Paleolithische beeldjes van vrouwen met obesitas kunnen verband houden met klimaatverandering

[univers]

Obesitas is zeldzaam in culturen van jager-verzamelaars. Desalniettemin zijn er tientallen handheld 'Venus'-beeldjes - de oudste kunstsculpturen van mensen die bekend zijn en meestal van vrouwen met obesitas of zwanger zijn - geïdentificeerd die dateren van Europese jager-verzamelaars uit de ijstijd van 38.000 tot 14.000 jaar geleden. In een nieuw artikel , gepubliceerd in het tijdschrift Obesity , suggereert een team van onderzoekers van de University of Colorado en de American University of Sharjah dat deze beeldjes meer zwaarlijvigheid vertonen tijdens de gletsjervoortgang en minder tijdens de gletsjerterugtrekking, en de beeldjes van de vrouwen die het dichtst bij de gletsjers staan, vertonen de grootste obesitas.


De Venus van Willendorf, een 11,1 cm (4,4 inch) hoog Venusbeeldje dat naar schatting 30.000 v.Chr. Is gemaakt in het Naturhistorisches Museum in Wenen, Oostenrijk. Afbeelding tegoed: Bjørn Christian Tørrissen / CC BY-SA 4.0.

Vroegmoderne mensen kwamen Europa binnen tijdens een opwarmingsperiode van ongeveer 48.000 jaar geleden.

Bekend als Aurignaciërs , jaagden ze op rendieren, paarden en mammoeten met speren met botten. In de zomer aten ze op bessen, vis, noten en planten. Maar toen, zoals nu, bleef het klimaat niet statisch.

Terwijl de temperatuur daalde, vorderden de ijskappen en braken er rampen uit. Tijdens de koudste maanden daalde de temperatuur tot 10-15 graden Celsius (50-59 graden Celsius). Sommige groepen jager-verzamelaars stierven uit, anderen trokken naar het zuiden, sommigen zochten hun toevlucht in bossen. Het grote spel werd overbejaagd.

Het was tijdens deze wanhopige tijden dat de Venus-beeldjes verschenen. Ze variëren tussen de 6 en 16 cm (2,4-6,3 inch) lang en zijn gemaakt van steen, ivoor, hoorn of soms klei.

Ze vertonen vaak realistische kenmerken van obesitas, ondanks de aanvaarde opvatting dat obesitas zeldzaam was onder deze mensen.

De meeste beeldjes zijn ook naakt, of bijna, wat ironisch lijkt vanwege hun nabijheid tot de gletsjers. Ze richten zich ook op de romp en seksuele kenmerken, en het hoofd is meestal gezichtsloos met kleine armen en geen voeten.

Veel beeldjes zijn in of bijna vruchtbare jaren, sommige lijken zwanger en andere vertonen abdominale obesitas of geëxpandeerd vet in de billen, wat duidt op overvoeding.

Enkele vrouwenfiguren staan ​​op de rand van de puberteit, en er zijn af en toe beeldjes van vrouwen van middelbare leeftijd bekend. Obesitas is echter beperkt tot vrouwelijke beeldjes, aangezien de bekende mannelijke beeldjes langwerpig en slank zijn

Dat de beeldjes met obesitas altijd vrouwen zijn, waarvan sommigen zwanger zijn, heeft geleid tot de al lang bestaande interpretatie dat de beeldjes vruchtbaarheid of schoonheid vertegenwoordigen - vandaar de algemene acceptatie van de term Venus-beeldjes.

"Enkele van de vroegste kunst ter wereld zijn deze mysterieuze beeldjes van vrouwen met overgewicht uit de tijd van jager-verzamelaars in Ice Age Europe, waar je helemaal geen obesitas zou verwachten", zei hoofdauteur professor Richard Johnson , een onderzoeker in de School of Medicine aan de Universiteit van Colorado.

"We laten zien dat deze beeldjes correleren met tijden van extreme voedingsstress."

Professor Johnson en zijn collega's maten de verhoudingen van taille tot heup en taille tot schouder van de Venus-beeldjes.

Ze ontdekten dat degenen die het dichtst bij de gletsjers werden gevonden, het meest zwaarlijvig waren in vergelijking met degenen die verder weg waren.

Ze geloven dat de beeldjes een geïdealiseerd lichaamstype vertegenwoordigden voor deze moeilijke levensomstandigheden.

"We stellen voor dat ze idealen over lichaamsgrootte overbrachten voor jonge vrouwen, en vooral voor degenen die in de buurt van gletsjers woonden," zei professor Johnson.

"We ontdekten dat de verhoudingen van de lichaamsgrootte het hoogst waren toen de gletsjers oprukken, terwijl obesitas afnam toen het klimaat warmer werd en gletsjers zich terugtrokken."

Volgens het team werd obesitas een gewenste aandoening.

Een zwaarlijvige vrouw zou in tijden van schaarste een kind beter door de zwangerschap kunnen dragen dan een ondervoeding.

De beeldjes kunnen dus doordrongen zijn van een spirituele betekenis - een soort fetisj of magische charme die een vrouw zou kunnen beschermen tijdens zwangerschap, geboorte en borstvoeding.

Veel van de beeldjes zijn versleten, wat aangeeft dat het erfstukken waren die generaties lang van moeder op dochter zijn doorgegeven.

Vrouwen die de puberteit ingaan of in de vroege stadia van de zwangerschap zijn, hebben ze misschien gekregen in de hoop het gewenste lichaamsgewicht te geven om een ​​succesvolle bevalling te garanderen.

"Verhoogd vet zou een bron van energie zijn tijdens de dracht door het spenen van de baby en daarnaast de broodnodige isolatie", aldus de auteurs.

"Het promoten van zwaarlijvigheid zorgde ervoor dat de band zou doorgaan voor een nieuwe generatie in deze meest precaire klimatologische omstandigheden."

http://www.sci-news.com/archaeology/ven ... 09113.html

https://www.sciencealert.com/the-myster ... w-solution