Mysterie & Wetenschap Forum

Mooi hoe wij samen en toch apart dezelfde belevenissen of gedachtes kunnen hebben.
Bijzonder amigo.

Iets (heel goed) kunnen delen met iemand, staat voor mij als een equivalent met een bevrijdend gevoel.

Gisteren de zoveelste fietstocht gemaakt.
Mijn bibs heeft even pauze nodig, mijn uithoudingsvermogen niet.

Ik leef in een sprookje wat een werkelijkheid is, hoe mooi kan dat zijn?
Hoe mooi is dat?

Ik begon dit topic met de titel: 'Bevrijdingsdag (2020) ...'
De Bevrijdingsdag van 2020 zette mij (opnieuw) aan voor het overdenken hiervan.
Met het oog gericht op het thema 'Bevrijding' met een hoofdletter, wilde ik hier vooral de aandacht voor.
En de goed oplettende lezer kan dat in het openingstopic lezen.

Ik waande mij weer in mijn jeugdjaren toen ik naar de strak blauwe lucht keek (zonder vliegtuigstrepen).
Ik waande mij weer in mijn jeugdjaren toen ik fietste en amper auto's op de wegen zag op het platteland.
Ik waande mij weer in mijn jeugdjaren hoe ik enkel vogels hoorde zónder zoevend verkeer of ergens muziek op de achtergrond.
Ik hoorde de blaadjes aan de bomen ritselen en de lucht was schoon.

Ik waande mij in dat sprookje van weleer ... en gisteren zag ik weer vliegtuigstrepen.
Om de weg over te steken moest ik nu wel wachten en goed opletten om over te steken.
Maar toch ... ik leef op het platteland, dat is en blijft een sprookje.