Bestaat er een ziel?

[Maan]

De meningen zullen altijd wel verdeeld blijven. Ik geloof wel in het bestaan van de ziel.
De ziel is in mijn ogen ons astrale lichaam. Sterker nog, het is ons enige lichaam, alleen hebben we verleerd om het zo te bezien, en hebben we in plaats daarvan geleerd ons stoffelijke lichaam te zien.

De ziel is niet onsterfelijk. Het lijkt zo omdat we hier de definitie van de dood van ons stoffelijke lichaam hanteren. Maar een ziel kan net zo goed sterven, en opgaan in de ether. Een ziel kan gevangen worden, en kan vermoord worden.

De hoeveelheid zielen zal dan ook wel wisselen.

Ik heb ook wel eens gehoord over die draad waarmee je aan je lichaam bent gebonden, ik denk dat dit echter een overblijfsel is uit een griekse mythe. Die van de drie schikgodinnen die bepalen of de levensdraad wordt doorgeknipt of niet.

Bewijs? Hahaha, toen ik hier net op dit forum kwam had ik ook het gevoel dat ik mijn beweringen moest kunnen bewijzen. Maar sommige dingen kun je alleen ervaren. Pas als je de ervaring hebt leren zien, is het jouw waarheid.
Ik wilde ook wetenschap en Magie verenigd zien, maar ik besef dat dit onmogelijk is. Ieder heeft een eigen vorm van realiteit, dus vallen dingen nu eenmaal niet te bewijzen voor de massa.
Als iets voor jou waar is, hoe kan een ander jou daarin dan ongelijk geven.

Een aanrader over dit onderwerp zijn de boeken van Carlos Castaneda.

Liefs Maan

[Qaboos]

Ik plak even, brutaal en uit luiheid, een oude tekst van een ander forum hier op dit forum. Ik ben intussen wat jaartjes ouder maar het zo terug lezende kan het er best mee door. Wel wil ik benadrukken dat het een weergave is van mijn opvatting, gebaseerd op wat mij verteld is. Zie dit niet als onbetwistbare feiten maar denk er, wanneer je dat wilt, over na. Ik lees graag jullie opvattingen.
----
Het is onbetwistbaar dat mensen ervaren binnen drie condities. Een vierde of nog meer condities zijn niet bewezen. Die drie condities zijn:

1. het lichamelijke (via de bekende 5 zintuigen: zien, ruiken, horen, proeven en tast) MetalPig heeft laatst hier meer dan deze 5 zintuigen opgesomd. Dit is een oude tekst van mij.
2. het verstandelijke, de ratio (via leerprocessen, filosoferen en communicatie met andere wezens.)
3. het gevoel (via het ego. Dit voelen is niet hetzelfde als de tast.) Een voorbeeld van conditie 3 is je gekrenkt voelen. Je ego is gekrenkt. Hoe zeer iemand zich gekrenkt voelt, hangt dan weer af van opvoeding en cultuur maar daarmee wijk ik af van het onderwerp. Iedereen heeft een ego. Het is vastgesteld dat het ego bestaat. Het ego is niet de ziel maar wat het wel gemeen heeft met de ziel is dat je iemand open kunt snijden tot en met en dan het ego niet zult kunnen vinden.

Om nogmaals aan te geven dat emoties met het ego te maken heeft, even het voorbeeld van verliefd worden. Het ego wordt verliefd. Dat kan komen door lichamelijke aantrekkelijkheid van de gewenste partij en die lichamelijke aantrekkelijkheid is dan volledig een kwestie van conditie 1 maar het komt ook gerust voor dat je verliefd wordt op iemand die je niet lichamelijk aantrekkelijk vind (ontmoeting via telefoongesprekken of zo). Je kunt ook verliefd worden op iemand met wie je verstandelijk kunt lezen en schrijven maar je verliefdheid kan net zo serieus zijn bij een dom blondje. Het is je ego die de verliefdheid voelt en ja, daar komen lichamelijke processen aan te pas (vlinders in je buik, hormonen, vergrote pupillen…). Maar het is eerder zo dat lichamelijke en emotionele reacties met elkaar in verband staan en elkaar versterken of afzwakken dan dat het één de oorzaak is van het ander. Verliefdheid is geen puur lichamelijk proces.

We gaan verder naar wat voor sommigen de ziel is…

Mensen ervaren in drie condities én ze ervaren in drie niveau’s. Dit zijn:

1. Het onderbewuste (je weet wel; de menselijke krochten van Freud. De oerinstincten en de weggestopte vroege-jeugdherinneringen. Als het aan Freud lag dan ligt de hele psychologie van de mens in het onderbewuste. En het stikt anno 2005 nog steeds van de Freudianen maar toch gaan theorieën nog verder. Als je het niet erg vindt, sluit ik me niet aan bij de Freudianen.
2. Het midden-bewuste (was ik de baas dan had dit een veel melodieuzere naam gekregen). Het midden-bewuste is je dagelijkse omgang. Je ervaart iets, reageert en je zult kunnen onderbouwen waarom je voor die reactie kiest. (“omdat de ober met de rekening komt, pak ik mijn geld erbij”). Bij oerinstincten uit het onderbewuste heb je lang niet altijd door waarom je zo reageert en waarom je iets ervaart op de jouw eigen wijze. Soms merk je opeens wat je onbewust doet omdat iemand anders je erop wijst (bijvoorbeeld als je een tic hebt…op je pen kauwen of zo). Het midden-bewuste heb je gewoon door.
3. Het hogerbewuste. Nu niet denken dat dit religieus of Jomanda is. Ik ben nu eens niet religieus dogmatisch. Het hogerbewuste, of superbewuste, heeft iedereen. Religieuze mensen halen hier hun religieuze ervaringen vandaan. Niet-religieuze mensen ervaren hier die vreemde toevalligheden die religieuze mensen trouwens ook gewoon ervaren. Voorbeeld is dat je eraan denkt dat je een kennis een tijd niet hebt gesproken en diegene daarom belt, tegelijkertijd belt die kennis jou. Of dat je denkt aan je oma en een naar gevoel krijgt, een half uur later blijkt ze inderdaad in het ziekenhuis opgenomen. Zoiets. Bijna dood-ervaringen worden ook in het hogerbewuste ervaren, al ben ik zelf niet zo’n bijna-dood-believer als misschien van mij gedacht wordt. Het hogerbewuste wordt gezien als het niveau dat een mens verbindt aan andere mensen zonder dat er opportunisme bij komt kijken. Begrijp je wat ik hier bedoel?
Op een zinkende veerpont staan en ervoor kiezen om die oude dame onder de bank vandaan te trekken en mee te voeren, ook al schreeuwt je onderbewuste dat je jezelf moet redden en ook al hoor je in je middenbewuste de sirene loeien dat je het schip linea recta moet verlaten. Dat is ook het hogerbewuste.

Goed, zou je je die drie niveau’s grafisch voor de geest halen (en dat is aan te raden binnen mijn verhaal) dan zijn het drie even hoge verdiepingen op elkaar. Eerst het onderbewuste, daar bovenop het midden-bewuste en de toplaag is het hogerbewuste. Boven die toplaag is enkel lucht en die lucht wordt in de psychologie het collectieve onbewuste genoemd. Wat gewoon betekent dat we met z’n allen geen enkele impuls krijgen daarvan. Het ego (jouw ego) komt grafisch als een punt weergegeven in het midden van de verdieping midden-bewuste. Even zover van het onderbewuste als van het hogerbewuste af. Want stel nou dat je gekrenkt wordt. Als dat in het midden-bewuste gebeurt dan kun je direct uitleggen wat de krenking van je ego heeft veroorzaakt (iemand heeft je grof uitgescholden terwijl jij diegene geen kwaad deed. Dat is oneerlijk gedrag). Gebeurt dit vanuit je onbewuste (jouw gedrag in een situatie lijkt sterk op het gedrag van iemand waar je een hekel aan hebt en het gegeven dat je daar op lijkt, geeft je een vreemd gevoel van onbehagen) dan kun je daar niet echt goed je vinger opleggen. Vrouwen hebben dit heel vaak, ik geef het direct en eerlijk toe (“Wat is er?” “Niks, ik voel me gewoon lelijk”). Wordt je ego gekrenkt vanuit het hogerbewuste dan heb je bijvoorbeeld zo’n dag van ultieme pech en is dat uiterst oneerlijk maar er is niets aan te doen.

Nu komt nog het meest vage. Bovenin de toplaag, op de scheidslijn tussen hogerbewuste en collectieve onbewuste ligt nog een punt. In de psychologie heet dit punt de transpersoonlijke zelf. (Het ego wordt trouwens het bewuste zelf of het ‘ik’ genoemd…kom ik daar even laat mee). Het transpersoonlijke zelf heeft, aangezien het in het hogerbewuste ligt, te maken met de reddingspoging van de oude vrouw op de zinkende veerpont. Het is de ik, het ego, dat handelt maar het is de transpersoonlijke zelf die de impuls doorgaf.
Boeddhisten proberen dat transpersoonlijke zelf te bereiken in meditatie. En dit punt is dat wat binnen praktisch alle religies (uitzonderingen heb ikzelf nog niet meegemaakt) de ziel wordt genoemd.

In joods-christelijk-islamitisch oogpunt is dit dat wat elk wezen verbindt aan de Schepper, de ziel dus.