Een Milanese monnik noemt Noord-Amerika in een tekst uit 1345, 150 jaar voor Columbus

[univers]

Het is het eerste schriftelijke bewijs dat bewijst dat iemand buiten Noord-Europa vóór de reis van Columbus in 1492 van Amerika had gehoord.

Ondanks alomtegenwoordige mythen was Cristopher Columbus niet de eerste Europeaan die Noord-Amerika ontdekte en verkende. We weten uit de Sagen van IJslanders, bevestigd door archeologisch bewijs , dat Vikingen vanaf ongeveer 999 na Christus van Scandinavië naar Newfoundland reisden via Groenland. Sommige beter geïnformeerde Europeanen, waaronder misschien Columbus zelf, waren zich niet bewust van dit feit.


Schilderij van Vikingen die landen in Noord-Amerika. Krediet: Wikimedia Commons.

In een nieuwe studie heeft Paolo Chiesa van de afdeling literaire studies aan de Universiteit van Milaan de eerste schriftelijke vermelding van Amerika in het Middellandse Zeegebied gedocumenteerd. De onderzoeker was stomverbaasd toen hij een verwijzing tegenkwam naar een " terra que dicitur Marckalada ", gevonden ten westen van Groenland, in het werk genaamd Cronica universalis , geschreven door de Milanese broeder Galvaneus Flamma in 1345.

“Galvaneus' referentie, waarschijnlijk afgeleid van mondelinge bronnen gehoord in Genua, is de eerste vermelding van het Amerikaanse continent in het Middellandse-Zeegebied, en geeft bewijs van de verspreiding (vanuit het Noordse gebied en 150 jaar vóór Columbus) van verhalen over landen buiten Groenland ”, schreef Chiesa in de studie gepubliceerd in het Journal of the Society for the History of Discoveries .

Marcalada verwijst naar Markland, de naam die IJslandse bronnen geven aan een deel van de Atlantische kust van Noord-Amerika. De vermelding van Markland komt voor in het derde boek, dat het derde tijdperk van de mensheid van Abraham tot David bespreekt. Op een gegeven moment voegt de auteur uit de Middeleeuwen "een lange geografische excursie in, voornamelijk over exotische gebieden: het Verre Oosten, Arctische landen, Oceanische eilanden, Afrika", zegt Chiesa.

In zijn teksten gebruikt de Milanese monnik verschillende bronnen, variërend van bijbelse tot wetenschappelijke verhandelingen, waaronder de verslagen van reizigers als Marco Polo en Odoric van Pordenone. Galvaneus schreef zijn beschrijving van Markland toe aan de mondelinge getuigenis van zeelieden die de zeeën van Denemarken en Noorwegen bereisden, die hoogstwaarschijnlijk door zeevarenden in Genua aan de broeder werden doorgegeven. De haven van Genua lag het dichtst bij Milaan en was de stad waar de middeleeuwse geleerde studeerde voor zijn doctoraat.

De volledige tekst waarin Markland wordt genoemd, wat we nu kennen als Noord-Amerika, is vanuit het Latijn in het Engels vertaald en luidt als volgt:

“Verder naar het noorden ligt de Oceaan, een zee met veel eilanden waar een grote hoeveelheid slechtvalken en giervalken leven. Deze eilanden liggen zo ver naar het noorden dat de Polar Star achter je blijft, richting het zuiden. Zeelieden die de zeeën van Denemarken en Noorwegen bezoeken, zeggen dat er noordwaarts, voorbij Noorwegen, IJsland ligt; verderop is er een eiland genaamd Grolandia, waar de Polar Star achter je blijft, in zuidelijke richting. De gouverneur van dit eiland is een bisschop. In dit land is er noch tarwe, noch wijn, noch fruit; mensen leven van melk, vlees en vis. Ze wonen in onderaardse huizen en durven niet luid te praten of enig geluid te maken, uit angst dat wilde dieren hen horen en verslinden. Er leven enorme witte beren, die in de zee zwemmen en schipbreukelingen naar de kust brengen. Er leven witte valken die in staat zijn tot grote vluchten, die naar de keizer van Katai worden gestuurd. Verder naar het westen is er een ander land, genaamd Marckalada, waar reuzen leven; in dit land zijn er gebouwen met zulke enorme stenen platen dat niemand ermee zou kunnen bouwen, behalve enorme reuzen. Er zijn ook groene bomen, dieren en een grote hoeveelheid vogels. Geen enkele zeeman kon echter ooit iets zeker weten over dit land of over zijn kenmerken. “

"Uit al deze feiten blijkt duidelijk dat er nederzettingen zijn aan de poolpool."


Navigatieroutes die de Vikingen namen om Newfoundland te bereiken.

De vermeldingen van Amerika zijn vaag in vergelijking met die van IJsland en Groenland en bevatten zelfs mythe en overdrijving, zoals het land "waar reuzen wonen". Deze vermelding is waarschijnlijk te danken aan de tweedehands bronnen van Galvaneus. Chiesa vermeldt bijvoorbeeld in de studie dat de verwijzing naar "enorme stenen" kan herinneren aan de beschrijving van Helluland in de Eiríks-saga rauða en in de Grœnlendinga-saga , waarin wordt vermeld dat Thorfinn Karlsefni "vele stukken steen vond die zo groot waren dat twee mannen zool tegen zool op hen uit.” Reuzen komen ook veel voor in Oudnoorse epische tradities.

Zelfs het feit dat de monnik Groenland tot in zo'n verbluffend detail kende, een regio die erg onbekend was voor de meeste 14e-eeuwse mensen die in Zuid-Centraal Europa woonden, is zeer opmerkelijk.

“Hoewel de pauselijke curie op de hoogte was van het bestaan ​​van Groenland sinds de elfde eeuw, is Galvaneus de eerste die enige informatie geeft over de kenmerken ervan in het Italiaanse gebied, en meer in het algemeen in een Latijns ‘wetenschappelijk’ en encyclopedisch werk, zoals zijn Cronica universalis beweert te zijn”, vermeldt de studie.

Columbus zelf was een Genuees en deze verbazingwekkende beschrijvingen kunnen verklaren waarom de ontdekkingsreiziger zo gedurfd was in zijn plan om de oceaan over te steken, terwijl de meeste van zijn tijdgenoten het idee gek vonden. Misschien was Columbus, net als Galvaneus, verbonden met bronnen die hem informeerden dat een heel continent gevonden kan worden als hij maar ver genoeg naar het westen zeilt.

https://www.zmescience.com/science/hist ... -columbus/