Zelfs korte vluchten naar de ruimte veroorzaken celmutaties die kunnen leiden tot kanker en hartziekten

In sommige opzichten is het menselijk lichaam te vergelijken met een machine, soms zelfs een zeer geavanceerde: het lichaam herstelt zich en past zich aan aan de omstandigheden. Alles hier over virologie, anatomie, biomedische technologie en genetica en nog veel meer.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Zelfs korte vluchten naar de ruimte veroorzaken celmutaties die kunnen leiden tot kanker en hartziekten

Bericht door univers » 05 sep 2022, 09:13

Ruimtevluchten kunnen gevaarlijk zijn - en niet alleen omdat astronauten vastgebonden zijn aan een voortdurende enorme explosie voor hun opstijging in een baan. De langetermijneffecten op het menselijk lichaam beginnen duidelijker in beeld te komen en tot nu toe waren geen van de antwoorden goed. Nu heeft een nieuwe studie van het Mount Sinai Medical Hospital aangetoond dat astronauten, zelfs bij relatief korte ruimtevluchten, mogelijk schadelijke DNS-mutaties oplopen.

De studie, gepubliceerd in het augustusnummer van Nature Communications Biology, werd uitgevoerd bij 14 astronauten die van 1998 tot 2001 op shuttlevluchten vlogen. Bij deze astronauten, waarvan de overgrote meerderheid mannen waren, met een gemiddelde leeftijd van 42 jaar, werd hun bloed afgenomen. voor hun shuttlevluchten en dan weer direct daarna. Wetenschappers hebben deze bloedmonsters de afgelopen twintig jaar gebruikt en deze nieuwe studie maakt gebruik van hen en de dramatisch verbeterde DNA-sequencingtechnologie die de afgelopen twee decennia ons hebben gebracht.

Wat de onderzoekers in deze oude bloedmonsters vonden, staan ​​bekend als somatische mutaties in het hematopoëtische systeem, waar bloedcellen worden gevormd. Somatische mutaties zijn mutaties die een persoon tijdens zijn leven overkomen, maar geen invloed hebben op de eicel of zaadcellen, wat betekent dat ze niet worden doorgegeven aan de volgende generatie. In dit specifieke geval waren de mutaties die ze vonden geassocieerd met een aandoening die klonale hematopoëse (CH) wordt genoemd, waarbij meer bloedcellen afkomstig zijn van één specifieke kloon.


De ruimte is onze toekomst, maar de ruimte is ook een dodelijke plek, met giftige straling en een verhoogd risico op kanker. We zijn hier op aarde beschermd dankzij de magnetosfeer van onze planeet, maar is er een manier om een ​​kunstmatige magnetosfeer te creëren en astronauten te beschermen?

UT-video over het maken van een nieuw stralingsschild.
Dat is niet per se reden tot onmiddellijk alarm - in feite heeft CH meestal geen symptomen die ermee samenhangen. Het wijst echter op een verhoogde risicofactor voor hart- en vaatziekten en bloedkanker. En de somatische mutaties die de onderzoekers in het DNA van de astronaut vonden, waren vergelijkbaar met die veroorzaakt door ultraviolette straling of specifieke chemicaliën.

Nog zorgwekkender was dat het meest frequent veranderde gen een gen was dat verantwoordelijk was voor het produceren van een tumoronderdrukkend eiwit en wordt vaak geassocieerd met acute myeloïde leukemie. Zelfs deze verandering was echter onder een standaarddrempel die artsen gebruiken om iemand met CH daadwerkelijk te diagnosticeren.

Deze astronauten waren echter slechts gemiddeld 12 dagen in de ruimte. Langere missies, zoals die naar Mars of zelfs een permanente missie op de maan, kunnen leiden tot veel meer schadelijke effecten die nog moeten worden bestudeerd. Er zijn al veel studies gedaan naar Mark en Scott Kelly, twee tweelingastronauten die als een gecontroleerd paar optraden om de effecten van microzwaartekracht en ruimtevluchten op het menselijk lichaam te bestuderen. De effecten lijken niet goed te zijn.


Terwijl mensen hun ogen beschermen tegen de straling van de zon tijdens een zonsverduistering, werkt NASA's Human Research Program (HRP) eraan om het hele menselijk lichaam te beschermen tegen straling in de ruimte. Ruimtestraling is gevaarlijk en een van de belangrijkste gezondheidsrisico's voor astronauten.

En de CH-genverandering was ook niet het enige probleem bij de shuttle-astronauten. Er dreef een verrassend grote hoeveelheid mitochondriaal DNA in hun bloedbaan, wat kan leiden tot ontstekingsproblemen. Al deze problemen wijzen op de moeilijkheid van het menselijk lichaam bij het omgaan met ruimtevluchten. Tot nu toe zijn er geen rode vlaggen, maar ze lijken zeker de moeite waard om in de gaten te houden terwijl we onze menselijke verkenning van het zonnestelsel opnieuw starten.

http://blog.seniorennet.be/peter2011/
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Plaats reactie