Duitse jongeren kennen Auschwitz niet

[Tammy]

BERLIJN - Een op de vijf jonge Duitsers weet niet dat Auschwitz een concentratie- en vernietigingskamp van de nazi's was.

Dat blijkt uit een peiling van bureau Forsa in opdracht van tijdschrift Stern, die woensdag is bekendgemaakt.

Van de 1002 ondervraagden deze maand kent 21 procent van de jongeren onder de 30 jaar Auschwitz niet. Van de 30-plussers kende 95 procent de betekenis van de plaats wel.

Veel moeilijkheden waren er ook bij de vraag in welk land Auschwitz ligt. Hier moest bijna een op de drie ondervraagden (31 procent) het antwoord schuldig blijven.

De anderen wisten dat het kamp lag in het huidige Polen. Van de ondervraagde Duitsers zei 43 procent dat ze nooit een herdenkingsplaats voor concentratiekampen had bezocht.

Naziverleden.

Zo'n vier op de tien Duitsers zeggen een streep te willen zetten onder het naziverleden. In 1994 was dat nog 53 procent.

Vrijdag wordt de Holocaust herdacht. De datum herinnert aan 27 januari 1945, toen het kamp Auschwitz werd bevrijd. Bij de Holocaust vermoordden de nazi's vijf à zes miljoen Joden.


Bron: Nu.nl

[Tammy]

Schandalig!

Elk land heeft zijn geschiedenis dus ook de foute dingen weer te geven in de klas lokalen.
Vind dit werkelijk schandalig!

[Tardis]

Ach, schandalig... Zeg eens eerlijk, heb jij wel eens van kamp Amersfoort gehoord en weet jij wat daar allemaal gebeurd is? Dat is onze vaderlandse geschiedenis in WO2. Daar wordt in Nederland op school ook geen aandacht aan gegeven.

[Tammy]

Nee van Amersfoort weet ik niet maar wel veel van de anderen kampen.

En Auschwitz lijk mij toch algemeen bekend Tardis.
Vind jij van niet?

[Tardis]

Dat bedoel ik nou. Wij Nederlanders zijn geen haar beter als het gaat om het doorvertellen van onze donkere kant tijdens WO2. Als je de verhalen geloven moet heeft zowat iedereen in het verzet gezeten. Maar de werkelijkheid was anders.

Mijn opa was tijdens WO2 huisarts in Heteren, Driel en Randwijk, (ten zuid-westen van Arnhem) en zijn naam stond op de lijst van het artsenverzet. Het artsenverzet is inmiddels ook al een vergeten fenomeen. Artsen hadden van de bezetter het bevel gekregen geen Joodse patiënten te verzorgen en Joodse artsen kregen een beroepsverbod. Artsen leggen tijdens hun afstuderen de eed van Hippocrates af, een gedragscode die o.a. inhoudt dat een dokter geen onderscheid maakt onder de patiënten en iedereen zo goed mogelijk behandelt met de bedoeling de patiënt te genezen.

Afijn, mijn opa is in juli 1943 door de SD opgepakt en naar het concentratiekamp Amersfoort afgevoerd. Daar maakte Joseph Kotälla de dienst uit. Kotälla was mentaal niet in orde, een sadistische psychopaat die een hekel had aan Joden en de Rooms Katholieke kerk. Dus Joden en pastores waren met hem heel slecht af. Er zijn daar veel mensen vermoord. Na tien dagen kwam mijn opa kaalgeschoren en lichamelijk ongedeerd weer terug. Maar mentaal heeft hij er verwondingen opgelopen. Mijn opa heeft er van alles zien gebeuren wat hij nooit had willen zien en wat iemand met een gezonde geest niet wil horen. Hij heeft er mijn oma of anderen ook nooit iets over willen vertellen.

Wij kennen de doodstraf niet. Na de oorlog heeft Kotälla tot aan zijn dood in de gevangenis van Breda vastgezeten.

Als we in Nederland onze eigen geschiedenis verwaarlozen kun je het andere landen niet kwalijk nemen als ze dat ook doen. De pot verwijt de ketel....

[Tammy]

Vind het heel erg Tardis wat er met je opa is gebeurd.

Ik vind dat elk land alles van zijn geschiedenis moet vertellen.
Dus ook Nederland.

Waarom doet men dat niet?
Dat ze het vroeger verzwegen is al erg zat.

Waarom word het nu dan niet verteld?

[Barrel]

Kan iemand precies vertellen wat er tijdens de 'politieke' acties in Indonesie is gebeurd? Heb er op school nooit wat van gehoord ...

Overigens helemaal vreemd in NL dat bijvoorbeeld vaderlandse geschiedenis alleen op de basisschool aan bod komt. Althans, dat was zo bij mij. Krijg nu een reboot aangezien mijn kinderen het verhaal van Willem Van Oranje weer op hun basisschool krijgen. Heb echter alles moeten aanhoren over het Tapijt van Bayeux, de geschiedenis van Rusland, etc.

In de media laatst de wetgeving in Frankrijk over ontkenning genocide op de Armeniers. Wat ze er niet bij vertellen is dat er 2 franse journalisten vervolgd werden omdat ze na onderzoek tot de conclusie kwamen dat de daden van Frankrijk aan het einde van de Algerijnse vrijheidsstrijd geclassificeerd moesten worden als genocide. Een paar jaar geleden nog stuurden 2000 prominente fransen een open brief aan de regering waarin ze opriepen omdat nu eindelijke eens toe te geven. Niets daarvan natuurlijk, en uiteraard zullen dus ook franse jongeren niet onderwezen worden over wat er daar gebeurd is. En zo gaat dat vrijwel in elk land. Ben het dus met Tardis eens dat de pot de ketel verwijt ...

[Tardis]

Als je de geschiedenis van je eigen land niet kent begrijp je de tegenwoordige tijd en de reden waarom de dingen zijn zoals ze zijn ook niet. Als je je eigen tijd niet snapt kun je ook geen goede plannen voor de toekomst maken, neem je foute beslissingen die voorkomen hadden kunnen worden als je geleerd had van de fouten uit het verleden.

Als scholier besef je het belang van geschiedenisles ook niet of nauwelijks. Het is een echt vertel vak, waarmee ik bedoel dat de populariteit van het vak geschiedenis erg afhangt van het talent van de docent als verhalenverteller. Als je docent dat goed kan dan ga je graag naar de geschiedenislessen. Maar heb je een docent die alleen de tekst uit je geschiedenisboek opleest en hier en daar toelicht dan is er niets aan en had je net zo goed thuis kunnen blijven. Musea nemen de taak van het illustreren van de geschiedenis wel steeds beter over, ik zag daar gisteren in het Rijksmuseum een voorbeeld van v.w.b. de VOC en een kleine tentoonstelling die gewijd was aan Willem Barendsz en Nova Zembla, vanwege de film. Film kan geschiedenis tot leven brengen. Ik vond een museum voor vaderlandse geschiedenis ook niet zo'n gek idee. Dan moet museumbezoek natuurlijk wel onderdeel worden van het onderwijs. Of gebeurt dat al? In mijn schooltijd helaas niet.

Auschwitz ligt in Polen, dus te ver weg om er met de klas heen te gaan en Westerbork ligt voor velen ook net te ver weg. Maar de kampen Amersfoort en Vught zouden best gebruikt kunnen worden om de donkere kant van WO2 te tonen. Er zijn gedenktekens en websites met informatie maar dat raakt je niet als je het niet zelf hebt meegemaakt. Je moet het bezoeken en het gezien hebben, aangeraakt hebben, geroken hebben, om een beetje tot je door te laten dringen wat daar in de oorlogsjaren gebeurd is. Wat mensen tijdens een echte oorlog meemaken is iets heel anders dan de generatie van World Of Warcraft denkt dat oorlog is.

Op televisie krijg je er ook geen goed beeld van, want het is de oorlog gezien vanuit het oogpunt van de reporter, niet vanuit de emoties van de mensen die daar al generaties in een dorp wonen dat opeens in de frontlinie ligt en dan hun wereld kapotgeschoten zien worden en hun broers, zussen vader, moeder, ooms en tantes vermoord zien worden. En wat voor wereld laten de 'bevrijders' achter? Een verwoeste wereld waar gebrek is aan alles en niets werkt. Na de bevrijding is een oorlog nog lang niet afgelopen.

[Tammy]

Dat klopt Barrel over Indonesie, daar heb ik vroeger op school ook niks over gehoord.
Wat je zegt over Frankrijk wist ik dus ook niet.

Tardis schreef:

Auschwitz ligt in Polen, dus te ver weg om er met de klas heen te gaan en Westerbork ligt voor velen ook net te ver weg. Maar de kampen Amersfoort en Vught zouden best gebruikt kunnen worden om de donkere kant van WO2 te tonen. Er zijn gedenktekens en websites met informatie maar dat raakt je niet als je het niet zelf hebt meegemaakt. Je moet het bezoeken en het gezien hebben, aangeraakt hebben, geroken hebben, om een beetje tot je door te laten dringen wat daar in de oorlogsjaren gebeurd is. Wat mensen tijdens een echte oorlog meemaken is iets heel anders dan de generatie van World Of Warcraft denkt dat oorlog is.

Helemaal mee eens!
En dat roep ik al jaren, zouden ze schoolreisjes van moeten maken.
Toen mijn dochter amper 4 a 5 jaar was heb ik haar meegenomen naar Omaha Beach.
We gingen daar een weekje heen toen, en ik heb haar de museums laten zien en de graven.
Namens haar oma ( mijn moeder ) heb ik een bloemetje toen gelegd bij het graf van een soldaat.
We hebben de vakantie gecombineerd met geschiedenis en natuurlijk voor haar ook lekker aan het strand.
Ze was zo klein.

Mijn dochter is nu 24 jaar en ze weet het nog excact.
Heeft toen diepe indruk schijnbaar op haar gemaakt.

Een kamp zou nog veel meer indruk maken inderdaad.

[MetalPig]

Maar de kampen Amersfoort en Vught zouden best gebruikt kunnen worden om de donkere kant van WO2 te tonen.

Ik heb 6 jaar in Amersfoort op school gezeten en 4 jaar daarvan geschiedenis gehad, maar nooit iets gehood over dat kamp...

Later heb ik me meer verdiept in WO2, maar nooit in kamp Amersfoort omdat ik het idee had dat het niet meer was dan een verzamel- en doorstuurkamp.
Tijdens de grote schoolreis in de 5e klas zijn we wel naar Sachsenhausen geweest, en later heb ik Dachau en de Birma-spoorlijn bezocht, maar dat er in Nederland ook gruweldaden gepleegd zijn is me altijd ontgaan...

Ik moet ook nog eens naar Westerbork, niet eens zo heel ver weg van waar ik woon. Is er in Amersfoort nog iets te zien?

[Tardis]

Ja, er is een bezoekerscentrum. Op het web is alvast wat informatie te lezen: http://www.kampamersfoort.nl
nl.wikipedia.org/wiki/Joseph_Kotälla
henkvandijken.herdenking.nl/duitsemisdadigers.html

En een verontwaardigde ex-gevangene die haar beklag doet over het doen vergeten van kamp Amersfoort.
http://www.engelfriet.net/Alie/Gastenbo ... 7later.htm

[MetalPig]

Ah, vlak bij de Stichtse Rotonde. Daar ben ik een keer gezakt voor mijn rijexamen...

Dank voor de info!

[Tardis]

Graag gedaan! Ik hoop dat de anderen er ook iets aan hebben.

[Agaat]

Ik ben voor het doorvertellen, of wel het kennen van de geschiedenis in deze. Ik vind ronduit belachelijk dat de jeugd van tegenwoordig nauwelijks hierin word voorgelicht, dat men de Auschwitz niet kent, en zich afvraagt of Hitler de president van Duitsland was? Ik zou er persoonlijk geen schoolreisjes van maken, dat vind ik veel te ver gaan. Maar ik zou er wel als school een project van maken, dit moet door verteld blijven worden. Het is beangstigend dat dit steeds verder onbekend lijkt te zijn.

Maar ook dit een deel van de opvoeding. Bij mij thuis werd de holocaust van Hitler tot in de treuren verteld, herhaald..ik heb dit op jonge leeftijd ook niet altijd kunnen waarderen, maar toch ben ik hierin op latere leeftijd toch verder mee gegaan.... Het is een verschrikkelijk stuk geschiedenis. Ik kan me uit een van de boeken herinneren, dat een man stervend in een kamp tegen zijn broodmagere vriend sprak: Als je dit overleeft, vergeet dan vooral niet, de wereld te vertellen wat je hier hebt gezien..De wereld moet dit weten voor altijd...

Ik heb het onderzocht, gelezen, Beelden bekeken.. tot nachtmerries aan toe, ik ken alle kampen, van Amersfoort tot aan Treblinka, en van Treblinka tot aan Sobibor.. Van de slag bij Arnhem tot aan de Hongerwinter. Nog te zwijgen van alle legeroperaties, de namen van de helden, en dus mochten ze nog leven veteranen.

Maar, en dat is de kwestie hoe breng je dit voldoende over, aan een kind/ puber? Niet ieder kind kan dit dragen, en je wilt ook niet bereiken dat de kinderen op slag depressief worden, of hier op latere leeftijd last van krijgen ( ik spreek uit ervaring) en dat is de kwestie.

Overigens, vind ik ook nog eens zo dat mocht men dit vertellen..men dan ook Noord Korea, Japan, Indonesië, Rwanda, Srebrenica, Iran-Irak, Afghanistan ... En daar ga je dus ook al daar is geen tijd geen plek voor.

Ik heb dit eens besproken met een geschiedenis leraar, hij verwoorde het heel mooi: Geschiedenis is interesse in dat was is geweest, helaas zijn er teveel mensen die de ogen sluiten en te zwak zijn, om te denken aan het verleden, terwijl men leeft in het heden. Men denkt te vaak ach is gebeurd, is gedaan..laat dus maar gaan! Men wil niet denken aan ellende, men is daarvoor waarschijnlijk te zwak.

....lastige theorie....

[Tammy]

Mag ik vragen Agaat hoe het komt dat men het thuis zoals jij het noemt in den treuren vertelde over deze tijd?
Alleen als je wilt hoor, als het te prive is dan begrijp ik dat.

Mijn moeder heeft de hongerwinter meegemaakt in Heiloo.
Ze gooide ook daarna nooit meer eten weg in haar leven.

Misschien is wat ik zei over de schoolreisjes te veel van het goede.
Maar soms zeggen beelden-omgeving meer dan woorden.

[Agaat]

Beste Tammy,

Natuurlijk mag je dat vragen,

Dat komt door zowel mijn Vader als zijn Moeder ( mijn Oma) mijn Oma heeft de oorlog mee gemaakt, en mijn vader die het natuurlijk weer heeft van de verhalen van zijn Vader. Dus het is van mond op mond gegaan. Generatie op generatie. Iets wat ik zeer vanzelfsprekend vind!

Ik breng mijn dochter hier ook de geschiedenis van bij aangezien scholen tegenwoordig onvoldoende tijd hiervoor vrij maken, ze hebben op school een uur les besteed aan Hitler. Een uur! dat is ronduit belachelijk!

Ik kan me herinneren dat wij op het VWO waar ik zat, voor een project naar Auschwitz gingen. En dat is mij altijd bij gebleven.. ik ben daar volledig in elkaar gezakt en tot op de dag van vandaag vraag ik me nog steeds af, wat hier nu toch de achterliggende reden van zou moeten en kunnen zijn? Ik heb de oorlog niet mee gemaakt, maar ben wel een enorm mens van gevoelens, en terdege bewust dat het nog maar zo kort geleden was..( 1940-1945) dus wanneer je als jonge meid met een groepje en 2 docenten in een van die gaskamers staat, dan laat dat mij niet onberoerd. Je voelt, ruikt, en ervaart de angsten, de dood...


Pas na de dood van mijn Vader, ben ik eens gaan natrekken wat mijn Opa in de oorlog deed..blijkt dat deze man een nogal dubieuze manier van denkwijze erop nahield..en dus ben ik gaan onderzoeken. Tot nu toe , geen heldendaad..

Het is voor mij deels dus een zoektocht naar roots, en achtergronden.

En dat valt me soms zwaar maar ik wil het weten en zal blijven vertellen, dit mag nooit vergeten worden, in zijn algemeenheid niet, en geen enkel geval. Hoe kunnen we zoiets niet doorvertellen? de horror..

En zoiets kan weer gebeuren, weer plaats vinden.

[Barrel]

Het frappante is natuurlijk dat we het hier over geschiedenis hebben. Dingen die in het verleden gebeurt zijn, en die we niet mogen vergeten.

Wat me maar al te gemakkelijk blijvend vergeten is wat er bijvoorbeeld vandaag de dag in bepaalde landen in Afrika gebeurd. En zijn nog steeds 200.000 kindsoldaten (schatting), en er vinden dagelijks massaverkrachtingen plaats, amputaties van handen (kun je tenminste niet stemmen), gezinnen worden uit elkaar gerukt, etc.

Zag laatst 'Blood Diamonds' weer een keer. Indrukwekkende film, en om depressief van te worden.
Vele van de oorlogen en schrijnende situaties in Afrika zijn direct of indirect terug te voeren naar het rijke westen, of wellicht het opkomende oosten. De boer in Ghana, die naar Europa vlucht omdat hij na een jaar werken zijn 10 balen rijst niet kwijt kan, omdat er rijst uit de US gedumpt wordt die met subsidie geproduceerd is. In Europa aangekomen, krijgt hij direct het stempel gelukzoeker, terug ermee.

Hoeveel kritiek is er niet dat we als NL niet bezuinigen op ontwikkelingshulp? Belachelijk, nu we het zelf zo 'slecht' hebben.

Kortom, ja geschiedenis is erg belangrijk, maar wel redelijk raar dat we tegelijkertijd onze ogen sluiten voor gelijksoortige 'atrocities' in het heden.

[aquarius]

@Barrel Dit mag ook wel eens gezegd worden.

De oorlog van 40/45 mogen we niet vergeten ,in die zin dat ze er iets van opsteken ,dat het zomaar weer kan gebeuren,en vooral hoe het begon allemaal.

De geschiedenis kan zich zo weer herhalen .

[Agaat]

Barrel, gelijk heb je.

Soort gelijke strekking noemde ik al :

Maar, en dat is de kwestie hoe breng je dit voldoende over, aan een kind/ puber? Niet ieder kind kan dit dragen, en je wilt ook niet bereiken dat de kinderen op slag depressief worden, of hier op latere leeftijd last van krijgen ( ik spreek uit ervaring) en dat is de kwestie.

Overigens, vind ik ook nog eens zo dat mocht men dit vertellen..men dan ook Noord Korea, Japan, Indonesië, Rwanda, Srebrenica, Iran-Irak, Afghanistan ... En daar ga je dus ook al daar is geen tijd geen plek voor.

Ik sluit mijn ogen geen zins voor ellende in de wereld, en het is fijn te weten dat ik hier niet de enige in ben.

Inderdaad frappant.. maar in hoeverre kun je sommige landen nog helpen?..

Neem Afrika, Indonesië..dat blijft een beetje water dragen naar de zee, daar gaan maandelijks behoorlijke bedragen naar toe..maar helaas is daar zo corrupt!. Ik ben er van overtuigt dat daar hulp nodig is, maar dan moet men met een rugzakje en een pure ziel, putten gaan graven, rijst uitdelen, noodrantsoenen.

Ik steun daarom alleen goede doelen, waarvan ik het resultaat zichtbaar heb, zoals :

De San Damiano Foundation,

http://www.sandamianofoundation.org/

LET OP KAN SCHOKKEND ZIJN!

http://www.youtube.com/watch?v=3v7ZQUzr ... ure=relmfu

The story, of Sam and Esther - bekijk ook zeker the follow up!

Do i need to say more? En zo kan ik heel veel topics openen, allemaal vol ellende die anno 2012 in onze samenleving gebeuren. Grote instanties die zogenaamd helpen, maar waarvan de hoge heren echt niet met het rugzakje de buitengebieden van Afrika intrekken om te helpen, nee hoor die zitten heerlijk op diens veranda... en zolang corrupte mensen aan de macht blijven, zal de wereld blijven verloederen.

Ja, er gebeurd genoeg in onze wereld, genoeg waar vele , vele mensen de ogen voor sluiten, omdat men A het niet aankunnen, of het niet willen zien door eigen arrogantie en egoïsme.

Ik zal zeker blijven onderzoeken, doorvertellen zowel verleden als heden.



Agaat.

[Tammy]

Dank je wel Agaat voor het vertellen van je verhaal.
Sorry dat ik niet eerder reageerde maar ik was op vakantie en ben nu alles aan het bijlezen.

Ik kan me heel goed voorstellen wat je voelde in die gaskamers.
Ikzelf ben ook een gevoelsmens, ik zie als het ware gebeurtenissen als in een film.
Dat heb ik altijd gehad, als kind zijnde al.
Dat maakt dat ik gebeurtenissen bijna zelf voel.
Maar natuurlijk nooit helemaal.
Wat die mensen in die kampen hebben meegemaakt is met geen pen te beschrijven.

Op Omaha Beach was ik al stil.
Laat staan als ik ooit een keer zo`n kamp bezoek.

Het is goed dat je zaken onderzoekt die in het verleden zijn gebeurd in de familie.
Soms is de uitkomst niet leuk, maar het geeft je wel een eerlijk en helder beeld van toen.