Grey goo: nanobots op rooftocht
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 80633
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Grey goo: nanobots op rooftocht
Onzacht val je op de grond. Je ziet dat een grijze massa de poten van je bed aan het opeten is. In paniek ren je je huis uit. De hele straat zakt weg. Dan vallen er plotseling gaten in je kleren… Nanorobotjes zijn ongeveer zo klein als een virus en beloven veel: een revolutie in het winnen van grondstoffen, industrie en geneeskunde om maar wat te noemen. Wat zou er gebeuren als ze op hol slaan en bijvoorbeeld besluiten een ontbijtje mens te proberen?
Nanotechnologie.
Dingen verkleinen heeft grote voordelen. Je hebt veel minder energie en grondstoffen nodig om hetzelfde te bereiken. Zo kan een goede zakjapanner meer dan de kolossale ENIAC-computer die met 30 ton een complete huiskamer in beslag nam. De kleinst denkbare schaal op dit moment is die van het individuele atoom. Nanotechnologie is techniek die dingen tot op atoomniveau gericht manipuleert. Nanotechnologie belooft daarmee enorme voordelen, want alles om ons heen is te vervaardigen door atomen op een andere manier te schikken. Geen wonder dat overheden overal ter wereld vele miljarden in onderzoek naar nanotechnologie pompen.
Nanorobots
Nanobots (of nanorobots) zijn bestuurbare machines op nanoschaal.
Nanobots kunnen erg nuttig zijn om kankercellen te vernietigen of hartaanvallen te voorkomen.
Alle onderdelen, zoals motoren, batterijen en grijparmen zijn opgebouwd uit groepjes atomen. Het vergt een enorm gepriegel om dingen op nanoschaal te bouwen of te manipuleren. Zo heb je een elektronenmicroscoop met een scherpe tip nodig om individuele atomen te zien en te verschuiven. Daarom maken veel onderzoekers gebruik van kant-en-klare onderdelen als enzymen (natuurlijke nanobots, als het ware), koolstofnanobuisjes en dergelijke. Veel onderzoekers zien het meeste in oppervlakken met nanoeigenschappen. Dit is inderdaad het makkelijkst (oppervlaktes met nanostructuren kan je gewoon etsen of printen, zoals nu met chips gebeurt) en ook safe.
Voor veel toepassingen zijn nanorobots echter interessanter. Zo zou een zwerm nanorobots het leven van patiënten kunnen redden door bloedstolsels en aderverkalking weg te beitelen of kankercellen uit te moorden. Ook kan je nanomijnwerkers goudatomen laten zoeken terwijl jij slaapt. Omdat nanorobots zo lastig te bouwen zijn, ligt het voor de hand nanorobots andere nanorobots te laten bouwen. Zo hoef je immers maar één nanorobotje te bouwen, dat zichzelf vervolgens kopieert.
Grey goo.
In het grey goo doemscenario , bedacht door nanoprofeet Eric K. Drexler in zijn boek Engines of Creation ontsnappen zich zelf vermenigvuldigende nanorobots. Drexler heeft daar overigens nu grote spijt van, hij vindt dat andere nanogevaren veel urgenter zijn. Ze kunnen voldoende energie opwekken om de atomen die ze nodig hebben op te sporen en te gebruiken om nieuwe nanorobots te bouwen. Alles om hen heen is grondstof om meer kopieën van zichzelf te maken. Alles in hun bereik: huizen, bomen, mensen, rotsen, lucht – verandert in een wriemelende massa nanobots. Er is geen redden meer aan. Zelfs het laten vallen van een atoombom helpt niet: de drukgolf verspreidt de nanobots zelfs nog verder. In een tijdsbestek van enkele weken of maanden is de hele planeet overdekt met nanobots die de aarde en zijn bewoners tot op het bot (en verder) afkluiven. Astronauten aan boord van de ISS zien hoe de hele aarde verandert in een zwarte klont.
Reëel?
Er is op dit doemscenario uiteraard het nodige aan te merken. Zo is energie op nanoschaal op veel plekken schaars. Kernenergie is uitgesloten, tenzij de nanobots een grote kerncentrale construeren m.b.v. bijvoorbeeld chemische energie. Ook kernfusie zou in theorie mogelijk zijn. Chemische energie is zeer schaars. Om een nanobot zichzelf met behulp van chemische energie te laten kopiëren, vereist een veelvoud van de hoeveelheid atomen als brandstof. Een ander fundamenteel probleem is hoe de nanorobots van de afvalwarmte af kunnen komen. Atomen herschikken vereist de nodige energie. Al te hard kunnen nanobots dus niet groeien zonder zichzelf in de problemen te brengen. Langzaam groeiende nanobots kunnen zonlicht gebruiken als energiebron. Er bestaan op dit moment al zonnepanelen die efficiënter zijn dan planten. Ook langzaam replicerende nanobots hebben vervelende gevolgen: omdat ze zo klein zijn als bacteriën, zijn ze nauwelijks te vinden en dus onuitroeibaar.
Technisch is grey goo in de middellange toekomst denkbaar. Sterker nog, onze aarde is al verzadigd met biologische replicators die bijna alles kunnen omzetten in zichzelf: bacteriën.
An de andere kant: iemand zal zo dom (en technisch briljant) moeten zijn om een volledig onafhankelijke nanorobot die zichzelf kan vermenigvuldigen te bouwen. Onderzoekers verwachten dat dit met strenge regelgeving te voorkomen is en productieprocessen zo te ontwerpen, zodat er geen losse reproducerende robots op nanoschaal hoeven te bestaan. Ter geruststelling: een universele nanobot die van heel veel materialen kan leven, is vermoedelijk uiterst lastig, zo niet onmogelijk te bouwen.
Bron: Eric K. Drexler, Engines of Creation
Nanotechnologie.
Dingen verkleinen heeft grote voordelen. Je hebt veel minder energie en grondstoffen nodig om hetzelfde te bereiken. Zo kan een goede zakjapanner meer dan de kolossale ENIAC-computer die met 30 ton een complete huiskamer in beslag nam. De kleinst denkbare schaal op dit moment is die van het individuele atoom. Nanotechnologie is techniek die dingen tot op atoomniveau gericht manipuleert. Nanotechnologie belooft daarmee enorme voordelen, want alles om ons heen is te vervaardigen door atomen op een andere manier te schikken. Geen wonder dat overheden overal ter wereld vele miljarden in onderzoek naar nanotechnologie pompen.
Nanorobots
Nanobots (of nanorobots) zijn bestuurbare machines op nanoschaal.
Nanobots kunnen erg nuttig zijn om kankercellen te vernietigen of hartaanvallen te voorkomen.
Alle onderdelen, zoals motoren, batterijen en grijparmen zijn opgebouwd uit groepjes atomen. Het vergt een enorm gepriegel om dingen op nanoschaal te bouwen of te manipuleren. Zo heb je een elektronenmicroscoop met een scherpe tip nodig om individuele atomen te zien en te verschuiven. Daarom maken veel onderzoekers gebruik van kant-en-klare onderdelen als enzymen (natuurlijke nanobots, als het ware), koolstofnanobuisjes en dergelijke. Veel onderzoekers zien het meeste in oppervlakken met nanoeigenschappen. Dit is inderdaad het makkelijkst (oppervlaktes met nanostructuren kan je gewoon etsen of printen, zoals nu met chips gebeurt) en ook safe.
Voor veel toepassingen zijn nanorobots echter interessanter. Zo zou een zwerm nanorobots het leven van patiënten kunnen redden door bloedstolsels en aderverkalking weg te beitelen of kankercellen uit te moorden. Ook kan je nanomijnwerkers goudatomen laten zoeken terwijl jij slaapt. Omdat nanorobots zo lastig te bouwen zijn, ligt het voor de hand nanorobots andere nanorobots te laten bouwen. Zo hoef je immers maar één nanorobotje te bouwen, dat zichzelf vervolgens kopieert.
Grey goo.
In het grey goo doemscenario , bedacht door nanoprofeet Eric K. Drexler in zijn boek Engines of Creation ontsnappen zich zelf vermenigvuldigende nanorobots. Drexler heeft daar overigens nu grote spijt van, hij vindt dat andere nanogevaren veel urgenter zijn. Ze kunnen voldoende energie opwekken om de atomen die ze nodig hebben op te sporen en te gebruiken om nieuwe nanorobots te bouwen. Alles om hen heen is grondstof om meer kopieën van zichzelf te maken. Alles in hun bereik: huizen, bomen, mensen, rotsen, lucht – verandert in een wriemelende massa nanobots. Er is geen redden meer aan. Zelfs het laten vallen van een atoombom helpt niet: de drukgolf verspreidt de nanobots zelfs nog verder. In een tijdsbestek van enkele weken of maanden is de hele planeet overdekt met nanobots die de aarde en zijn bewoners tot op het bot (en verder) afkluiven. Astronauten aan boord van de ISS zien hoe de hele aarde verandert in een zwarte klont.
Reëel?
Er is op dit doemscenario uiteraard het nodige aan te merken. Zo is energie op nanoschaal op veel plekken schaars. Kernenergie is uitgesloten, tenzij de nanobots een grote kerncentrale construeren m.b.v. bijvoorbeeld chemische energie. Ook kernfusie zou in theorie mogelijk zijn. Chemische energie is zeer schaars. Om een nanobot zichzelf met behulp van chemische energie te laten kopiëren, vereist een veelvoud van de hoeveelheid atomen als brandstof. Een ander fundamenteel probleem is hoe de nanorobots van de afvalwarmte af kunnen komen. Atomen herschikken vereist de nodige energie. Al te hard kunnen nanobots dus niet groeien zonder zichzelf in de problemen te brengen. Langzaam groeiende nanobots kunnen zonlicht gebruiken als energiebron. Er bestaan op dit moment al zonnepanelen die efficiënter zijn dan planten. Ook langzaam replicerende nanobots hebben vervelende gevolgen: omdat ze zo klein zijn als bacteriën, zijn ze nauwelijks te vinden en dus onuitroeibaar.
Technisch is grey goo in de middellange toekomst denkbaar. Sterker nog, onze aarde is al verzadigd met biologische replicators die bijna alles kunnen omzetten in zichzelf: bacteriën.
An de andere kant: iemand zal zo dom (en technisch briljant) moeten zijn om een volledig onafhankelijke nanorobot die zichzelf kan vermenigvuldigen te bouwen. Onderzoekers verwachten dat dit met strenge regelgeving te voorkomen is en productieprocessen zo te ontwerpen, zodat er geen losse reproducerende robots op nanoschaal hoeven te bestaan. Ter geruststelling: een universele nanobot die van heel veel materialen kan leven, is vermoedelijk uiterst lastig, zo niet onmogelijk te bouwen.
Bron: Eric K. Drexler, Engines of Creation
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 80633
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Zoals met alle nieuwe ontwikkelingen bestaat er naast de positieve kanten ook negatieve kanten.
Alleen in deze tijd vergeleken met heel vroeger kunnen de negatieve kanten destraseus worden voor de mensheid.
Ik weet niet wat ik hier van moet verwachten.
Het lijkt prachtig, maar wat als het mis gaat ?
Alleen in deze tijd vergeleken met heel vroeger kunnen de negatieve kanten destraseus worden voor de mensheid.
Ik weet niet wat ik hier van moet verwachten.
Het lijkt prachtig, maar wat als het mis gaat ?
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
- The Grey
- Leraar
- Berichten: 2368
- Lid geworden op: 30 mar 2010, 20:47
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Dat is natuurlijk met alles zo hea.Tammy schreef:Zoals met alle nieuwe ontwikkelingen bestaat er naast de positieve kanten ook negatieve kanten.
Alleen in deze tijd vergeleken met heel vroeger kunnen de negatieve kanten destraseus worden voor de mensheid.
Ik weet niet wat ik hier van moet verwachten.
Het lijkt prachtig, maar wat als het mis gaat ?
niet alleen met dit en niet alleen met wetenschappelijke ontdekkingen.
Ik bedoel maar, als een groep terroristen hun handen krijgen op een atoombom dan zijn we ook redelijk de lul.
-
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 80633
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Dat is ook zo The Grey.
Maar ik had het hier over deze nanobots, en ik denk dat dit als het uit de hand loopt zeer ernstig kan zijn voor de mensheid.
Hetzelfde inderdaad als een atoombom.
Maar ik had het hier over deze nanobots, en ik denk dat dit als het uit de hand loopt zeer ernstig kan zijn voor de mensheid.
Hetzelfde inderdaad als een atoombom.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
- The Grey
- Leraar
- Berichten: 2368
- Lid geworden op: 30 mar 2010, 20:47
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
inderdaad, het punt is alles wat wordt uitgevonden kan een negatief aspect hebben...
-
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Een atoombom erop gooien helpt inderdaad niet, maar je kunt hem wel 35 kilometer hoog laten ontploffen om een emp te creeeren. De emp zal de nanobots uitschakelen.
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
En ook alle andere draadloze verbindingen, zoals radio, tv, gsm, gps, plus nog zowat alles wat er van electronische apparatuur in werking is binnen het bereik van die emp.tofu_kronos schreef:Een atoombom erop gooien helpt inderdaad niet, maar je kunt hem wel 35 kilometer hoog laten ontploffen om een emp te creeeren. De emp zal de nanobots uitschakelen.
Complete chaos dus met een ontzettende hoeveelheid "collateral damage".
Dus misschien toch beter zorgen voor een degelijk controlesysteem vooraleer we gaan beginnen knoeien met die nanobotjes.
We hebben ondertussen al gezien wat er kan gebeuren met een kernreactor eens we er de controle over verliezen. Een invasie van op hol geslagen nanobotjes hoeven we er echt niet nog eens bij te hebben.
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
liever dat alles uitschakeld dan dat de hele wereld opgevreten word.
- The Grey
- Leraar
- Berichten: 2368
- Lid geworden op: 30 mar 2010, 20:47
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Ik heb een hele tijd geleden een keertje een docu gezien over dat als je een redelijk klein emp apparaatje op +- 1 km hoogte boven Amerika laat afgaan, dat je soon beetje alles in noord-Amerika te pakken hebt.
Best wel zorgwekkend eigelijk.
Best wel zorgwekkend eigelijk.
-
- Paulus
- Technische Admin
- Berichten: 1658
- Lid geworden op: 21 feb 2009, 19:07
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
In 2002 heeft Michael Crichton al het boek "Prooi" over dit onderwerp geschreven.
Voor een uitgebreidere beschrijving van deze techno thriller zie hier
Als computerdeskundige wordt Jack Forman door zijn vrouw Julia - werkzaam bij het geavanceerde biotechnische bedrijf Xymos Technology - ingeschakeld. Wanneer Jack bij het afgelegen bedrijf arriveert, realiseert hij zich al snel dat er veel meer aan de hand is dan een computerprobleempje. Buiten loeren wezens die de wetenschappers zelf hebben gecreëerd, maar die ze op geen enkele manier meer in de hand hebben. De plaag moet gestopt worden...
Voor een uitgebreidere beschrijving van deze techno thriller zie hier
Onderzoek alles, maar behoud het goede
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Iets dergelijks zou zich afspelen op "Plum Island". Dus niet meer fictie maar keiharde werkelijkheid.Citaat schreef:Buiten loeren wezens die de wetenschappers zelf hebben gecreëerd, maar die ze op geen enkele manier meer in de hand hebben.
Of het betrouwbaar is of niet, heb ik niet kunnen achterhalen, maar je kan het terugvinden in het volgende filmpje van Jesse Ventura.
De brave man is blijkbaar gefocust op complotten, wat het dan weer niet altijd geloofwaardig maakt, maar dat moet iedereen dan maar voor zichzelf uitmaken. Als je de links bij het filmpje volgt kom je op allerhande "complotten" terecht. Wel eens boeiend om te bekijken, maar dan weer die betrouwbaarheid ???
[youtube-2]http://www.youtube.com/watch?v=VhdBNmCA ... re=related[/youtube-2] ? ? ? ? ? ?
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Is hier een film van.Paulus schreef:In 2002 heeft Michael Crichton al het boek "Prooi" over dit onderwerp geschreven.Als computerdeskundige wordt Jack Forman door zijn vrouw Julia - werkzaam bij het geavanceerde biotechnische bedrijf Xymos Technology - ingeschakeld. Wanneer Jack bij het afgelegen bedrijf arriveert, realiseert hij zich al snel dat er veel meer aan de hand is dan een computerprobleempje. Buiten loeren wezens die de wetenschappers zelf hebben gecreëerd, maar die ze op geen enkele manier meer in de hand hebben. De plaag moet gestopt worden...
Voor een uitgebreidere beschrijving van deze techno thriller zie hier
- Paulus
- Technische Admin
- Berichten: 1658
- Lid geworden op: 21 feb 2009, 19:07
Re: Grey goo: nanobots op rooftocht
Nee, helaas niet.
Je zal het methet boek moeten doen.
Je zal het methet boek moeten doen.
Onderzoek alles, maar behoud het goede