God is er niet voor autistische mensen

[FoX]

hoe bedoel je? En dan zouden ze ophouden met het doen alsof je niks kan?

Nou, ik weet natuurlijk niet op welke school jij gezeten hebt. Ik kan me herinneren dat ik alijd heel graag naar school ging en dat men mij serieus nam zoals ik was.

[Gijs]

Ik ben niet echt boos op de speciale school. Meer boos op de psychologen. Bij mij op school wilden ze het ook laten lijken dat ze me namen zo als ik was. Maar dat wilde ik niet. Ik wilde dat ik normaal werdt behandelt. Ik had helemaal geen behoefte aan extra hulp ik had het niet nodig. Maar omdat ze zo erg graag hulp wilden geven en zo heel vriendelijk deden, kreeg ik soms het gevoel dat ze dachten dat ik gek was. Omdat ze me opeens heel anders behandelde dan op de normale school. En het werk was een stuk makkelijker. En daarom was ik er altijd heel snel mee klaar. Waardoor ik derest van de dag niks te doen had. En zo ging het tot ik naar de middelbare ging. En ze zouden me niet even iets moeilijkers geven, nee gewoon blijven doen alsof ik dom en gek ben. Zo dacht ik erover. Ze behandelden me niet alsof ik gewoon slim was maar alsof ik hulp nodig had omdat ik gek en dom was. Want waarom zou je anders zo graag je hulp willen geven zonder dat iemand daarom vraagt? Zo dacht en denk ik er nog steeds over. En ik had altijd angst dat ik eraan zou wennen. Aan al die hulp. Want dan zou ik altijd hulp nodig. En dan zou het einde zoek zijn. En altijd ze behandelt worden. Mijn hele leven. Gelukkig is dat bij mij niet gebeurd.

[Suus]

Misschien is het struikelblok wel dat jij niet wil dat men een label aan je hangt (is logisch) en heb je tegen die gedachte alleen al zoveel verzet getoond dat alles wat men deed of aanreikte door jou als aanvallend beschouwd werd/word?

[FoX]

Ik had helemaal geen behoefte aan extra hulp ik had het niet nodig.

Waarom heb je dan in godsnaam op die school gezeten?

Maar omdat ze zo erg graag hulp wilden geven en zo heel vriendelijk deden, kreeg ik soms het gevoel dat ze dachten dat ik gek was.

Dat is hun baan.

Omdat ze me opeens heel anders behandelde dan op de normale school. En het werk was een stuk makkelijker. En daarom was ik er altijd heel snel mee klaar.

Je krijgt veel meer aandacht op een speciale school. Dat het werk makkelijker was geloof ik niet. Een mavo diploma van een speciale school ziet precies hetzelfde eruit als van een normale middelbare school. Misschien zat je toch niet op de juiste plek of niveau.

Ze behandelden me niet alsof ik gewoon slim was maar alsof ik hulp nodig had omdat ik gek en dom was. Want waarom zou je anders zo graag je hulp willen geven zonder dat iemand daarom vraagt?

Het lijkte me logische wanneer je op een speciale school zit je ook extra hulp krijgt.

En ik had altijd angst dat ik eraan zou wennen. Aan al die hulp. Want dan zou ik altijd hulp nodig. En dan zou het einde zoek zijn. En altijd ze behandelt worden. Mijn hele leven. Gelukkig is dat bij mij niet gebeurd.

In het beroepsonderwijs word je toch in het diepe gegooid. Een beetje extra aandacht in bepaalde zaken lijkt me geen probleem.
Waarom zat je dan precies op zo’n school?

[Gijs]

omdat ze zeide dat ik pdd/nos had. Ik heb alleen op een speciale basisschool gezeten. Dus ik weet niks van een speciale mavo ofzo. Dat kan wel. Maar het werk op een speciale basisschool is veel makkelijker tenminste zo had ik dat ervaren. Kijk ik dacht vroeger toen ik klein was dat een psycholoog voor het testen van je intelligentie was. Ik vertelde haar zoveel mogelijk van wat ik wist. Waardoor zij dacht dat ik mijn ouders naprate. Ook vond ze dat ik soms onbedoeld onbeleefd was. Wat kan betekenen dat ik niet genoeg van emoties begreep. Dus toen werdt ik naar het riagg gestuurt. Die lazen de documenten van de schoolpsychologe en hadden een kort gesprekje met me. Daarna moest ik vaker langs komen bij de psychologe. En altijd liet ik graag zien hoe veel ik wel niet wist. En uiteindelijk moest ik daardoor naar een speciale school. De exacte rede weet ik niet is me nooit vertelt. Ik heb het wellis aan mijn ouders gevraagd. Die zeggen dat ze het niet weten en dat het riagg zei dat dat het beste voor me zou zijn. Dus ik ging eerst naar de piloot. Daar zeiden ze dat ik er niet hoorde dus ging ik daarna naar de laurens school waar ik zat tot groep acht. De piloot en de laurens school zijn beide speciale scholen. De piloot is alleen meer voor kinderen die vaker last hebben van woede dingen enzo. En ik was best rustig. Dus ging ik naar de Laurensschool. Het enige wat ik weet van de rede is dat de psychologe zei dat ik ouderen naprate. En dat ik volgens haar niet wist waar ik het over had. (Dat wist ik dus wel dat weet ik nog heel goed. Maar wat voor verdediging breng je daar tegenin?) En ik schijn soms onbedoelt mensen te kwetsen of te direct te zijn. Merk ik zelf helemaal niks van maar als zij dat zegt. En ik had altijd het gevoel dat ik er niet hoorde. En ik hoorde daar ook niet. Ze dachten op één of andere manier dat ik zo erg pdd/nos had dat ik hulp nodig had ofzo. Het was dan ook niet mijn keuze er naar toe te gaan. Die psychologen besloten voor mij dat ik maar naar een speciale school moest. En mijn ouders luisterden ook maar want stel dat er iets mis is met je kind. En je later verwijt krijgt van waarom heb je niet geluisterd? Ik wilde het in iedergeval niet.

[Mayinna]

geen speciaal onderwijs ofzo....Maar ik merk heeeeel hard het verschil met die leerkrachten tegen over vroeger. Ze doen heel moeiallerig, doen alsof ik dom ben, niets snap etc.....

Wat is er mis met het speciaal onderwijs? Daar word je tenminste als individu en niet als kuddedier behandelt. Op een goede SBO/speciale school gaan ze niet uit van je tekortkomingen maar meer wat je wel kunt.

Ik bedoelde dit niet discriminerend ofzo.......Ik heb ook wel het gevoel dat ik als individu behandeld wordt, en zeker niet als kuddedier, maar dan wel in de negatieve zin.....leraren die zich constant moeien enz.......En dat vind ik érg vervelend!