Nieuwe studie bevestigt de kracht van Deinosuchus en zijn 'tanden zo groot als bananen'

[univers]

Een nieuwe studie, waarbij fossiele exemplaren van de enorme krokodil, Deinosuchus , opnieuw werden bekeken, heeft bevestigd dat het beest tanden had "zo groot als bananen", die in staat waren om zelfs de allergrootste dinosauriërs neer te halen.


Een illustratie van Deinosuchus uit de omslag van het tijdschrift. (Illustratie door Tyler Stone BA '19, kunst en film; zie zijn website https://tylerstoneart.wordpress.com). CREDIT :Tyler Stone

En het was niet de enige!

Het onderzoek, gepubliceerd in de Journal of Vertebrate Paleontology , onthult ook verschillende soorten "terreurkrokodillen". Twee soorten, genaamd Deinosuchus hatcheri en Deinosuchus riograndensis, leefden in het westen van Amerika, variërend van Montana tot het noorden van Mexico. Een andere, Deinosuchus schwimmeri , woonde langs de Atlantische kustvlakte van New Jersey tot Mississippi. Destijds werd Noord-Amerika in tweeën gesneden door een ondiepe zee die zich uitstrekte van de Noordelijke IJszee in het zuiden tot de huidige Golf van Mexico.

Deinosuchus , die tot 10 meter lang is, staat echter bekend als een van de grootste, zo niet de grootste, krokodilengeslachten ooit. Het was het grootste roofdier in zijn ecosysteem en woog zelfs zwaarder dan de grootste roofzuchtige dinosauriërs die tussen 75 en 82 miljoen jaar geleden naast hen leefden.

Uit eerdere studies van schedelresten en bijtsporen op fossiele botten van dinosauriërs, hebben paleontologen lang gespeculeerd dat de enorme beesten op dinosauriërs aasden.


Deinosuchus schwimmeri (MMNS VP-256) schedel. A, zijaanzicht links. B, rechter zijaanzicht. C, anterodorsale weergave die de unieke orbitale morfologie en middellijngroef van de schedeltafel aantoont. Schaalbalk is gelijk aan 5 cm. CREDIT :Adam Cossette

Nu werpt deze nieuwe studie, geleid door Dr. Adam Cossette, nieuw licht op het monsterlijke wezen en heeft verder bevestigd dat Deinosuchus zeker de kopgrootte en verpletterende kaakkracht had om precies dat te doen.

"Deinosuchus was een reus die dinosauriërs moet hebben geterroriseerd die naar de rand van het water kwamen om te drinken", zegt dr. Cossette van het New York Institute of Technology College of Osteopathic Medicine aan de Arkansas State University. "Tot nu toe was het hele dier onbekend. Deze nieuwe exemplaren die we hebben onderzocht, onthullen een bizar, monsterlijk roofdier met tanden ter grootte van bananen."

C. Deinosuchus schijnt een opportunistisch roofdier te zijn geweest, en aangezien het zo enorm was, stond bijna alles in zijn leefgebied op het menu.

Er zijn meerdere voorbeelden van bijtsporen gemaakt door D. riograndensis en een nieuw beschreven soort in deze studie, D. schwimmeri, op schildpadschelpen en dinosaurusbotten.


Deinosuchus riograndensis holotype specimen (AMNH 3073) voorste onderkaak. A, voorste onderkaak in dorsaal aanzicht. B, voorste onderkaak in ventraal aanzicht. C, linker voorste onderkaak ramus in zijaanzicht. D, rechter anterieure mandibulaire ramus in zijaanzicht. E, linker anterieure mandibulaire ramus in mediaal aanzicht. F, rechter anterieure mandibulaire ramus in mediaal aanzicht. Afkortingen: d, dentary; d1-d7, gebitselementen die overeenkomen met posities in de mandibulaire tandheelkundige arcade; sp, milt. Schaalbalk is gelijk aan 5 cm.
CREDIT :Adam Cossette

Ondanks de naam van het geslacht, wat 'terreurkrokodil' betekent, waren ze eigenlijk nauwer verwant aan alligators. Op basis van zijn enorme schedel leek het niet op een alligator of een krokodil. Zijn snuit was lang en breed, maar aan de voorkant rond de neus opgeblazen op een manier die bij geen enkele andere levende of uitgestorven krokodil werd gezien. De reden voor zijn vergrote neus is onbekend.

"Het was een vreemd dier", zegt co-auteur professor Christopher Brochu, paleontoloog, van de University of Iowa. "Het laat zien dat krokodillen geen 'levende fossielen' zijn die niet zijn veranderd sinds het tijdperk van dinosauriërs. Ze zijn net zo dynamisch geëvolueerd als elke andere groep."

Deinosuchus verdween vóór de belangrijkste massale uitsterving aan het einde van het tijdperk van de dinosauriërs (Meozoïcum). De reden voor het uitsterven ervan blijft onbekend. Vanaf hier roepen de auteurs op tot meer studies om Deinosuchus verder te begrijpen .

"Er waren twee grote gaten aan het uiteinde van de snuit voor de neus", zegt Dr. Cossette.

"Deze gaten zijn uniek voor Deinosuchus en we weten niet waar ze voor waren. Verder onderzoek langs de lijn zal ons hopelijk helpen dit mysterie te ontrafelen en we kunnen meer te weten komen over dit ongelooflijke wezen."

https://www.eurekalert.org/pub_releases ... 081020.php