Deal. Ik ben het gedeeltelijk met je eens. Als je iets niet begrijpt stel je vragen en dan is het fijn om een antwoord terug te krijgen. Ik ontvang graag vragen van jou en er is geen sprake van dat ik dat dus niet zou willen. Voor wat betreft die liefdesverklaringen zal ik stoppen, maar nog wel even uitleggen:
Aandacht is voor mij een bepaalde vorm van liefde. De aandacht die jij schenkt aan het geschreven woord is ook aandacht geven aan het onderwerp van de auteur waarbij je op dat moment ook aandacht geeft aan die auteur volgens mijn logica. Daar jij de auteur bent in het bovengenoemde stukje, geef ik nu deze reactie en daarmee aandacht aan jou. Andersom is dat precies hetzelfde en dus geef je, door te reageren naar mij, ook aandacht. Op dat moment ben je dus wel degelijk met mij bezig zoals ik ook met jou bezig ben. Niets mis mee toch? Waarom die ontkenning?
Volgens mij mijmert God (de kosmische intelligentie) niet. De persoonlijke God zal dat ongetwijfeld doen zoals jij dat deed voordat en tijdens je jouw letters tikte. Ik heb korte stukjes van jou naar mij gezien Tet die je soms 4x en zelfs een keer 8x gewijzigd hebt. Ook jij mijmert zoals ik dat ook doe. Ik schrijf echter heel vaak direct uit mijn hart en besef dat ik wel eens wat warrig overkom. Bij het lezen van elke letter en elk woord zul je zien dat ik uitermate duidelijk kan zijn, waar ik niets mee wil bewijzen. Mijn tegenstrijdigheden lijken mogelijk tegenstrijdigheden maar ik dien het beter uit te leggen. Iets waar jij me op wijst zoals ik jou ook op zaken wijs. Ik weet dat wij elkaar heel goed begrijpen en ja, ik zit ook voor de lol op het forum. Óók, maar niet alleen.
Vandaag schreef mij een heel dierbare vriendin wat ik op een forum moest? "Mensen verschuilen zich achter een pseudoniem en schrijven vaak hun frustraties op verborgen achter anonimiteit. Ik kon mijn tijd toch wel veel beter besteden?" Ik heb haar geschreven dat ik mijn tijd niet verdoe en dat ik dat doe, wat ik dagelijks doe. Aandacht geven... Lees en begrijp mij. En die aandacht geef ik niet voor de lol, ik geef heel serieuze aandacht wat wel eens lekker doorbroken wordt door die plagerige Friese smurf. En dat is dan weer de lol. Tja, dat was het wat ik op jouw reactie te schrijven had en heb gedaan. Bijna altijd wanneer ik dit soort zaken naar jou toe schrijf, valt er vanuit jouw kant een grote stilte. Ik vind dat niet vervelend en je bent intelligent genoeg om te begrijpen waarom ik dat niet vervelend vind.