De binnenkern van de aarde groeit scheef

Vragen, theorieën, ontdekkingen e,d, op het gebied van wiskunde, natuurkunde en chemie horen hier thuis.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

De binnenkern van de aarde groeit scheef

Bericht door univers » 14 aug 2022, 12:26

Afbeelding

Terwijl de onderste regionen van de aarde afkoelen en stollen, breidt de kern van massief ijzer in het hart zich elk jaar met ongeveer een millimeter uit. Volgens een onderzoek https://www.nature.com/articles/s41561- ... vFox3aU%3D lijkt de ene kant sneller te groeien dan de andere, maar wetenschappers hebben geen idee waarom.

Dit fenomeen houdt hoogstwaarschijnlijk verband met het ontstaan ​​van de binnenkern, die tussen 1,5 miljard en een half miljard jaar geleden plaatsvond. Na miljarden jaren van afkoeling had het vurige binnenste van de aarde eindelijk genoeg warmte verloren om een ​​continu proces van kristallisatie op gang te brengen. Terwijl het gesmolten ijzer in de buitenste kern warmte verliest, kristalliseert het om de nieuwste laag van de binnenste kern te vormen.

Het centrum van dit hyperactieve halfrond bevindt zich 2.896 kilometer onder de Indonesische Bandazee, waar 60 procent meer ijzerkristallen worden gevormd dan aan de andere kant van de wereld.

De binnenkern heeft nu een straal van ongeveer 750 mijl (1.207 km) en een temperatuur van meer dan 9.000 graden Fahrenheit (4.982 graden Celsius). Desondanks is het, zelfs na een eeuwigheid van scheve groei, niet vervormd. Zwaartekracht vormt het constant, herverdeelt overtolligheid in het oosten en houdt het bolvormig. Deze asymmetrische groei kan het magnetisch veld van de aarde helpen versterken, naast een intrigerende puzzel (en onze overleving mogelijk maken).

Planetaire airconditioning
De binnenkern heeft een enorme invloed op ons oppervlaktebewoners, ondanks dat het zo'n kleine en verre laag is in de kolossale ui die we thuis noemen. Daniel Frost, hoofdauteur van de nieuwe studie en een geofysicus aan de University of California, Berkeley, grapt dat hij "altijd het belang van de innerlijke kern moet rechtvaardigen." In feite bestaan ​​we omdat het afkoelt, warmte afgeeft en convectie veroorzaakt in de buitenste kern. Uiteindelijk genereert dat kolkende vloeibare ijzer (bekend als de geodynamo) het magnetische veld dat het leven op deze planeet beschermt tegen gevaarlijke zonnewinden.

Evenzo hebben de bovenste lagen een impact op de kern. "Alles wordt beïnvloed door wat erboven is", zegt Frost. De binnenkern wordt omgeven door de buitenkern, die wordt omgeven door de mantel, die wordt omgeven door de korst. Dus om de binnenkern te laten groeien, moet deze warmte overbrengen naar elke volgende laag - een deel van de formatie van de aarde, een deel radioactief van rottende elementen. Elke laag moet op zijn beurt warmte kunnen opnemen.

Hoewel deze "ijsblokjes" klein zijn, gelooft hij dat ze voldoende zijn om de weegschaal te doen doorslaan. "Dit is allemaal een delicaat evenwicht", zegt hij. "Ik denk niet dat je veel nodig hebt om zo'n verschil te veroorzaken." Deze verklaring kan echter te simplistisch zijn: het is onduidelijk of warmte uit de ingewanden van de aarde in een verticale lijn verdwijnt. De duikende Indonesische korst zou de kern onder China of Saoedi-Arabië net zo gemakkelijk kunnen koelen als onder Indonesië.

Aardbeving snelweg
Voorlopig blijft de asymmetrie zelf onverklaard, maar het biedt wel een oplossing voor een ander al lang bestaand raadsel: waarom de ijzerkristallen in de binnenkern evenwijdig aan de noord-zuid-rotatie-as van de aarde uitlijnen. (Hoewel ook niemand de structuur van de kern rechtstreeks heeft waargenomen, hebben seismologen ontdekt dat aardbevingen sneller door de kern tussen de Noord- en Zuidpool reizen dan over de evenaar.) Als alles gelijk is, moeten de kristallen willekeurig worden uitgelijnd.

Het antwoord ligt volgens de Berkeley-onderzoekers in de scheve vorming van de kern. Volgens hun computermodel herverdeelt de zwaartekracht de kristallen, waardoor ze "vloeien". Frost vergelijkt het met 'stokken in een rivier gooien'. "Als de rivier stroomt, zullen de stokken ermee op één lijn liggen." Evenzo, omdat de binnenkern stroomt, stemmen de kristallen ermee uit en vormen ze een geordend rooster dat dient als een snelle interstate voor ondergrondse trillingen.

Er is meer onderzoek nodig om de relatie tussen deze asymmetrie en het magnetische veld te begrijpen. Maar gezien de vitale rol die dit planetaire pantser in ons bestaan ​​speelt, is het de moeite waard om de processen te onderzoeken die eraan ten grondslag liggen. Wetenschappers weten al lang dat het magnetische veld af en toe omkeert https://www.discovermagazine.com/enviro ... s-of-years (we hebben een schakelaar nodig) en dat het tijdens de overgang tijdelijk zwakker wordt. Maar het is onduidelijk waarom. Frost zegt dat wanneer nieuwe ontdekkingen over de kern van de aarde worden gedaan, "de vraag altijd is: 'Heeft dit betrekking op de omkering van het magnetische veld?'"

Afbeelding
Een computermodel van het aardmagnetisch veld. (Tegoed: US Department of Energy)



https://noshma.com/earth/earths-inner-c ... -lopsided/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie