Mutaties...X-men?
Mutaties...X-men?
geloof jij?
Laatst gewijzigd door jannie op 18 mar 2008, 19:19, 1 keer totaal gewijzigd.
- MetalPig
- "Oh no, not again."
- Berichten: 11974
- Lid geworden op: 28 feb 2006, 11:18
Re: Mutaties...X-men?
Ja, nogal.jannie schreef:* WAT IK NU GA VERTELLEN KLINKT HEEL VREEMD *
Sommige mensen zijn fysiek sterker dan andere. Ik denk niet dat jij absurd bent.
- FoX
- Forum Legende
- Berichten: 8359
- Lid geworden op: 29 mei 2005, 18:55
Bizar.
Wie heeft je dit vertelt? En heb je hier nog een litteken of misschien zelfs een foto van?Ik wil niet zeggen dat ik een super mens ben maar mijn lichaam is zeker ver van het normale, ook ben ik geboren met een kiew, ja een kiew wat vissen ook hebben...doktors hebben dit alleen al voordat ik enoig besef had wat er aan de hand was verwijdert van mijn lichaam waar ik gemixte gevoelens over heb.
Ze zeggen dit heus niet om hun vriendje tevreden te houden, want ze zeggen wat ze denken en zijn er super serieus over.
mijn ouders hebben het verteld en nee heb geen litteken, een vrouw die mij als baby veel heeft verorgt heeft het er pas nog met me over gehad.
we zijn geen freaks en liegen niet hoor.
Ik denk wel dat ik een kans maak om mee te worden genomen...zonder flauwekul als ik emotioneel ben ben ik wel echt ABSURD sterk... ik krijg dan vreemde steken in mijn hoofd, mijn spieren verzuren niet meer en al mijn spieren staan dan op tilt...
en als ze me niet meenemen zorg ik daar wel voor.
we zijn geen freaks en liegen niet hoor.
Ik denk wel dat ik een kans maak om mee te worden genomen...zonder flauwekul als ik emotioneel ben ben ik wel echt ABSURD sterk... ik krijg dan vreemde steken in mijn hoofd, mijn spieren verzuren niet meer en al mijn spieren staan dan op tilt...
en als ze me niet meenemen zorg ik daar wel voor.
- FoX
- Forum Legende
- Berichten: 8359
- Lid geworden op: 29 mei 2005, 18:55
Ik zeg nergens dat je liegt . Op dit forum willen we echter zoveel mogelijk the truth and nothing but the truth achterhalen.jannie schreef:mijn ouders hebben het verteld en nee heb geen litteken, een vrouw die mij als baby veel heeft verorgt heeft het er pas nog met me over gehad.
we zijn geen freaks en liegen niet hoor.
Ik denk wel dat ik een kans maak om mee te worden genomen...zonder flauwekul als ik emotioneel ben ben ik wel echt ABSURD sterk... ik krijg dan vreemde steken in mijn hoofd, mijn spieren verzuren niet meer en al mijn spieren staan dan op tilt...
en als ze me niet meenemen zorg ik daar wel voor.
Misschien maakt je lichaam telkens een overvloed van adrenaline aan, ik weet trouwens niet of dit kan.
Door adrenaline ken je geen tot weinig angst en hierdoor heb je meer kracht.
Maar ik weet zeker dat als het puntje bij paaltje komt (voor bijvoorbeeld mijn vriendin of familie te beschermen) dat ik goden versla en planeten verscheur... daar geloof ik serieus in...ieder mens kan het je moet erin geloven...woede is het ultieme wapen.
je moet gewoon losbreken van het gene wat de mede mens je wijs heeft gemaakt wat de realiteit word genoemd.
je moet gewoon losbreken van het gene wat de mede mens je wijs heeft gemaakt wat de realiteit word genoemd.
ik ook niet ben ook nooit ziek ja school ziek dan heb k gewoon geen zin in school. Maarverder ook nooit om te zeggen dat ik immuum ben dan ?tofu_kronos schreef: ik heb zelfs geen irritaties als ik een wondje heb of gestoken ben door een mug of bij.
k merk het ook nooit dat mn hand bloed ofzo ask me ergens aan gesneden heb bijvoorbeeld tijdens het werk. Meestal merk ik het pas als iemand het zegt
Hmm daar heb ik ook last van,jannie schreef: als ik emotioneel ben ben ik wel echt ABSURD sterk... ik krijg dan vreemde steken in mijn hoofd, mijn spieren verzuren niet meer en al mijn spieren staan dan op tilt...
en als ze me niet meenemen zorg ik daar wel voor.
Als iemand me tot een nivo jaagt waardoor de stoppen in mn kop springen, breek ik ook dingen af die egt goed vast zitten en mn stoten komen dan enorm hard aan ensow. Er zat is dit al een keer gebeurt :/
Mja ik denk dat meerdere mensen dat hebben, zoals k al eerder zijn bijvoorbeeld bij rampen denk aan een tornado en je zit onder een omgevallen muur op eenof andere manier krijg je oer krachten waardoor je di muur gewoon optilt.
maar naar mijn mening is dit puur adrenaline aangezien je dan een raar gevoel krijgt.
Nou ik spreek je nu tegen, dit is niet het ultieme wapen geloof me !!!!jannie schreef:woede is het ultieme wapen.
je moet gewoon losbreken van het gene wat de mede mens je wijs heeft gemaakt wat de realiteit word genoemd.
K bedoel ask alles zou oplossen met woede nou dan zat k allang in de bak voor weet ik hoeveel pogingen tot doodslag.
Nee je kan het beste gewoon alles laten rusten ze moorden elkar wel uit denk ik dan maar
Wat jij beschrijft Jannie dat noem ik geen X man gaven.. dat noem ik gewoon een pure rush van adrenaline. Het IS bewezen dat mensen dingen kunnen doen als ze pure adrenaline in hun bloed hebben stromen. Dit is normaal, misschien heb jij het heftiger dan iemand anders, maar het is zeker geen iets 'speciaals'.
Ik geloof best dat er mensen rondlopen die dingen kunnen dat andere mensen niet zo goed kunnen of helemaal niet kunnen. Maar ik geloof dan ook weer niet in die extreme toestanden zoals levitatie, van gebouw naar gebouw of het weer controleren of wat dan ook..
Wat ik wel geloof is dat ieder mens wel iets speciaals heeft, waar hij zich in onderscheid van andere mensen.. Iets unieks, bijvoorbeeld met mij is het "aanpassingsvermogen". Ik heb het vermogen om mij meteen aan te passen aan de warmte / omgeving / situatie. Dit is zowel mentaal als fysiek dat ik mij zeer goed kan aanpassen in alles en nog wat. Ik merk het ook in mijn omgeving dat ik mij beter aanpas dan andere mensen.
Dit kun je misschien niet iets "speciaals" noemen.. Maar het is toch iets?
Ik geloof best dat er mensen rondlopen die dingen kunnen dat andere mensen niet zo goed kunnen of helemaal niet kunnen. Maar ik geloof dan ook weer niet in die extreme toestanden zoals levitatie, van gebouw naar gebouw of het weer controleren of wat dan ook..
Wat ik wel geloof is dat ieder mens wel iets speciaals heeft, waar hij zich in onderscheid van andere mensen.. Iets unieks, bijvoorbeeld met mij is het "aanpassingsvermogen". Ik heb het vermogen om mij meteen aan te passen aan de warmte / omgeving / situatie. Dit is zowel mentaal als fysiek dat ik mij zeer goed kan aanpassen in alles en nog wat. Ik merk het ook in mijn omgeving dat ik mij beter aanpas dan andere mensen.
Dit kun je misschien niet iets "speciaals" noemen.. Maar het is toch iets?
Als dit waar is dan moet de evolutie-theorie herschreven worden. Als hele organen in 1 keer kunnen ontstaan dan zou de evolutie supersnel gaan. Daarbij is het heus mogelijk dat je sterk bent voor je leeftijd. Je hebt ook buitengewoon intelligente mensen dat is niks vreemds. Mischien heb je nogwat middeleeuwse genen . Die waren ook kleiner maar veel sterker als de mens van nu. En als je erin gelooft dan kan je het? In bepaalde zin is het waar. Als je denkt dat je niet hoog genoeg ver genoeg kan springen dan lukt het waarscheinlijk niet. Dit is niets bovennatuurlijks sterker nog het is eigenlijk best logisch. Namelijk als je denkt dat het je toch niet haalt dan kan je lichaam je beter wat minder goed maken. Want dan heb je minder kans je te beschadigen. Behalve natuurlijk als je hoog staat dan werkt het andersom. En je wordt wat nerveus dat houd je ook terug. En je bent minder energie kwijt. Behalve als je te nerveus wordt. Maar als je echt alles kan als je het geloofd (bijvoorbeeld vliegen ofzo ik zeg maar wat). Dan zou het heel makkelijk zijn. Dan zou je alleen maar hele zelfverzekerde mensen hebben. Want die hebben dan een evolutionair voordeel.
Maar je kan er niet echt daardwerkelijk in geloven als je weet dat het niet zo is toch? Dus dan kan je het niet testen want als je werkelijk gelooft dat het zo is dan is het meestal ook zo omdat je van jezelf ongeveer weet wat je wel en niet kan. Met andere woorden volgens mij is het andersom. Als je iets kan geloof je er ook in.
M`n oudste zoon, bijna 5, is ook buitengewoon sterk voor zijn leeftijd. Niet erg handig want als hij iets niet wil en hij moet het toch van mij dan kan ik hem fysiek amper de baas. Ik ben onder gewone omstandigheden nu ook niet al te sterk, maar met die bekende adrenaline-stoot zou ik ook bergen kunnen verzetten, bij wijze van spreken. Ik treed alleen fysiek op als het echt moet als het b.v. te gevaarlijk word. Voor de rest is het wijs proberen te onderhandelen met een kleuter van vijf die ook behoorlijke volwassen klinkt bij tijden. Beide jongens ( ook de jongste) lijken dan ook een oude ziel te bezitten Hij beseft ook dat hij sterk is en dan durft hij zijn cape aantrekken, helm en zonnebril op, stok erbij en hij is weer een van de vele superhelden... maar als er een ander kind rot tegen hem gaat doen dan staat hij daar als een teer mannetje en durft niet voor zichzelf opkomen... nou, toch niet als mama in de buurt is.
Mijn jongste, 3 jaar, kent dus geen angst en door hem zal ik snel grijze haren krijgen. Hij praat altijd over hoe hij monsters en reuzen gaat verslaan. Voor hem zitten er ook reuzen in de muur maar mama hoef niet bang te zijn, zegt ie, Sonny verslaat ze wel.
Terwijl zijn broer niet voor zichzelf durft opkomen gaat hij tegen die pestkoppen in. 'Kom maar' roept hij... pak mij maar. De jongen heeft zich altijd moeten redden bij het ravotten met zijn broer. Het heeft hem zelfvertrouwen gegeven maar soms denk ik dat hij het teveel heeft. Levensgevaarlijk. Ik hoop voor hem dat hij echt die superkrachten in zich heeft of dat hij met het ouder worden beseft dat als je gevaar opzoekt dat je dan wel eens aardig op je bek kan gaan. Maar ik ga er de nadruk niet op leggen. Weet je, self-fulfilling prophecy.. niet op klimmen want dan val je. Grotere kans dat hij niet valt bij het klimmen als ik mijn woorden aanpas. B.v. Hou je goed vast.
Telepathie is wel aanwezig bij ons maar heb ondertussen kunnen aanvaarden dat het een logisch natuurlijk fenomeen is. Of het nu met geesten te maken heeft of niet.
Wat bij mij opvallend was... ik herstelde altijd veel te snel na mijn bevallingen. De tweede was een stuitbevalling van een premature baby, toch bijna 2 kilo en de verpleegster sloeg de alarmbel toen ze mijn baarmoeder niet meer voelde. Ze dacht aan verzakking en werd verder onderzocht. Er was niets aan de hand, gewoon heel snel weer in bijna origineel formaat samen gekrompen. Ik liep de dag na mijn bevalling ook weer gewoon door de gangen net alsof er niets gebeurd was. Nooit was ik in mijn kamer te vinden, dat kon ik niet, ik werd gek daarzo in het ziekenhuis. Het was ook niet meteen zeker of m`n kindje het zou halen dus het zal ook adrenaline zijn geweest die mss het herstel versnelde.
Ik sta wel open voor de gedachte dat er mensen bestaan met hogere krachten. Maar het word vaak teveel theatraal gedramatiseerd. Wel leuk om naar te kijken maar om het zo onder die vorm terug te vinden in de realiteit, dat word moeilijk...
Mijn jongste, 3 jaar, kent dus geen angst en door hem zal ik snel grijze haren krijgen. Hij praat altijd over hoe hij monsters en reuzen gaat verslaan. Voor hem zitten er ook reuzen in de muur maar mama hoef niet bang te zijn, zegt ie, Sonny verslaat ze wel.
Terwijl zijn broer niet voor zichzelf durft opkomen gaat hij tegen die pestkoppen in. 'Kom maar' roept hij... pak mij maar. De jongen heeft zich altijd moeten redden bij het ravotten met zijn broer. Het heeft hem zelfvertrouwen gegeven maar soms denk ik dat hij het teveel heeft. Levensgevaarlijk. Ik hoop voor hem dat hij echt die superkrachten in zich heeft of dat hij met het ouder worden beseft dat als je gevaar opzoekt dat je dan wel eens aardig op je bek kan gaan. Maar ik ga er de nadruk niet op leggen. Weet je, self-fulfilling prophecy.. niet op klimmen want dan val je. Grotere kans dat hij niet valt bij het klimmen als ik mijn woorden aanpas. B.v. Hou je goed vast.
Telepathie is wel aanwezig bij ons maar heb ondertussen kunnen aanvaarden dat het een logisch natuurlijk fenomeen is. Of het nu met geesten te maken heeft of niet.
Wat bij mij opvallend was... ik herstelde altijd veel te snel na mijn bevallingen. De tweede was een stuitbevalling van een premature baby, toch bijna 2 kilo en de verpleegster sloeg de alarmbel toen ze mijn baarmoeder niet meer voelde. Ze dacht aan verzakking en werd verder onderzocht. Er was niets aan de hand, gewoon heel snel weer in bijna origineel formaat samen gekrompen. Ik liep de dag na mijn bevalling ook weer gewoon door de gangen net alsof er niets gebeurd was. Nooit was ik in mijn kamer te vinden, dat kon ik niet, ik werd gek daarzo in het ziekenhuis. Het was ook niet meteen zeker of m`n kindje het zou halen dus het zal ook adrenaline zijn geweest die mss het herstel versnelde.
Ik sta wel open voor de gedachte dat er mensen bestaan met hogere krachten. Maar het word vaak teveel theatraal gedramatiseerd. Wel leuk om naar te kijken maar om het zo onder die vorm terug te vinden in de realiteit, dat word moeilijk...