Heksenvervolgingen in de renaissance
De opkomst van heksen verliep redelijk rustig, maar na 1500 veranderde dit.
Mensen waren bang voor zonde, de duivel en de hel. Dit kwam vooral door geestelijken die over hel en verdoemenis preekten.
Doordat de kerk en de staat mensen hersenspoelden begon men te geloven in het bestaan van heksen, bijvoorbeeld dat heksen
vrijwillige geslachtsgemeenschap hadden met de duivel. Steeds vaker werden oude vrouwen opgepakt.
Vrouwen die angst toonden. Vrouwen die vloekten. Of vrouwen wier ouders al eerder als heks waren veroordeeld.
Wat ziet u voor zich als u aan heksenvervolgingen denkt? Oude vrouwen die uit hun huizen worden gesleurd en op de brandstapel worden gegooid
zoals de regels van het boek Malleus Maleficarum (Heksenhamer) voorschrijven?
Dit beeld klopt niet helemaal. Heksenvervolging kan beter ‘repressie van magie’ genoemd worden. In de late Middeleeuwen begonnen
(
kerkelijke) overheden magische praktijken uit te roeien. Dit gebeurde vaak op een beschaafde manier, bijvoorbeeld door een heks een boete te geven
of door een magiër te verbannen uit een dorp of stad. De overheid deed dit vaak niet volgens de regels van de beruchte Heksenhamer.
Dit betekent echter niet dat heksenvervolgingen in de stijl van Heksenhamer nooit voorkwamen. Auteur A. Demyttenaere legt in zijn boek –
‘De betovering van het middeleeuwse christendom’ – uit dat dit soort heksenvervolgingen wel voorkwamen, maar dat het om een randverschijnsel ging.
Zelfs in de zestiende eeuw was men zich er al van bewust dat ‘heksen’ op de brandstapel gooien ethisch gezien niet kon.
Natuurlijk gebeurde dit in bepaalde gebieden, maar het was eerder uitzondering dan regel.
Lees verder via de link:
https://scientias.nl/heksenvervolgingen ... naissance/
