Schokkend waarheid achter Takabuti's dood onthuld

[univers]

Takabuti, de beroemde oude Egyptische mummie die te zien is in het Ulster Museum, leed een gewelddadige dood door een mesaanval, hebben een team van experts van National Museums NI, University of Manchester, Queen's University Belfast en Kingsbridge Private Hospital onthuld.

Het team, wiens bevindingen openbaar worden gemaakt tijdens het 185-jarig bestaan ​​van Takabuti in 1835, toont ook aan dat haar DNA meer genetisch vergelijkbaar is met Europeanen dan met moderne Egyptische populaties.

Het team laat zien dat Takabuti een extra tand had - 33 in plaats van 32 - iets dat alleen voorkomt bij 0,02% van de bevolking en een extra wervel, wat slechts 2% van de bevolking voorkomt.

En het hart van Takabuti, waarvan eerder werd gedacht dat het ontbrak, werd door de ultramoderne technologie die door de onderzoekers werd gebruikt geïdentificeerd als intact en perfect bewaard gebleven.

De scans laten zien dat ze in de bovenrug was gestoken nabij haar linkerschouder en dat dit de oorzaak was van haar dood.

De bevindingen lossen eindelijk het mysterie op van de mummie die Egyptologen - en het publiek - heeft geïntrigeerd sinds ze in 1835 voor het eerst in Belfast werd uitgepakt. Het transformeert ons begrip van het leven van Takabuti in het oude Egypte en haar reis naar het hiernamaals.

Het project werd ondersteund door financiering van Friends of the Ulster Museum . Kingsbridge Private Hospital heeft het werk gefaciliteerd door hun expertise en het gebruik van een draagbare röntgenmachine te bieden om de bemonstering voor DNA-werk te vergemakkelijken.

Volgens het team was het mysterieuze object in haar lichaamsholte, waarvan eerder werd gedacht dat het haar hart was, in feite materiaal dat werd gebruikt om de meswond in te pakken.



Takabuti leefde meer dan 2.600 jaar geleden en stierf in haar jaren '20. Experts zeggen dat ze waarschijnlijk een getrouwde vrouw was omdat ze een vooraanstaande vrouw was die - of minnares - woonde in een Thebes-huis - waar Luxor tegenwoordig is.

Ze werd in Thebes overgenomen door Thomas Greg uit Holywood, County Down en in 1834 naar Belfast gebracht.

Het wetenschappelijke team bestond uit professor Rosalie David, drs. Bart van Dongen, Konstantina Drosou, Sharon Fraser, professor Tony Freemont, Ds Roger Forshaw, Robert Loynes en Keith White van The University of Manchester

Het omvatte ook professoren Eileen Murphy en Paula Reimar van de universiteit van Belfast; Professor Caroline Wilkinson en Dr Sarah Shrimpton van Liverpool John Moores University; en Dr. David Tosh van het Ulster Museum.

Dr. Greer Ramsey, curator van archeologie bij National Museums NI, zegt dat vooruitgang in wetenschappelijke technieken de nieuwe bevindingen mogelijk heeft gemaakt.

Hij zei: “Er is een rijke geschiedenis van het testen van Takabuti sinds ze voor het eerst werd uitgepakt in Belfast in 1835. Maar in de afgelopen jaren heeft ze röntgenfoto's, CT-scans, haaranalyse en radio-koolstofdatering ondergaan. De nieuwste tests omvatten DNA-analyse en verdere interpretaties van CT-scans die ons nieuwe en veel gedetailleerdere informatie bieden.

“Het belang van het bevestigen van het hart van Takabuti kan niet worden onderschat, want in het oude Egypte werd dit orgel in het hiernamaals verwijderd en gewogen om te beslissen of de persoon een goed leven had geleid. Als het te zwaar was, werd het opgegeten door de demon Ammit en zou je reis naar het hiernamaals mislukken. '

De tests en onderzoek van Takabuti werden over een periode van maanden door het team gebruik van de nieuwste scantechnologie uitgevoerd, wat leidt tot nieuwe inzichten in de Egyptische high society in de 25 ste dynastie.



Professor Rosalie David, een Egyptologe van de Universiteit van Manchester, zei: “Deze studie draagt ​​bij aan ons begrip van niet alleen Takabuti, maar ook een bredere historische context van de tijd waarin ze leefde: de verrassende en belangrijke ontdekking van haar Europese erfgoed werpt een fascinerende licht op een belangrijk keerpunt in de geschiedenis van Egypte.

“Deze studie, waarbij geavanceerde wetenschappelijke analyse van een oude Egyptische mummie werd gebruikt, laat zien hoe nieuwe informatie duizenden jaren na de dood van een persoon kan worden onthuld. Ons team - afkomstig van instellingen en specialismen - bevond zich in een unieke positie om de nodige expertise en technologie te bieden voor zo'n breed onderzoek. ”

Professor Eileen Murphy, een bioarchaeoloog van de School of Natural and Built Environment van Queen's University Belfast, zei: “Het was een ongelooflijk voorrecht om betrokken te zijn geweest bij modern onderzoek dat ons echt heeft geholpen bij het verlichten van het leven en de dood van Takabuti. Het nieuwste onderzoeksprogramma heeft verbazingwekkende resultaten opgeleverd. Er wordt vaak gezegd dat ze er heel vredig uitziet in haar doodskist, maar nu weten we dat haar laatste momenten allesbehalve waren en dat ze stierf aan de hand van een ander.

“Door de historische archieven over haar vroege dagen in Belfast te bladeren, is het duidelijk dat ze in 1835 een behoorlijk mediasensatie veroorzaakte - ze had een gedicht over haar geschreven, een schilderij van haar gemaakt voorafgaand aan haar 'uitrollen' en verslagen van haar uitpakken waren uitgevoerd in kranten in heel Ierland. Onderzoek dat tien jaar geleden werd uitgevoerd, gaf ons enkele fascinerende inzichten, zoals hoe haar kastanjebruine haar opzettelijk werd gekruld en gestyled. Dit moet een heel belangrijk onderdeel van haar identiteit zijn geweest toen ze de typische geschoren stijl afwijst. Als we naar al deze feiten kijken, beginnen we een idee te krijgen van de kleine jonge vrouw en niet alleen van de mummie. '



Gepensioneerde orthopedisch chirurg en momenteel ere-docent aan het KNH Centre for Biomedical Egyptology van de Universiteit van Manchester , dr. Robert Loynes, die de CT-analyse en biopsie van materiaal voor een DNA en andere analyses heeft uitgevoerd, zei: “De CT-scan onthult dat Takabuti een ernstige wond heeft opgelopen aan de achterkant van haar borstwand linksboven. Dit veroorzaakte vrijwel zeker haar snelle dood. De CT-scan onthult echter ook ongebruikelijke en zeldzame kenmerken van haar balsemproces. "

Geneticus dr. Konstantina Drosou zei: "De genetische voetafdruk van Takabuti H4a1 is relatief zeldzaam, omdat het voor zover ik weet bij geen enkele oude of moderne Egyptische bevolking is gevonden. Mijn resultaten komen overeen met eerdere studies over oude Egyptenaren die meer genetisch vergelijkbaar zijn met Europeanen dan moderne Arabieren. "

Een boek wordt momenteel geproduceerd door het projectteam en ondersteund door het Engaged Research Fund, Queen's University Belfast, en het KNH Centre for Biomedical Egyptology, The University of Manchester. Het boek zal alle onderzoeksresultaten tot op heden over Takabuti samenbrengen.

Details van de nieuwe bevindingen zijn te vinden in de galerij Ancient Egypt in het Ulster Museum, waar Takabuti momenteel te zien is. Toegang is gratis.

https://www.manchester.ac.uk/discover/n ... -revealed/