Er zou nog nooit zoveel gevoetbald zijn als in de 2e wereldoorlog.Doodswedstrijd
Het bekendste verhaal over `voetbal als verzet' komt uit de Oekraïne. Decennialang is dit verhaal over de `doodswedstrijd' van Kiev een duistere mythe gebleven. Er zou tijdens de oorlog een wedstrijd hebben plaatsgevonden tussen Oekraïners en de Duitse bezetters, met op de tribune alleen Duitse soldaten. De thuisploeg zou de leiding hebben genomen, waarop de toeschouwers hen met mitrailleurvuur bestookten. Vele spelers raakten gewond, maar toch wonnen de Oekraïners. Na het laatste fluitsignaal werd de hele Oekraïense ploeg geëxecuteerd. Deze versie van het verhaal werd mij in 1992 door een official van de voetbalploeg Dynamo Kiev verteld. Maar hij voegde eraan toe dat ik het niet moest opschrijven, omdat het niet waar zou zijn.
De Britse journalist Andy Dougan is op deze mythe gedoken. Dit jaar publiceerde hij het boek Dynamo Kiev. Sterven voor de eer van het vaderland, dat de waarheid enigszins boven tafel haalt. Het blijkt dat de nazi's in juni 1942, bijna een jaar na de verovering van Kiev, het plaatselijke voetbal weer toelieten. In deze fase probeerden ze de veelal anti-Sovjet-gezinde bevolking voor zich te winnen. Enige voormalige Dynamo-spelers, die werk hadden gevonden in een bakkerij, richtten een ploeg op met de naam FC Start.
Start speelde in een toevallig gevonden tenue met rode shirts, waarin velen een verwijzing naar de Sovjet-Unie zagen. Met hoge scores versloeg het eerst teams van Hongaarse en Roemeense soldaten. Op 17 juli 1942 won het met 6-0 van PGS, een ploeg Duitse militairen. Op 6 augustus werd het 5-1 voor Start tegen het ijzersterk geachte Duitse `Flakelf'. Drie dagen later vond een revanchewedstrijd plaats. De scheidsrechter was een SS'er en de Duitse spelers mochten ongebreidelde overtredingen begaan, maar toegejuicht door een vol stadion – ook de Hongaarse soldaten waren voor Start – wonnen de Oekraïners met 5-3.
Een paar weken later verscheen de Gestapo in de bakkerij. Alle Start-spelers die ze konden vinden, werden afgevoerd naar het Gestapo-hoofdkwartier aan de Korolenko-straat. Eén van hen, een officier in Stalins veiligheidsdienst NKVD, werd daar vermoord. De rest ging door naar het werkkamp Siretz bij Babi Yar. Ze werden niet meteen geëxecuteerd, maar bij Duitse vergeldingsmaatregelen op 23 februari 1944 kregen drie van hen alsnog de kogel. Met andere woorden: in essentie klopt de legende van de `doodswedstrijd'.
http://www.historischnieuwsblad.nl/nl/a ... orlog.html
Een verhaal hiervan lees je boven.