Osiris schreef:Over dat de ziel een bepaalde ervaring vooraf kiest in het volgend leven, zijn we het dus niet eens
Dat de disharmonie tussen mens en natuur een doorslaggevende factor is ,dat weer wel.
Dat de grote dame deze disharmonie zelf weer uitbalanceert ( met klaar natuur geweld indien noodzakelijk), eveneens.
Dat het voor mij wel degelijk een spirituele aankondiging is, indien het naar een climax toewerkt,waar moeder Gaia het niet zo nauw meer neemt met ons mensheid en haar eigen voortbestaan voorop stelt.
Ook daar zijn we het dus niet eens
Maakt niet uit...
Misschien toch wel.
Met je conclusie dat we het over die 2 zaken niet eens zijn ga je veel te snel. Dat je dat niet weet komt door je 'afkeer' van discussies. Ik ben van mening dat je veel kansen hebt laten schieten waarbij we langs elkaar heen hadden kunnen oreren zonder daadwerkelijk in discussie te gaan. Er is namelijk een enorm verschil. Ik heb geen enkele behoefte om met je te discussiëren om mijn of jouw gelijk te behalen. Ik 'discussiëer' om te leren kennen.
Terug naar mijn reactie. Ik vroeg me al af waarom ik de noodzaak voelde om het zo te formuleren. Ik denk dat ik wilde weten of je me al kon doorgronden. Maar ik wilde ook die opkomende gedachten vastleggen. Ik geloof namelijk wel degelijk dat de ziel een keuzevrijheid heeft zoals jij denkt. Ik geloof daarbij alleen ook dat bij zo'n keuze bijvoorbeeld ook hoort dar een ziel kan kiezen voor een leven met bepaalde ervaringen, terwijl andere ervaringen de entiteit juist overkomen als deel van die ervaring.
Je zou dus kunnen zeggen bij een aardbeving dat het zo moest zijn, het kon niet anders. Maar je kunt eigenlijk niet zeggen dat ieder mens op de juiste tijd op de juiste plaats is. Want wie bepaald dat? Voor de nabestaanden is dat zeer zeker niet zo bijvoorbeeld, en ook die nabestaanden hebben als ziel keuzes gemaakt voor ervaringen. Mogelijk voor degene uit dit voorbeeld, maar dat hoeft niet perse.
Mijn leven bestaat uit uitdagingen. Als ik daar bewust voor zou hebben gekozen dan ben ik een ongelofelijk lui varken wat continu gestimuleerd moet worden. Volg je me een beetje?
Dit leven en onze ervaring nu is menselijk, en dat geldt ook voor het perspectief. Als ziel heb ik niet gespecificeerd dat ik op een gewrapte en geïmporteerde Honda XL400V Transalp met pekelschade aan het blok, een scheurtje in het voorspatbord en een kapot knipperlichtglaasje wil rijden. Wel koos ik misschien voor de vrijheid die de mobiliteit me bied.
Gaia die op een dergelijke manier zuivert zou tegennatuurlijk zijn en tevens bijzonder onrechtvaardig omdat de gevolgen niet selectief zijn. De flora en fauna heeft hier niets mee van doen neem ik aan. En als Gaia onrechtvaardig is, waarom zou zij ons dan straffen?
Ik ben van mening dat de spiritualiteit nog veel dieper zit. De opkomst en ondergang van de mens ligt eigenlijk vast in de biologische oscillatie. Succes wordt vanzelf ondergang. Soms betekent dat complete eliminatie, maar vaak ook aanpassing en herkansing.
De biologische pendule slingert zo gestaag heen en weer en de ziel lift daar een stukje op mee. Als de ziel de ervaring kiest zoals jij stelt dan is mijn vraag waarom ze daarvoor gestraft kan worden? Ze kiest iets wat blijkbaar onherroepelijk gebeurt.
Egyptenaren dachten niet zo, en vikingen ook niet. De goden, als wezens van een 'hogere dichtheid' (ik kan 'vibratie' niet gebruiken, en wil best eens toelichten waarom niet.)regisseren de gebeurtenissen in de film, de ziel kiest te ervaren wat de biologische behuizing beslist.
Maar ik geloof dan ook dat alles wat is bezield is. Dan vervalt de voorkeurspositie die de mens zichzelf toebedeelt. De mens vervult een tijdelijke niche op de evolutieladder en wanneer zij verdwenen is zal iets anders dat gat opvullen. Of het gat verdwijnt. Want in zijn totaliteit evolueert ook de complete biosfeer. Deze planeet, Gaia, beschouw ik als het grootste biologische organisme wat er bestaat. En ook haar overkomen dingen die horen bij de ervaring waar zij voor gekozen heeft.
Want waar we het volgens mij roerend over eens zijn is dat wij nog steeds een vorm van bestaan hebben wanneer onze lichamen zich herschikt hebben in de eeuwige kosmische dans van E=mc2. Wanneer het is zoals het moet zijn is onze tijd gekomen, en dat geldt ook voor ons als soort.
Maar dan zit het spirituele dus in de beleving van het proces op zich. Niet in het resultaat.
Morgen is vandaag ook gisteren....
![[huh]](./images/smilies/huh.gif "huh"){kind=small}
![[doh]](./images/smilies/doh.gif "doh"){kind=small}