Alles gezien én gelezen, behalve de laatste link. Dat komt later. Dat het filmpje een 'must see' is, ben ik het helemaal mee eens. Overigens kan ik nergens in het filmpje iets ontdekken waar ik het niet mee eens ben. In de teksten van de reacties wel. De geest van het zijn én de bewustwording daarvan ontstaat pas op latere leeftijd. Voor de een wat eerder, voor de ander wat later en voor de meesten nooit. Voor verreweg de meesten zelfs. Ik geloof inderdaad dat het filmpje is te vaag is om mensen die nog van niets weten te overtuigen. Voor mij is het echter niets anders dan bevestiging. "Wie zegt het universum te kennen maar zichzelf niet kent weet niets." las ik in de reacties en dat zie ik ook zo en inderdaad, "Wie 'exact' ziet als een noodzakelijke constante, zal meer moeite ondervinden een variabele te bevatten."
Susan schreef:
Volgens mij 'kriebelt' het bij velen ergens al een tijd vanbinnen (soms vaag) als ze naar deze filmpjes gaan kijken, zonder het er meteen mee eens te hoeven zijn of HET antwoord hier te krijgen. Zo zou de 'zoekende' misschien wel via dergelijke filmpjes eens naar meer informatie opzoek gaan via internet, of boeken lezen van deze mensen,en uiteraard ook van anderen om hun eigen weg hierin te vinden? Tot ze bij datgene uit komen wat voor hen goed voelt, en waar ze zich dus helemaal in kunnen vinden.
en ik denk dat ook dit waar is, steeds meer mensen zoeken 'het' en de kans is heel groot dat er een omslagpunt aan zit te komen. Ik heb geen Paul de Bot,Carl Jung, Joseph Campbell, Jiddu Krishnamurti, Terrance Mckenna of Gary Zukav nodig en dat klinkt misschien heel aanmatigend en arrogant en dat is wel wat ik het laatste wil om zo over te komen. Mijn reis heb ik zonder hun gemaakt én ontdekt en later (zoals nu bijvoorbeeld) bevestiging gevonden. Dat vind ik prachtig en vreemd is het, sommige fragmenten in het filmpje komen me bekend voor (alsof ik ooit zoiets gedroomd heb) ... Heel vreemd en dat dat soort momenten heb ik vaker. Taigitu schreef oa:
Je kan het opgroeien zien als vaardigheden verkrijgen in verschillende situaties en wanneer de lessen heftig zijn zal er moment kunnen zijn dat men inzicht krijgt dat het ook ander kan. Dat er een aanzet is tot zelfreflectie en het begin van de reis naar binnen.
Bepaalde dieptepunten werden absolute hoogtepunten bij mij die mij aangezet hebben tot ... Al mijn dromerijen en fantasieën kregen een invulling. Een invulling waar ik mij flink tegen heb verzet omdat het niet paste in het traditionele denken en de tekens die continu tot mij kwamen, waar ik me in eerste instantie ook heb tegen verzet, lieten mij zien dat 'het' er is. Het Zijn en de volledige bewustwording van mijn wezen alhier op deze Aardkluit. Niet het geloven maar het weten en om deze reden ben ik op het vorige forum 'moeten' vertrekken ...
Wat meende ik me wel niet .......... Marc Dutroux is inderdaad niet spiritueel bezig geweest. Wat hij deed was voor zijn zelfbevrediging en ten koste van de ander. Maar dat wil niet zeggen dat hij bijvoorbeeld een zwarte ziel/kern heeft. Die is net zo zuiver als die van ieder ander. Maar hij leefde alleen in de buitenwereld om aan zijn verlangens te voldoen.
... Waar geschreven en volgens mij bedoelde Ster dat zó in een ander topic ook. Ik heb hem toen geadviseerd om hier niet verder op door te gaan daar de meesten en welhaast iedereen het niet zou begrijpen ...
Ik heb derhalve niets met goed en kwaad, slecht en goed en Yin en Yang. Nulkommaniets. Dit is een heel lastige en erg moeilijk onder woorden te brengen...
Prachtig wat shaffy schreef:
Als baby nam ik mijn herinnering mee uit een eerder bestaan en vond het verschrikkelijk dat ik nog lang moest wachten eer ik zou kunnen lopen en praten.
en werkelijk, ik zie het precies eender, maar Taigitu schreef daarop: Een baby zal niet denken 'ik stel mijn huilen even uit omdat mijn moeder eindelijk even slaapt na een nacht met mij bezig geweest te zijn'?
Een baby zal ook niet denken dat zijn moeder hem laat huilen omdat zij vindt dat hij alle aandacht heeft gehad die nodig was en dat hij zichzelf maar even moet vermaken met slapen of zijn knuffel, en dat als les herkennen.
... en zo zie ik dat dus ook ...
Bijzonder is dit te lezen van shaffy:
Moeder had mij verzorgd wist ik nog, ze legde mij daarna in de wieg. Ik werd op mijn rechterzijde gelegd met een rolletje tegen mijn rug zodat ik niet kon draaien. Zij liep de kamer uit en ik werd achter gelaten...
Intens verdriet, mijn lichaam was beperkt tot een nietszeggend klein mensje dat zich niet kon bewegen zoals ik het wilde. Ik kon me niet omdraaien, want het irriterende rolletje zat in de weg. Mijn kleine lichaampje had nog niet het vermogen zich te verzetten. Iedere poging mislukte. Mijn geest wist dat het kon, dat ik méér kon dan liggen, en staren naar de pastelkleurige hertjes die me moesten opvrolijken. Ik was gevangen in dat nieuwe lijfje en accepteerde het niet. Hulpeloos en machteloos probeerde ik dit uit te drukken door zelfmedelijden.
en het herinnerde mij aan mijn manuscript. Niet aan het handelen, maar hoe ik mij nog kon herinneren dat ik in de wieg lag en hoe alles er toen uitzag. Ik kan mijn herinneringen bewust terughalen vanaf mijn (zeg ongeveer) 4 maanden. Mijn eerste levensjaar kan ik mij zelfs helder herinneren.
Het 'Ruimte-tijd, tijd-ruimte' topic ga ik later lezen ...