Albert Einstein:
"Not everything that can be counted counts,
and
not everything that counts can be counted".
DE GEMIDDELDE WERELD-TEMPERATUUR IS NIET GOED TE METEN
Thoenes (18-7-2017): "Tegenwoordig bedoelt men met “het klimaat” meestal een gemiddeld wereldklimaat.
Dat is echter bijzonder moeilijk te bepalen vanwege de enorme locale verschillen.
(red: HHvdM, in de zomer is het verschil in gemiddelde temperatuur tussen de Zuidpool en Riad (Saoedie Arabië) wel 100 graden Celsius).
Gewoonlijk gebruikt men de gemiddelde waarden van de metingen van alle bekende weerstations. Hierin zit een aanzienlijke onnauwkeurigheid, omdat deze stations erg ongelijk over het aardoppervlak zijn verdeeld. Er bestaan grote gebieden zonder enig weerstation en hiervoor worden temperaturen geschat door interpolatie van metingen in omliggende gebieden. Verder bestaat 70% van het aardoppervlak uit water, waar meten veel moeilijker is. Juist omdat plaatselijke verschillen zo groot zijn en bovendien variëren, is het mogelijk dat door deze wijze van middelen belangrijke locale temperatuur-veranderingen onopgemerkt blijven, waardoor het bepaalde gemiddelde onnauwkeuriger wordt. Ik denk dat het daardoor niet mogelijk is een gemiddelde wereldtemperatuur te meten op minder dan 0,5 graad nauwkeurig. Dit betekent dat variaties in de gemiddelde temperatuur van enkele tienden van een graad wellicht niet significant zijn. Overigens doen zulke variaties zich steeds voor van jaar tot jaar. Deze variaties kunnen het gevolg zijn van een kleine inherente instabiliteit".
"Er is echter een nog fundamenteler probleem, aldus Thoenes: uit theoretische overwegingen volgt dat een gemiddelde temperatuur eigenlijk geen betekenis heeft. Men kan wel hoeveelheden energie optellen en dus ook middelen, maar hoeveelheden temperatuur bestaan niet. Je kunt ze dus ook niet optellen of middelen (temperatuur is geen “extensieve” grootheid). De gemiddelde temperaturen die wij bepalen kunnen op- en neergaan door veranderingen van lucht- en zeestromingen. Ook kunnen temperatuurveranderingen het gevolg zijn van faseovergangen. Als er ergens veel ijs smelt (door veranderende zeestromingen), of veel water verdampt, zal daardoor de gemiddelde temperatuur van de aarde dalen. Temperatuurveranderingen kunnen derhalve spontaan optreden. Dit duidt op een inherente (kleine) instabiliteit. Uit een gemeten temperatuurstijging volgt dus niet dat er warmte moet zijn toegevoerd of ontwikkeld".
Nobelprijswinnaar voor natuurkunde 1973, Dr. Ivar Giaever zegt het nog veel sterker: hij vraagt zich af: "how can you measure the average temperature of the whole earth for a whole year?"
Volgens hem kan dat helemaal niet en zijn alle gebruikte grafieken derhalve volstrekt zinloos. Hij stelt dat als hij in zijn collegezaal 10 thermometers uitdeelt om de gemiddelde temperatuur te meten, hij al 10 verschillende meting-waarden terugkrijgt. Dus zelfs in een collegezaal is het erg lastig, zo niet onmogelijk, om vast te stellen wat "de gemiddelde temperatuur" is. Ja, wel op een specifiek punt natuurlijk, mits je de omgeving ervan niet steeds beïnvloedt, door er onder bv. periodiek een pan met soep te plaatsen om aan de studenten uit te delen. Of dat specifieke punt om de zoveel jaar te verplaatsen, etc etc.
Hij stelt dat je het door klimaatwetenschappers veronderstelde temperatuurverschil met 150 jaar geleden, 0,8 graden Celcius (op de temperatuurschaal van Kelvin slechts een verschil van 0,3 %) beslist niet betrouwbaar kunt meten.
Hij vindt, als het al waar zou zijn, dat kleine verschil eigenlijk alleen maar een teken dat de temperatuur op aarde onwaarschijnlijk stabiel is gebleven in die 150 jaar.
Beluister en bekijk de toespraak van Ivar Giaever op de 62e bijeenkomst van Nobel Laureaten in Lindau, 2013. --------------->> ( https://www.lindau-nobel.org/ )
Zijn conclusie: klimaatwetenschap is een pseudowetenschap.
In zijn lezing wijst Giaever er op dat op Antarctica (met daarop de Zuidpool), een gebied groter dan Europa, slechts 8 meetstations over zijn gebleven, terwijl de USA er "zwart' van ziet (zie afbeelding hier onder). Het hele begrip "gemiddelde temperatuur op aarde" wordt hiermee een nog grotere farce. En als je dan ook nog eens bedenkt dat de temperaturen op de Zuidpool momenteel lager zijn dan daarvoor.......
WEERSTATIONS: kansloze pogingen om tot betrouwbare wereld-temperatuurmetingen te komen.
Als je in Europa opeens de weerstationmetingen uit Scandinavië weg zou laten uit de berekeningen, dan zou je zien dat de gemiddelde temperatuur in Europa stijgt.
Maar dat alleen in het rapport van de "klimaatwetenschapper", natuurlijk. De aarde draait gewoon door met zijn actuele temperatuur.
Zoals de figuur links laat zien waren er in 1976 nog 6.000 weerstations waarvan klimaatwetenschappers gebruik kunnen maken. 21 jaar later waren daar nog maar 1.500 van over. In januari 2010 meldden twee Amerikaanse onderzoekers Joe D'Aleo en E. Michael Smith dat er iets grondig mis is met de gehanteerde meetreeksen van het National Climatic Data Center (NOAA-NCDC) en de NASA (NASA GISS). Dit zijn 2 grondmeetreeksen naast die van de Britse universiteit van East Anglia (HadCRUT) waarop het IPCC zich baseert. De meetreeksen hebben stations in koudere en niet-stedelijke gebieden laten vallen waardoor een virtuele opwarming van onbekende grootte ontstaat.
Ter verdere illustratie:
In december 2009 waarschuwde het Russische Instituut voor Economische Analyse dat slechts een kwart van alle Russische data door de Engelse HadCRUT-meetreeks wordt meegenomen. Het instituut meende dat aldus een virtuele opwarming van 0,64 graden in Rusland ontstond.
In 2018 verscheen een Australisch proefschrift n.a.av een soort "boekenonderzoek" van de temperatuurreeksen (zgn. grondmeetreeksen) die worden bijgehouden door de Britse universiteit van East Anglia (HadCRUT) waarop het IPCC zich baseert. De auteur stelt dat de kwalitiet van deze temperatuurreeksen bedroevend is en dat goede controle op deze data zwaar onvoldoende is, zoals blijkt uit 70 systematische fouten, die in de temperatuurreeksen voorkomen. Een opvallende fout is klaarblijkelijk vele temperatuur-opgaven van deelnemende landen werden verschaft in graden Fahrenheit, maar werden ingevoerd als graden Celsius. Zie hier voor de omzettingstabel die dan had moeten worden gebruikt. Dit type fout leidde tot nul graden op eilanden in de tropen en bijna kokende steden, waar het langdurig 80 graden Celsius zou zijn geweest.
Maar de aller ergste fout is het achteraf corrigeren van de originele temperatuurgegevens als blijkt dat bij een meetstation eigenlijkallengs te hoge temperaturen worden gemeten door toegenomen bebouwing er om heen in de tijd. Met dat zgn. "homogeniseren" wordt vaak een standaard gelijke hoeveelheid graden afgetrokken van alle historische metingen (soms wel 50 of 100 jaar en soms 2 x achtereen over een bepaalde periode) i.p.v. volgens een glijdende schaal, die toeneemt met de hoeveelheid bebouwing die is ontstaan. Dat betekent dat achteraf de historische temperaturen steeds meer zakken.
(bronvermelding en details volgen nog).
Zie als voorbeeld hoe dat in 2016 in De Bilt is gegaan met de temperatuurgegevens tussen 1906 en 1951 ! Van 23 hittegolven in die periode zijn er nu nog maar 6 over: hocus pocus pilatus pats, ik wou dat het vroeger kouder was (dan tegenwoordig).
Zoals hier verder onderaan is aangegeven in een tabel bleven er van de vreselijk warme zomer van 1947 na "homogenisatie" maar 1 van de 4 hittegolven over !
TEMPERATUURMETINGEN AAN DE GROND MET THERMOMETERS
"Aan de grond" , wil nomaliter zeggen op ca. 1,50 à 2,20 m hoogte en gemeten in een zgn. "pagode" of ander wit geschlderd kastje, zoals de Stevenson hut.
Er is heel wat te doen over de kwaliteit, of liever het gebrek daaraan, bij temperatuurmetingen te land. Lees meer op de website surfacestations.org en "val van uw stoel" of van uw geloof, als u dat had, "dat de overheid en haar instituties die metingen wel goed geregeld zou hebben". Als je dit zo ziet zou je denken dat er van het hele verhaal van de opwarming van de aarde niets klopt. Toch moeten we ons ook realiseren dat weerstations oorspronkelijk vooral zijn ontworpen en neergezet om "het weer" te meten ten dienste van landbouw, visserij, dijkbewaking etc., en ook bij voorbeeld om een goede dag uit te kiezen voor de landing in Normandië in 1944, dus vooral voor korte termijn-voorspellingen van het weer. Niet om met elkaar over de hele wereld opeens het klimaat te gaan meten. Voor zo'n doel moet je een geschikt systeem ontwerpen, bouwen en uitvoeren. Satelliet-metingen zijn een stap in die richting, sinds 1979.
Als vaste meetstations in de loop der jaren steeds meer in bebouwd gebied komen te liggen, zullen ze hogere temperatuurmetingen geven.
In steden is het warmer dan op het platte land er om heen:
Dit wordt als een algemeen probleem gezien voor temperatuurtijdreeksen van vaste meetstations. Sommige klimaatsceptici denken dat de hierdoor ontstane meetfouten wellicht de gevonden "opwarming van de aarde" deels of geheel kan verklaren: gewoon domme meetfouten, dus. Sommige klimaatwetenschappers stellen dat dit slechts een miniem probleem is, die de gevonden opwarming van de aarde niet kan verklaren.
Ingenieurs- en adviesbureau DHV stelt dat het in het centrum van Nederlandse steden gemiddeld 7 à 8 graden warmer is dan erbuiten.
Althans dat schrijft Volkskrantjournaliste Anna van den Breemer d.d. 10-7-2010. In de kop van het artikel staat echter dat dat "soms" zo is.
Wellicht is het effect wat minder heftig:
In het FD van 2-8-2018 stelt Roebyem Anders dat op warme dagen de temperatuur in onze steden 2 graden hoger komt dan op het platte land en dat dit verschil bij extreme hitte oploopt tot ruim 5 graden.
TEMPERATUURMETINGEN OP HET WATER
De aarde heeft een wateroppervlakte van 361.419.000 km2 (70,9 %), waarvan het zeeoppervlakte 65,7% en het zoet wateroppervlakte 5,1% bedraagt.
Honderd jaar geleden werd de temperatuur gemeten door schepen die met een houten of canvas emmer water omhoog haalden, tegenwoordig meten robotboeien de temperatuur. Tussen die 2 methoden door werd zeewater-temperatuur gemeten door de watertemperatuur in de water-inlaat van de motoren te meten. Die verschillende meetmethoden zijn moeilijk vergelijkbaar, en de temperatuurgegevens op water zijn notoir onbetrouwbaar, stelt Elsevier, 13-2-2010, p. 72. Ze werden ook opzettelijk gemanipuleerd om toch maar te bewijzen dat de aarde de laatste 15 of 17 jaar toch opwarmt, ondanks dat dat niet blijkt uit land en satelliet-metingen: de zee-temperatuur zou wel zijn gestegen.
SATELLIET-METINGEN
sinds 1979 ......................
HISTORISCHE TEMPERATUURMETINGEN: het gebruik van indirecte maten (Engels: proxy measures, afgekort: proxies)
Van het zuidelijk halfrond zijn nauwelijks meteorologische gegevens beschikbaar van voor de tijd dat de Europeanen op ontdekkingsreis gingen.
Voor het noordelijk halfrond ligt dat anders: we beschikken over eeuwenlange waarnemingen.
De thermometer bestaat pas zo’n 150 jaar. Eerdere waarnemingen wat betreft de temperatuur zijn dus niet absoluut, maar met behulp van een soort indirecte maten (bijv. aan de hand van de dikte van jaarringen in bomen) zijn de oude waarnemingen tot betrekkelijk accurate temperaturen te herleiden, die dus goed vergelijkbaar zijn met recente metingen. Er bestaan tussen de uitkomsten van de diverse ‘controles’ wel verschillen, en bovendien is de temperatuur natuurlijk niet overal tegelijk even sterk gestegen of gedaald. Daarom hebben twee Engelse onderzoekers, T. J. Osborn & K. R. Briffa (2006), materiaal verzameld van 14 locaties op het noordelijk halfrond, uit een periode die loopt van 800 tot 1995. Op basis van die gegevens hebben ze - naar hun idee - een statistisch betrouwbaar beeld gekregen van de grotere temperatuurschommelingen.
Volgens sommige onderzoekers, zoals de klimatoloog Michael Mann, is de nu gevolgde onderzoeksmethode veel betrouwbaarder dan eerdere studies, omdat hij gebruik maakte van diverse benaderingsmethoden, waardoor de fouten die bij een enkele methode kunnen insluipen als het ware worden uitgemiddeld. De fysicus Willie Soon (Harvard Universiteit) is het daarmee echter volstrekt oneens: volgens hem zijn alle methoden zo onbetrouwbaar dat ook aan hun gemiddelde uitkomst niet veel waarde mag worden gehecht. De discussie zal nog wel even voortduren.
http://www.hugovandermolen.nl/bosbouwbe ... tingen.php
