Vreemde technologie

[4l13N]

Vijftig jaar nadat er een ruimteschip zou zijn neergestort bij een boerderij in Roswell (VS), wordt er nog steeds nieuwe informatie onthuld over wat werd aangetroffen.

De korporaal kwam lijkbleek vanuit de schaduw naar voren. Hij wist dat hij bevelen had genegeerd. Ongetwijfeld had hij alles gedaan wat verboden was door zich met topgeheime zaken te bemoeien. Maar nu was het te laat- zijn leven was voorgoed veranderd.

“U zult het niet geloven,” zei hij tegen majoor Philip J. Corso, de officier die hem op een verboden plek had aangetroffen. “Waar heb je het over?” vroeg de majoor, en keek in de geopende kist. De korporaal hoefde niet meer te antwoorden. In de kist, die met een paar andere uit Fort Bliss in Texas afkomstig was, lag het lichaam van een soort wezen dat Corso van zijn leven nog nooit had gezien.

Slachtoffers van een luchtramp.

“Eerst dacht ik dat het een dood kind was dat ze ergens naartoe vervoerden,” schreef Corso later in zijn boek The Day after Roswell. Het had een menselijke vorm, was ongeveer anderhalve meter lang en het had… merkwaardig uitziende handen met vier vingers… en een hoofd als een gloeilamp. Zijn oogkassen waren amandelvormig en heel groot en ze wezen naar beneden, naar een klein neusje dat nauwelijks uit de schedel naar voren stak.”

Corso keek naar de papieren die bij de kist zaten en vond een document van de leger-inlichtingendienst waarin het wezen stond beschreven als de inzittende van een voertuig dat twee dagen eerder, op 4juli 1947, was neergestort bij Roswell in Nieuw-Mexico. Toen hij met zijn zaklantaarn in de loods scheen, ontdekte hij dat er nog 30 van dezelfde houten kisten tegen de muur stonden gestapeld. Onrustig geworden, bedekte majoor Corso de kist snel met een zeil en ging naar buiten. Tegen de korporaal zei hij: “Dit heb je nooit gezien en vertel je tegen niemand.” Wat Corso zelf betrof was dit het laatste dat hij ooit gehoord of gezien had van de kisten en hun vreemde inhoud. Maar het lot besliste dat hun wegen elkaar nog een keer zouden kruisen. In 1961 was Philip J. Corso opgeklommen tot luitenant-kolonel en had hij de leiding over de afdeling “Buitenlandse Technologie” binnen de sector Onderzoek en Ontwikkeling van het Amerikaanse leger in het Pentagon. Het was zijn taak om wapensystemen te evalueren en “onderzoek” te doen naar buitenlandse technologie. Hieronder viel het uit elkaar halen van in beslag genomen MiG-gevechtsvliegtuigen uit de Sovjet-Unie om erachter te komen waarom deze beter waren dan het Amerikaanse equivalent. Halverwege het jaar 1961 werd Corso benaderd door zijn vriend en commandant generaal Arthur Trudeau, die hem een supergeheime opdracht aanbood. Corso moest een rapport maken over de inhoud van een aantal kisten- dezelfde kisten die hij 14 jaar eerder in de opslagloods had gezien. De kisten werden stuk voor stuk in zijn kantoor naar binnen gereden, en zodra de kamer afgesloten was begon Corso aan zijn onderzoek. Deze keer zaten er geen lichamen in, maar wat hij in de kisten aantrof was net zo ongewoon. Het eerste voorwerp dat hij eruit haalde, was een hoopje doorzichtige, buigzame vezels die gemaakt waren van iets dat op glas leek. Toen de verbaasde kolonel de vezels in zijn hand ronddraaide, zag hij dat door iedere vezel een lichtstraal liep. Daarna vond hij enkele flinterdunne vierkantjes van ongeveer 5 cm breed, gemaakt van een materiaal dat op een soort plastic leek. Het ongewone aan de vierkantjes was dat ze bedekt waren met een klein patroon. Corso besefte dat hij naar een soort elektrisch circuit keek dat hij nog nooit eerder had gezien.

Geavanceerde technologie.

Het volgende dat uit de kist kwam was een dof, grijsachtig materiaal dat op zilverpapier leek. Hoe hij het ook probeerde, de kolonel kon het materiaal niet buigen, oprollen of scheuren zonder dat het tot zijn oorspronkelijke vorm terugveerde. Het was een metalen vezel met de fysieke eigenschappen die later “supertaaiheid” genoemd zouden worden. Nu vrij bekend, maar in 1961 volslagen onbekend.

Daarna bekeek Corso het dossier dat bij de kisten zat. Dat was fascinerend om te lezen. Het eerste voorwerp dat werd genoemd was een tweedelig, donker, ellipsvormig oculair. Het was zo dun als de menselijke huid en was oorspronkelijk bevestigd op de ogen van het wezen dat uit de wrakstukken zou zijn gehaald. Het oculair maakte beelden helderder bij slecht zicht. Hoewel het geen compleet nachtzicht verschafte kon de drager ervan toch beelden waarnemen die hij anders niet had gezien. Bij het doorbladeren van het dossier stuitte hij op de beschrijving van een ander apparaat. Het bevatte een krachtbron, en leek op een dikke zaklantaarn. Maar de straal die uit deze interstellaire “zaklamp” kwam was zo sterk dat hij voorwerpen kon doen smeulen en ontvlammen. Later las Corso over merkwaardige verminkingen van vee, waardoor hij op het idee kwam dat het voorwerp eigenlijk een chirurgisch ontleedapparaat was.

Het waren deze berichten over verminkingen van dieren, samen met andere bevindingen die leidden tot de conclusie van Corso’s ijzingwekkende rapportage aan generaal Trudeau. Hij gaf als zijn mening dat deze wezens genetisch gemanipuleerde homonoïden waren- gekloonde biologische entiteiten die op aarde biologische monsters aan het verzamelen waren voor hun eigen experimenten. Wat Corso betrof hadden de VS slechts één optie: zich voorbereiden op een mogelijk conflict met een superieure technologie door de technologie die tussen de wrakstukken was aangetroffen te “reconstrueren”. Generaal Trudeau keurde Corso’s plan goed, en ze gingen op zoek naar betrouwbare geleerden en technici, om het plan uit te voeren. Begin jaren “60 was de Koude Oorlog op zijn hevigst, en voor het Amerikaanse leger was geheimhouding van het grootste belang. Door de recente oorlog in Korea waren Trudeau en Corso ervan overtuigd geraakt dat het militaire apparaat teveel lekken vertoonde om aan het leger de opdracht te kunnen geven de buitenaardse technologie te reconstrueren. Daarom besloot Trudeau de buitenaardse artefacten te benoemen als “buitenlandse technologie” en ze te behandelen als waren ze een MiG-straaljager van de Sovjet-Unie die men in handen had gekregen. Zoals Corso in die tijd zei: “Buitenlandse technologie was de perfecte dekmantel. Het enige wat ik hoefde te doen was bedenken wat er moest gebeuren met de spullen die ik had.”

Hoewel Trudeau en Corso toegang hadden tot de meest vooraanstaande geleerden in het leger, besloten ze om de technologie “uit te zetten” bij diverse betrouwbare mensen in commerciële Amerikaanse bedrijven. Zo zouden de artefacten in de twee jaar daarna hun weg hebben gevonden naar de onderzoeksafdelingen van veel bedrijven die aan Defensie leverden, waaronder belangrijke constructie- en telecommunicatie-bedrijven.

Wonderbaarlijke doorbraken.

Gedurende de jaren “60 waren deze bedrijven verantwoordelijk voor een aantal zogenaamde “wonderbaarlijke doorbraken”, en bijna alle voorwerpen die Corso in de kisten zag op die dag in 1961, en waarover hij las, gingen deel uitmaken van het arsenaal van het Amerikaanse leger. Het “uitzetten” dat hij zou hebben gedaan, leverde een hele oogst nieuwe supertechnologieën op. Glasvezels, geïntegreerde schakelingen, nachtzichtkijkers, lasers en supertaaie vezels werden gemeengoed. Corso beweert dat iedereen die een Cd-speler heeft gebruikt, een trans-Atlantisch telefoongesprek heeft gevoerd of met een moderne computer heeft gewerkt, in contact is gekomen met buitenaardse technologie. Maar er zitten verschillende bezwaren aan Corso’s verhaal. Critici hebben erop gewezen dat alles afhangt van de vraag of er überhaupt wel een ongeluk is geweest. Als er helemaal geen buitenaardse luchtramp heeft plaatsgevonden bij Roswell, zoals het Amerikaanse leger blijft volhouden, dan is Corso’s verhaal niets anders dan een opmerkelijk staaltje verbeeldingskracht. Het draait er allemaal om wie geloofwaardiger is: het Amerikaanse leger of de eenzame stem van een gepensioneerde legerkolonel die zijn hele werkende leven in het hart van de militaire inlichtingendienst heeft doorgebracht. Zelfs als we het ongeluk en de vermeende “uitgezette” buitenaardse wetenschap verwerpen, zijn er in de jaren “60 opmerkelijke technologische vorderingen gemaakt. Lasers en glasvezels waren geen logische verdere stap op een al bestaand technologisch pad, maar revolutionaire vernieuwingen op technisch gebied. In feite bestaat er geen bewijs vóór of tégen Corso’s beweringen. Aanhangers wijzen op de voortreffelijke staat van dienst van de kolonel, die zijn uitspraken geloofwaardig moet maken. Critici daarentegen voeren aan dat alle uitvindingen die afkomstig zouden zijn van buitenaardse technologie al een hele geschiedenis van onderzoek en ontwikkeling achter zich hadden, die aangeeft dat ze van aardse oorsprong zijn. Maar dit zou juist weer een handige manier kunnen zijn om de echte bron van de wetenschappelijke vernieuwingen te maskeren.

Selectieve keuze.

Zoals bij veel van de halve waarheden, creatieve interpretaties en complete leugens die om ufo-complotten heen hangen, kiezen mensen vaak selectief voor het “bewijs” dat overeenkomt met hun eigen ideeën en overtuiging. Misschien vertelt Corso de waarheid, of misschien wil hij een slaatje slaan uit de fascinatie die mensen hebben voor ufo’s en militaire samenzweringen.

Bron

[gusteman]

Kan je ook uitleggen waarom de Australische luchtmacht in 1947 een eigen loods had op Walker Air Force Base, nabij Roswell?

[4l13N]

Kan je ook uitleggen waarom de Australische luchtmacht in 1947 een eigen loods had op Walker Air Force Base, nabij Roswell?

Wat is dat nou weer voor vraag? En wat heeft dat met het artikel te maken?

[univers]

Wat deed de Australische luchtmacht daar ?

[gusteman]

Kan je ook uitleggen waarom de Australische luchtmacht in 1947 een eigen loods had op Walker Air Force Base, nabij Roswell?

Wat is dat nou weer voor vraag? En wat heeft dat met het artikel te maken?

Wat dat met het artikel te maken heeft?
Nou, het artikel dat jij hebt geplaatst (en waarvan je de bron hebt meegedeeld) geeft als kenmerk dat het werd geschreven (Gepost op 25 juli 2017 door pollie37) op een WordPress blog met de naam KRONOSWORLD ... pollie37 verwijst dan weer naar ... dezelfde WordPress blog.

De schrijver wenst zo te zien zo anoniem mogelijk te blijven.

Die meneer/mevrouw pollie37 heeft in dat artikel enkele foto's geplaatst die het niet gehaald hebben tot hier op het forum.

Toch is één van die foto's behoorlijk interessant want er staat als ondertitel: In Hangar 84 op het militaire vliegveld van Roswell zouden zich de wrakstukken en de buitenaardse lichamen hebben bevonden die Corso later te zien kreeg. In 1947 identificeerden legerdeskundigen het “wrak” als een weerballon.

Vreemd genoeg draagt de loods op die foto een opschrift van de Royal Australian Air Force.

Hier heb je dan ook het verband met het artikel. Rest nu nog de vraag: waarom had de RAAF een loods op dat vliegveld in 1947?

[Vitharr]

Ik trapte voor het digitale tijdperk ook regelmatig in dit soort verhalen. Nu is het helemaal niet meer nodig omdat je voor verificatie geen hele bibliotheek meer door goeft te nemen maar toch zijn er hele volksstammen die liever energie steken in het opzoeken van dit soort fantasy dan daarnaast ook eens wat aan opbouw van feitenkennis te doen. Erg jammer.

Ik heb geen zin om alle genoemde punten te verduidelijken maar hou het even bij de glasvezels. Het principe van glasvezel als signaaldoorgever is reeds in 1840 ontdekt. Eind 19e eeuw werden glasstengels al gebruikt in de medische wereld. Als aliens dus met glasvezels werkten in een UFO die in 1947 naar beneden viel dan liepen ze qua technische kennis niet mijlenver voor zoals gesuggereerd wordt maar zouden ze qua technologische kunsten ongeveer net zo ver zijn als wij in die tijd. Het hele idee van backengineering sneuvelt namelijk als de kennis al aanwezig is immers. In 1943 werd zelfs al een computermodel opgesteld wat de basis was voor kunstmatige neurale netwerken.

Dat die vent de waarheid niet spreekt is dus overduidelijk. Hij had zijn leugens zorgvuldiger moeten componeren. Als die spullen wel gevonden zijn is het aannemelijker dat er een experimenteel vliegtuig van onszelf naar beneden is gekletterd. Gezien gusteman's scherpe opmerking over de aanwezigheid van Australiërs zou die vermeende alien dan best eens een genetisch gemanipuleerde koalabeer geweest kunnen zijn. Dat is in ieder geval logischer dan wat in het OT beweerd wordt.

[univers]

Gezien gusteman's scherpe opmerking over de aanwezigheid van Australiërs zou die vermeende alien dan best eens een genetisch gemanipuleerde koalabeer geweest kunnen zijn