Paling afgebeeld in een middeleeuws manuscript. Bron: Publiek domein. Door Cecilia Bogaard
Voordat munten gemeengoed werden, betaalden mensen in het middeleeuwse Engeland hun huur met behulp van een reeks alledaagse voorwerpen. Onder hen bevond zich de opmerkelijk onaantrekkelijke en ondergewaardeerde wormachtige paling!
Weinigen zijn zich ervan bewust dat paling essentieel is voor gezonde ecosystemen. Ze zijn ook bijzonder kwetsbaar vanwege hun complexe migratie- en reproductiepatronen, die tot voor kort een mysterie bleven. Modern onderzoek stelt dat Europese palingen waarschijnlijk hun leven beginnen in de Zaragassozee, waarna hun larven naar Europa migreren om estuaria binnen te gaan en stroomopwaarts te trekken. Eenmaal geslachtsrijp migreren ze vervolgens terug naar de oceaan om te paaien.
Alomtegenwoordig tijdens de Middeleeuwen, werden palingen in overvloed gevonden in heel Engeland, levend in oceanen, rivieren en moerassen. Hoewel trekkende palingen nu een bedreigde diersoort zijn als gevolg van overbevissing, industrialisatie en vervuiling, hebben ze een onwaarschijnlijke bondgenoot gevonden in een mediëvist die met succes interesse heeft gewekt via zijn Twitter - account, Surprised Eel Historian . "Ze zijn niet schattig, knuffelig of majestueus, dus het is moeilijk om mensen te interesseren om ze te redden", legde John Wyatt Greenlee in Time uit toen hij zijn platform besprak.
Illustratie uit een editie van de 15e-eeuwse Tacuinum Sanitatis met een afbeelding van middeleeuwse palingvisserij en uitwisseling. ( Publiek domein )
Paling was een waardevol product in het middeleeuwse Engeland en werd in enorme hoeveelheden geconsumeerd, van palingtaart tot palingvlaai. Sommige rapporten beschrijven zelfs een truc die in de paardenhandel werd gebruikt, waarbij levende palingen werden gebruikt om oudere paarden op te wekken door anale opwinding te bieden!
Paling werd ook als betaalmiddel gebruikt . Gevangen in de herfst terwijl ze terug naar de oceaan migreerden, wanneer ze gezouten, gerookt of gedroogd waren, konden de slangachtige vissen maanden meegaan. Mensen groepeerden palingen op stokken om te roken, te ruilen en gemakkelijk te vervoeren: 25 werden een "stok" genoemd, terwijl een bundel van tien een "bind" werd genoemd.
In opdracht van Willem de Veroveraar in 1085 om de activa van zijn onderdanen te beoordelen, levert het Doomsday Book het bewijs van het gebruik van paling als betaalmiddel . In het Eel-Rents Project geeft Greenlee verschillende voorbeelden, waaronder die van monniken in Huntingdonshire die 4.000 palingen inwisselden voor toegang tot kalksteengroeven. In Lincolnshire betaalde een dorp graaf Hugh van Chester 75.000 palingen per jaar aan huur.
Houd in gedachten dat veel landheren kloosters waren, in een tijd dat de vastentijd , een christelijke periode van 40 dagen van vasten en onthouding, op zijn hoogtepunt was. Vlees en vleselijke verlangens waren verboden, waardoor paling, waarvan men aannam dat ze aseksueel waren voordat hun migrerende aard volledig werd begrepen, een perfect voedingssupplement was waar elk voorjaar veel vraag naar was.
Het gebruik van palinghuur nam in de loop van de tijd af, maar ging door tot in de 15e eeuw en daarna. Er zijn nog steeds overblijfselen van hun populariteit. Volgens Greenlee waren de huurprijzen voor middeleeuwse paling in sommige families zo belangrijk dat de glibberige wezens in hun familiewapens te zien waren!
https://www.ancient-origins.net/weird-f ... ls-0017423
