Determinist schreef:Religies zijn in beginsel altijd vreedzame doctrines.
Ik zie dat niet.
Ik zou eerder deze zin willen voorstellen:
Religies zijn in beginsel altijd *onredelijke* doctrines.
Interessant, beste Determinist.
Wanneer je met "onredelijk" (wel bijzonder dat jij asterixen gebruikt als aanhalingsteken) doelt op "niet rationeel" kan ik hierin meegaan.
Determinist schreef:Dat een religie (lees een denominatie van een religie) toevallig een doctrine hanteert die we (in retrospectie) als "goed" bestempelen, kunnen we die religie niet in de basis als "goed" hanteren.
Als een onredelijke doctrine een "goede" uitkomst kan hebben, geldt dat ook voor "slechte" uitkomsten.
Deze eigenschap van religies zit ingebakken. Dat maakt juist religie een religie.
Hoe kom je ertoe dat een religie "toevallig" een doctrine hanteert die we als "goed" bestempelen?
Determinist schreef:In het Nederlands heb je daar niet echt een goed woord voor, maar religie drijft op het begrip "faith".
En "faith" is per definitie niet het juiste pad naar redelijk aannemelijke waarheden. Het is het recept voor onwaarheden.
Vreemd, ik dacht altijd dat religie zijn oorsprong vond in het Latijnse religio, waarover
Wikipedia het volgende vertelt
De moderne taalwetenschap leidt 'religio' af van een (niet overgeleverd) werkwoord 'religere', dat zoiets als 'verplichten' moet hebben betekend. Dat is ook in overeenstemming met de oudst vastgestelde betekenis van 'religio': (het naleven van een) religieuze plicht. De foutieve etymologie van Lactantius als zou 'religie' eigenlijk verwijzen naar een 'verbinding' tussen god(en) en mensen geniet in sommige religieuze kringen nog steeds een - begrijpelijke - populariteit. Voor een dergelijk type verbinding reserveert het Latijn echter het woord coniunctio.
Faith daarentegen is een Engels woord dat, volgens de
oxforddictionaries.com zowat dezelfde betekenis heeft als het Nederlandse "geloof", toch volgens
encyclo.nl.
Determinist schreef:Vreedzaamheid van een idee, als uitkomst, kan alleen vreedzaam zijn als het als vreedzaam bedoeld is en niet als toevalligheid optreedt.
Hier verwijs je weer naar "toevalligheid".
De christelijke religie vindt haar oorsprong in de Bijbel, Oud zowel als Nieuw Testament met als hoofdfiguur de persoon van Jezus van Nazareth, later genoemd Jezus Christus (vanwaar christelijk en christendom).
Nu zijn het de richtlijnen van die Jezus (zoals beschreven in die Bijbel) welke als leidraad dienen voor de christenen. En die richtlijnen zijn allemaal vreedzaam van aard, zelfs waar Jezus zegt dat hij is gekomen om oorlog te voeren en niet om vrede te prediken: daar had hij het over de symbolische oorlog tegen het kwaad, binnen dat geloof verpersoonlijkt in de Duivel.
Voor diegenen die graag verwijzen naar andere dan de door het Vaticaan aanvaarde evangeliën wou ik eraan herinneren dat dit in de benadering van het christendom geen enkele rol speelt: de keuze, binnen de religie, werd gemaakt tijdens een concilie waarvan het de bedoeling was te bepalen welke evangeliën dienden te worden opgenomen in het Nieuwe Testament.