Ik heb nooit geesten gezien of gevoeld en ben daar maar blij mee, als ik lees wat jullie ervaringen hiermee zijn.
Wel ben ik er van overtuigd dat je een soort "engelbewaarder?" hebt.
Een soort gids die jou helpt door het leven te gaan.
Wel ben ik met mensen in aanraking geweest en nu nog, die geesten zagen en/of nog zien. Het rare is dat ze altijd verdwijnen als ik kom.
Misschien is mijn houding verkeerd of doet mijn "engelbewaarder?" dit.
GEESTEN BESTAAN, maar worden gemaakt door het menselijk brein, zo denk ik er over en vind dit een zeer interesant onderwerp.
Verhalen van mensen die geesten en demonen zien intrigeren mij!
[/b]
Geest gezien of gevoeld?
-
Maïca
Soms zie ik dingen. Ik weet niet of dit geesten zijn. Een aantal jaar geleden toen ik een jaar of 16 was, fietste ik uit school. Steeds dacht ik iemand te zien (in mijn ooghoek) en als ik rechtstreeks naar de plaats keek waar ik dacht dat dat 'iets' stond, zag ik niets. Ik dacht duidelijk een mens te zien. Toen ik thuiskwam hoorde ik dat mijn buurman plotseling overleden was. Ik had niet echt een band met hem ofzo, maar het is daarna nog een paar keer gebeurd, niet zo vaak, maar heel af en toe. Dan zie ik iemand in mijn ooghoek staan, en als ik kijk zie ik dus niemand en steeds was er dan iemand uit mijn omgeving overleden (Dat hoorde ik dan pas na die vage verschijningen). Ik vind dit eigenlijk best vreemd, zeker omdat ik verder daarvoor helemaal nooit ervaringen heb gehad met dit soort dingen.
Maar wat denken jullie? Zou het zo kunnen zijn dat ik de geesten van die overleden mensen zag?
Maar wat denken jullie? Zou het zo kunnen zijn dat ik de geesten van die overleden mensen zag?
-
helena
verschijningen
Ik heb hier al heel lang (last van) als sinds dat ik klein was, ik ben nu 35 en het wordt naarmate je ouder wordt (bij mij dan toch) duidelijker, vaak schrik ik ontzettend omdat het 9 van de 10 keer gebeurd als ik lekker in mijn bed ligt. we aijn 7 keer verhuisd en in het ene huis zijn er meer dan in het andere huis, ik voel ook als ik ergens binnen kom, of het een goed (rustig) huis is of een drukker huis in sommige huizen waar ik eens op bezoek geweest ben, zou ik absoluut niet kunnen wonen omdat het daar gewoon vol was, en ik ben ook eens in een huis geweest, waar de rust op je afkwam.
Een van mijn ervaringen is dat er een man van rond de dertig met kleren uit eind negentiende eeuw samen met een jongetje van rond de 11/12 jaar in mijn kamer kwam, hij boog zich over mijn man heen die lag te slapen en bekeek hem aandachtig (de jongen zweef bij het plafond) daarna draaide de man zijn gezicht naar mij toe en lachte, ik schrok hier natuurlijk erg van, ik weet niet hoe ik die lach moet omschrijven, maar omdat ik het zo eng vond, omdat ik wist wat ik zag eigenlijk niet kon kwam het negatief over. ik zei dat ze weg moesten gaan en vervolgens verdwenen ze alletwee uit de deur.
Een andere ervaring is in ons huidige huis, (waar al heel veel onverklaarbare dingen zijn gebeurt) mijn tweede dochter (toen 14) kwam overstuur naar beneden ze zat bezig aan haar huiswerk en hoorde haar naam zeggen heel duidelijk, ze wist dat wij dat niet konden zijn en ze durfde niet terug naar zolder, ik ben toen naar zolder gegaan zodra ik de deur openduwde zag ik in het midden van haar kamer een helderwitte schim zodra het mij "zag" draaide het snel naar boven in het plafond weg.
Ik schrijf "zag" maar de verschijning was geheel wit en ik kon geen gezicht armen benen of iets dergelijks zien maar toch was wat ik zag net of hij mij zag en toen hij zag dat ik mijn dochter niet was dat hij daarop snel verdween.
Mijn zwager is 3 jaar geleden overleden en ik denk dat hij ons helpt, het voelt zo, moeilijk uit te leggen,maar zo voelt het, is het misschien mijn zwager geweest?
Groetjes Helena
Een van mijn ervaringen is dat er een man van rond de dertig met kleren uit eind negentiende eeuw samen met een jongetje van rond de 11/12 jaar in mijn kamer kwam, hij boog zich over mijn man heen die lag te slapen en bekeek hem aandachtig (de jongen zweef bij het plafond) daarna draaide de man zijn gezicht naar mij toe en lachte, ik schrok hier natuurlijk erg van, ik weet niet hoe ik die lach moet omschrijven, maar omdat ik het zo eng vond, omdat ik wist wat ik zag eigenlijk niet kon kwam het negatief over. ik zei dat ze weg moesten gaan en vervolgens verdwenen ze alletwee uit de deur.
Een andere ervaring is in ons huidige huis, (waar al heel veel onverklaarbare dingen zijn gebeurt) mijn tweede dochter (toen 14) kwam overstuur naar beneden ze zat bezig aan haar huiswerk en hoorde haar naam zeggen heel duidelijk, ze wist dat wij dat niet konden zijn en ze durfde niet terug naar zolder, ik ben toen naar zolder gegaan zodra ik de deur openduwde zag ik in het midden van haar kamer een helderwitte schim zodra het mij "zag" draaide het snel naar boven in het plafond weg.
Ik schrijf "zag" maar de verschijning was geheel wit en ik kon geen gezicht armen benen of iets dergelijks zien maar toch was wat ik zag net of hij mij zag en toen hij zag dat ik mijn dochter niet was dat hij daarop snel verdween.
Mijn zwager is 3 jaar geleden overleden en ik denk dat hij ons helpt, het voelt zo, moeilijk uit te leggen,maar zo voelt het, is het misschien mijn zwager geweest?
Groetjes Helena
-
helena
-
Natasja
Nee ik bedoelde, misschien kun je het vragen of je zwager bij je is?helena schreef:Mijn ervaring is dat je ze dat zeker kunt "vragen" maar ik bedoel meer gebieden...zijn het z.g.n goede dan zullen ze (meestal) wel gaan, tenzij dat ze je iets duidelijk moeten maken.
Maar als je te maken hebt met het "kwade" wordt het een stuk lastiger, dan heb je hulp nodig.
Groetjes van Helena
(Maar dan kan ook iedereen beweren dat het zo is
)-
alifoeroe
helemaal mee eens Helena, meestal als ik iets meemaakte, begon ik er tegen te praten, en dan zei ik ook dat ze niet meer moesten komen, als het goede geesten waren dan, maar bij kwade ging het wat moeilijker, moest ik mijn grootouders altijd inschakelen, maar op een gegeven moment verdwijnt dat stukje bescherming, doordat ze komen te overlijden, en dan blijven je ouders alleen nog over die je vertrouwd op dat gebied, of je moet het zelf oplossen, wat gelukkig bijna wel altijd lukte, en dan ben ik ook vaak blij voor vrienden die het niet kennen, en dan zeg ik vaak tegen hun: je kent het niet, houden zo!helena schreef:Mijn ervaring is dat je ze dat zeker kunt "vragen" maar ik bedoel meer gebieden...zijn het z.g.n goede dan zullen ze (meestal) wel gaan, tenzij dat ze je iets duidelijk moeten maken.
Maar als je te maken hebt met het "kwade" wordt het een stuk lastiger, dan heb je hulp nodig.
Groetjes van Helena
en als ze mij iets duidelijk willen proberen te maken, doen ze dat gelukkig via een droom, het zijn een soort van visioenachtige dromen, een droom over het overlijden van iemand bijv. die dan komt te overlijden na een korte periode na zo'n droom, of ander soort dromen en gelukkig heb ik alleen nog maar dromen, al zijn die ook niet altijd leuk, maar geen onverwachte verschijningen gelukkig, al klop ik dat nu snel af
-
alifoeroe
-
alifoeroe
je krijgt ze niet te zien omdat ze mischien niet voor jou bestemd zijn, of je hebt een beschermer die jou hier tegen beschermd, dat is iets wat bij ons veel voorkomt, een beschermer die jou dag en nacht bewaakt en beschermd, sommige laten zich zien en sommige niet.Anet schreef:Ik heb nooit geesten gezien of gevoeld en ben daar maar blij mee, als ik lees wat jullie ervaringen hiermee zijn.
Wel ben ik er van overtuigd dat je een soort "engelbewaarder?" hebt.
Een soort gids die jou helpt door het leven te gaan.
Wel ben ik met mensen in aanraking geweest en nu nog, die geesten zagen en/of nog zien. Het rare is dat ze altijd verdwijnen als ik kom.
Misschien is mijn houding verkeerd of doet mijn "engelbewaarder?" dit.
GEESTEN BESTAAN, maar worden gemaakt door het menselijk brein, zo denk ik er over en vind dit een zeer interesant onderwerp.
Verhalen van mensen die geesten en demonen zien intrigeren mij!
[/b]
-
helena
-
Anet
alifoeroe schreef:je krijgt ze niet te zien omdat ze mischien niet voor jou bestemd zijn, of je hebt een beschermer die jou hier tegen beschermd, dat is iets wat bij ons veel voorkomt, een beschermer die jou dag en nacht bewaakt en beschermd, sommige laten zich zien en sommige niet.Anet schreef:Ik heb nooit geesten gezien of gevoeld en ben daar maar blij mee, als ik lees wat jullie ervaringen hiermee zijn.
Wel ben ik er van overtuigd dat je een soort "engelbewaarder?" hebt.
Een soort gids die jou helpt door het leven te gaan.
Wel ben ik met mensen in aanraking geweest en nu nog, die geesten zagen en/of nog zien. Het rare is dat ze altijd verdwijnen als ik kom.
Misschien is mijn houding verkeerd of doet mijn "engelbewaarder?" dit.
GEESTEN BESTAAN, maar worden gemaakt door het menselijk brein, zo denk ik er over en vind dit een zeer interesant onderwerp.
Verhalen van mensen die geesten en demonen zien intrigeren mij!
[/b]
Het mag misschien raar klinken uit mijn mond, omdat ik hier vrij nuchter tegenaan kijk, maar je kan gelijk hebben want ik voel een soort "stille kracht" in mij die mij veel zelfvertrouwen geeft.
Of dit mijn zogezegde "engebewaarder" is weet ik dus niet!
-
alifoeroe
-
superneger
Ik heb wel een vraag hierover.
Kennen jullie dat dat je in bed ligt en dat je een koude lucht langs je voelt gaan en dat ineens 1 lichaamsdeel heel hard uitschiet?
Bijvoorbeeld dat je ineens met je been een trap geeft?
Het gebeurde heel veel bij m'n ouders thuis, dan lag ik in bed en ineens werd het koud om me heen en dan leek het net of er keihard aan m'n benen werd gerukt.
Wat betekent dat?
Kennen jullie dat dat je in bed ligt en dat je een koude lucht langs je voelt gaan en dat ineens 1 lichaamsdeel heel hard uitschiet?
Bijvoorbeeld dat je ineens met je been een trap geeft?
Het gebeurde heel veel bij m'n ouders thuis, dan lag ik in bed en ineens werd het koud om me heen en dan leek het net of er keihard aan m'n benen werd gerukt.
Wat betekent dat?
-
Anet
Ja, ik meen dit te herkennen, heb dit zelf ook, behalve de koude lucht dan!superneger schreef:Ik heb wel een vraag hierover.
Kennen jullie dat dat je in bed ligt en dat je een koude lucht langs je voelt gaan en dat ineens 1 lichaamsdeel heel hard uitschiet?
Bijvoorbeeld dat je ineens met je been een trap geeft?
Het gebeurde heel veel bij m'n ouders thuis, dan lag ik in bed en ineens werd het koud om me heen en dan leek het net of er keihard aan m'n benen werd gerukt.
Wat betekent dat?
Het is vooral op het moment dat je in slaap valt!
Of het is je been of soms je hele lichaam, het is alsof je erg schrikt!
Dit is dacht ik wetenschappelijk te verklaren ik heb er ergens iets over gelezen.
In de volksmond verklaard men dit als dat je hart op dat moment stopte en je hersenen een schok teweeg brengen om je hart weer op gang te krijgen, een soort zelf-defibrilatie!
Of dit waar is weet ik niet, ik heb het nooit verder onderzocht!
Maar dat wat jij beschrijft gebeurd vele meerdere mensen.
-
fairytale36
Hoi Anet ..
Ik ben het niet met jou eens ..natuurlijk kan het zo zijn dat je onderbewust zo met dingen bezig bent ..dat je dingen gaat voelen en zien .
Maar ik weet toch zeker dat deze verschijningen bestaan .
ik persoonlijk heb nu gelukkig hulp gekregen van een paranormaal therapeut .
Mijn dochtertje van 5 heeft mijn oma en mijn vader aan haar bed gehad ..en ze heeft wel eens een foto van mijn vader gezien dat zal ik niet zeggen ...maar nog nooit van die oma !
En het was op de zelfde dag dat ze bij mij aan het bed stonden ...
Toen we later bij mijn moeder (zeker 2 maanden)
Oude foto's aan het bekijken waren ..toen zei Desteny ..
Mammaaaaa dat is die mevrouw die bij mij was ...de tranen liepen mij over me wangen ..want ik heb gezien dat zij mijn dochter door haar haren wreef ...ze zegt ik wist wel dat het geen boeven waren !
Zo heb ik vele verschillende verschijningen gehad ..maar ik zal jou nooit kunnen en willen overtuigen !
Ik ben het niet met jou eens ..natuurlijk kan het zo zijn dat je onderbewust zo met dingen bezig bent ..dat je dingen gaat voelen en zien .
Maar ik weet toch zeker dat deze verschijningen bestaan .
ik persoonlijk heb nu gelukkig hulp gekregen van een paranormaal therapeut .
Mijn dochtertje van 5 heeft mijn oma en mijn vader aan haar bed gehad ..en ze heeft wel eens een foto van mijn vader gezien dat zal ik niet zeggen ...maar nog nooit van die oma !
En het was op de zelfde dag dat ze bij mij aan het bed stonden ...
Toen we later bij mijn moeder (zeker 2 maanden)
Oude foto's aan het bekijken waren ..toen zei Desteny ..
Mammaaaaa dat is die mevrouw die bij mij was ...de tranen liepen mij over me wangen ..want ik heb gezien dat zij mijn dochter door haar haren wreef ...ze zegt ik wist wel dat het geen boeven waren !
Zo heb ik vele verschillende verschijningen gehad ..maar ik zal jou nooit kunnen en willen overtuigen !
-
Anet
Hoi fairytale36,
Ja, er zijn meerdere mensen die het niet met mij eens zijn en dat mag heus, hoor!
Eerst wil ik je even zeggen dat ik absoluut geloof wat jij zegt, dus daar gaat het niet om!
Maar ik denk een verklaring te hebben waarom jij en je dochter en andere mensen dit meemaken, deze verklaring is in mijn ogen zo:
Kinderen zijn geweldige gevoelige antenne's met een uitstekend geheugen, het zijn sponsen, zo gulzig neemt het kinderbrein gedragingen van andere in zich op!
Vooral de gedragingen van de mensen die dagelijks in hun omgeving zijn!
Dit moet ook wel zo zijn want het gaat gewoon om puur overleven, een kind die dit niet heeft maakt minder kans te overleven, klinkt misschien raar maar is echt zo!
Een baby zonder zuigreflex is ook gedoemd te sterven, nu in deze tijd misschien niet meer, maar honderd jaar geleden wel.
Laat ik nu niet te diep hierop ingaan, waar het mij om gaat is dat het kind naar jou KIJKT (tijdens voeden, de afhankelijkheid en onschuld, zo fijn, weet je nog?) het kijkt en neemt jou gedragingen over!
Met gedragingen van (volwassen) mensen bedoel ik bv.: als of hoe men schrikt in bepaalde situatie's, of hoe men omgaat met anderen, ook in vreemde situatie's - rituelen - eigenschappen - geloofsovertuigingen - het straffen - het bang maken voor auto's voor eigen bestwil - verhalen vertellen - plezier hebben met elkaar - het waarschuwen voor - enz ......
De gedragingen van jou gaan over op jou kind, zo simpel is het!
Het kind doet dit omdat ze MET jou wil overleven dus zal ze zien wat jij
denkt te zien en zelfs meer ....... kinderogen zien heel veel, misschien meer als jij!
Gemoedstoestanden van jou worden geaccepteerd en onthouden en gepast of ongepast gebruikt.
Als jij spoken ziet, ziet zij ze ook, hoor!
Ik heb een dochter van zes jaar oud, mijn schoonouders heeft ze nooit gekend maar ook zij weet ze feiloos aan te wijzen op foto's, 't is raar maar waar!
Kinderen letten op dingen waar wij achteloos overheen kijken en daardoor laten ze ons steeds weer verbaast staan!
Ik heb meegemaakt met mijn jongste dat zelfs gedachtengangen van mij worden opgevangen, zo van ik dacht er aan en hij zei het, precies op dat moment!
Hij heeft op één op andere manier gemerkt/gesignaleerd aan mijn gedrag dat ik daar aan dacht, noem het para(para = ab)normaal, noem het niet alledaags, terwijl het wel zo is maar je ziet het niet omdat je andere dingen aan je hoofd hebt, of noem het geesten, what ever!
Wat me nu ook ineens tebinnen schiet is dat kinderen misschien een complete spiegel zijn, een spiegel van waar jij nu mee bezig bent,
mooi is dat hé! Wel een éénheid, toch?
Geesten is een goed woord maar ik wil iedereen er wel op attenderen
dat het woord "geesten" verbasterd is in verloop der tijden.
Mag ik jullie allen er op wijzen dat het originele woord is "Jou geesten!!"
Dus controleer ik m'n eigen geesten, jij ook?
Ja, er zijn meerdere mensen die het niet met mij eens zijn en dat mag heus, hoor!
Eerst wil ik je even zeggen dat ik absoluut geloof wat jij zegt, dus daar gaat het niet om!
Maar ik denk een verklaring te hebben waarom jij en je dochter en andere mensen dit meemaken, deze verklaring is in mijn ogen zo:
Kinderen zijn geweldige gevoelige antenne's met een uitstekend geheugen, het zijn sponsen, zo gulzig neemt het kinderbrein gedragingen van andere in zich op!
Vooral de gedragingen van de mensen die dagelijks in hun omgeving zijn!
Dit moet ook wel zo zijn want het gaat gewoon om puur overleven, een kind die dit niet heeft maakt minder kans te overleven, klinkt misschien raar maar is echt zo!
Een baby zonder zuigreflex is ook gedoemd te sterven, nu in deze tijd misschien niet meer, maar honderd jaar geleden wel.
Laat ik nu niet te diep hierop ingaan, waar het mij om gaat is dat het kind naar jou KIJKT (tijdens voeden, de afhankelijkheid en onschuld, zo fijn, weet je nog?) het kijkt en neemt jou gedragingen over!
Met gedragingen van (volwassen) mensen bedoel ik bv.: als of hoe men schrikt in bepaalde situatie's, of hoe men omgaat met anderen, ook in vreemde situatie's - rituelen - eigenschappen - geloofsovertuigingen - het straffen - het bang maken voor auto's voor eigen bestwil - verhalen vertellen - plezier hebben met elkaar - het waarschuwen voor - enz ......
De gedragingen van jou gaan over op jou kind, zo simpel is het!
Het kind doet dit omdat ze MET jou wil overleven dus zal ze zien wat jij
denkt te zien en zelfs meer ....... kinderogen zien heel veel, misschien meer als jij!
Gemoedstoestanden van jou worden geaccepteerd en onthouden en gepast of ongepast gebruikt.
Als jij spoken ziet, ziet zij ze ook, hoor!
Ik heb een dochter van zes jaar oud, mijn schoonouders heeft ze nooit gekend maar ook zij weet ze feiloos aan te wijzen op foto's, 't is raar maar waar!
Kinderen letten op dingen waar wij achteloos overheen kijken en daardoor laten ze ons steeds weer verbaast staan!
Ik heb meegemaakt met mijn jongste dat zelfs gedachtengangen van mij worden opgevangen, zo van ik dacht er aan en hij zei het, precies op dat moment!
Hij heeft op één op andere manier gemerkt/gesignaleerd aan mijn gedrag dat ik daar aan dacht, noem het para(para = ab)normaal, noem het niet alledaags, terwijl het wel zo is maar je ziet het niet omdat je andere dingen aan je hoofd hebt, of noem het geesten, what ever!
Wat me nu ook ineens tebinnen schiet is dat kinderen misschien een complete spiegel zijn, een spiegel van waar jij nu mee bezig bent,
mooi is dat hé! Wel een éénheid, toch?
Geesten is een goed woord maar ik wil iedereen er wel op attenderen
dat het woord "geesten" verbasterd is in verloop der tijden.
Mag ik jullie allen er op wijzen dat het originele woord is "Jou geesten!!"
Dus controleer ik m'n eigen geesten, jij ook?
-
Gewoon Peter
@ superneger, wat jij daar omschrijft is iets heel natuurlijks, iedereen heeft dat. Maar omdat het vlak voor je gaat slapen gebeurt onthoud niet iedereen dat.
Dieren hebben dat ook, kijk maar eens naar een kat of een hond.
Ik weet niet wat de gevestigde wetenschap hier over zegt maar het is vast en zeker verklaard door hen. Niks om bang voor te zijn, als het een geest is dan is het alleen de jouwe.
Hier komt trouwens ook de uitdrukking 'in slaap vallen' vandaan.
Dieren hebben dat ook, kijk maar eens naar een kat of een hond.
Ik weet niet wat de gevestigde wetenschap hier over zegt maar het is vast en zeker verklaard door hen. Niks om bang voor te zijn, als het een geest is dan is het alleen de jouwe.
Hier komt trouwens ook de uitdrukking 'in slaap vallen' vandaan.
-
moonwalker
Ik heb 2 keer rare dingen meegemaakt.
De eerste keer:
Ik was nog een kind, niet eens 8 maanden oud toen mijn Oma langs de kamer kwam lopen waar ik lag te slapen. Een man in een doker mantel stond over mij gebogen. Ze kon zijn gezicht niet zien omdat hij met zijn rug naar haar stond, maar ze kon hem duidelijk zien.
Mijn oma schreeuwde en de gedaante verdween in het niets. Niemand kon het verklaren.
De tweede keer:
Ik was een jaar of 11/12. Het was 's nachts en ik lag te slapen. Ik droomde van mijn ouders huis en iets zat me achterna. Ik draaide mijn hoofd om en zag een soort heks/geest die me achterna kwam. Ik probeerde te rennen, maar zonder resultaat. Zoals het altijd gebeurt in dromen weigerden mijn benen dienst en ik kon geen kant meer op. De geest/heks pakte me bij mijn arm en op dat moment werd ik wakker. 1 seconde nadat ik wakker was voelde ik iets ijskoud op mijn arm en het verdween toen. Ik deed het licht aan en ik keen naar mijn arm. De rode afdruk van een hand was erop getekend. Ik deed mijn andere hand erop om te controleren of ik mijn eigen arm had vastgehouden, maar de afdruk was te groot en de vingers te lang. Ik kon ook niet het ijskoude gevoel op mijn arm verklaren. De muur die ervoor verantwoordelijk voor zou zijn lag minstens 20 cm van me af. Het duurde een paar dagen voordat de hand van mijn arm was verdwenen. Niemand in de familie had er een verklaring voor. Wel werd ik naar allerlei rare charlatans gebracht, maar ik wist dat die niets konden doen.
mvg,
mw
De eerste keer:
Ik was nog een kind, niet eens 8 maanden oud toen mijn Oma langs de kamer kwam lopen waar ik lag te slapen. Een man in een doker mantel stond over mij gebogen. Ze kon zijn gezicht niet zien omdat hij met zijn rug naar haar stond, maar ze kon hem duidelijk zien.
Mijn oma schreeuwde en de gedaante verdween in het niets. Niemand kon het verklaren.
De tweede keer:
Ik was een jaar of 11/12. Het was 's nachts en ik lag te slapen. Ik droomde van mijn ouders huis en iets zat me achterna. Ik draaide mijn hoofd om en zag een soort heks/geest die me achterna kwam. Ik probeerde te rennen, maar zonder resultaat. Zoals het altijd gebeurt in dromen weigerden mijn benen dienst en ik kon geen kant meer op. De geest/heks pakte me bij mijn arm en op dat moment werd ik wakker. 1 seconde nadat ik wakker was voelde ik iets ijskoud op mijn arm en het verdween toen. Ik deed het licht aan en ik keen naar mijn arm. De rode afdruk van een hand was erop getekend. Ik deed mijn andere hand erop om te controleren of ik mijn eigen arm had vastgehouden, maar de afdruk was te groot en de vingers te lang. Ik kon ook niet het ijskoude gevoel op mijn arm verklaren. De muur die ervoor verantwoordelijk voor zou zijn lag minstens 20 cm van me af. Het duurde een paar dagen voordat de hand van mijn arm was verdwenen. Niemand in de familie had er een verklaring voor. Wel werd ik naar allerlei rare charlatans gebracht, maar ik wist dat die niets konden doen.
mvg,
mw
-
Anet