Hoe extreme omgevingscondities het menselijk brein beïnvloeden

[univers]

Ondersteund door de AWI-onderzoekers van de Charité die hebben vastgesteld of een Antarctische expeditie veranderingen in de structuur en functie van het menselijk brein veroorzaakt.


Het Duitse poolonderzoekscentrum Neumayer-Station III op Antarctica (Foto: Thomas Steuer)

Leden van een poolonderzoeksexpeditie hebben onderzoekers van Charité - Universitätsmedizin Berlin en het Max Planck Instituut voor Menselijke Ontwikkeling de gelegenheid geboden om de effecten van sociaal isolement en extreme omgevingscondities op het menselijk brein te bestuderen. De onderzoekers vonden veranderingen in de getande gyrus, een gebied van de hippocampus dat verantwoordelijk is voor ruimtelijk denken en geheugen.

Op weg naar een Antarctische expeditie naar Neumayer-Station III, een Duits Antarctisch onderzoeksstation gerund door het Alfred Wegener Instituut, Helmholtz Center for Polar and Marine Research (AWI), betekent geconfronteerd moeten worden met temperaturen tot -50 graden Celsius (-58 graden Fahrenheit) en bijna volledige duisternis tijdens de wintermaanden. Het leven op het onderzoeksstation biedt weinig privacy of persoonlijke ruimte. Contact met de buitenwereld is minimaal en het verkorten van je verblijf is geen optie - althans niet tijdens de lange wintermaanden. Noodevacuatie en levering van voedsel en apparatuur zijn alleen mogelijk tijdens de relatief korte zomer. "Dit scenario biedt ons de mogelijkheid om de manieren te bestuderen waarop blootstelling aan extreme omstandigheden het menselijk brein beïnvloedt," zegt onderzoeksleider Dr. Alexander Stahn vanCharité 's Institute of Physiology en universitair docent aan de Perelman School of Medicine aan de Universiteit van Pennsylvania. Samen met prof. Dr. Simone Kühn (groepsleider van de Lise Meitner Group for Environmental Neuroscience aan het Max Planck Institute for Human Development), en ondersteund door de AWI, stelde Dr. Stahn vast om te bepalen of een expeditie naar Antarctica al dan niet veranderingen oplevert aan de structuur en functie van het menselijk brein.

Vijf mannen en vier vrouwen hebben zich aangemeld om deel te nemen aan het onderzoek. Ze brachten in totaal 14 maanden door op het onderzoeksstation van Antarctica, waarvan negen in isolatie van de buitenwereld. Voor, tijdens en na hun missie voltooiden de deelnemers een reeks computergebaseerde cognitieve tests. Deze omvatten evaluaties van concentratie, geheugen, cognitieve reactietijd en ruimtelijk denken. Regelmatige bloedtesten werden uitgevoerd om niveaus van een specifieke groeifactor te meten, bekend als van de hersenen afgeleide neurotrofe factor (BDNF), een eiwit dat verantwoordelijk is voor het bevorderen van de groei van zenuwcellen en synapsen in de hersenen.

"Gezien het kleine aantal deelnemers, moeten de resultaten van onze studie met voorzichtigheid worden bekeken," legt Dr. Stahn uit, eraan toevoegend: "Ze bieden echter belangrijke informatie, namelijk - en dit wordt ondersteund door eerste bevindingen bij muizen - dat extreme omgevingscondities kunnen een negatief effect hebben op de hersenen en in het bijzonder op de productie van nieuwe zenuwcellen in de hippocampale dentate gyrus. ”Als een volgende stap zijn de onderzoekers van plan te onderzoeken of lichamelijke inspanning de waargenomen veranderingen in de hersenen.

https://www.awi.de/en/about-us/service/ ... brain.html

https://www.charite.de/en/service/press ... man_brain/

[taigitu]

Het zou mij verbazen als er geen veranderingen in het menselijk brein (hersenen) zouden zijn gevonden.
Maar ik vraag me tevens af of er ook veranderingen zijn opgetreden in het tweede brein van de mens.
Namelijk het buikbrein.
Want die twee staan constant in verbinding met elkaar, waarbij het buikbrein meer data doorgeeft aan de hersenen
dan andersom. Dus zou het buikbrein, die meer data registreert dan de hersenen, ook verandert zijn?

Er staat al een en ander te lezen op het forum over het buikbrein:
https://www.mysterie-wetenschapsforum.n ... =39&t=8632