Afrikaanse slaven aan het werk op een plantage.
Daan Couwenbergh
Het Nationaal Archief van Curaçao maakt op 17 augustus 2020 de slavenregisters van Curaçao digitaal toegankelijk.
Daarmee zijn de gegevens van mensen die tussen 1839 en 1863 als slaaf leefden, of juist slavenhouder waren op het eiland,
voor iedereen toegankelijk.
De slavenregisters van Curaçao zijn ondanks het feit dat ze al eeuwenoud zijn, nog helemaal compleet.
Maar om ze in te zien, moesten mensen die onderzoek deden naar het Nationaal Archief van Curaçao om daar de boeken fysiek door te spitten.
Nu is het archief overal ter wereld via deze website te bestuderen. Om onderzoekers wegwijs te maken, is hier een zoekhulp gemaakt.
Wat zijn de slavenregisters?
De slavenhandel werd door de Nederlanders goed gedocumenteerd. Van de zeventiende tot de negentiende eeuw was de slavenhandel een lucratieve handel
voor veel Nederlanders. Slaven waren geld waard en dus werden alle gegevens goed bijgehouden. Dat diende vooral de slavenhouders, die met dergelijke
officiële papieren er voor konden zorgen dat ze geen cent teveel betaalden en elke cent die ze aan de handel verdienden, ook kregen. Ook als het ging
om vrijgelaten slaven. Veel slavenhouders kregen compensatie voor verplicht vrijgelaten slaven en met dergelijke gegevens konden ze die compensatie opeisen.
Daarom staan er in registers met vrijgelaten slaven, nog altijd de namen van de voormalige eigenaren. Slaven die zich konden vrijkopen of om andere redenen
vrij werden gelaten, hadden ook belang bij die registratie. Daarmee konden ze aantonen dat zij vrij waren en niet weggelopen.
Een zaak van levensbelang, want op weglopen stonden zware straffen.
Lees verder via de link:
https://isgeschiedenis.nl/nieuws/slaven ... egankelijk