$5 miljoen voor onderzoek naar leven na de dood

[Tammy]

De door Richard Dawkins gehate christelijke John Templeton Foundation keert een beurs van 5 miljoen dollar (iets meer dan 4 miljoen euro) uit om onsterfelijkheid te bestuderen. Filosoof John Fischer moet antwoord geven op de vraag die de mensheid al sinds haar ontstaan bezig houdt. Ook wordt gekeken naar de vraag of onsterfelijkheid nu te bereiken valt. Zal The Immortality Project ons eindelijk antwoord geven op deze nijpende vraag?

De John Templeton Foundation, opgericht door de in 2008 overleden zeer succesvolle belegger John Templeton, is niet erg populair bij mensen als Richard Dawkins en andere hard core atheïsten. De reden is dat deze stichting volgens hen probeert religie te legitimeren door het corrumperen van wetenschap. Aan de andere kant kan je ook zeggen dat clubs als de Templeton Foundation nieuwe gezichtspunten bieden, weg van het orthodoxe verlichtingsfundamentalisme. De toestroom van niet-westerse, Chinese en Indiase wetenschappers de laatste jaren heeft al tot de nodige interessante ontwikkelingen geleid, denk aan het onderzoeken van traditioneel-Chinese kruiden, nieuwe benaderingen in de natuurkunde en dergelijke. Zolang de principes van bona fide wetenschapsbeoefening maar niet worden geschonden, dus niet wordt gerommeld met onderzoeksresultaten of er sprake is van suggestieve onderzoeksvragen, zijn er m.i. meer voor- dan nadelen aan dit soort activiteiten. Zoals blijkt uit onderstaand stuk. Geen “serieuze wetenschapper” zou zich hiermee zonder prikkel durven bezig te houden.

Onderzoek naar onsterfelijkheid.

De Templeton Foundation heeft nu een drie jaar durende onderzoeksbeurs van vijf miljoen dollar toegekend aan John Martin Fischer, hoogleraar Filosofie van de Californische universiteit Riverside om grondig onderzoek te doen naar een groot aantal vraagstukken op het gebied van onsterfelijkheid. “Mensen hebben nagedacht over onsterfelijkheid gedurende de gehele menselijke geschiedenis. We hebben een diepe menselijke behoefte om te weten te komen wat met ons gebeurt na de dood,” aldus onderzoeksleider Fischer. “Een deel [van deze nieuwsgierigheid] wordt opgewekt door het feit dat er nu vorderingen zijn in levensverlengingstechnieken, welke de vraag doen opkomen of onsterfelijkheid mogelijk is en of onsterfelijkheid wenselijk is.”

Fischer wijst op het werk van denkers als Ray Kurzweil, die voorspelt dat de mens en computers samen zullen worden gevoegd en Kenneth Hayworth, de man die zich bezig houdt met het mogelijk proberen te maken van mind uploading, het kopiëren van de menselijke geest in een computerbrein.



Bestaan hemel en hel? Voor religieuze mensen vormt de onzichtbare, metafysische wereld een krachtige inspiratiebron waardoor ze soms ver boven hun beperkte zelf uit kunnen stijgen kunnen verrichten.

Bijna-dood ervaringen.

Er zijn veel ooggetuigeverslagen van bijna-dood ervaringen, uittredingen en vorige levens, maar deze moeten om van wetenschappelijke waarde te zijn, worden onderworpen aan grondige analyse, aldus Fischer. Het Immortality Project zoekt onderzoeksvoorstellen van vooraanstaande wetenschappers, filosofen en theologen. Hun werk zal worden beoordeeld door goed aangeschreven collega’s in hun vakgebied en ook worden gepubliceerd in wetenschappelijke tijdschriften en tijdschriften voor het algemene publiek. Het doel van Fischer en de zijnen is voor eens en voor altijd vast te stellen of de voortdurende stroom aan ervaringen het gevolg is van een biologisch proces of dat er werkelijk sprake is van een metafysische ervaring.

“We zullen zeer zorgvuldig bijna-dood ervaringen en vergelijkbare fenomenen documenteren, waarbij we proberen vast te stellen of het om mogelijke glimpen van het hiernamaals gaat of door biologische processen opgewekte illusies,” belooft Fischer. “Onze aanpak zal compromisloos, rigoureus wetenschappelijk zijn.” Helaas voor UFO-liefhebbers komen buitenaardse ontvoeringen niet in aanmerking, aldus Fischer. Zijn groep wil vaststellen aan de hand van bijna-dood ervaringen welke veelbelovend zijn, welke nonsens zijn en welke door wetenschappelijk onderzoek gefalsificeerd zijn. Bestaat er een hiernamaals? Fischer en zijn groep hopen hier over een paar jaar meer over te kunnen zeggen.

Waarom zien Amerikanen tunnels en Japanners tuinen?

Een van de vragen die de onderzoekers hopen te beantwoorden is de culturele variatie in bijna-dood ervaringen. De miljoenen Amerikanen (en de Nederlanders) die een bijna-dood ervaring hebben doorgemaakt vertellen consistent over een tunnel met een helder licht aan het eind. Japanners die een bijna-dood ervaring hebben doorgemaakt, waren tijdens de ervaring meestal een tuin aan het verzorgen. Een onderzoeksvraag wordt dan ook, waardoor deze culturele verschillen worden veroorzaakt. Door neurologen is verondersteld dat verstikkingsprocessen in het afstervende brein de tunnelervaring opwekken. Klopt deze biologische verklaring, dan zouden ook de Japanners de tunnel moeten zien, wat, zo blijkt, dus niet het geval is. Hoe absoluut zijn onze culturele normen en waarden? Denken Japanners inderdaad fundamenteel anders dan westerlingen – iets wat veel Japanners graag geloven?

Is onsterfelijkheid de moeite waard?.

Is een eindeloos, nooit eindigend leven een hemel of een hel? De meningen onder filosofen zijn verdeeld. De optimisten onder hen, waaronder Fischer zelf, denken dat een leven in een soort hemel voldoende boeiende elementen zal bevatten. De pessimisten denken dat de dood zin aan het leven geeft en de beperkte tijd die ons sterfelijke lichaam ons geeft, ons ertoe aanzet het beste uit het leven te halen. Een eeuwig durend leven lijkt hen een marteling omdat na verloop van heel veel tijd de verveling en een blasé gevoel toe zal slaan. Hoeveel is moed waard als je weet dat je toch niet zult sterven? Ook het geloof in hemel, hel en een leven na de dood die door veel mensen wordt gedeeld, zal logisch worden uitgeplozen. Wat zijn de logische en morele consequenties van een leven na de dood?

Religie en wetenschap.

Vragen die ons kunnen helpen een nieuwe richting te vinden. Ook denk ik dat een belangrijke reden dat het Westen stagneert en wordt geplaagd door gevoelens van zinloosheid en doelloosheid, is dat metafysica is afgesneden van de wetenschap. Onze voorouders beschikten over een geïntegreerd wereldbeeld waarin wetenschap en godsdienst één geheel vormden. Er is veel aandacht geweest voor de nadelen hiervan. Denk aan de onzachte ervaringen van Galilei met de Kerk. Het had echter ook de nodige voordelen. Religie inspireert mensen en stelt ze gerust. Er was een duidelijk beeld van goed en kwaad, een duidelijke richting. Er was meer vertrouwen dan er nu is. Religie inspireert ons ook om verder te kijken dan onszelf en onze onmiddellijke behoeften. Dat er kwaadaardige religies en kwaadaardige elementen in overwegend goedaardige religies bestaan is helaas een feit. Maar moeten we het kind met het badwater weggooien?

Bron: Visionair.nl

[Tammy]

Waarom zien Amerikanen tunnels en Japanners tuinen?

Dat is apart.
Dit wist ik niet van die Japanners.
Hoe zou het komen dat zij wat anders zien ?

[Tet]

Dat is zonde van die $5 miljoen.
Christelijke propaganda.

[Tet]

Dit wist ik niet van die Japanners.
Hoe zou het komen dat zij wat anders zien ?

Dat wist ik ook niet! Wel iets om over na te denken.

Volgens mijn zojuist bedachte theorie is dat een indicatie dat Bijna-Dood Ervaringen memen kunnen zijn, ofwel besmettelijke gedachten.

Of er leven na de dood is dat weet ik niet, en dat zal ik nooit weten ook.
Niemand kan het navertellen.
Of een BDE daar antwoord op kan geven kan ik me niet voorstellen.
Ik ben bekend met beide overtuigingen waaruit men kan kiezen; de wetenschappelijke uitleg of de andere, en vind ze beide geloofwaardig maar het blijft speculeren.
En ik hoef het ook niet te weten, ik kom er vanzelf wel achter.

Maar ja dat Japanners bij een BDE in een tuin staan is dat nou echt waar?
Dit is echt zo’n feitje wat men een keer leest en daarna gaat lopen verkondigen.
Dat heb ik zo vaak gedaan met andere feitjes; bijvoorbeeld dat we maar 10% van onze hersenen gebruiken.
Dit heb ik ooit eens opgevangen en daarna vele malen aan anderen vertelt.
En pas een paar jaar geleden kwam ik erachter dat dit een urban legend was dat ik jaren lang onzin heb zitten uitkramen.

Ik merk dat ik steeds bedachtzamer word als ik dingen lees die niet met mijn logica en gezond verstand stroken. Ik zet er vraagtekens bij omdat ik steeds vaker merk dat de grootst mogelijke onzin als common knowledge wordt beschouwd en dat de wisdom of the crowd zwaar wordt overschat omdat deze op meningen is gebaseerd en niet op expertise.

Het kan ook wel waar zijn van die Japanners.
En omdat dit gegeven mij verbaasd zou nu ik erover nadenk kunnen betekenen dat ik werkelijk geen idee wat zich in andere landen en culturen afspeelt.
Mijn beeld van Japan bijvoorbeeld is het stereotype beeld van elke westerling gevormd naar westerse maatstaven, vanuit het westerse egocentrisme bekeken.

Deze twee vragen uit het artikel zijn precies de vragen die ik me nu afvraag:

Hoe absoluut zijn onze culturele normen en waarden? Denken Japanners inderdaad fundamenteel anders dan westerlingen – iets wat veel Japanners graag geloven?

Goeie vraag Tammy.

Vind ik leuk om daar eens diep over na te denken en niet te snel een conclusie te trekken voor mezelf.

[Susan]

Ik ben heel benieuwd wat er nog eens uit dit onderzoek naar voren komt.
Het kan heel belangrijk zijn om hier nog meer duidelijkheid over te krijgen,en bepaald niet alleen voor de religie of wetenschap die misschien dan 'bewijzen' krijgen voor hun zienswijze.

Maar in de eerste plaats vind ik het zo belangrijk voor ál die mensen die dit hebben ondergaan en dan eindelijk serieus genomen worden. En ook veel meer begrip komt voor de drastische veranderingen die het met zich mee kan brengen. Wat soms een jarenlange strijd kan zijn voor deze mensen, en niet in de laatste plaats voor partners,kinderen, fam./vrienden die hen soms niet meer 'herkennen'.
Ook hier zijn mensen die tijdens hun BDE mooie tuinen met heel veel bloemen of vergelijkbare omgevingen hebben gezien.
Ik weet het van heel nabij,en diegene zag daar 'vlonders' over het water wat er doorheen liep, waar mensen in prachtig gekleurde traditionele kleding vrolijk aan het dansen waren. Het waren geen 'opgeslagen' herinneringen van dit ooit eens in het echt gezien te hebben.

Wie er in geinteresseerd is beveel ik het boek aan van Pim van Lommel 'Eindeloos Bewustzijn'.
En daarnaast het boek van Mario Beauregard en Denyse O'Leary, 'Het Spirituele brein', bewijzen voor het bestaan van de ziel. (Leuke bijkomstigheid: waar Pim van Lommel het voorwoord in geschreven heeft)

[Gast1]

Tet schreef oa:

Vind ik leuk om daar eens diep over na te denken en niet te snel een conclusie te trekken voor mezelf.

Dan denk maar eens na over het volgende, eerst schrijf je:

Of er leven na de dood is dat weet ik niet, en dat zal ik nooit weten ook.

Nog geen 2 zinnen later schrijf je:

En ik hoef het ook niet te weten, ik kom er vanzelf wel achter.

klopt mijn conclusie dan, als je er vanzelf achter gaat komen, dat je het dan wel of niet weet?
No shit brother, ik bedoel dit gewoon lekker plagerig.

[Tet]

Bij leven zal ik nooit weten of er leven na de dood is.
Op het moment dat ik mijn laatste adem uitblaas kom ik er vanzelf achter.

Dat diep nadenken en niet te snel conclusies trekken staat onderaan mijn reactie en heeft betrekking op de vraag van Tammy hoe het zou komen dat Japanners blijkbaar andere beelden krijgen bij een BDE dan de rest van de wereld.

Bij deze vraag ben ik tot drie mogelijke verklaringen gekomen:

BDE’s zouden memen kunnen zijn.
Dat Japanners zich in een tuin wanen is een hoax.
Het beeld dat ik van Japan heb strookt niet met de werkelijkheid.

Food for thought for me.

[aquarius]

Bij verdrinking ,en mensen die daarna geanimeerd waren vertelden ook dat ze zich bevonden in een tuin met prachtige kleuren en sommigen werden boos dat ze weer terug werden gehaald door het animeren .
In de tunnel variant bij BDE en het licht op het einde ,denk ik dat ze ook die tuin zouden ervaren.

Maar het blijft een BDE dus niet echt dood ,en daarom zou een BDE geen passend antwoord zijn op leven na de dood.

[Gast1]

Ahum, Tet schreef oa:

Bij leven zal ik nooit weten of er leven na de dood is. Op het moment dat ik mijn laatste adem uitblaas kom ik er vanzelf achter.

Nu staat er echter iets anders dan wat er eerst stond en dan nog vraag ik me af of ...
Aqua is mij voor ... en ik plaagde maar wat (lach nou toch eens een keer)

Dat Japanners zich in een tuin wanen is een hoax. Het beeld dat ik van Japan heb strookt niet met de werkelijkheid.

... Waarom zou het een hoax zijn en wat is de werkelijkheid? Waarschijnlijk is er minstens een Japanner die precies hetzelfde denkt over Nederland. Of over Duitsland, Syrië of Afghanistan en misschien zelfs België. Beetje kort door de bocht gedacht van jou Tet.

Waarom zien Amerikanen tunnels en Japanners tuinen?

Waarom denken (zien) de oude Indianen dat ze naar de gelukzalige eeuwige jachtvelden gaan? Het Soemerische Gilgamesj-epos verhaald over het eilandenrijk Dilmoen waar de 'Noach' van de zondvloed heengebracht was: 'de Eilanden der zaligen'. In het oude Griekenland sprak men over de 'gelukzalige eilanden'. Deze zouden zich bevinden in de westelijke oceaan en gelijkgesteld worden met het Elyseum waar uitverkorenen na hun dood verbleven. Ook Keltische mythen verhalen over paradijselijke fabellanden in de 'westelijke zee'. We zijn er sinds mensenheugenis mee bezig en waarom zouden de oudere volkeren er geen ervaring mee hebben, met een soort BDE?
Overvalt ons een soort prettige drug net voordat we sterven?
Wurgsex? Komt het daar vandaan? Het gevoel even 'van de Aarde' weg te zijn? Het hemelse gevoel? Misschien het zelfde gevoel wat we als Goddelijk ervaren in een orgasme? Het orgasme is echter vele malen sterker wanneer mensen het met elkaar delen. Is het binden van twee mensen een zo'n groot Goddelijk gevoel dat ze zich gaan delen waardoor ze zich binden? Overleven op een andere manier in het nageslacht, 'het andere hiernamaals?' cq het verder leven op deze Aardkluit in je eigen kinderen?

Het klinkt als een raadsel maar dat is het niet. Althans zo zie ik het niet. Ik zie het als een metafoor bij het sterven als een overgaan, gepaard met een orgastisch gevoel, in het 'delen' met alles en iedereen die, dat of wat daar al is. Herkenbaar maar niet tastbaar en er is geen emotie. Het voelt als iets vanzelfsprekends, een soort grote rust. Er is geen tijd, er is geen geloven maar een 'weten' ... Terug naar dat wat we eerst waren en uiteindelijk altijd zullen zijn en blijven. Stof ... Heel fijn sterrenstof ... Totdat er weer geklonterd ende geclusterd wordt. Reïncarnatie. Over die conclusie, maar veel beter genoemd 'ingeving' heb ik jaren gedaan en zijn mij bepaalde zaken 'toe gevallen'.
Vraag me niet hoe ik er bij kom en mogelijk heb ik ook wel iets van morosofie, althans, er zullen er best zijn die dat gaan beweren of iets wat Tet al altijd wist van mij

Automuziek ... Verdorie ...

[Tet]

Ahum, Tet schreef oa:

Bij leven zal ik nooit weten of er leven na de dood is. Op het moment dat ik mijn laatste adem uitblaas kom ik er vanzelf achter.

Nu staat er echter iets anders dan wat er eerst stond en dan nog vraag ik me af of ...
Aqua is mij voor ... en ik plaagde maar wat (lach nou toch eens een keer)

Het zijn iets meer woorden om hetgeen ik eerder schreef duidelijker te maken. De strekking blijft hetzelfde.
Ik lach regelmatig maar heb wellicht een ander gevoel van humor dan jij?

Dat Japanners zich in een tuin wanen is een hoax. Het beeld dat ik van Japan heb strookt niet met de werkelijkheid.

... Waarom zou het een hoax zijn en wat is de werkelijkheid? Waarschijnlijk is er minstens een Japanner die precies hetzelfde denkt over Nederland. Of over Duitsland, Syrië of Afghanistan en misschien zelfs België. Beetje kort door de bocht gedacht van jou Tet.

Je quote twee regels die een samenvatting zijn van mijn eerdere reactie. En je maakt van twee van mijn mogelijke verklaringen één zodat de hele context veranderd. Als je mijn eerste reactie nog eens leest vermoed ik dat het duidelijk wordt.
Buiten dat; mijn hele eerste reactie is sowieso het resultaat van brainstorming met mezelf. Ik kom met een paar opties die in me opkomen en deel deze op het forum.
Ik probeer het e.e.a. vanuit verschillende invalshoeken te benaderen, dus als je wilt weten wat de achterliggende gedachtegang hiervan is, en je weet dit niet uit mijn tekst te halen kun je dit vragen.
Je kunt ook zeggen dat het kort door de bocht is maar dan zal je niet weten wat ik nou eigenlijk bedoel.

[Gast1]

Als je mijn eerste reactie nog eens leest vermoed ik dat het duidelijk wordt.

Heu ... dat klopt. Ik ging verder op jouw reactie die je geplaatst had op 06 Aug 2012, 12:54 en las alleen het opening-topic. Ik begrijp je nu beter. Interessant topic overigens.

[Tet]

Ik begrijp je nu beter.

[Gast1]

[Susan]

Bij verdrinking ,en mensen die daarna geanimeerd waren vertelden ook dat ze zich bevonden in een tuin met prachtige kleuren en sommigen werden boos dat ze weer terug werden gehaald door het animeren .
In de tunnel variant bij BDE en het licht op het einde ,denk ik dat ze ook die tuin zouden ervaren.

Maar het blijft een BDE dus niet echt dood ,en daarom zou een BDE geen passend antwoord zijn op leven na de dood.

Je zegt het blijft bij een BDE dus niet echt dood.
Maar iemand kan echt even dood zijn,niets werkt meer alles staat stil. En dat kan je oa maanden daar na merken, doordat de groei weer gestart is daarna en haren weer gaan groeien, nagels weer gaan groeien én de huid zich vernieuwd.
Door 3x een totale stilstand was dat dus ook allemaal tot stistand gekomen, en vielen de haren uit,de huid 'vervelde' opvallend, en de oude nagels hadden onder de nagelriem ook stil gestaan waardoor ze
allemaal er afvielen in de maanden daarna.
Wat ik hier vertel kwam beslist niet door medicijnen,bestraling of wat dan ook. De internist kon het bijna niet geloven had zoiets ook nog nooit meegemaakt of van colega's gehoord. Hij vond het onbegrijpelijk dat deze patient ook nog in leven bleef en behoorlijk herstelde. Ook binnen in het lichaam deed 'niets' het nog zoals het moest om verder te kunnen.Een Wonder op zich was het gewoon.

[aquarius]

Zolang de zilveren koord tussen het astrale en het stoffelijke lichaam nog niet verbroken is ,is er nog een terugweg mogelijk.
Eenmaal verbroken is het afgelopen met het aardse tranendal.

[youtube-2]http://www.youtube.com/watch?v=JSIHrypt ... r_embedded[/youtube-2]

[Susan]

Zolang de zilveren koord tussen het astrale en het stoffelijke lichaam nog niet verbroken is ,is er nog een terugweg mogelijk.
Eenmaal verbroken is het afgelopen met het aardse tranendal.

Weet ik hoor, zo werkt het ook, vandaar dat het lichaam toch evengoed stil
kan komen staan.
Jammer, ik weet nu niet wat je hier neer had gezet, kan geen clips meer bekijken hier, er staat niets anders dan een vierkant, leeg welteverstaan.

[aquarius]

Shockwave Flash even aanzetten , staat niet aan op jou pc .
Anders even op nieuw installeren.

[Susan]

'k Zal vanochtend eens kijken, dank voor je tip hoor,
want dit is helemaal niks zo, verder (nog) geen noemenswaardige problemen.

[tofu_kronos]

Ik kan er niet opkomen, maar het had iets te maken met een T en dna en veroudering. Een stuk dna word constant korter bij elke cel deling. En daardoor treed veroudering op. Door een virus zo te manipuleren, zou je theoretisch er weer een stukje aan kunnen zetten en de veroudering kunnen verminderen of zelfs stoppen. Dus onsterfelijkheid is mogelijk.

[Barrel]

Dus onsterfelijkheid is mogelijk.

Onsterfelijkheid is niet direct mogelijk, omdat altijd de mogelijkheid blijft bestaan van bijv. ongelukken. Echter, wellicht dat het in de toekomst mogelijk wordt om ouderdom om te draaien?
Echter, wat is dat dan eigenlijk, ouderdom? Feitelijk, evolutionair gezien, komt het er slechts op neer dat het lichaam niet verder geoptimaliseerd is. Evolutie (recht van de sterkste, etc.) werkt slechts tot de tijd van voortplanting, en wellicht een stukje erna bij bijvoorbeeld zoogdieren. Daarna, begint er een periode die evolutionair gezien niet meer geoptimaliseerd is. Alzheimer zal evolutionair niet verdwijnen, aangezien je, in geval van immuniteit, je voortplantingskansen niet vergroot.
En dus is ouderdom een hele serie kwalen van aftakeling, omdat ons lichaam niet voor hogere leeftijden ge-evolueerd is. Mochten we medicijnen vinden tegen typisch ouderdoms ziekten, dan nog zullen er weer nieuwe kwalen ontstaan (op weer latere leeftijd). Niet alle cellen hebben een voorgeprogrammeerd aantal delingen voor de boeg. Sommige worden simpelweg niet vernieuwd, wat een beperkende factor oplevert.
Dat we in staat zullen zijn de leeftijd van de mens significant op te rekken lijkt me zeer plausibel. Maar een vorm van onsterfelijkheid zal slechts mogelijk zijn indien de voorspelde synchroniciteit rond 2045 optreedt, en het mogelijk blijkt te zijn ons bewustzijn uit ons lichaam te transporteren. Echter, ook dan blijft gelden dat als je de stroom uitschakelt, of er bijvoorbeeld een sterke EMP ontlading is, alsnog de dood kan intreden. Echte onsterfelijkheid (zoals bijv. tekenfilmfiguren, of goden) zal volgens mij nooit zijn weggelegd voor de mens. En wellicht is dat maar goed ook.