Visie over reïncarnatie

[The Grey]

Een tijdje geleden heb ik een lang gesprek gehad met de vriendin van mijn vader.
Zij beoefent een therapie waarvan ik de naam ben vergeten. Wat ik nog wel weet is dat het veel te maken heeft met neuroliguistisch programmeren.

Anyways, zij gelooft in reïncarnatie. En dat iedereen met de taak om 'iets' te leren terug wordt gestuurd naar de aarde. Dat iets kan zijn vergevingsgezindheid, doorzettingsvermogen enzovoorts.

In mijn optiek is het principe van reïncarnatie mooi, maar ook ongelovelijk wreed.
Je komt terug op aarde met geen herinneringen van je vorige leven. Ik meen dat herinneringen een onderdeel van jou zijn. Dus dat je geheel anders bent dan hoe je was. Met andere woorden je bent opnieuw terug gekomen, maar jij bent jij niet meer.
Hoe werkt dat precies?
Volgens mij komt het op precies hetzelfde principe uit als gewoon dood gaan en er komt een nieuw iemand. (beetje grof getypt).

Wat is jullie visie hierop?

[entropy]

Daar ben ik ook mee bezig geweest, met precies dat punt. Ik geloofde ook in reïncarnatie, maar om o.a. deze reden niet meer. Ik denk nu dat je als je dood bent er ook helemaal niet meer bent. Je zou natuurlijk ook nog kunnen uitgaan van een onsterfelijke ziel, maar dat ik spijkers op laag water zoeken

[aquarius]

Ten eerste is mij nooit gevraagd of ik wil leven ,dat ik hier ben kwam door dat ik de snelste en de beste was als zaadcel) die als eerst de eicel bereikte ,en mij kon vermenigvuldigen.
Ja je moet toch wat hé
En het gekke was dat ik dat pas later kreeg te horen ,zelf had ik niet eens het besef er van .
Als het over reïncarnatie gaat ,zou ik dat graag van te voren willen weten ,dan kan ik eventueel zelf mijn ouders uit kiezen .

[Gast1]

Volgens mij gebeurd dat ook

[Tardis]

Mijn visie hierop is dat bewustzijn eeuwig is en dat ons individuele bewustzijn deel uitmaakt van een alles omvattend bewustzijn. Dit alles omvattende bewustzijn omvat uiteraard ook tijd en ruimte, dus alle informatie die vanuit ons beperkte standpunt 'verleden', 'heden' en 'toekomst' wordt genoemd bestaat naast elkaar in het alles omvattende bewustzijn. Dus mocht de informatie over een bepaald leven op de een of andere manier doordringen tot het bewustzijn van een paranormaal medium of een willekeurig mens die daardoor denkt dat het herinneringen uit een vorig leven zijn, dan kan dat verklaard worden vanuit de betekenis van de vorige zin.

[Vitharr]

Ik wist niet hoe ik het moest formuleren maar ik denk ongeveer hetzelfde als Tardis.

[Osiris]

Geloof absoluut in reincarnatie.
Dat je voordat je terugkomt, je ouders kiest waar je geboren word.
De reden voor de keuze van je ouders is dat je weet welk pad je moet vervolgen om nog openstaand karma in te lossen en zij de meest geschikte kandidaten zijn dat te 'sturen',door bepaalde overtuigingen die zij hebben en de opvoeding die daarmee gepaard gaat.
Ook kunnen er voor hen lessen in zitten die jij weer meebrengt.

Het zogenaamde karma wat nog openstaat is niet uit 1 vorig leven ,maar meerdere.
En niet noodzakelijkerwijs in het volgende leven in te lossen,maar kan ook in navolgende levens.
De reden dat 'geheugen' van die vorige levens gewist word is dat je onbevooroordeeld en met een schone lei aan die lessen kunt werken,wat vaak pas na ongeveer het 5e levensjaar een feit is.
Daarvoor kunnen nog flarden van herinnering of 'contact' uit 'hiernamaals' ( imaginary friends bijv.) aanwezig zijn.
Wat ook weer niet geheel zwart/wit is.

Reincarnatie vindt net zo lang plaats totdat er een balans is ontstaan en alle uitersten in dualiteit zijn doorlopen,zogenaamde trillingsniveaus.
De hoeveelheid benodigde levens is voor iedereen verschillend.
Het uiteindelijk behaalde meesterschapsniveau ( hoogste trillingsniveau ) is slechts bepalend voor onze aardse dimensie ;het proces stopt daar dus nog niet maar gaat elders verder,niet vergelijkbaar met het aardse reincarnatieproces

Ook is er een keuze vrijwillig dienstbaar terug te keren als eenmaal dat meesterschapsniveau bereikt is,wat dan wel geldt dat in versneld tempo nogmaals het karma van alle eerdere levens in dat ene leven doorlopen dient te worden,wat dus een verschrikkelijk zware opgave is en een opoffering aan het grote goed van de mensheid.

Vraag me niet waarom ik dit geloof of hoe ik aan de informatie kom, het is een soort ultiem 'weten',waar ik verder ook geen rationele verklaring voor heb.

[Gast1]

Ik wist niet hoe ik het moest formuleren maar ik denk ongeveer hetzelfde als Tardis.

Hij kan iets wat ik minder goed kan, kort en krachtig iets goed omschrijven. Maar zoals Osiris het omschrijft, ervaar ik het ook. Ik geloof er niet in, maar 'weet' het.

[Osiris]

Nog even een ander aspect wat met reincarnatie verbonden is.
Soulmates en tweelingzielen.
Soulmates zijn je krachtige verbintenissen ( relationeel,familie ed ) uit vorige levens die je pad weer kunnen kruisen in volgende levens.
Liefde op het 'eerste gezicht' is meestal zoiets; herkenning op een veel dieper niveau,zeer sterke resonantie van trilling.

Je tweelingziel is de meest bijzondere van die soulmates,ook wel twin flames of twinsouls genoemd.
Deze is je absolute contra en de eerste ziel waar je 1 geheel mee vormde in een heel ver verleden.
Deze komen elkaar, in tegenstelling tot 'gewone soulmates, alleen weer tegen in hetzelfde leven als beide alles doorlopen hebben en klaar zijn om weer herenigd te worden in 1 zielsverbinding in absolute balans; the chemical wedding.

Met naar mijn idee 1 enkele uitzondering; als 1 van de twee tweelingzielen zo diept zinkt dat er geen enkele uitweg meer lijkt te zijn,kan de andere tweelingziel,die dan al op een hoger trillingsniveau zit, tijdelijk in dat leven verschijnen om hulp te bieden,echter mag er geen verbinding plaats vinden,wat voor de laatste een lijdensweg kan worden,aangezien deze de ander 'herkent ' als de ultieme partner en niet vice versa.
De niveaus zijn dan niet gelijkwaardig.
Er zullen dan nog verdere levens overheen gaan voordat verbinding wel kan plaatsvinden.

[Susan]

Las hetgeen in deze topic staat gisteren allemaal
'k Haak hier nog even op in.
En heb een stuk wat ik opgeslagen had even opgezocht.

Tweelingzielen/vlammen/zielsliefde
Als ik informatie op diverse websites bekijk, dan blijkt dat er toch nog heel wat misverstand over het begrip tweelingziel en tweelingziel relaties bestaat.
Ik wijd deze column dan ook graag aan het begrip tweelingziel relatie. Het is namelijk een ongelofelijke ervaring, maar ook zeer turbulent.
In mijn omgeving wordt er vaak koeltjes en enigszins ‘minachtend’ op mij gereageerd, wanneer ik het lef heb om dit onderwerp aan te snijden. Het is ook niet lichtzinnig, helemaal mee eens. Maar het zou in de regel niet mogen gebeuren om het zomaar van tafel te vegen. Ik heb begrip voor diegenen die twijfelen aan het bestaan van tweelingzielen. Meestal wordt er namelijk vanuit gegaan dat tweelingzielen zo identiek zijn aan elkaar, dat een relatie geen enkele spanning of uitdaging zou bevatten. In de visie van mensen om mij heen zouden tweelingzielen dan ook gezellig kneuterend hun tijd doorbrengen op de bank. De tweelingziel relatie zou rustig doorkabbelen en beide partijen zouden geen enkele behoefte hebben om iets aan zichzelf (of de ander) te veranderen.

Het wordt tijd om dit soort misverstanden uit de wereld te helpen, want een tweelingziel relatie lijkt in de praktijk in het geheel niet op deze beschrijving.
Ik beweer niet dat ik de wijsheid in pacht heb, ik weet dat het zo is. Ik heb zelf namelijk het voorrecht al enige jaren met mijn tweelingziel ‘samen’ te mogen zijn. En ik kan met grote stelligheid zeggen dat een tweelingziel relatie NIET rustig is. In tegendeel. Als je je tweelingziel tegenkomt is de turbulentie namelijk zo groot dat er bij wijze van spreken geen twee stenen op elkaar blijven staan. De uitdagingen die een tweelingziel relatie biedt zijn zelfs zo groot, dat je leven volkomen op zijn kop komt te staan. Al je negatieve punten (zelfs die waarvan je overtuigd was dat je ze al had opgelost) komen volledig in het licht te staan. En ze veroorzaken zo veel last, dat er maar twee mogelijkheden zijn: oplossen van het probleem of stoppen met de relatie!

Maar je wilt niet stoppen dus je gaat door want:
-waar vind je iemand waarbij je je zo "thuis" voelt?
-waar vind je iemand anders die je zo tot in je diepste wezen raakt?
-waar vind je iemand tot wie je je zo sterk aangetrokken voelt, op mentaal, emotioneel en fysiek vlak?
-waar vind je iemand anders die je zo stimuleert, respecteert en waardeert?
-hoe kun je verklaren dat je het niet altijd met elkaar eens bent maar dat je ondanks alle conflicten toch altijd iets heel speciaals blijft voelen voor elkaar, iets zo bijzonder dat het zich boven elke ‘normale’ liefde verheft?
-hoe kun je uitleggen dat je partner zo volledig hetzelfde is als jij, maar tegelijkertijd zo volkomen verschillend?
-hoe kun je uitleggen dat er geen angst heerst om van elkaar gescheiden te worden omdat het besef dat je bij elkaar hoort heel groot is?

Maar dan komt ook de vraag; kan je je menselijke emoties de baas? Kan je die ander vrij laten, vrij in zijn doen, in zijn laten, in zijn wezen? Een ding heb ik wel geleerd, duwen en trekken schept afstand, enkel loslaten brengt tot elkaar.
Houden van is een doorgaans ‘geaccepteerd’ begrip geworden en kan mooi en vervullend zijn. Maar ‘houden van’ met je hele wezen is onbeschrijfelijk, onwerkelijk en ontastbaar. Ik mag het ervaren en ik ben dankbaar dat ik de ware essentie van liefde heb mogen leren kennen.
Nu jullie weer…..
"En wanneer een van hen zijn andere helft zal ontmoeten, de werkelijke helft van zichzelf, is het paar verloren in een verbazing van liefde en vriendschap en intimiteit en men zal niet meer uit elkaars zicht verdwijnen, zelfs niet voor een moment."
Plato
2,500 jaar geleden

Een column van Caroline 2011

[taigitu]

Ik heb geen twijfel over reïncarnatie, hoogstens over de vorm waarin we kunnen ervaren
in ons huidige leven. Kinderen tot ongeveer 5 jaar hebben vaker opmerkingen die kunnen
linken aan een vorig leven. Daarna kan het verdwijnen of zodanig op de achtergrond raken
als zou het niet merkbaar meer zijn. Toch zijn er genoeg volwassenen die de ervaring
hebben dat ze bijvoorbeeld zich helemaal op hun plek voelen in steden of landen die ze
nooit eerder hebben gezocht. En zelfs de weg weten in die stad (zoals in de video over
reïncarnatie me Anne Frank), dat is geen uitzondering. Daarnaast zijn er zoveel
verhalen van kinderen met zoveel specifieke gegevens dat ontkennen van het
fenomeen waarschijnlijk angst voor het onbekende(?) zou kunnen inhouden.
Of vanwege de invulling door het christendom die het niet onderschrijft,
zelfs afwijst, en mensen het niet kunnen/durven aannemen als mogelijkheid......

"De illusie dat we gescheiden zijn van elkaar is een zinsbegoocheling van ons ons bewustzijn." A. E.

Reïncarnatie is voor de Christelijkheid vanaf het begin een onderwerp van discussie en speculatie geweest. Voor de gewone man is het een occulte vorm van kennis: hoe kan men ooit zeker zijn van zoiets als een lichaam in een vorig leven dat niet meer bestaat? Niettemin houden vele moderne mensen van het idee al eens eerder te hebben bestaan en leiden velen positieve spirituele levens in de hoop op een mogelijke wedergeboorte. Rationeel is het moeilijk te aanvaarden dat we mogelijkerwijze van lichaam veranderen op dezelfde manier als we van van kleren of van auto veranderen. Voor de rationele geest die het zo ziet dat haar herinneren zich afspeelt in de hersenen, slaat het eigenlijk nergens op zich een voorgaand leven te herinneren van het hebben van een ander brein. Niettemin kent die rationele geest allerlei irrationele associaties, voorkeuren en angsten die niet direct kunnen worden verklaard uit de eigen levenservaring. Het overwegende argument dat de Christelijkheid hanteert tegen reïncarnatie is zoals het geformuleerd wordt op een site waar men de religie vergelijkt : "...reïncarnatie vertegenwoordigt een bedreiging voor de eigenlijke essentie van de Christelijkheid: de noodzaak voor de Heer Zijn verlossende offer ter wille van onze zonden. Als we zelf moeten boeten voor de gevolgen van onze zonden in opeenvolgende levens en de verlossing kunnen bereiken door onze eigen inspanningen, wordt het offer van de Heer zinloos en absurd. Het zou de enige weg niet zijn naar God, maar slechts een stupide voorval van de geschiedenis. In dit geval zou de Christelijkheid slechts een vorm Hindoe Bhakti-Yoga zijn." Dus hoe geven we nu een antwoord op dit filosofische dilemma van het enerzijds behalve dit leven hebben van mogelijk andere levens die ons inspireren en motiveren met anderzijds en een sterk theologisch en rationeel argument ertegen?
http://www.theorderoftime.com

[Susan]

Mooi en uitgebreid deze site Een Kleine Folosofie he.
Had er al vaak zitten lezen en wat van gebruikt voor anderen en opgeslagen,
ondere andere dit stuk van A.M, top.

[taigitu]

Mooi en uitgebreid deze site .

Het is inderdaad een interessante site.

[Fenna]

Toch zijn er genoeg volwassenen die de ervaring
hebben dat ze bijvoorbeeld zich helemaal op hun plek voelen in steden of landen die ze nooit eerder hebben gezocht. En zelfs de weg weten in die stad

Dit is voor mij zoooo herkenbaar, mijn man en ik hebben beiden op dezelfde locaties dit gevoel van herkenning en het zijn plaatsen waar wij nog nooit eerder zijn geweest waar we iedere heg en steg kennen.
Dat is ook een reden waarom ik in reïncarnatie geloof.
Wij kunnen ook beiden entiteiten zien, dit alles past ook in het plaatje van reïncarnatie omdat het vaak gebeurt dat je je partner in een vorig leven of levens ook al hebt ontmoet.

[Tardis]

Natuurlijk gun ik ieder zijn/haar geloof in iets, zo ook hier in dit onderwerp. Toch wil ik een opmerking maken omdat ik me aangesproken voel op iets waar ik hierboven al over schreef.

Daarnaast zijn er zoveel verhalen van kinderen met zoveel specifieke gegevens dat ontkennen van het fenomeen waarschijnlijk angst voor het onbekende(?) zou kunnen inhouden.

Angst is niet van toepassing, er zijn nu eenmaal meerdere verklaringen voor te geven. Een van die verklaringen benoem ik in mijn reactie hierboven.

[taigitu]

Daarnaast zijn er zoveel verhalen van kinderen met zoveel specifieke gegevens dat ontkennen van het fenomeen waarschijnlijk angst voor het onbekende(?) zou kunnen inhouden.

Angst is niet van toepassing, er zijn nu eenmaal meerdere verklaringen voor te geven. Een van die verklaringen benoem ik in mijn reactie hierboven.

Daarom schrijf ik 'waarschijnlijk en zou kunnen'. Ik kan me namelijk voorstellen dat (zeer) gelovige mensen voor wie de christelijke leer de waarheid is, het een angstig idee kan zijn om reïncarnatie te overwegen omdat de kerk het pertinent afwijst, of als christen een een kind te hebben waarvan zijn/haar uitspraken linken naar reïncarnatie.
Maar zoals je zegt kunnen er meerdere verklaringen voor zijn.

[Osiris]

Las hetgeen in deze topic staat gisteren allemaal
'k Haak hier nog even op in.
En heb een stuk wat ik opgeslagen had even opgezocht.

Tweelingzielen/vlammen/zielsliefde
Als ik informatie op diverse websites bekijk, dan blijkt dat er toch nog heel wat misverstand over het begrip tweelingziel en tweelingziel relaties bestaat.
Ik wijd deze column dan ook graag aan het begrip tweelingziel relatie. Het is namelijk een ongelofelijke ervaring, maar ook zeer turbulent.
In mijn omgeving wordt er vaak koeltjes en enigszins ‘minachtend’ op mij gereageerd, wanneer ik het lef heb om dit onderwerp aan te snijden. Het is ook niet lichtzinnig, helemaal mee eens. Maar het zou in de regel niet mogen gebeuren om het zomaar van tafel te vegen. Ik heb begrip voor diegenen die twijfelen aan het bestaan van tweelingzielen. Meestal wordt er namelijk vanuit gegaan dat tweelingzielen zo identiek zijn aan elkaar, dat een relatie geen enkele spanning of uitdaging zou bevatten. In de visie van mensen om mij heen zouden tweelingzielen dan ook gezellig kneuterend hun tijd doorbrengen op de bank. De tweelingziel relatie zou rustig doorkabbelen en beide partijen zouden geen enkele behoefte hebben om iets aan zichzelf (of de ander) te veranderen.

Het wordt tijd om dit soort misverstanden uit de wereld te helpen, want een tweelingziel relatie lijkt in de praktijk in het geheel niet op deze beschrijving.
Ik beweer niet dat ik de wijsheid in pacht heb, ik weet dat het zo is. Ik heb zelf namelijk het voorrecht al enige jaren met mijn tweelingziel ‘samen’ te mogen zijn. En ik kan met grote stelligheid zeggen dat een tweelingziel relatie NIET rustig is. In tegendeel. Als je je tweelingziel tegenkomt is de turbulentie namelijk zo groot dat er bij wijze van spreken geen twee stenen op elkaar blijven staan. De uitdagingen die een tweelingziel relatie biedt zijn zelfs zo groot, dat je leven volkomen op zijn kop komt te staan. Al je negatieve punten (zelfs die waarvan je overtuigd was dat je ze al had opgelost) komen volledig in het licht te staan. En ze veroorzaken zo veel last, dat er maar twee mogelijkheden zijn: oplossen van het probleem of stoppen met de relatie!

Maar je wilt niet stoppen dus je gaat door want:
-waar vind je iemand waarbij je je zo "thuis" voelt?
-waar vind je iemand anders die je zo tot in je diepste wezen raakt?
-waar vind je iemand tot wie je je zo sterk aangetrokken voelt, op mentaal, emotioneel en fysiek vlak?
-waar vind je iemand anders die je zo stimuleert, respecteert en waardeert?
-hoe kun je verklaren dat je het niet altijd met elkaar eens bent maar dat je ondanks alle conflicten toch altijd iets heel speciaals blijft voelen voor elkaar, iets zo bijzonder dat het zich boven elke ‘normale’ liefde verheft?
-hoe kun je uitleggen dat je partner zo volledig hetzelfde is als jij, maar tegelijkertijd zo volkomen verschillend?
-hoe kun je uitleggen dat er geen angst heerst om van elkaar gescheiden te worden omdat het besef dat je bij elkaar hoort heel groot is?

Maar dan komt ook de vraag; kan je je menselijke emoties de baas? Kan je die ander vrij laten, vrij in zijn doen, in zijn laten, in zijn wezen? Een ding heb ik wel geleerd, duwen en trekken schept afstand, enkel loslaten brengt tot elkaar.
Houden van is een doorgaans ‘geaccepteerd’ begrip geworden en kan mooi en vervullend zijn. Maar ‘houden van’ met je hele wezen is onbeschrijfelijk, onwerkelijk en ontastbaar. Ik mag het ervaren en ik ben dankbaar dat ik de ware essentie van liefde heb mogen leren kennen.
Nu jullie weer…..
"En wanneer een van hen zijn andere helft zal ontmoeten, de werkelijke helft van zichzelf, is het paar verloren in een verbazing van liefde en vriendschap en intimiteit en men zal niet meer uit elkaars zicht verdwijnen, zelfs niet voor een moment."
Plato
2,500 jaar geleden

Een column van Caroline 2011

Ben het er helemaal mee eens dat het allesbehalve een makkelijke relatie zou zijn.
Wat logisch is aangezien je twee tegengestelde helften van elkaar bent, bijna absolute contra's ( weliswaar op alle vlakken niet 50/50 verdeeld maar samen wel 100%).
Daarom is de aantrekkingskracht ook zo immens.
Het is een relatie van veel confrontatie;heftig aantrekken en intens afstoten.
Maar niet zonder elkaar kunnen,althans niet lang.
de bedoeling daarvan is om elkaars middenweg te creeren wat ontzettend veel energie kost,maar doordat de liefde naar elkaar met geen enkel andere te vergelijken is,zullen beide partijen elke keer weer naar elkaar terugkeren en elkaar begrijpen.

Dus inderdaad van tijd tot tijd een afwisselend moeilijke en toch ook bevredigende relatie.

[Susan]

Ben het er helemaal mee eens dat het allesbehalve een makkelijke relatie zou zijn.
Het is een relatie van veel confrontatie;heftig aantrekken en intens afstoten.
Dus inderdaad van tijd tot tijd een afwisselend moeilijke en toch ook bevredigende relatie.

Zo zal het natuurlijk ook voor bepaalde mensen gelden hoor Osiris, dat aantrekken en afstoten.
Maar wat ik er even tussenuit geplukt heb, gaat toch voor lang niet iedereen zo heftig.
Ook wat je schrijft dat het van tijd tot tijd dus inderdaad afwisselend een moeilijke en
toch ook bevredigende relatie is, gaat voor een aantal zeker op.

Het kan aan de andere kant echter juist heel gelijkmatig zijn, meteen vanaf het begin
als beiden voor het merendeel op dezelfde level zitten. En er daardoor heel weinig verschillen zijn die geen noemenswaardige problemen opleveren.

Waarom het hier in dit column (terecht mijn inziens)extra benadrukt wordt, is vooral om ook even de reële niet zo plezierige kanten die zich voor kunnen te laten zien. Maar dat had je natuurlijk zelf al lang begrepen, is ook niet bedoeld als uitleg voor jou.