Als oudste van 8 kinderen heb ik me altijd in rumoer bevonden. Het is een kakelende en kibbelende familie geweest en jawel, ook dat behoorde tot mijn conditioneringen en daar ben ik heel lang in blijven hangen. Ik wilde graag geluid. Sinds nog maar een jaartje geleden heb ik echter de stilte leren kennen en dat bevalt prima. Ik heb 's morgens geen radio meer aan of een cd opstaan tijdens de rit naar het werk. Gewoon stilte. Heerlijk en nooit gedacht dat dit zou gaan gebeuren. Sinds een jaar doe ik soms gewoon 'niets' en bevindt ik me steeds vaker in een dolce far niente (hoewel ik nu weer aan het klussen ben, maar … Festina lente, cauta fac omnia mente). Heerlijk en nooit gedacht dat dit zou gaan gebeuren. Beide gedachtes had ik nog een jaar geleden en nu is het heerlijk om deze dingen te 'beleven' … Mijn God... Is dit nu ouder worden? Mocht dat zo zijn dan is ouder worden heerlijk en dat vind ik op heel veel gebieden. Oud worden is fijn, net als 'nietsdoen'.
Maar misschien is 'nietsdoen' ook wel eens goed voor jongere mensen. Ik schreef er al eerder over en ook in mijn manuscript is dit een onderwerp.
We haasten ons wat af hier in ons drukke landje. Blijkbaar hebben we zelfs tijd tekort. We hebben geleerd geen tijd te verspillen en hard te werken, toch? Het nietsdoen veroordelen we en liever actie dan nietsdoen! Is niets doen wel zo slecht als dat we denken? Ik denk dus van niet. Het is heel goed om af-en-toe uit te schakelen. Helemaal uit te schakelen en dat lukt me dus sinds een jaartje. Wanneer je afschakelt geef je je lichaam en geest 'ruimte'. Ruimte om het allemaal weer op te laden en dat lukt het beste in stilte of daar waar positieve energieën zijn. Het zal niet lukken daar waar negatieve energieën zijn. Sinds ik een redelijke afstand heb genomen van het nieuws en de krant, krijg ik veel meer positieve energie. Het gevaar echter is wel dat wanneer ik met het 'nieuws' (wat eigenlijk geen nieuws is, maar sensatie) geconfronteerd wordt, dat ik er vaker niet mee om kan gaan. Ik vraag me dus steeds meer of wat voor zin het überhaupt heeft, om naar deze actualiteiten te kijken. Ik mijd het liever en daar voel ik me prima bij. Terug naar het 'niets doen' … Het lanterfanten en het dagdromen of mediteren. Hoe heerlijk is dat eigenlijk wel niet? De Natuur alhier neemt toch ook een pauze, en de akkers liggen voor een poosje braak, toch?
Hoe je het ook keert of wendt, nietsdoen geeft tijd en rust om dingen te verwerken. Het brengt de hersenen in een toestand van creativiteit en dat maakt dat je nieuwe ideeën krijgt. Wetenschappelijk onderzoek heeft zelfs aangetoond dat dagdromen het probleemoplossend vermogen vergroot, zo vertelde mij de psycholoog bij de evaluatie van mijn assessment centrum. Het bleek dan ook dat ik extreem creatief ben. Dus dit is het resultaat van al mijn dagdromerijen en fantasieën.
Mijn zalig 'zweven' ....
Eigenlijk is het niet de kunst van het nietsdoen, maar de kunst van het niet-doen. Met letterlijk nietsdoen schiet je weinig op, simpelweg omdat je altijd wel iets moet doen. Mijn vrouw las vanmorgen een stukje uit een oude Libelle (tijdschrift) voor: Er schijnt zoiets te zijn als het 'woe wei', een taoïstisch principe. Het betekent zoiets als 'handelen door niet te handelen'. Nietsdoen volgens de taoïsten betekent niet dat je achterover gaat zitten en geen vin meer verroert, maar dat je op natuurlijke wijze, op basis van je intuïtie, gaat 'doen'. De dingen zullen dan als vanzelf (alsof je niets doet, lees: loslaten) gebeuren en met een succes dat je nooit had kunnen bereiken door te handelen op basis van analyses en je denkvermogen. Zie daar echter meteen de belangrijkste vijand van het nietsdoen: de menselijke neiging om altijd en overal aan te denken.
Ik dacht meteen aan het topic: 'Toeval met een betekenis' - synchroniciteit, waarbij ik de woorden van Taigitu overneem, daar ik ze zelf had kunnen schrijven:
Met het woordje 'ik' van taigitu, bedoel ik mijzelf dus en ziehier: 'woe wei' ...Als je op die manier los kan laten, vouwt de kosmos zich er omheen. Het wordt dan ingevuld zoals de bedoeling is. Ik heb de ervaring dat het wordt ingevuld.
