Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Wat is ons bewustzijn en wat ons onderbewustzijn? Wat schuilt hier allemaal achter? En de vage grens er tussen; onze dromen.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Bericht door taigitu » 12 jun 2019, 10:25



Afbeelding


Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.
Identificatie met je pijnlichaam doorbreken met Tegenwoordigheid.


Vorige week heb ik het boek ‘Een nieuwe aarde. Dé uitdaging van deze tijd‘‘ van Eckhart Tolle gelezen. Daarin schrijft de auteur dat hij het hoog tijd vindt voor een collectieve bewustzijnstransformatie, waardoor we onze zwaarte en dichtheid verliezen en transparant worden voor het licht van bewustzijn. Ik kan het boek aan iedereen van harte aanbevelen. Dit blogartikel is geen samenvatting van het boek, maar is samengesteld uit fragmenten over het pijnlichaam. Het begrip pijnlichaam (painbody) kende ik wel, maar het is sterker voor mijn gaan leven door dit boek. Het doet mij sterk denken aan wat wel de schaduw van de mens wordt genoemd. In een ander blogartikel zal ik op basis van ‘Een nieuwe aarde’ aandacht besteden aan het innerlijke en het uiterlijke doel van de mens.

Vanwege de menselijke neiging om oude emoties in leven te houden draagt bijna iedereen in zijn energieveld een opeenhoping van oude emotionele pijn, wat ik het ‘pijnlichaam’ noem. We kunnen echter ophouden met dingen toe te voegen aan het pijnlichaam dat we al hebben. We kunnen leren te breken met de gewoonte oude emoties te verzamelen en in leven te houden, door figuurlijk gesproken met onze vleugels te slaan en niet meer in gedachten stil te staan bij het verleden, of iets nu gisteren is gebeurd of dertig jaar geleden.

We kunnen leren situaties en gebeurtenissen niet meer in onze gedachten in leven te houden maar onze aandacht te richten op het zuivere, tijdloze huidige moment in plaats van gevangen te raken in het in gedachten maken van films. Onze Tegenwoordigheid en niet onze gedachten en emoties wordt dan onze identiteit.

Negatieve emoties die je niet totaal onder ogen ziet en ziet zoals ze zijn op het moment dat ze bij je opkomen, lossen niet helemaal op. Ze laten een rest van pijn achter. De restanten van pijn die achterblijven bij elke sterke negatieve emotie die je niet volledig onder ogen ziet, aanvaardt en laat gaan, sluiten zich aaneen en vormen een energieveld dat in de cellen van je lichaam leeft. Het bestaat niet alleen uit pijn uit je jeugd, maar ook uit pijn die daar tijdens de adolecentie en volwassenheid aan is toegevoegd en waarvan een groot deel het product is van het ego. Het is de emotionele pijn die je onontkoombare metgezel is wanneer er een onwaar zelfbesef ten grondslag ligt aan je leven. Dit energieveld van oude, maar nog zeer levendige emoties dat in bijna ieder mens leeft is het pijnlichaam.

Het pijn lichaam is echter niet alleen individueel van aard. Het draagt ook iets mee van de pijn die ontelbaar velen gedurende de gehele geschiedenis van de mensheid, een geschiedenis van voortdurende stammenoorlogen, in slavernij voeren, plunderingen, verkrachting, marteling en andere vormen van geweld geleden hebben. Die pijn leeft nog steeds in de collectieve psyche van de mensheid en daar wordt dagelijks nieuwe pijn aan toegevoegd.

Elke nieuw geborene betreedt deze wereld met een emotioneel pijnlichaam. Bij sommigen is het zwaarder, dichter dan bij anderen. Een kind met slechs een licht pijnlichaam hoeft niet een ‘in spiritueel opzicht’ verder gevorderde man of vrouw te worden dan iemand met een dicht pijnlichaam. Juist het omgekeerde is vaak het geval. Mensen met een zwaar pijn lichaam hebben meestal meer kans om spiritueel te ontwaken dan mensen met een relatief licht pijnlichaam, Terwijl sommige mensen gevangen blijven in hun zware pijnlichaam, bereiken vele anderen een punt waar ze niet meer met hun ongelukkig-zijn kunnen leven, waardoor de motivatie om te ontwaken sterk wordt.

Het pijnlichaam is een semi-autonome energievorm die in de meeste mensen leeft, een uit emoties bestaande entiteit. Het heeft een eigen primitieve intelligentie, zoals van een slim dier, en zijn intelligentie is hoofdzakelijk gericht op overleving. Net als alle levensvormen moet het zich regelmatig voeden – nieuwe energie opnemen – en het voedsel dat het nodig heeft om de voorraden aan te vullen bestaat uit energie die overeenkomt met zijn eigen energie, dat wil zeggen, energie met een vergelijkbare frequentie. Voor het pijn lichaam is elke emotioneel pijnlijke ervaring bruikbaar voedsel. Daarom gedijt het zo goed op negatief denken en op drama in relaties. Het pijnlichaam is een verslaving aan ongelukkig zijn.

Bij de meeste mensen kent het pijnlichaam een sluimerstadium en een waakstadium. Als het pijnlichaam sluimert, vergeet je gemakkelijk dat je in je, afhankelijk van het energieveld van jou pij lichaam, een zware wolk of een slapende vulkaan meezeult. Hoe lang het blijft sluimeren verschilt van persoon tot persoon: een paar weken komt het meeste voor, maar het kan ook een paar dagen of een paar maanden zijn. In zeldzame gevallen verkeert het pijnlichaam jarenlang in een winterslaap voor het door een gebeurtenis wordt gewekt.

Het pijnlichaam ontwaakt uit zijn sluimertoestand als het honger krijgt, als het tijd wordt om nieuwe energie op te doen. Het kan echter ook op een willekeurig moment door een gebeurtenis worden geactiveerd. Het pijnlichaam dat klaarstaat om te gaan eten kan het onbeduidendste voorval, iets wat iemand zegt of doet, zelfs een gedachte, als trigger gebruiken.

Het gebruikelijke patroon van gedachten die emoties opwekken wordt bij het pijnlichaam omgedraaid, in elk geval aan het begin. Emoties uit het pijnlichaam krijgen al snel controle over je denken en als je verstand eenmaal in de macht van het pijnlichaam is, wordt je denken negatief. De stem in je hoofd gaat treurige, angstige of boze verhalen vertellen over jezelf of over je leven, over dat van andere mensen, over vroegere, toekomstige of denkbeeldige gebeurtenissen. De stem verwijt, beschuldigt, klaagt, fantaseert en je identificeert je helemaal met wat de stem zegt en gelooft al zijn verdraaide gedachten. Op dat punt is de verslaving aan het ongelukkig-zijn begonnen.

Het is niet zozeer zo dat je de stroom van negatieve gedachten niet kunt stopzetten, maar dat je het niet wilt. Dat komt omdat het pijnlichaam op dat moment door jou leeft en zich voor jou uitgeeft. En voor het pij lichaam is pijn genot. Met genoegen verslindt het elke negatieve gedachte. In feite is de gebruikelijk stem in je hoofd nu de stem van het pijnlichaam geworden. Die heeft de interne dialoog overgenomen. Er is een vicieuze cirkel gecreëerd tussen het pijnlichaam en je denken.

Als er andere mensen in de buurt zijn, bij voorkeur je partner of een nauwe verwant, probeert het pijnlichaam zo iemand te provoceren – op zijn knoppen te drukken, zoals het heet – om zich met het daaropvolgende drama te kunnen voeden. Pijnlichamen zijn gek op intieme relaties en families omdat ze daarin het grootste deel van hun voedsel krijgen. Het is moeilijk om weerstand te bieden aan het pijnlichaam van iemand anders als dat vastbesloten is je tot een reactie te verleiden. Instinctief kent het je zwakste, kwetsbaarste plekken. Als het de eerste keer niet slaagt, probeert het het gewoon telkens opnieuw. Het is rauwe emotie op zoek naar meer emotie. Het pijnlichaam van de ander wil dat van jou wekken zodat beide pijnlichamen elkaar van energie kunnen voorzien.

Veel relaties maken geregeld gewelddadige en destructieve door het pijnlichaam beheerste perioden door. Overmatige consumptie van alcohol activeert het pijnlichaam vaak. Als iemand dronken wordt, maakt hij een totale persoonlijkheidsverandering door terwijl het pijnlichaam de macht overneemt. In intieme relaties zijn pijnlichamen vaak slim genoeg om zich schuil te houden tot je begint samen te wonen en bij voorkeur een contract hebt getekend waardoor je je verplicht de rest van je leven bij deze persoon te blijven. Je trouwt niet alleen met je aanstaande man of vrouw, maar ook met zijn of haar pijnlichaam – en hij of zij met dat van jou. Het kan een hele schok zijn als je, misschien niet lang nadat je bij elkaar bent ingetrokken of na de huwelijksreis, opeens een volledige persoonlijkheidsverandering bij je partner bespeurt. Als je partner iets tegen je zegt is het niet je partner die spreekt, maar het pijnlichaam dat door hem spreekt. Wat hij zegt is de versie van de werkelijkheid van het pijnlichaam, een werkelijkheid die volkomen verwrongen is door angst, vijandschap, woede en het verlangen pijn te doen en meer pijn te ontvangen.

Op dat moment vraag je je misschien af of dat het echte gezicht van je partner is dat je nooit eerder had gezien en of je soms een vreselijke vergissing hebt begaan door deze persoon te kiezen. Het is natuurlijk niet zijn ware gezicht, maar dat van zijn pijnlichaam dat hem tijdelijk in bezit heeft genomen. Het zal moeilijk zijn een partner te vinden die geen pijnlichaam torst, maar het is wel verstandig iemand te kiezen met een niet al te dicht pijnlichaam.

Sommige mensen lopen rond met een dicht pijnlichaam dat nooit helemaal gaat slapen. Ze kunnen glimlachen en een beleefde conversatie voeren, maar je hoeft niet paranormaal begaafd te zijn om die kolkende bal van ongelukkige emotie in ze te voelen die vlak onder de oppervlakte wacht op de volgende gebeurtenis om te reageren, de volgende persoon om te beschuldigen of verwijten te maken, het volgende ding om ongelukkig over te zijn. Hun pijnlichaam krijgt nooit genoeg, heeft altijd honger.

Sommige mensen met een dicht pijnlichaam worden activist en gaan ergens voor vechten. Dat kan een goede zaak zijn en soms weten ze aanvankelijk veel te bereiken, maar de negatieve energie die stroomt in wat ze zeggen en doen en hun onbewuste behoefte aan vijanden en conflicten wekken steeds meer weerstand op tegen de zaak waarvoor ze zich inzetten. Gewoonlijk loopt het eropuit dat ze ook binnen hun eigen organisatie vijanden krijgen omdat ze overal waar ze heen gaan redenen vinden om zich rot te voelen, en zo blijft hun pijnlichaam precies vinden waar het naar zoekt.

Het begin van de bevrijding van het pijnlichaam ligt allereerst in het besef dat je een pijnlichaam hebt. Dan, belangrijker, in je vermogen tegenwoordig genoeg, alert genoeg, te blijven om het pijnlichaam in jezelf op te merken als een zware instroom van negatieve emoties wanneer het actief wordt. Als het herkend wordt, kan het zich niet meer voor jou uitgeven en door jou leven en zich vernieuwen.

Je bewuste Tegenwoordigheid doorbreekt de identificatie met het pijnlichaam. Als je je er niet mee identificeert, kan het pijnlichaam geen macht meer uitoefenen over je denken en kan het zich dus niet meer voeden met je gedachten. Het pijnlichaam lost in de meeste gevallen niet onmiddellijk op, maar als je de verbinding ervan met je denken hebt doorgesneden, begint het pijnlichaam energie te verliezen.

Je denken wordt niet meer verduisterd door je emoties; je huidige waarneming wordt niet meer verwrongen door het verleden. De energie die gevangen zat in het pijnlichaam verandert dan haar trillingsfrequentie en wordt omgezet in Tegenwoordigheid. Op die manier wordt het pijnlichaam brandstof voor bewustzijn. Dat verklaart dat veel van de meest wijze en verlichte mannen en vrouwen op onze planeet ooit een zwaar pijnlichaam hadden.

Bron: /www.arendlandman
https://marreiki.wordpress.com/2014/04/ ... art-tolle/
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Mypos
Leraar
Berichten: 1783
Lid geworden op: 18 dec 2017, 00:53

Re: Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Bericht door Mypos » 12 jun 2019, 23:21

Ik heb beide boeken gelezen. De Kracht van het Nu is voor mij het beste boek wat ik ooit heb gelezen. Dikke aanrader!

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Bericht door taigitu » 13 jun 2019, 21:42

Het zijn zeker mooie boeken om o.a. inzicht te krijgen hoe en waarom in ons leven
en hoe het van invloed is op ons en onze omgeving.


Bespreking van het boek Een nieuwe aarde van Eckhart Tolle

Deel 1:


Deel 2:


Op het internet staan alle 20 afleveringen.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Bericht door taigitu » 16 jun 2019, 11:27

Levensles van Eckhart Tolle: bevrijd jezelf van negativiteit en ongelukkigheid
30 mei 2018

Loslaten

Vandaag een mooie levensles van Eckhart Tolle uit zijn boek De kracht van het nu: Negativiteit loslaten – bevrijding van ongelukkigheid.

Erger je je aan wat je aan het doen bent? Het kan om je werk gaan of om iets waarvan je hebt toegezegd dat je het zou doen, maar een deel van je ergert zich en komt ertegen in verzet. Koester je een onuitgesproken wrok tegen iemand die je na staat? Besef je wel dat de energie die je daardoor uitstraalt zo schadelijk is dat je daarmee niet alleen je omgeving maar ook jezelf verontreinigt?

Kijk eens goed bij jezelf naar binnen. Is daar ook maar het geringste spoor van ergernis of onwil te bespeuren? Zo ja, observeer dat dan op het mentale en het emotionele niveau. Wat voor soort gedachten produceert het verstand over deze situatie? Kijk dan naar de emotie, dat is de reactie van het lichaam op die gedachten. Voel de emotie. Voelt het prettig of onprettig aan? Is het een energie waar je werkelijk voor zou kiezen om in je innerlijk toe te laten? Héb je eigenlijk wel iets te kiezen?

Je bent verantwoordelijk voor je innerlijke ruimte

Misschien maakt er iemand misbruik van je, misschien is de activiteit waar je mee bezig bent echt vervelend, misschien is iemand uit je omgeving echt oneerlijk, irritant of onbewust, maar dat alles is niet belangrijk. Of je gedachten en emoties over deze situatie gerechtvaardigd zijn of niet, maakt daarbij niets uit. Het is een feit dat je je verzet tegen wat is. Je maakt van het huidige moment een vijand. Je schept ongelukkigheid, conflict tussen binnen en buiten. En je ongelukkigheid vervuilt niet alleen je eigen innerlijke wezen en de mensen in je omgeving, maar ook de totale menselijke psyche waar jij een onlosmakelijk onderdeel van bent. De vervuiling van de planeet is slechts de uiterlijke weerschijn van een innerlijke psychische vervuiling: miljoenen onbewuste personen die niet de verantwoordelijkheid op zich nemen voor hun innerlijke ruimte.

Zeg wat je voelt

Houd op met wat je aan het doen bent, praat met de persoon om wie het gaat en zeg precies wat je voelt, of stop met die negativiteit die je verstand rond deze situatie heeft gecreëerd en die geen ander doel dient dan een vals zelfgevoel te versterken. Het is belangrijk dat je de futiliteit ervan inziet. Negativiteit is nooit de beste manier om een situatie aan te pakken. Integendeel, in de meeste gevallen blijf je daardoor vastzitten en houdt de negativiteit echte verandering tegen. Alles wat je met negatieve energie doet wordt erdoor besmet en leidt op zijn tijd tot meer pijn, meer ongelukkigheid.

Verder is elke negatieve innerlijke toestand besmettelijk: ongelukkigheid verspreidt zich sneller dan een lichamelijke ziekte. Door de wet van de resonantie prikkelt en versterkt ze de latente negativiteit bij anderen, tenzij ze immuun zijn, dat wil zeggen, heel bewust. Ben je de wereld aan het vervuilen of ben je de rommel aan het opruimen? Je bent verantwoordelijk voor je innerlijke ruimte, jij en niemand anders, net zoals je verantwoordelijk bent voor de planeet. Zo binnen, zo buiten: als mensen de vervuiling in hun binnenste opruimen, stoppen ze ook met de uiterlijke vervuiling.

Hoe kunnen we negativiteit loslaten, zoals je voorstelt?

Door haar los te laten. Hoe laat je een gloeiend kooltje los dat je in je hand houdt? Hoe laat je zware en nutteloze bagage los waar je mee loopt te zeulen? Door in te zien dat je de pijn niet meer wilt voelen of het gewicht niet meer wilt dragen en het te laten varen. Diepe onbewustheid, zoals het pijnlichaam of andere diepe pijn, zoals het verlies van een geliefde, moet je meestal omzetten door een combinatie van aanvaarding en het licht van je aanwezigheid – je ononderbroken aandacht. Veel patronen in de gewone onbewustheid kun je daarentegen makkelijk loslaten als je weet dat je ze niet meer wilt en niet meer nodig hebt, zodra je weet dat je kunt kiezen, dat je niet gewoon een bundel geconditioneerde reflexen bent. Dit alles impliceert dat je toegang hebt tot de kracht van het Nu. Zonder die toegang heb je geen keus.

Emoties toestaan


Maar als je bepaalde emoties negatief noemt, zeg je toch eigenlijk dat ze er niet zouden moeten zijn, dat het niet goed is om die emoties te hebben? Ik zie het zo, dat je jezelf alle emoties moet toestaan die bij je opkomen in plaats van dat je ze als slecht beoordeelt of zegt dat je ze niet zou moeten hebben. Het is prima als je wrevel voelt, het is prima als je boos, geïrriteerd, humeurig of wat anders bent – anders ga je het maar onderdrukken en krijg je innerlijke conflicten of ontkenning. Alles is goed zoals het is.

Natuurlijk. Zodra een gedachtepatroon, emotie of reactie er is, moet je dat aanvaarden. Je was niet voldoende bewust om te kunnen kiezen. Dat is geen oordeel maar een feit. Als je wel had kunnen kiezen of had beseft dat je kunt kiezen, zou je dan kiezen voor lijden of vreugde, voor je prettig of slecht op je gemak voelen, voor vrede of conflict? Zou je een gedachte of gevoel kiezen dat je afsnijdt van je natuurlijke staat van welzijn, de levensvreugde diep in je binnenste?

‘Negatief’


Al zulke gevoelens noem ik negatief, wat gewoon hetzelfde betekent als slecht. Niet slecht in de zin dat ‘je dat niet had moeten doen’, maar gewoon slecht als feit, zoals wanneer je last van je maag hebt. Hoe is het mogelijk dat mensen alleen al in de twintigste eeuw meer dan honderd miljoen medemensen hebben omgebracht? Dat mensen elkaar op zo grote schaal pijn doen, gaat elk voorstellingsvermogen te boven.

En dan heb ik het nog niet over het geestelijke, emotionele en fysieke geweld, de martelingen, pijn en wreedheden die ze elkaar en andere voelende wezens dagelijks blijven aandoen. Gedragen ze zich zo omdat ze in contact staan met hun natuurlijke toestand, de vreugde van het leven in hun binnenste? Natuurlijk niet. Alleen mensen in een heel negatieve toestand, die zich heel slecht voelen, kunnen zo’n werkelijkheid scheppen als afspiegeling van hoe ze zich voelen. Nu zijn ze bezig de natuur en de planeet die hen voedt te vernietigen. Het is ongelooflijk maar waar.

Mensen zijn een gevaarlijk krankzinnige en erg zieke soort. Dat is geen oordeel, ik stel gewoon een feit vast. Het is ook een feit dat er onder die krankzinnigheid wel degelijk geestelijke gezondheid is. Genezing en verlossing zijn op dit moment beschikbaar. Om terug te komen op wat je zei: het is zonder meer waar dat als je je ergernis, humeurigheid, woede, enzovoort aanvaardt, je niet meer gedwongen bent ze blindelings uit te leven. Ook wordt het dan minder waarschijnlijk dat je ze nog op andere mensen projecteert.

Aanvaarding

Maar ik vraag me af of je jezelf niet voor de gek houdt. Als je zoals jij een tijdlang aanvaarding hebt beoefend, komt er een moment dat je door moet naar het volgende stadium, waarin die negatieve emoties niet meer bij je opkomen. Als je dat niet doet, wordt je ‘aanvaarding’ gewoon een mentaal etiket waardoor je ego zich kan blijven overgeven aan ongeluk en het gevoel kan versterken dat je afgesneden bent van andere mensen, je omgeving en het hier-en-nu. Zoals je weet is het gevoel afgesneden te zijn de basis van het gevoel van identiteit van het ego.

Werkelijke aanvaarding zou zulke gevoelens onmiddellijk omzetten. En als je echt diep vanbinnen weet dat alles zoals je zegt ‘goed’ is, en wat natuurlijk waar is, waarom zou je dan überhaupt nog negatieve gevoelens hebben? Als je niet oordeelt en je niet verzet tegen wat is, komen zulke gevoelens helemaal niet bij je op. Je hebt wel het idee in je hoofd dat ‘alles prima’ is, maar diep vanbinnen geloof je het niet echt, en dus zijn de oude mentaal-emotionele verzetspatronen er nog steeds. En daardoor voel je je slecht.

Dat is ook prima

Kom je nu op voor je recht om onbewust te zijn, je recht op lijden? Maak je geen zorgen: niemand neemt je dat af. Als je beseft dat je misselijk wordt van bepaalde levensmiddelen, zou je die dan blijven eten en volhouden dat het prima is om misselijk te zijn?

https://www.inspirerendleven.nl/negativ ... art-tolle/
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Het pijnlichaam en verslaving aan ongelukkig zijn volgens Eckhart Tolle.

Bericht door Gast1 » 17 jun 2019, 10:05

Een mooi topic en o zo waar.
Ik herken het uit mijn -zeer vele- ervaringen.

Onlangs heb ik de 12-delige Netflix-serie A.D. Kingdom and Empire bekeken.
De 'aanknop' werd bij mij weer ingedrukt.
Een serie vol gruwelijkheden die waren, zijn en waarschijnlijk ook zullen blijven.
Het maakte mij opnieuw wakker en mijn eerdere positiviteit lijkt opnieuw te ontspruiten.

Ik zou die serie nooit aanraden aan iemand die emotioneel/mentaal niet in balans is.
Ik zou de serie wel adviseren aan iemand die 'openstaat' en ontvankelijk is voor de boodschap.
Ik zou de serie adviseren aan mensen die zich los (willen) maken van het pijnlichaam wat geconditioneerd is ...
En ik zou de serie adviseren aan iedereen die denkt in balans te zijn.

Ik ben zo menigmaal emotioneel geworden en vond opnieuw 'meer kracht' ...
Maar daarvoor zou je de serie geheel moeten zien om daarover te oordelen.
Een 'gevecht' met mijzelf waarin mijn normale menselijke gedragingen botsen met 'de ziel' in mij.
En hierin vond ik mij weer meer.

Yes, I'm back ...

Afbeelding

Plaats reactie