Ik geloof...., ik zal proberen uit te leggen wat er gebeurt,
we leven feitelijk dus al heel lang,we leren in elk leven weer wat meer.
Je kunt je zelf het beste voorstellen als op een ladder, des te hoger op de ladder des te verder je bent met je "lessen" heb je de ladder helemaal "opgeklommen" dus "perfectie" dan kom je niet meer terug op aarde.
Als we in een vorig leven fouten (en dan bedoel ik niet b.v door rood rijden maar grote fouten) maken, dan krijgen we die "keuze's" nu weer voorgeschoteld met de bedoeling dat we er van geleerd hebben en nu wel de juiste beslissing maken, je zult misschien zeggen maar ik weet toch niet dat ik in een vorig leven de verkeerde keuze heb gemaakt, maar vaak weet je zelf als je goed nadenkt wat de juiste keuze is...maak je de foute, dan heb je daarna enorme spijt, je hebt dan misschien die keuze gemaakt dat je heel verdrietig was en op dat moment denkt van barst allemaal maar ik wil dit ik doe dit, met later dus vervelende gevolgen voor de betrokkene en/of een schuldgevoel voor de rest van dit leven.
Maak je dus de juiste keuze kom je dus een trede verder op je ladder.
Het is echter wel zo dat des te hoger je op je "ladder" bent je een geliefde "prooi" bent voor het z.g.n. "kwade" je moet het zo zien dat iemand die zich al veel bezighoud met het "kwade" laag op de ladder staat.
Iemand die goed probeert te leven en goed doet hoger op de ladder staat, en het "kwade" je dus naar beneden wilt halen (jou voor zich wilt winnen) je zult dus als mens die goed wilt leven beslist vervelende situatie's voorgeschoteld krijgen, vanuit het "kwade" in de hoop dat je het goede opgeeft en dus naar beneden dondert met als gevolg dat je er eens helemaal vanaf valt en geen kans meer krijgt(de eeuwige dood dus) , de kunst is dus jezelf niet laten in opfokken. want we willen allemaal toch het hoogste van onze ladder bereiken?, want dat is het ultieme, algehele liefde, perfectie.
Voorbeeld: meer mensen zullen misschien het volgende herkennen: als iemand in je omgeving (familie, vrienden, kennissen) overlijd voel je zijn/haar aanwezigheid de eerste dagen nog sterk, dit gaat vaak over zodra de crematie/begrafenis is geweest (de ziel is tijdens de ceremonie ook altijd zelf aanwezig) zodra je de overleden persoon niet meer "voelt" is deze herboren "gereincarneerd"
Sommige blijf je voelen deze hebben de top van de "ladder" bereikt en dus perfectie en hebben dus andere taken zoals b.v mensen op aarde begeleiden, (er zijn heel veel taken)
anderzijds heb je dus ook het kwade.
Ik hoop dat het toch wat duidelijk is wat ik bedoel als je wat wil vragen vraag het maar, maar zo denk ik er over, zo voel ik het.
Groetjes van Helena
: