Treasure Melting Laser onthult erfenis van oude alchemisten

[univers]

Haarringen (linksboven), een speld (linksonder), halskettingen (midden) en een choker (rechtsonder) behoorden tot de in totaal 26 gouden voorwerpen van Poliochni op Lemnos die door het internationale onderzoeksteam werden onderzocht. Bron: Christoph Schwall / ÖAI Wien

Nadat een handlaser was "gesmolten" in een verzameling oude gouden sieraden, ontdekte een team van wetenschappers microbisch bewijs van een handelsroute uit de vroege bronstijd die zich uitstrekte van Anatolië tot aan de Indusvallei. Goud uit Troje, Poliochni en Ur hadden allemaal dezelfde oorsprong. Maar wie waren deze mysterieuze goudhandelaren?

In 1873 vond Heinrich Schliemann , een internationale ondernemer en antiquiteitenjager, een schat aan gouden, zilveren en koperen artefacten die hij de schat van koning Priamus noemde, naar de Homerische koning van Troje die regeerde rond de 13e eeuw voor Christus.

Heinrich Schliemann, beperkt door zijn zoektocht naar Troje, had nooit gedacht dat deze collectie gouden sieraden in feite werd gedragen door een veel oudere cultuur uit de vroege bronstijd die bestond tussen 2500 en 2000 v.Chr. Maar nu is een "mobiele handlaser" in de schatten "gesmolten" en heeft het bewijs onthuld van een eeuwenoude goudhandelsroute van duizenden kilometers.


Het gat gemaakt door de handlaser die smelt in het oppervlak van de goudstukken heeft een diameter van slechts 120 micrometer. De schade aan het gouden voorwerp is alleen te zien door een elektronenmicroscoop. ( Curt-Engelhorn-Zentrum Archäometrie gGmbH )

Rivier Panning, Smelten en Blinging
De gouden voorwerpen uit Troje en Poliochni zijn de focus geworden van een nieuwe studie gepubliceerd in het Journal of Archaeological Science . Poliochni, ook bekend als Poliochne, was ooit een nederzetting op het Griekse eiland Lemnos, dat slechts 60 kilometer (37 mijl) van Troje verwijderd was. Onderzoeker Dr. Ernst Pernicka, wetenschappelijk directeur van het Curt-Engelhorn Centrum voor Archaeometrie (CEZA) in de Reiss-Engelhorn Musea in Mannheim, legde uit dat de nieuwe studie draaide om gegevens die waren verzameld met een innovatieve mobiele laser (pLA).

De laser was gericht op de collectie van 26 gouden voorwerpen van het Nationaal Archeologisch Museum in Athene, waaronder haarringen en een haarspeld, halskettingen en een choker . De krant verklaarde dat het laserapparaat in hun oppervlakken "smolt". Geschokt door al dit gepraat over "smelten"? Nou, wees niet.

De laser smelt alleen een kleine kegel met een diameter van ongeveer 120 micrometer (micron). En ter referentie, de haren op je hoofd meten ongeveer 70 micrometer, dus de beschadigde delen van de gouden artefacten zijn alleen zichtbaar met een elektronenmicroscoop.

Een handlaser meenemen naar het museum
Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom een ​​handlaser naar het museum in Athene is gebracht en waarom de artefacten niet naar de laser zijn gebracht? Dat was veel makkelijker geweest, toch? In dit geval werden de kettingen, hangers, oorbellen en chokers van het museum zo kostbaar geacht dat niemand het risico wilde lopen om de objecten zichtbaar te beschadigen.

Na lang wikken en wegen werd besloten om de mobiele handlaser in te zetten die alleen “onzichtbare” schade aanrichtte. De goudmonsters werden vervolgens voor massaspectrometrie verzonden naar het Curt Engelhorn Centrum voor Archaeometrie in Mannheim, waar een ander team van wetenschappers hun chemische samenstelling onderzocht en gegevens verzamelde die zouden kunnen helpen identificeren waar het goud oorspronkelijk vandaan kwam.

De oorsprong van de mysterieuze gouden mensen volgen
In de goudmonsters van Troy en Poliochni werden hoge concentraties tin, palladium en platina gevonden . Dit gaf aan dat het goud "uit een rivier was gewassen in de vorm van goudstof", aldus de krant.

Deze monsters kwamen overeen met de chemische kenmerken van de gouden artefacten gevonden in de koninklijke graven in Ur in Mesopotamië (het huidige Irak), en beide waren vergelijkbaar met goud uit Georgië. Het team concludeerde: "er moeten handelsbetrekkingen zijn geweest tussen deze afgelegen regio's."

De onderzoekers legden uit dat de sporen van chemische elementen die werden gevonden in goudmonsters uit de Bronstijd uit Troje, Poliochni en Ur "hoogstwaarschijnlijk uit Georgië kwamen ". Hoewel dit betekent dat het team dichter bij het identificeren komt van wie deze oude goudstofverzamelaars, sieradenfabrikanten en internationale handelaren zouden kunnen zijn geweest, zei Pernicka dat het nieuwe onderzoek "niet ondubbelzinnig de exacte oorsprong van het Troia-goud heeft opgehelderd."


Kaart van bekende goudafzettingen uit de Bronstijd en verdeling van een opvallende oorbel met vier kleine spiralen. (Ch. Schwall & M. Börner / ÖAI Wenen )

Elektronen volgen oude alchemisten
Omdat er nooit natuurlijke goudafzettingen zijn gevonden in Mesopotamië (Irak), hebben archeologen altijd vermoed dat het afkomstig was uit West-Anatolië (Turkije). Dankzij hun onderzoek kwam het team tot de conclusie dat het goud van veel verder weg kwam - ergens in het hedendaagse Georgië .

Pernicka legde uit dat in de vroege bronstijd "opvallend vergelijkbare objecten werden gebruikt in een groot geografisch gebied van de Egeïsche Zee tot de Indusvallei in het huidige Pakistan." Dit zou kunnen betekenen dat deze oude goudhandelaren cultuur, mode en stijl beïnvloedden in een groot deel van de bronstijdwereld.

Misschien zullen de microns van deze lasergesmolten goudartefacten binnenkort nog diepere gegevens onthullen over de geografische oorsprong van de andere metalen in de goudlegering. En dan, met hun elektronenmapping met hoge resolutie, zullen de onderzoekers misschien binnenkort een rivierkloof in Georgië hebben om te verkennen, op zoek naar de oude alchemisten.



https://www.ancient-origins.net/news-hi ... re-0017604