fatale hartkwaal toen het ziekenhuis in Charleston hem in 1995 kon melden dat voor hem een donorhart was gevonden. Omdat hij zo dankbaar was voor de succesvolle operatie en zijn nieuwe leven, nam Graham contact op met de familie van zijn hartdonor.

In januari 1997 ontmoette hij voor de eerste keer weduwe Cottle. 'Het voelde alsof ik haar al jaren kende', aldus Graham. Het klikte wonderwel en de twee begonnen een relatie.

Alles leek goed te gaan, tot Graham vorige week zelfmoord pleegde. Zijn daad verrast zijn vriendenkring compleet. 'Sonny stond altijd klaar om iedereen te helpen', vertelde zijn goede vriend Bill Carson. 'We gingen twee weken geleden nog samen vissen. Alles leek toen heel normaal. Hij beloofde me zelfs terug te bellen om opnieuw te gaan vissen.'

De overeenkomsten tussen het leven van Graham en dat van zijn donor vallen zo sterk op dat je haast zou geloven dat samen met het hart ook de ziel van de donor wordt getransplanteerd. 'Dat is onmogelijk', zegt professor Van Nooten van de dienst hartchirurgie in het universitair ziekenhuis in Gent. 'Een patiënt verandert na de transplantatie door de herwonnen mogelijkheden die hij heeft en niet door het karakter van zijn donor.'

Door de strengere wetgeving in ons land is het volgens de professor bovendien onmogelijk om in contact te komen met de familie van de donor. 'In geen geval worden persoonsgegevens van de donor uitgewisseld.'

[Beatrix Kiddo]

Mijn voorlopige conclusie zou zijn dat de weduwe Cottle mannen tot zelfmoord drijft

[Beatrix Kiddo]

Eigenlijk was dat een flauw grapje, maar:

But yesterday a less romantic reason for the tragic deaths emerged when it was revealed that police are still probing at least one of the suicides.
Cheryl Graham, they said, has been married five times, and had driven all her husbands to despair.
‘She’s a tyrant,’ said prison officer John Johnson, one of her surviving spouses.
‘One day she hates you and one day she loves you and the next day she hates you again. You either get out or you top yourself. I guess I’m lucky to be alive.’

Lees meer:
http://www.dailymail.co.uk/news/article ... other.html

[Barrel]

Toch weer interessant hoe een verhaal, wat een duidelijke strekking tracht weer te geven, door een stukje extra informatie weer een heel ander character krijgt. De meeste verhalen die omtrent zo iets te ronde doen, zijn doorgegeven. Er zijn van die sites waar heel veel van dit soort verhalen worden onderzocht, en vervolgens verder onderzocht. Dan blijkt het toch allemaal helemaal anders in werkelijkheid te zijn.

Zo ook met die verhalen over die donors die veranderen. Geloof er eigenlijk niet veel van.

Waarom we uberhaupt zoveel waarde hechten aan het hart is me een raadsel. Het is simpelweg niet meer dan een pomp

[Gast1]

'simpelweg niet meer dan een pomp' is wel een beetje erg zwakjes uitgedrukt vind ik ...

[taigitu]

Waarom we uberhaupt zoveel waarde hechten aan het hart is me een raadsel. Het is simpelweg niet meer dan een pomp

Ik kan me niet voorstellen dat je dit werkelijk meent, maar ik ga er even van uit dat het wel zo is.

Hartcoherentie doorgeven aan Hersenen van Anderen

INTRODUCTIE
In eerdere artikelen heb ik stilgestaan bij het verschijnsel hartcoherentie, hartparels en hartritmevariatie (1,2). In deze bijdrage plaats ik de schijnwerpers op een ander fascinerend hartgerelateerd verschijnsel, namelijk de interactie tussen het hart van persoon A met die van de hersenen van persoon B.

In het samenvattingsartikel van het Amerikaanse Heart-Math Institute (3) wordt veel wetenschappelijk onderzoek beschreven dat gedaan is naar de effecten van o.a. hartscoherentie. Ik zou hier hartscoherentie willen omschrijven als een toestand waarbij het hart in een relatief harmonieuze toestand is waardoor het een grote hartritmevariatie heeft (1) en daarbij het parasympathisch zenuwstelsel stimuleert wat ervoor zorgt dat o.a. het immuunsysteem beter werkt en de geest scherper wordt.

HART EN HERSENEN – TIJDENS EEN GESPREK

Buiten de helende werking op je eigen lichaam en geest lijkt het er sterk op dat hartcoherentie zó aantrekkelijk is dat het als het ware ook andere mensen om je heen kan beïnvloeden. In één onderzoek (4) werd gekeken naar de situatie waarin twee mensen met elkaar in gesprek waren. Bij beide gesprekspartners werd gekeken naar hun ECG (hart) en hun EEG (hersenen).

Wat bleek? Als persoon A in een hartcoherentie staat was, dan reageerden de hersenen van persoon B, in die zin dat je op het EEG kon zien dat er patronen van het hart van persoon A werden overgenomen. Dit bleek overigens alleen op te gaan als persoon B ook in zekere mate hartcoherent was.

In andere woorden: als je in gesprek bent met een ander en je bent allebei in een vrij harmonieuze staat van zijn, er de mogelijkheid bestaat dat de harmonie van het hart van de één ook de hersenen van de ander in een meer harmonieuze of coherente stand kan brengen. Als iemand echter helemaal niet harmonieus is, is er geen sprake van enige overdracht. Beide harten moeten schijnbaar voldoende coherent zijn om ook de hersenen van de ander te kunnen harmoniseren.

HART EN HERSENEN – TIJDENS AANRAKING OF NABIJHEID

In een ander onderzoek werd gekeken naar het effect van een hartcoherent persoon op een ander als ze beide elkaars handen aanraken. Het bleek dat de hersenen van de ‘ontvanger’ ook de hartscoherentie registreerden en het patroon overnamen (zie figuur hiernaast).

Hierbij werd ook ontdekt dat zelfs aanraking niet noodzakelijk was. Ook als de ‘gever’ een zorgende en liefdevolle houding had werd een effect waargenomen in de hersengolven van de ontvanger.



CONCLUSIE
Is het geen wonderlijke gedachte dat als je in staat bent om je hart in een coherente, liefdevolle staat te brengen (via bijv. het gebruiken van hartparels, meditatie), je een helende werking zou kunnen hebben op de mensen om je heen, waarbij het effect toeneemt naarmate de ander zelf ook coherenter is? In die zin zou je kunnen denken dat het verspreiden van een hartcoherent veld misschien wel eens effectiever zou kunnen zijn dan menig psychiatrisch medicijn. Waarom zijn we eigenlijk allemaal niet meer bezig met het coherenter maken van onze hartsvibratie?!

VOETNOTEN
(1) http://noetiek.wordpress.com/2011/10/16 ... -het-hart/
(2) http://noetiek.wordpress.com/2011/10/31 ... artparels/
(3) http://www.heartmath.org/research/scien ... ction.html – Op deze site kun je gratis de pdf van deze introductie downloaden. De tekst is overigens ook on-line in zijn geheel te lezen.
(4) http://www.heartmath.org/research/scien ... ction.html – Op deze site kun je gratis de pdf van deze introductie downloaden; in die pdf staat op pp 25-26 de bron terug te lezen in het artikel van McCraty,R., Atkinson, M., & Tiller, W.A. (1999)

[Agaat]

Mijn hemel...Barrel...

Dat pompje, zal maar lekken? verstopt zitten? dan ben je niet vrolijk..en als dat pompje ineens BOEM zegt..lig je toch mooi op apegapen! Vrij belangrijk dat pompje...

[Barrel]

O, ik zeg helemaal niet dat het hart niet belangrijk is. Natuurlijk wel, het is van levensbelang. Maar in feite is het niet meer dan een grote spier, die ons bloed rondpompt.

Allerlei zaken die aan ons hart toegeschreven worden, moeten in feite toegeschreven worden aan onze hersenen. Mochten we hersenen kunnen transplanteren, lijkt het me aannemelijk dat je karaktereigenschappen kunt overerven, maar niet door een spier.

En ik begrijp uit de reacties dat ik tegen een nogal conventioneel been aantrap, maar dat verandert simpelweg de feiten niet.

Overigens wil dat niet zeggen dat ik de symbolische waarde van het hart onderschat. Het hart als metafoor voor onze liefde, voor onze kluis waarin we onze gevoelens huisvesten, etc. Het doet het goed in het ene na het andere prachtige gedicht, in songteksten, etc.

Als we het hart echter transplanteren, transplanteren we een spier, en niet een metaforisch hart. Dat blijft gewoon op zijn plaats zitten.

[Barrel]

Ik kan me niet voorstellen dat je dit werkelijk meent, maar ik ga er even van uit dat het wel zo is.

Taigitu, alle voorbeelden die je aanhaalt worden gestuurd door je hersenen, niet door de spier die we hart noemen. Als mensen gelijke hartritmen overnemen, wordt dit geregeld door je hersenen, niet door die spier.

En ja, dat meen ik dus werkelijk. Raar dat dit zo hard klinkt voor je.

[Barrel]

We zijn tegenwoordig in staat om kunstharten te plaatsen. Verandert ons dat dan in een robot? Nee. Zijn we dan niet meer in staat om lief te hebben? Uiteraard wel. Worden onze karaktereigenschappen dan volledig gereset, en leven we als een robot? Nee.

[taigitu]

Taigitu, alle voorbeelden die je aanhaalt worden gestuurd door je hersenen, niet door de spier die we hart noemen. Als mensen gelijke hartritmen overnemen, wordt dit geregeld door je hersenen, niet door die spier.

Maar waarvandaan krijgen die hersenen dan hun info?

Het hart als electromagnetisch veld
Ben je wel eens een bijeenkomst binnengelopen waar de spanning te snijden was? Of dat je voelt dat iedereen op dezelfde golflengte zit? Er zit wetenschap achter deze metaforen. We zenden continue onze mentale-emotionele-gedragsstatus uit. Zo werkt dat. Het hart is de meest krachtige generator van elektromagnetische energie in het menselijk lichaam; het is het grootste ritmische elektromagnetische veld van alle organen in het lichaam, ongeveer 60 keer groter in omvang (amplitude) en 5000 keer sterker dan de elektrische activiteit die de hersenen genereren. En, het veld van het hart kan ruim een meter buiten het lichaam worden waargenomen, in alle richtingen. Onderzoekers van het HeartMath Instituut toonden aan dat dit veld verandert in verschillende staten van emotioneel welzijn en dat het informatie uitzendt dat anderen kunnen waarnemen. Dat brengt ons terug bij al die metaforen: we leven letterlijk in elkaars elektromagnetische veld. En hoe we dat veld vullen, heeft directe invloed op ons vermogen uit te zenden en te ontvangen van de werkelijke betekenis, ongeacht de woorden die we gebruiken of horen. Met andere woorden, als het hart op een lijn met de intentie is zijn we meer authentiek en meer betrokken. We stemmen af. We verbinden.

Het intelligente hart
Als we zeggen dat iemand intelligent is bedoelen we zijn/haar intellectuele vermogens, oftewel hersenkwaliteit en niet het hart. Maar onderzoek heft aangetoond dat het hart slim is. De hersenen in het hoofd volgen plichtsgetrouw de berichten die vanuit een ander brein worden verzonden, “de hersenen van het hart”. Het hart is niet slechts een pulserende massa spieren, het is een zeer gevoelig instrument dat belangrijke informatie langs 4 verschillende wegen met de hersenen communiceert.

Neurologisch: met elke hartslag wordt er een stoot neurale energie naar de hersenen gestuurd. Het brein van het hart ontvangt hormonale gegevens, hartslag en bloeddruk gegevens, vertaalt deze in neurologische impulsen en stuurt deze informatie naar de hersenen in het hoofd via de vagus zenuw en de zenuwen in de wervelkolom.

Biochemisch: het hart produceert het “balanshormoon” ANF. Dit reguleert bloeddruk, lichaamsvloeistofbalans en elektrolytische homeostasis en het oefent invloed uit op de bloedvaten, nieren, adrenal glands en regulerende zones van de hersenen. ANF verhindert ook het vrijkomen van stresshormonen en speelt een positivie rol in het immuunsysteem.

Biofysisch: met elke slag genereert het hart een krachtige drukgolf die snel door de aderen loopt, veel sneller dan de bloedstroom. Deze golven veroorzaken wat wij kunnen voelen als onze pols.

Energetisch: het hart produceert een magnetische veld dat ongeveer 5000 maal sterker is dan het veld door de hersenen geproduceerd. Zijn kracht beïnvloed elk deel van ons lichaam en straalt zelfs buiten ons lichaam uit.

Het resultaat van dit alles is dat ons hart de rest van ons lichaam beïnvloedt. Je hebt geen keus. En onze emoties en gevoelens beïnvloeden ons hart. Hierin heb je wel een keus.

Door bewust te veranderen naar een positief emotionele staat kun je de informatie die je hart naar je hersenen stuurt beïnvloeden op manieren die goed voor je zijn. Dat is gezond, het is slim en het is snel.

[Barrel]

Wat is balanshormoon ANF? (En niet van een yoga site aub).
Het is (voornamelijk) je hypothalamus die je hormoonspiegels meet, en die vervolgens een neuraal signaal om meer of minder van een bepaald hormoon te produceren afgeeft. Sommige hormonen worden in andere hersengebieden beheert. Het hart speelt hierin (volgens mij) geen rol.

De hersenen in het hoofd volgen plichtsgetrouw de berichten die vanuit een ander brein worden verzonden, “de hersenen van het hart”
Hmm, en zijn die 'hersenen van het hart' reeds gelocaliseerd?

met elke hartslag wordt er een stoot neurale energie naar de hersenen gestuurd. Het brein van het hart ontvangt hormonale gegevens,
Neurale energie? Weer dat brein van het hart ... Tja.

Degene die dit schrijft gaat er blijkbaar vanuit dat je hart je hersenen controleert. Waarschijnlijk spreekt hij met zijn 'hersenen van het hart'.
Kortom, het feit dat iemand een hoop onzin kan produceren maakt het nog niet tot waarheid. Check je dit soort gegevens wel eens, of neem je ze maar voor waar aan?

Tja, het klinkt allemaal wellicht wat onspiritueel, maar ja.