Amerikaanse Astronaut Zag Honderden UFO's In Duitsland En Gefilmde UFO-Landing In Californië, 1957

[univers]

Ruimtepionier Leroy Gordon Cooper, die in 2004 stierf, geloofde in het bestaan ​​van buitenaardse wezens die van andere bewoonbare plaatsen naar de aarde waren gereisd. Hij geloofde niet alleen in buitenaardse wezens, maar beweerde ook dat hij persoonlijk UFO's en andere onverklaarbare verschijnselen tegenkwam tijdens het vliegen in een straaljager in Duitsland in het begin van de jaren vijftig.

Cooper was een van de zeven astronauten van Project Mercury, het eerste bemande ruimteprogramma dat vóór de Sovjet-Unie een man op de maan kreeg. Hij reisde naar de ruimte als onderdeel van de bemande missie Mercury-Atlas 9, die plaatsvond in 1963. Toen, in 1956, vestigde hij een nieuw record uithoudingsvermogen in de ruimte door 3,3 miljoen mijl af te leggen aan boord van Gemini 5 om te bewijzen dat astronauten konden overleven in de ruimte op een reis naar de maan en terug naar de aarde.

Hij verliet NASA in 1970 en bracht de rest van zijn leven door met het bestuderen van niet-geïdentificeerde vliegende objecten. Cooper geloofde al in de UFO's voordat hij in de ruimteprogramma's kwam. Na zijn ontmoeting met UFO's in Duitsland, werd hij een fervent aanhanger van de hypothesen van het bestaan ​​van een beschaving buiten de aarde.

Cooper zei in een interview dat hij begin jaren vijftig voor het eerst in zijn leven een UFO zag, toen hij op Landstuhl Air Base in West-Duitsland werd geplaatst. Hij zei dat Russische MiG-15's in die tijd vaak naar zijn basis vlogen. Dus vloog hij eens op 15.000 meter en zag hij vreemde voertuigen die in formatie veel hoger en sneller vlogen dan hun vliegtuigen. Hij beweerde dat het schijven waren met een metalen omhulsel.


Gordon beweerde dat hij een UFO-landing op de Edwards Air Force Base in 1957 had gefilmd

Toen Cooper in 1957 als testpiloot diende op de Edwards Air Force Base in Californië, zag hij een vliegende schotel met een diameter van ongeveer 10 meter die vlakbij zweefde en op het gedroogde meer landde.

Hij zei: “Ik had een cameraploeg die de installatie filmde toen ze een schotel zagen. Ze filmden het terwijl het boven haar hoofd vloog, zweefden, strekten drie poten uit als landingsgestel en kwamen langzaam naar beneden om te landen op een droge meerbedding. "

Daarna stuurde Cooper de opnames naar Washington en diende hij een rapport in van de UFO-ontmoeting.

'Na een tijdje zei een hoge officier toen de film werd ontwikkeld, ik hem in een zakje moest stoppen en naar Washington moest sturen.



Hij zei niets dat ik niet naar de film keek. Dat is wat ik deed toen het terugkwam uit het lab en het was er allemaal, precies zoals de cameraploeg meldde. "

De schotel was vergelijkbaar met degene die hij in 1951 tegenkwam.

“In wezen hetzelfde vlakke voertuig, ze waren lensvormige dubbele schotel. Als je atmosferen zoals de aarde of andere plaatsen in en uit gaat, heb je zeker een iets meer aerodynamisch type voertuig nodig. En de schotel heeft het vermogen om met enorme snelheden door de lucht te gaan en de boeg en de achterblijvende golf aan te kunnen zonder een schokgolf te veroorzaken. Het kan dus erg stil zijn terwijl je met grote snelheid door de atmosfeer reist. "

Gordon geloofde ook in de crash van een buitenaards ruimteschip in Roswell, New Mexico, in 1947, en het leger vond verschillende buitenaardse wezens op de crashlocatie.

'Ik had een goede vriend bij Roswell, een collega-officier. Hij moest voorzichtig zijn met wat hij zei. Maar het was zeker geen weerballon, zoals het coververhaal van de luchtmacht. Hij maakte me duidelijk dat wat neerstortte een vaartuig van buitenaardse oorsprong was, en de leden van de bemanning werden teruggevonden. "

In een van zijn interviews stelde Cooper herhaaldelijk dat buitenaardse wezens die onze planeet bezoeken op onderzoeksmissies technisch veel geavanceerder zijn dan mensen. De astronaut was van mening dat de VN alle meldingen van UFO's zorgvuldig moest registreren en was er ook van overtuigd dat de regeringen van verschillende landen gegevens over buitenaards leven verborgen hielden.

In 2007 bracht NLSI interim-directeur David Morrison een verklaring uit waarin hij alle beweringen van Gordon Cooper over UFO's en buitenaards leven ontkende. Hij zei: "Sorry, maar er is geen overtuigend bewijs voor buitenaardse wezens, en zeker niet van NASA-astronauten."

Gordon was niet de enige die geloofde in het bestaan ​​van buitenaardse wezens en UFO's. Edgar Mitchell en Helen Sharman zijn twee beroemde astronauten die ook geloven in buitenaards leven buiten de aarde.

Volgens Edgar hebben buitenaardse wezens verschillende keren contact opgenomen met mensen en waren er al heel lang UFO's op onze planeet.

"Het is de afgelopen 60 jaar goed verdoezeld door al onze regeringen, maar langzaamaan is het uitgelekt en sommigen van ons hebben het voorrecht gehad over een deel ervan te zijn ingelicht."


Helen Sharman, de eerste Britse astronaut
Aan de andere kant zei Helen Sharman: "Aliens bestaan, er zijn geen twee manieren." Ze begon haar ruimtecarrière in 1989, toen ze een moeilijke selectie tussen andere astronauten doorliep en haar capaciteiten bevestigde en deelnam aan een van de eerste gezamenlijke projecten in het VK en de USSR.

Ze voegde eraan toe dat buitenaardse wezens misschien niet zoals mensen zijn, terwijl het mogelijk is dat ze hier bij mensen leven, maar onzichtbaar voor ons.

https://www.howandwhys.com/gordon-coope ... -in-1950s/