Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Christendom, Islam, Boeddhisme, het leven, de dood, bijbel- en koranteksten. Al ben je agnost of polytheïst, je bent hier welkom om er over te praten.
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door univers » 18 mar 2018, 12:11

Wij mensen zijn geneigd om te geloven in onverklaarbare dingen. Maar waarom eigenlijk?

We denken graag van onszelf dat we heel rationeel zijn. Maar als je kritisch naar je eigen gedrag of dat van anderen gaat kijken, kom je al snel tot de conclusie dat dat toch niet helemaal waar is. Want waarom doe je dan toch een schietgebedje voor dat sollicitatiegesprek? En waarom moet je toch altijd even slikken als er een zwarte kat voor je de weg oversteekt? En waarom vereren mensen dan goden waarvan het bestaan niet bewezen kan worden?

Dagelijks irrationeel
Dergelijke gedragingen getuigen van een oer-neiging die we allemaal bezitten: we geloven graag in iets onverklaarbaars. Maar waarom? In zijn gloednieuwe boek ‘Dagelijks irrationeel‘ gaat Michiel van Straten op jacht naar een antwoord op die vraag (ondertussen benadrukkend dat hij alleen de neiging om te geloven onderzoekt en verder geen uitspraken wil doen over of die onverklaarbare dingen al dan niet bestaan). En hij komt al snel tot de ontdekking dat we op meerdere manieren aangezet worden om in iets of iemand te geloven.

Vatbaar voor geloof
Zo wijst onderzoek uit dat we onder bepaalde omstandigheden – vaak zonder dat we ons daar bewust van zijn – extra vatbaar zijn voor (bij)geloof. Bijvoorbeeld wanneer we:
– totaal geen controle hebben over de situatie. Van Straten illustreert dat aan de hand van een experiment waarbij onderzoekers proefpersonen vroegen om een gebeurtenis te beschrijven: “Een deel beschreef spontaan ervaringen van controleverlies, bijvoorbeeld over een auto-ongeluk dat veroorzaakt was door een ander, of de ziekte van een vriend of familielid. Het andere deel beschreef situaties waarin ze wel controle hadden. Vervolgens werd aan beide groepen een fictieve situatie voorgelegd waarin ze een belangrijke presentatie moesten houden, met daarbij de vraag: zou het uitvoeren van een willekeurige actie als het drie keer stampen met je voet voordat je de presentatie gaat houden de kans op succes verhogen? De mensen die geschreven hadden over situaties waarin ze de controle kwijt waren, dachten vaker dat dat zou helpen dan de mensen uit de andere groep (…) We willen graag grip op de zaak. En is die er niet, dan creëren we die dus zelf, door patronen te zien die er niet zijn, of door met behulp van ‘mentale gymnastiek’ het gevoel van controle te vergroten. We houden van maakbaarheid en zijn niet graag overgeleverd aan toeval.”
– geconfronteerd worden met de dood. Experimenten tonen aan dat nadenken over de dood er niet alleen voor zorgt dat gelovigen gesterkt worden in hun geloof, maar er tevens tot leidt dat atheïsten wat minder stellig worden.
– bang zijn om fouten te maken. Experimenten suggereren dat ook angstreductie ons gevoelig kan maken voor geloven, zo schrijft Van Straten: “(Onderzoeker Michael, red.) Inzlicht laat zijn proefpersonen een Stroop-test doen (genoemd naar de bedenker, John Ridley Stroop). Dat is een test waarin mensen zo snel mogelijk de kleur moeten zeggen waarin een woord geschreven is, terwijl dat woord zelf een andere kleur beschrijft. Deze grappige test, die vaak zorgt voor vermaak en verwarring, is lastiger uit te voeren dan je misschien denkt. Doordat je twee tegenstrijdige soorten informatie ontvangt, bijvoorbeeld als het woord ‘rood’ in een groene kleur is weergegeven, maak je snel fouten. Het kost je moeite om in dat geval snel de kleur groen te benoemen. Maar Inzlicht gaat in zijn onderzoek een stap verder. Voordat hij zijn proefpersonen de test laat doen heeft hij hen gevraagd naar de mate van hun religiositeit. Tijdens de Stroop-test meet Inzlicht met elektroden de activiteit in het hersengebied de anterior cingulate cortex (acc), dat onder andere betrokken is bij het detecteren van fouten en bij zelfregulering. Wat Inzlicht ziet, is dat de acc minder actief is bij gelovigen dan bij ongelovigen wanneer ze fouten maken bij de Stroop-test. Zijn interpretatie hiervan is dat het hersengebied bij gelovigen minder actief is omdat zij met hun geloof een soort buffer hebben gecreëerd tegen eventuele spanning die zou kunnen optreden bij het maken van fouten. Volgens Inzlicht ervaren gelovigen meetbaar minder angst dan niet-gelovigen, en komt dat door de geestelijke rust die het geloof hun biedt. Dat laatste is zeker iets wat je veel religieuzen kunt horen zeggen: het geloof in een hogere macht die het goed met ons voorheeft geeft een zekere mate van rust.”

“MENSEN HEBBEN MOEITE MET TOEVAL, ONVERKLAARBAARHEID”
Verbinding en inzicht
Wat ook in het voordeel van het geloof werkt, is dat het voorziet in enkele behoeften die (bijna) elke mens heeft:
– we willen ons verbonden voelen met elkaar. Religie heeft een sociale functie, zo legt Van Straten in het boek uit. “Zo gaat mijn moeder nog altijd voornamelijk om die reden naar de kerk. Het samen zingen, het bij een groep horen, aandacht en warmte ontvangen van anderen, dat zijn zaken die ze daar ervaart en die haar goeddoen.” Het kan mogelijk ook verklaren waarom religie het in het ene land beter doet dan in het andere. “Hoe minder een sociaal netwerk hulp kan bieden in tijden van nood of problemen, des te vaker vult religie het achtergelaten gat op.” Wellicht dat we daarom juist in landen met de meeste sociale zekerheid relatief weinig gelovigen vinden.
– we willen de wereld begrijpen. “Mensen hebben moeite met toeval, onverklaarbaarheid,” schrijft Van Straten. “We hebben liever de beschikking over een verhaal om uit te putten, om gebeurtenissen te kunnen duiden.” Religie kan dan helpen door niet alleen te verklaren hoe we ontstaan zijn, maar ook te onthullen waarom we er zijn en waar het met de wereld en onszelf naartoe gaat. Zo kan religie mensen een gevoel van controle geven.

De oorsprong
Daarnaast moeten we ook de mate waarin religie met ons mensen en onze evolutie verweven is geraakt, niet onderschatten. Veel wetenschappers gaan ervan uit dat religie in zijn geheel een evolutionaire basis heeft, zo schrijft Van Straten. Hij wijst erop dat onze voorouders baat hadden bij religie, omdat het een groot aantal voordelen biedt. Zo houdt het de groep bijeen. Dat doet het bijvoorbeeld door het beperken van gemengde huwelijken en het hanteren van specifieke sociale regels. Maar ook door uiterlijke kenmerken en zelfs door het bevorderen van de voortplanting. Daarnaast kan religie de gezondheid bevorderen door regels te stellen op het gebied van voedsel en verzorging, en biedt ze troost, optimisme en minder angst, maar ook concurrentiestrijd met andere groepen. Allemaal zaken die in evolutionair opzicht voordeel kunnen opleveren.” De meeste wetenschappers gaan er dan ook vanuit dat onze voorouders hun goden om die reden in het leven roepen.

“DE PERCENTAGES VAN MENSEN DIE GELOVEN IN DE WERKING VAN TAROTKAARTEN (15%), ASTROLOGIE (22%) EN HET BESTAAN VAN GEESTEN (39%) ZIJN IN DE AFGELOPEN DECENNIA NIET GEDAALD MAAR GESTEGEN”
Religie in Nederland
Inmiddels is het 2018 en is het geloof nog steeds niet weg te denken uit onze samenlevingen. Ook in het seculiere Nederland niet. Recente cijfers laten zien dat de helft van de Nederlanders zich tot een kerkelijke gezindte of levensbeschouwelijke groepering rekent. Het aantal Nederlanders dat ook daadwerkelijk regelmatig religieuze diensten bijwoont, ligt echter veel lager. Komen we dan langzaam los van de oeroude neiging om in iets onverklaarbaars te geloven? Zeker niet. Het geloof in een god mag dan sterk afnemen: het geloof dat er ‘meer is tussen en hemel’ gedijt behoorlijk. “De percentages van mensen die geloven in de werking van tarotkaarten (15%), astrologie (22%) en het bestaan van geesten (39%) zijn in de afgelopen decennia niet gedaald maar gestegen,” merkt Van Straten op.

Geloven: wij mensen kunnen bijna niet anders. We zijn geprogrammeerd om grip te krijgen op de ongrijpbare wereld om ons heen en snakken naar een gevoel van controle. En dus neigen we ernaar om in iets te geloven dat ons die dingen geeft. Dat kan een religie zijn, maar ook een bijgelovige handeling (zoals het ophangen van een hoefijzer). En zo zijn er nog wel meer onverklaarbare dingen te bedenken die we omwille van onze machteloosheid bereid zijn om te omarmen: denk aan paragnosten of alternatieve geneeswijzen, bijvoorbeeld. Geloven in iets, hoort in zekere zin dus bij ons en heeft ons waarschijnlijk zelfs gevormd tot wie wij vandaag de dag zijn.

https://www.scientias.nl/waarom-mensen- ... s-geloven/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
oktagon
Leraar
Berichten: 1867
Lid geworden op: 21 sep 2007, 17:24

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door oktagon » 20 mar 2018, 18:30

Zijn de mensen niet door hun leiders,opperhoofden etc, gedwongen om in een god met het bijbehorende door mensen geregeld systeem te geloven en doen ze dit niet op eigen houtje.
Het geloof van JC. werd door de Romeinen gebruikt om de bevolking onder controle te houden.
Elke vraag,hoe stom ook gesteld,geeft blijk van aanwezigheid van enige vorm van intelligentie!
Doe maar gewoon,dan doe je gek genoeg (aanvulling APM)

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door univers » 20 mar 2018, 18:42

Het geloof van JC. werd door de Romeinen gebruikt om de bevolking onder controle te houden.
Dat is ze aardig gelukt. :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 20 mar 2018, 18:45

Het 'weten' gaat elk geloof voorbij.

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 21 mar 2018, 00:27

Gast1 schreef:
20 mar 2018, 18:45
Het 'weten' gaat elk geloof voorbij.
Pierre, jouw 'weten' is toch gewoon een vorm van jouw privé-geloof.
Een gelovige in de gewone zin van het woord kent mede-gelovigen. Het verschil tussen jou en hen is dat jij het enige lid van het genootschap bent.
Ik zie het als volgt. Als het om 'weten' gaat weet iedereen ongeveer evenveel of even weinig, ook al zijn er mensen die menen meer te weten dan de anderen. Is dat laatste eigenlijk niet een vorm van hoogmoed? Wie is er in staat te weten wat de ander weet?
De 'wetenden' hebben soms de neiging een gesprek met de niet-wetenden uit de weg te gaan en stralen uit dat wie in het licht vertoeft nu eenmaal moeilijk kan communiceren met wie niet heeft weten te ontsnappen uit de donkere kelder.
Ik zou verwachten dat de 'verlichte' wezens er alles aan gelegen zou zijn de nooddruftigen te helpen bij hun verlossing, naar het voorbeeld van Siddharta Gautama die, Boeddha geworden, nog veertig jaar lang rondtrok om mensen tot inzicht te brengen. En tot op de dag van vandaag 'profiteren' velen van zijn vier edele waarheden. Jij doet dat op jouw manier op deze site.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 21 mar 2018, 08:22

Cornelius schreef:
21 mar 2018, 00:27
Gast1 schreef:
20 mar 2018, 18:45
Het 'weten' gaat elk geloof voorbij.
Pierre, jouw 'weten' is toch gewoon een vorm van jouw privé-geloof.
Dat is de definitie die jij er aan geeft en daarmee jouw waarheid -jouw weten- daar er hier geen twijfel in te bespeuren is.
Niet mis mee, ook dit gaat verder dan jouw 'geloven'.
Laten we eens kijken wat de definitie van 'weten' is:
Weten is kennis hebben van de bekende en onbekende omgeving, door middel van eigen waarneming of overdracht van informatie.
Kennis wordt opgeslagen in het geheugen. Weten is het bewust zijn van bepaalde gegevens omtrent je eigen leven of de omringende wereld.
Het weten is een gemoedstoestand, die exclusief aan de mens of dieren met een hoger bewustzijn wordt toegekend.
Begrippen als 'weten', 'kennis' en 'ervaring' liggen heel dicht bij elkaar en worden in de praktijk vaak door elkaar gebruikt.
De Phänomenologie des Geistes (Fenomenologie van de geest) (1807) is een filosofisch boek van G.W.F. Hegel.
De lezer die Hegel met de Fenomenologie op het oog heeft, staat sceptisch tegenover de mogelijkheid van ware kennis.
Hegel wil deze lezer leiden tot "absoluut weten". Dit weten is niets anders dan zelfkennis.
Volgens Werner Marx kan deze lezer getypeerd worden als een "natuurlijk verstandelijk bewustzijn", dat redding behoeft uit de heersende "reflectiecultuur".
Cornelius schreef:
21 mar 2018, 00:27
Een gelovige in de gewone zin van het woord kent mede-gelovigen.
Het verschil tussen jou en hen is dat jij het enige lid van het genootschap bent.
En alweer een statement van jouw weten, waarbij je me nu ook encadreert. Typisch, maar vooruit.
Dat wat ik weet, weet feitelijk iedereen, maar lang niet iedereen etaleert dat of kan dat etaleren, noch kan niet iedereen dat manifesteren of onder woorden brengen.
Het kost ook mij veel moeite om te schrijven wat ik bedoel.
Ik ben verreweg niet de enige, velen kom ik alhier op het forum tegen en meestal manifesteren de anderen zich nét ietsje anders.
Weer anderen kunnen dat dan weer prachtig formuleren, veel beter dan dat ik dat kan, maar ik ben 'lerende' ...
Dankzij anderen die mij vaak bewust helpen of onbewust.
En van de onbewuste zijn dat er de meeste.
Geloof het of niet.
Cornelius schreef:
21 mar 2018, 00:27
Ik zie het als volgt. Als het om 'weten' gaat weet iedereen ongeveer evenveel of even weinig, ook al zijn er mensen die menen meer te weten dan de anderen.
Kijk, hier zit je al best in de richting van mijn weten, maar de zin achter de komma is dan weer jammer.
Een dergelijke zin zegt niets van de zender, maar wel iets van de ontvanger: het wordt geïnterpreteerd in dezen als een 'weten'.
Ik heb je het woordje 'weten' al een paar keer toegekend, maar dit is een schijnweten: een interpretatie waar ik anderen ook wel eens mee plaag.
Vraag maar aan Guus. :mrgreen:
Wanneer mij iemand iets verkondigt wat ik bijvoorbeeld niet weet, plaats ik die zender niet in een hokje dat hij zich iets meent.
Waarom zou ik?
En wat zou dit wel niet van mij zeggen?
Cornelius schreef:
21 mar 2018, 00:27
Is dat laatste eigenlijk niet een vorm van hoogmoed? Wie is er in staat te weten wat de ander weet?
"nee "nee "nee

Hoogmoed is eigenwaan, jezelf beter vinden dan anderen.
Denken dat 'je één stapje hoger op de ladder staat dan anderen'.
Is hoogmoed niet één van de hoofdzonden? Niet dat ik er wat mee heb hoor.
Hoogmoed beschouw ik als een vorm van armoede.

Iedereen is in staat om te weten wat de ander weet, daar we allen van één bron komen.
In en vanuit die bron is alles opgeslagen.
Vanuit de diversiteit die daaruit is ontstaan, manifesteert eenieder zich anders.
Zo kun je soorten classificeren die zich met dezelfde kenmerken manifesteren en daardoor ook kunnen communiceren.
Maar kunnen wij als mensensoort ons 'weten' dan volledig etaleren?
Nee hoor, andere soorten helpen ons daar ook bij, want al dat wat wij 'weten' halen we heel simpelweg 'gewoon uit 'Moeder Natuur'.
Cornelius schreef:
21 mar 2018, 00:27
De 'wetenden' hebben soms de neiging een gesprek met de niet-wetenden uit de weg te gaan en stralen uit dat wie in het licht vertoeft nu eenmaal moeilijk kan communiceren met wie niet heeft weten te ontsnappen uit de donkere kelder.
Dat zou inderdaad soms kunnen.
Cornelius schreef:
21 mar 2018, 00:27
Ik zou verwachten dat de 'verlichte' wezens er alles aan gelegen zou zijn de nooddruftigen te helpen bij hun verlossing, naar het voorbeeld van Siddharta Gautama die, Boeddha geworden, nog veertig jaar lang rondtrok om mensen tot inzicht te brengen.
En tot op de dag van vandaag 'profiteren' velen van zijn vier edele waarheden. Jij doet dat op jouw manier op deze site.
Wauw ...
Ik werd er toch heel even stil van en wist niet goed om te gaan met mijn gevoel.
Een ongekend gevoel trouwens waarbij het woordje 'nooddruftigen' mij begon te plagen.
Ik heb het heel even moeten opzoeken en zie nu wat je bedoelt: "helpen bij hun verlossing" ... lees ik verder.
Naar het voorbeeld van Boeddha ... :shock:

Wederom wauw ...

Nee, niets van dat en dat schrijf ik oprecht.
Er is geen 'voorbeeld' voor mij en ik volg mijn eigen weg.
Ik kan sommige mensen zeker wel bewonderen en ik kan me in heel veel mensen terug vinden.
In de meeste mensen zelfs, omdat ook ik me op velerlei wijzen gemanifesteerd heb, bewust en onbewust.
Ik schrijf hier vooral voor mezelf en ik leer veel van jullie.
Ik leer het meeste van de mensen die heel kritisch zijn en mij zelfs 'aanvallen'.
Hier op dit forum valt dat heel erg mee, maar op het vorige forum ... wow.
Met een enkeling die mij toen heel zwaar aanviel en ook vaker gemaand werd met een ban, heb ik nu een heel goed contact.
Nee, degene die iets met het door mij geschrevene doet en daar een mogelijke 'verlossing' uit kan halen, is aan haar of hem.
Wanneer ik de ander daar dan weer mee 'geholpen heb' -verleden tijd dus- stemt mij dat blij, veel anders dan 'trots' want dat is enkel iets van het ego.
Ik 'meen' mij niets -enkel dat alle anderen met mij verbonden zijn en andersom- en dat is ook mijn weten, en dat meen ik. :wink:

Dank je voor mijn aanzet.

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 21 mar 2018, 15:05

Pierre, dank voor je uitvoerige reactie.
Het wordt mij een beetje duidelijker hoe je tegen 'weten' en 'geloof' aankijkt.
Hoe dan ook: het blijft een helse klus over dit soort zaken met elkaar een gesprek aan te gaan omdat elk begrip dat in het gesprek gebruikt wordt meerdere betekenislagen kent.
Het gevaar van langs elkaar heen praten is steeds aanwezig.
Het is altijd positief als er een poging gedaan wordt elkaar te verstaan.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 21 mar 2018, 16:35

:hands:

Er zijn niet enkel vandaag, vele wijze woorden geschreven.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 21 mar 2018, 17:13

Pasen nadert ...

Mogelijk is het een bepaalde 'geloofs-conditionering' van mij, ik weet dit écht niet ...
Ik voel mij al vanaf kindsbeen altijd anders met Pasen en ik kan het niet thuisbrengen.
22 jaren geleden is mij iets voorspeld.
Was het wel een voorspelling?
Het is mij 'gewoon gezegd' tijdens het draaien van een tarotkaart, door een dierbaar persoon:

Afbeelding

En soms kan ik het zelf niet geloven, ik smelt dan als boter ...





En zojuist toch ook maar weer gereserveerd, De Matthäus-Passion (BWV 244) in de Maaspoort op 'Goede vrijdag' ...



The resurrection ...

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 25 mar 2018, 07:20

De Paasweek is begonnen.
Een drietal foto's die ik in februari 2015 maakte en een (de onderste) op 2 maart 2018.
Hoe toepasselijk en onpasselijk gelijktijdig en dit is wat wij doen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Gebruikersavatar
MetalPig
"Oh no, not again."
Berichten: 11945
Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door MetalPig » 26 mar 2018, 10:01

Is het niet handiger om die paal even (tijdelijk) te verplaatsen?

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 26 mar 2018, 11:14

Hahaha, jazeker en dat gaat ook gebeuren.
Niet tijdelijk maar definitief (hoewel ... is er wel iets definitiefs?)

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door taigitu » 26 mar 2018, 13:19

"Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?"

Dat kan je vangen in één woord..... ANGST.
En als je kijkt hoe die angst bewust wordt getriggerd dan is dat ook logisch.
Vanuit de kerk wordt al gezegd dat we zondig geboren worden.
Lekker begin van je leven. Ik vind die uitspraak onmenselijk.
Maar natuurlijk een mooie intro om de ander te bespelen.
En daar stopt het niet met angst kweken.

Het is als met zoveel zaken waarmee men door angst macht wil generen zodat we
onze ziel en zaligheid in handen geven van de ander. We geven onze macht uit handen
met het idee dat we dan veilig zijn. Een veilige plek hebben waar we kunnen schuilen.
Maar juist de 'veiligheid' van het instituut zelf is dominant in veiligheid/geborgenheid.
De gelovige wordt makkelijk geofferd als het instituut schade dreigt op te lopen.
Voorbeelden te over, zeker de laatste jaren.

Het geloof is voor mij, met al de voorbeelden van de gruwels die we van de leiders kennen,
een voorbeeld hoe angstig de mens is. En hoe dat wordt aangewakkerd door de regels en stellingen
waar ze aan moeten voldoen om bij de groep te mogen horen.
..............
Toekomst als bron van angst?
Wanneer we daarbij ook bedenken, dat velen op grond van Lucas 21 geloven dat we in een tijd leven waarin de weeën die onze Here Jezus noemt in de rede over de laatste dingen zich beginnen te openbaren, dan is voor hen de toekomst een voortdurende bron van angst. Angst die hen belemmert in het zien van de verlossing, die genaakt, omdat ze niet meer de kracht hebben om zich op te richten en hun hoofden omhoog te heffen.
Een journalist schreef om die reden eens, dat onze tijdgeest angst heeft en dat terwijl wij nog wel zoveel moeite doen om een sterke toren van zelfbescherming en veiligheid rondom onze levens te bouwen. Billy Graham zegt hierover in zijn zeer praktische handboek voor christenwerkers: ‘De mens heeft zich altijd al zorgen gemaakt en de druk van het moderne leven heeft dit probleem verergerd. Velen onder u zitten vol met duizend angsten en zorgen. Breng ze in geloof bij Jezus Christus. Ik leer van dag tot dag in mijn eigen leven mijn gedachten gericht te houden op Christus. De zorgen en angsten van de wereld gaan voorbij en niets dan volkomen vrede blijft er in het menselijk hart.’

Vrede is ver te zoeken
De vorige eeuw heeft ons leven in menig opzicht beter, draaglijker en veiliger gemaakt dan dat van elke voorgaande generatie. Dat heeft echter ook wel degelijk consequenties. Een greep van angst kan diezelfde mens namelijk overvallen, als hij ziet hoe diep hij kan vallen uit de hoogte van zijn ogenschijnlijk betrekkelijke welgesteldheid en veiligheid. De vrede in het menselijke hart is bij velen daarom ver te zoeken. Daar komt ook nog eens bij dat de moderne mens geestelijk en lichamelijk uitgehold is.
Hij kent in deze moderne tijd namelijk:
• geen God en Vader meer, Die Hem lief heeft en Die voor hem zorgt.
• geen Jezus Christus meer, die de zonde heeft overwonnen aan het kruis en Die hem leidt tot overwinning.
• geen Heilige Geest meer, Die hem als Trooster de weg wijst tot de volle waarheid en hem de toekomst openbaren wil.

Nee, de moderne mens zit ondanks alle vooruitgang in zijn dagelijkse leven vol met angsten en onzekerheden. Waar kennen we grotere waarde aan toe? Aan zichtbare omstandigheden in ons leven, of aan de handvol genade die God ons aanreikt in Jesaja 41:10? Geve God dat de artikelen in Het Zoeklicht angstige mensen en gelovigen toeroepen, wat een kinderlied zo treffen verwoordt:
‘Je hoeft niet bang te zijn,
al gaat de storm te keer,
leg maar gewoon je hand
in die van de Heer!’

Aart Haverkamp

Meer lezen: http://www.zoeklicht.nl/artikelen/angst ... gever_4839
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
Determinist
Wetenschapper
Berichten: 2882
Lid geworden op: 27 jul 2010, 09:45

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Determinist » 26 mar 2018, 14:10

taigitu schreef:
26 mar 2018, 13:19
Vanuit de kerk wordt al gezegd dat we zondig geboren worden.
Dit is alleen de westerse christelijke traditie.

In vele andere religies (of iets anders) speelt dit niet. Maar in onze westerse cultuur is angst uiteraard een belangrijk ingrediënt.

Naast angst zou je wellicht ook de neiging of drang voor het willen begrijpen van mysterieuze zaken als oorzaak kunnen zien.
Men is van nature niet snel bereid om op niet begrepen zaken in het leven de schouders op te halen en te zeggen dat ze het gewoonweg niet weten.
Alsof niet-weten iets negatiefs zou zijn. Beter maar iets verzinnen dan iets niet te weten is vaak de trekking.

En met die houding kan je alles verzinnen en geloven.

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 26 mar 2018, 23:43

Waarom zijn mensen geneigd in een god te geloven?
Ik ben het eens met wat een Russisch godsdienstfilosoof eens zei: de mens is ongeneeslijk religieus.
De Duitse theologe Dorothee Sölle legde dat als volgt uit: het zoeken naar vervulling, naar iets dat verder reikt dan wat er reeds is, is heel diep in elke mens aanwezig. Er is een spreken over God dat stelt: ‘God overstijgt God.’ God is altijd groter dan de voorstelling die wij van hem maken in onze theologie. Hij is altijd méér dan de namen die wij hem geven. Dit onafsluitbare, nooit eindigende zoeken, maken vele jonge mensen vandaag ook mee.
Kunst en religie hebben dezelfde wortel: de verwondering. Die ontstaat door ervaringen en gevoelens van opgenomen te zijn in iets wat groter is dan mijzelf.
Zoals dorst verwijst naar het bestaan van water, zo verwijst de verwondering naar het bestaan van wat ons overstijgt en waar we deel van uitmaken. Aan dat 'overstijgende' kunnen veel namen gegeven worden. Zelf geef ik er geen naam aan.
Jammer genoeg hebben zich in de loop van de geschiedenis steeds mensen opgeworpen als de behoeders van waar een gemeenschap of volk in was gaan geloven. Die 'priesterkaste' stelde zich boven het volk en legde allerlei ge- en verboden op. Zo gaat het jammer genoeg altijd.
Het is goed als de oude godsdiensten zich zouden ontdoen van hun leiders. Zet alle imams, pastoors, dominees en pandits voor 25 jaar uit hun functie. Eens kijken wat er van onderop aan allerlei mengvormen van eigentijds geloven ontstaat.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 27 mar 2018, 09:31

Complimenten Cornelius, mooi geschreven.
Net als Dorothee Sölle ... en daar kom ik nog op terug.

Gebruikersavatar
MetalPig
"Oh no, not again."
Berichten: 11945
Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door MetalPig » 27 mar 2018, 09:55

"Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?"

Een interessant boek in dit kader is "Why people believe weird things" van Michael Shermer. Ik heb gegoogled of er een Nederlandse vertaling van is, maar kon het niet vinden.

Gast1

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Gast1 » 27 mar 2018, 11:58

Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
De Duitse theologe Dorothee Sölle legde dat als volgt uit: het zoeken naar vervulling, naar iets dat verder reikt dan wat er reeds is, is heel diep in elke mens aanwezig.
Er is een spreken over God dat stelt: ‘God overstijgt God.’ God is altijd groter dan de voorstelling die wij van hem maken in onze theologie.
Hij is altijd méér dan de namen die wij hem geven. Dit onafsluitbare, nooit eindigende zoeken, maken vele jonge mensen vandaag ook mee
.
Wat Dorothee Sölle hier als "zoeken" uitlegde, is dat wat ik het 'weten' noem.
Het weten dat onze oorsprong elders is.
Het is een heel diep innerlijk weten -en mogelijk is dat enkel aan de mens 'gegeven'- dat de oorsprong van ons, buiten deze planeet ligt.
Dorothee Sölle noemt net als bijna iedereen die God "Hij" en daar zit de misvatting.
Die God hebben bij gemaakt als 'onze beeltenis' en Dorothee Sölle schrijft het daarom bijna goed, op het woordje "Hij" na dan.
God is (immers) altijd méér dan de namen die wij hem geven, niet "Hij" -dan zou het eerder een "Zij" zijn- ...
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
Kunst en religie hebben dezelfde wortel: de verwondering.
Die ontstaat door ervaringen en gevoelens van opgenomen te zijn in iets wat groter is dan mijzelf.
Zelf voeg ik er nog een woordje bij, naast kunst en religie is er ook 'de Natuur'.
Natuur schrijf ik altijd met een hoofdletter.
Ook verwonder ik mij niet, daar immers alles mogelijk is.
In plaats van dat ik mij verwonder, bewonder ik.
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
Zoals dorst verwijst naar het bestaan van water, zo verwijst de verwondering naar het bestaan van wat ons overstijgt en waar we deel van uitmaken.
Aan dat 'overstijgende' kunnen veel namen gegeven worden. Zelf geef ik er geen naam aan.
Die 'dorst' heb ik niet meer, daar ik niet anders meer kan dan weten.
En dat weten is de naam die ik er aan geef, maar dat zal geen nieuws zijn.
Evenmin is het niets nieuws dat wanneer ik 'weten' schrijf, dat dat dan bijna altijd misbegrepen wordt.
Ik maak me daar nu bijna niet meer sappel om, daar het immers nooit begrepen wordt ... op die enkeling na dan. :wink:
Cornelius schreef:
26 mar 2018, 23:43
Jammer genoeg hebben zich in de loop van de geschiedenis steeds mensen opgeworpen als de behoeders van waar een gemeenschap of volk in was gaan geloven.
Die 'priesterkaste' stelde zich boven het volk en legde allerlei ge- en verboden op. Zo gaat het jammer genoeg altijd.
Het is goed als de oude godsdiensten zich zouden ontdoen van hun leiders.
Zet alle imams, pastoors, dominees en pandits voor 25 jaar uit hun functie.
Eens kijken wat er van onderop aan allerlei mengvormen van eigentijds geloven ontstaat.
:hands:

Cornelius

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door Cornelius » 27 mar 2018, 14:09

In dagblad Trouw van vandaag staat een interessante collumn over het onderwerp van dit topic:
https://www.trouw.nl/religie-en-filosof ... ~a1dda684/

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Waarom zijn mensen geneigd om in een god (of iets anders) te geloven?

Bericht door univers » 27 mar 2018, 14:24

Ik ken de boeken van Dostojewsky.
Ben ermee opgevoed.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie