Oordelen.

Filosofie is de betekenis en geldigheid van ons denken en ons geloof omtrent de meest algemene en universele aspecten van het bestaan (heelal, entiteiten of subjecten, objecten of dingen, en hun relatievormen). Filosofeer hier net als vroeger Plato deed.
Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Oordelen.

Bericht door univers » 12 apr 2015, 10:56

:post:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Oordelen.

Bericht door Zoeker » 12 apr 2015, 11:37

Vitharr schreef:Wanneer je teveel waarde aan woorden hecht, doe je de wereld tekort...
Ik probeer mij taalkundig zo goed mogelijk uit te drukken, maar ik besef het tekort van taal.
Waar we het hier over hebben is in feite een innerlijk proces. Dat wat ik 'mening' noem is gekoppeld aan mijn persoon, mijn inzichten, mijn ervaringen etc. Het gaat om het bewust worden dat je mening geen wet van Meden en Perzen is, bewust worden dat je mening tot stand komt door alles wat je als persoon hebt meegemaakt. Zoals je zelf ook al zegt in een voorbeeld.

Een oordeel daarintegen klinkt voor mij als iets waar geen jota meer aan verandert kan.
Ik zie mensen dat doen. Er zijn mensen die mij oordelen op foutieve gronden als 'slecht'.
Het doorgronden van dit innerlijk proces doet je losmaken van de er aan verbonden zaken zoals boosheid, woede, haat.
Het 'zien' dat als je het oordelen achterwege laat, iedereen gewoon mens blijft.
Oordelen doet demoniseren. Dan krijg je kreten als 'keldermonster' zoals bij die Fritzl.
Oordelen doet ook ontmenselijken. En daarmee wordt een geheel eigen dynamiek geschapen.
Een dynamiek die fictie is. Ook Fritzl is een mens.

En wellicht gebruik ik woorden die bij anderen een andere connotatie oproepen.
Ik hou mij van harte aanbevolen voor taaltechnische verbeteringen.
Overigens bedankt voor je mooie verhaal. Het laat zien wie jij bent.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Oordelen.

Bericht door Vitharr » 12 apr 2015, 12:36

@Taigitu, Zoeker en Gast1 :post:

Mijn internetverbinding heeft helaas kuren. Morgen zal ik uitgebreider reageren.
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Maris
Onderzoeker
Berichten: 376
Lid geworden op: 28 mar 2014, 19:19

Re: Oordelen.

Bericht door Maris » 12 apr 2015, 23:58

Ontroerende verhalen gelezen hier de afgelopen dagen...
Van Zoeker, Gast1, Taigiti en Vitthar. De gevoelde pijn van slachtoffer(s), omgezet door compassie in liefde voor mensen.

Voor nu is dat mijn samenvatting van mijn beleving.

Het maakt duidelijk voor mij, dat ondanks de gebrekkigheid van taal een positieve vibe tussen de woorden valt te lezen.

De aangehaalde conflicten zoals bij IS en vele andere grote zaken, heb ik wel een mening over, maar daarvan weet ik dat het buiten mijn cirkel van invloed valt. Daarnaast is het veroordelen van groepsgedrag voor mij gevoelsmatig weer anders, dan wanneer we het over een individu hebben.

Voor mezelf heb ik moeite met "woede" (de betekenis die het woord bij mij oproept), vanwege de vernietigende kracht die ik er in voel. Boosheid kan constructief zijn, mits geuit op het juiste moment, de juiste manier en bij de juiste persoon (personen). Woede voelt destructief, boosheid kan helpen evenwicht te herstellen.

Weer een hoop stof tot overdenken in ieder geval....
Alles is mogelijk .... Niets is zeker...
- Live as if you were to die tomorrow. Learn as if you were to live forever. (Mahatma Ghandi) -

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 13 apr 2015, 08:23

Maris schreef:... omgezet door compassie in liefde voor mensen.
Dat heb je mooi geschreven. ;P!

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 13 apr 2015, 08:59

taigitu schreef:
Vitharr schreef: Ik meen iets dergelijks ook op te maken wanneer ik het gesprek tussen Taigitu en Gast1 lees. Hier betreft het de term 'woedend'. Ik wil niet invullen, maar kan het zo zijn dat Gast1 'woedend' ziet als een emotionele intensiteit die hij gekend heeft, maar inmiddels niet meer ervaart? Bij mezelf stond woedend ooit gelijk aan boos, maar omdat ik ouder en wijzer ben geworden zijn die 2 'uit elkaar gegroeid' bijvoorbeeld. En kan het zo zijn dat Taigitu (wiedanookzijdank) die intensiteit niet heeft ervaren, waardoor haar 'woedend' het qua emotionele intensiteit bij lange na niet haalt bij wat ik, en mogelijk Gast1, ons her-inneren?
Je hebt mij met deze tekst een trigger gegeven waardoor ik het iets helderder kan
formuleren waarom mijn mening is zoals die is.
Als ik het over de loop van de tijd hier van Gast1 heb begrepen/gelezen (Pierre, excuse
me if I'm wrong) kwam zijn woede voort uit de relatie met zijn vader, het niet gezien of
gewaardeerd worden.
Ik begrijp jou heel goed taigitu en het ligt zelfs voor de hand om op deze basis bepaalde conclusies te trekken.
Conclusies zoals deze:
taigitu schreef: Die woede heeft hij uitgewerkt naar de buitenwereld toe in conflicten fysiek te beslechten.
Dat leverde niet de opluchting of de winst die hij er in hoopte te vinden. Toen hij dat inzag
is er een omslag gekomen en heeft hij zichzelf tot de orde geroepen. Alleen heeft hij, in
mijn optiek, dat zo ver doorgevoerd dat hij zichzelf niet meer toestond woedend te
worden. En daarvoor in de plaats wordt woede verpakt in verdriet als hij geraakt wordt.
Ik verzeker je, dat dit beslist niet het geval is.
Dit is wat veel mensen doen en waarom zou ik een uitzondering zijn, toch?
Welnu, ik heb geprobeerd mij te verplaatsen in mijn Vader en ik heb me zelfs proberen te verplaatsen in diens vader, mijn opa.
Mijn Opa heette ook Gast1.
Die Gast1 was de eerste zoon van zijn vader, mijn betovergrootvader.
Mijn opa had een jongere broer en een jongere zus.
Mijn betovergrootvader was de rijkste paardenkoopman van Limburg.
Zijn oudste zoon Gast1 kon niet goed leren, de andere zoon wel en de dochter ook.
De andere zoon kreeg op zijn beurt 5 zonen die allen wetenschapper werden of hoogleraar.
Mijn betovergrootvader scheen heel trots te zijn op zijn tweede zoon en dochter, maar niet op zijn zoon Gast1.
Die Gast1, mijn opa, kreeg 3 zonen en 3 dochters.
Van de drie zonen konden er twee heel goed leren en ze kregen hoge functies.
Gast1 was heel trots op zijn beide zoons, maar niet op zijn oudste, mijn Vader.
Gast1 had niets van zijn vader geleerd.
Mijn Vader kreeg 4 zonen en 4 dochters.
Ik werd als eerste geboren en ik kon het beste leren.
Ik werd dat wat mijn betovergrootvader graag had gezien bij zijn oudste zoon.
Ik werd dat wat mijn opa graag had gezien bij zijn oudste zoon.
Ik werd dat wat mijn Vader graag had willen zijn bij zijn vader en hij werd ... jaloers.
Hij wilde alles beter weten dan ik, maar ging keer op keer in de fout.
Maar hij was ook trots en daar kwam ik pas veel later achter, toen ik alles ging begrijpen.
Ik begreep waarom mijn Vader zijn trots niet kon uitten, ik begreep waarom hij jaloers én trots was.
Mijn naam is Gast1 en ik heb 2 zonen gekregen en een dochter.
Alle drie bollebozen.

Mijn betovergrootvader zou trots zijn geweest.
Mijn opa zou trots zijn geweest.
Mijn Vader zou trots zijn geweest.
Ik ben niet trots.

Ik ben blij.
Blij dat ik het begrijp en blij dat mijn kinderen gelukkig zijn, niet omdat ze goed kunnen leren.
Geluk staat veel hoger dan dat alleen.
Ik ken heel gelukkige mensen met een laaggeschoold beroep.
Zij kunnen zich gelukkiger prijzen dan de ontevreden hoogopgeleide.

Ik ben dus gaan begrijpen taigitu en mijn onbegrip, boosheid, woede en zelfs 'haat' waaide weg met de wind.
Een 'aha-erlebnis' bij uitstek en een Eureka pur sang.
Ik werd 'verlost' en ik kan dit iedereen toewensen.
Het heeft mij tot een heel gelukkig mens gemaakt.
taigitu schreef: Zoals ik denk over de emotie woede ligt ook in mijn jeugd. Ik heb dingen ervaren waarbij ik
absoluut woedend had moeten worden en mijzelf met mijn vuisten had moeten verdedigen.
Maar ik was iemand die dat niet kon zodat ik schade op heb gelopen die littekens hebben
achtergelaten. Eén van die littekens heeft er o.a. voor gezorgd dat ik allergisch ben voor
autoriteit en dan vooral mensen die vinden dat ze je dat ze die mogen (mis)gebruiken naar
eigen inzicht.
Wauw ... begrijpelijk.
taigitu schreef: Ik ben later lang boos geweest op mezelf omdat ik mezelf niet had/kon verdedigen op die
momenten waarin het nodig was, en dat kan ik af en toe nog worden als ik in een hoek
wordt gedreven omdat ik op dat moment in een afhankelijke positie verkeer.
Dat kan bijvoorbeeld bij een arts zijn die iets wil doordrukken waar ik het niet mee eens ben.
Waar Gast1 dus zijn woede naar buiten richtte, zo werd ik woedend op mezelf omdat ik me
niet verdedigde waar dit absoluut noodzakelijk was. En vanuit mijn ervaring wordt ik
woedend op bijvoorbeeld een IS die mensen gruwelijke dingen aandoen, alleen maar omdat
ze daar de macht toe hebben. Ik ben hevig verontwaardig dat mensen zich het recht
aanmeten anderen iets aan te doen wat tegen alle menselijke waarden in gaat.
Zo zal ik ook woedend worden als iemand mijn geliefden iets gruwelijks aandoet,
en ik zal ze verdedigen op een manier die toepasselijk/nodig is.

Waar Gast1 zijn schade opliep door zich teveel woede toe te staan en die niet te richten
naar de persoon die het triggerde....... zo liep ik mijn schade op door niet woedend te
worden en me te verdedigen, waardoor ik mezelf (als kind) in de steek liet waardoor ik
nogmaals door mezelf werd beschadigd.
Het heeft wel gezorgd dat ik vanaf mijn jeugd wel op de bres sprong voor vriendjes en
vriendinnetjes die gepest werden. En in wezen doe ik dat nu nog, voor zover nodig.
Wauw ... in zou je dolgraag een intense omhelzing willen geven.
Je weet dat ik je al langer bewonder om de citaten en de wijsheden die je hier op het forum plaatst.
Ik stuur je digitale bloemetjes en vlindertjes en ik krijg ze ook terug.
Soms krijg ik ze 'zomaar' en je betekent heel veel voor mij.
In jouw hart weet je dat, maar je bent onzeker.
Die onzekerheid begrijp ik, ik begrijp waar ze vandaan komt en je hebt zelfs gelijk.
Ik heb mij vaker verbaasd hoe het mogelijk is dat iemand zoals jij, zo'n mooie teksten plaatst en dan toch nog boosheid en zelfs woede 'verdedigt'.
In mijn hart wist ik dit maar nu heb je het zelfs geschreven.
Weet je dat (nu) een paar tranen over je wangen laten rollen, heel opluchtend kan zijn?
Ik weet dat je dat weet, het enige wat je hoeft te doen is het toe te laten.
Geen erkenning zoeken bij anderen, maar erkenning vinden bij jezelf.
Weet je nog?
'Loslaten'? ...
Laat het ene los en laat het 'andere' toe ...
En dat is wat er met mij is gebeurd en precies dát wens ik jou toe.

Je bent een waardevolle schat!

Afbeelding

Gebruikersavatar
oktagon
Leraar
Berichten: 1867
Lid geworden op: 21 sep 2007, 17:24

Re: Oordelen.

Bericht door oktagon » 14 apr 2015, 13:48

Het autonome zenuwstelsel zal wel een rol spelen bij een meningsvorming bij een eerste waarneming;je oordeel is een evaluatie van je waarneming en wordt dus op bevel ingeschakeld. [think]

Ook weer op Google een uitgebreide (wetenschappelijke) uitleg meningsvorming en oordeel;geeft geen persoonlijke ervaringen maar algemene voor ieder naar keus:

http://www.innerned.org/verhef1.html ( op deze verhef1 is of zijn aan te toetsen vervolgen) en ook deze: http://www.innerned.org/gestalt.html :peace:
Elke vraag,hoe stom ook gesteld,geeft blijk van aanwezigheid van enige vorm van intelligentie!
Doe maar gewoon,dan doe je gek genoeg (aanvulling APM)

gusteman

Re: Oordelen.

Bericht door gusteman » 14 apr 2015, 19:12

Ik beken eerlijk: verder dan de eerste paragraaf van het eerste hoofdstuk ben ik niet gekomen.
En wel hierom:
Over de werking van de mind [i](verder Bron genoemd)[/i] schreef:De werking van de mind. - Percepties van een gebruiker.

door Ben Meijer.

Inleiding reeks:

Deze drieluik beschrijft hoe negatieve oordelen en meningen ons beïnvloeden, hoe waarneming en houding hierin van fundamenteel belang zijn, en hoe we een positievere basishouding kunnen verweven. Mensen reageren regelmatig erg automatisch en emotioneel en vaak, achteraf gezien, verergert dat de problemen alleen maar. Vaak wordt te pas en onpas een mening of oordeel gegeven. Maar dat is niet vrijblijvend. Bewustzijn van de oorzaak en effecten van ons gedrag en houding kan bijdragen tot bewuster gedrag met positiever resultaat.

Dit is het eerste artikel in de drieluik Verhef en word verheven, over meningen, negatieve oordelen, houding en hoe positiever te zijn
Ik wil best wel positiever zijn hoor, maar ik kan het niet helpen: ik heb een zekere aversie voor het te pas en onpas gebruiken van woorden/uitdrukkingen uit een andere taal. Net alsof onze mooie Nederlandse woordenschat ontoereikend zou zijn.
Het is veeleer het tegendeel: het Nederlands is één van de rijkste talen ter wereld ... en dus stel ik mij de vraag: waarin schuilt de noodzaak om het te hebben over "de mind" wanneer "de geest" wordt bedoeld?
Gevoelsmatig krijgt dit artikel, voor wat mij betreft, al van bij het begin een minwaarde.

Maar daar blijft het niet bij, want ...
Bron schreef:Het lijkt wel of iedereen zijn mening niet onder stoelen of banken steekt: "Ik vind", "volgens mij" .... maar veel vaker worden dingen stelliger gesteld: "het is" ..., "jij bent" .... (negatief, kwetsend, kleinerend), "jij weet niet..." (diskwalificerend).
Hierbij stel ik mij de vraag: waarom zou een mening moeten onder stoelen of banken worden gestoken?
In welke mate kan een positieve meerwaarde worden behaald door te verzwijgen wat je denkt?
En waarom is het standpunt "... jij weet niet ..." in se "diskwalificerend" daar waar het ook gewoon een vaststelling kan zijn?
Het artikel begint met het stellen van premissen die niet noodzakelijk zo hoeven te zijn en bouwt daar dan op verder.
Ik zou dit kunnen aannemen indien van bij aanvang zou worden vermeld dat enkele hypothetische voorbeelden worden aangereikt waarvan het de bedoeling is dat er dieper wordt op in gegaan.
Maar daar merk ik niets van, de denkpiste wordt aangereikt alsof ze als een paal boven water staat.
En daar ben ik het niet mee eens, en die mening steek ik niet onder stoelen of banken.

Verder ook nog ...
Bron schreef:Mensen vinden het erg belangrijk dat ze een mening hebben. Sommigen zijn zo vriendelijk die niet altijd te spuien, maar een mening vormen, hebben en uiten wordt in onze nederlandse cultuur heel belangrijk gevonden.
Niet alleen in de Nederlandse cultuur: het recht op het hebben, en tevens het uiten, van een eigen mening zit vervat in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Dat lijkt mij belangrijk genoeg om dit recht ook te verdedigen en het niet ondergeschikt te maken aan andere belangen. Knappe jongen die mij kan overtuigen dat het terugschroeven van dit universele recht een positieve invloed zou kunnen hebben.

En dan dit nog ...
Bron schreef:Bijna een rechtvaardiging voor je identiteit: je bent pas iemand als je een mening hebt. Een wetmatigheid lijkt te zijn, hoe onbelangrijker onzekerder en weinig invloedrijker, hoe vaker, scherper, groter, negatiever en luider de mening, en vise versa: hoe belangrijker en volwassener de persoon, hoe minder vaak een mening, zachtere en vriendelijkere mening.
Hier ben ik dan gestopt met verder lezen, voor mij hoeft het ook niet meer.
Op welke basis besluit de schrijver hier dat er sprake zou zijn van een "wetmatigheid"? Zelfs het gebruik van "... lijkt te zijn ..." doet geen afbreuk aan de onjuistheid en het krakkemikkige van deze premisse.
Er zijn (neem maar een kijkje in de wereld van de politiek en diplomatie) voorbeelden legio van "belangrijke" en "volwassen" personen die scherpe, negatieve en luide meningen verkondigen, zelfs grofweg denigrerende meningen uiten. En daar tegenover voldoende voorbeelden van "onbelangrijke" (what's in a name? :roll: ) mensen die er heel bescheiden, minzame meningen op na houden.

Neen, de rest van het artikel boeit mij niet meer, wat jammer is want ik had gehoopt er iets te kunnen uit leren. Wat ik hierboven aanhaal is echt heel oppervlakkig denkwerk en belooft niets goeds voor de rest van het artikel.
Dit is dan misschien wel een "eerste indruk" maar een degelijk doordacht artikel zal zodanig opgesteld worden dat die eerste indruk niets te wensen over laat, en dat vind ik hier zeker niet.

Ik moet er wel bij vermelden dat ik, qua denkrichting, mijzelf het best situeer als vrijdenker (in België "vrijzinnige") wat mee brengt dat ik het recht van de vrije meningsuiting hoog in het vaandel draag.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Oordelen.

Bericht door univers » 14 apr 2015, 19:27

:post: ;P!
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Oordelen.

Bericht door taigitu » 14 apr 2015, 21:06

Gast1 schreef: Afbeelding
Dat was een heel verhaal dat je schreef.
Bij al de vaders, grootvaders ed. raakte ik een beetje het overzicht kwijt.
Wat ik er uit begrijp dat in jullie stamboom voelbaar was hoe ouders verschil maakten
tussen de verschillende kinderen en dat is jammer. Het wordt vaak als een rode draad in
een familie doorgegeven. Jij bent in ieder geval degene geweest die die rode draad verbrak.

Woede en boosheid of het synoniem verontwaardiging zijn emoties die ik niet lang vasthoud.
Ik kan ze loslaten, de een wat sneller dan de andere. Maar het is voor mij gewoon een
signaal wat me doet kijken waarom iets mij raakt. Meestal gaat dat over onrecht wat
mensen of dieren wordt aangedaan. Zelf kan ik redelijk goed herkennen wanneer iemand
in mijn omgeving mij, bewust of onbewust, probeert te triggeren. Daar wordt ik over het
algemeen niet kwaad over en voel zeker geen woede. Ik 'weet' meestal het verhaal er
achter ligt'. En vreemden die mij persoonlijk raken op een vervelende manier, door hun
gedrag of woorden, kennen mij niet. Weinig redenen dus om hier heftig op te reageren.

Verder.... dank je wel voor je lieve woorden, maar vergeet het bewonderen.
Als je uit mijn tekst grote onzekerheid hebt gelezen heden ten dage dan herken ik dit niet.
Vroeger wel maar ik heb lang geleden een grote omslag gemaakt in mijn leven en sta best
stevig in mijn schoenen. Ook erkenning is prachtig als je die mag ervaren van mensen die
je aan het hart liggen. Het is voor mij een 'intimiteit' waardoor je belangrijke dingen in je
leven met elkaar kan delen, zoals jezelf zijn. Maar ik ben er niet naar op zoek, zo werkt het niet.
En in 'loslaten dan kan het naar je toekomen' zoals je schrijft, dat is mijn ervaring ook.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 15 apr 2015, 07:26

Dank je wel voor jouw reactie taigitu.

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 15 apr 2015, 08:40

gusteman schreef:Ik beken eerlijk: verder dan de eerste paragraaf van het eerste hoofdstuk ben ik niet gekomen.
En wel hierom:
Over de werking van de mind [i](verder Bron genoemd)[/i] schreef:De werking van de mind. - Percepties van een gebruiker.

door Ben Meijer.

Inleiding reeks:

Deze drieluik beschrijft hoe negatieve oordelen en meningen ons beïnvloeden, hoe waarneming en houding hierin van fundamenteel belang zijn, en hoe we een positievere basishouding kunnen verweven. Mensen reageren regelmatig erg automatisch en emotioneel en vaak, achteraf gezien, verergert dat de problemen alleen maar. Vaak wordt te pas en onpas een mening of oordeel gegeven. Maar dat is niet vrijblijvend. Bewustzijn van de oorzaak en effecten van ons gedrag en houding kan bijdragen tot bewuster gedrag met positiever resultaat.

Dit is het eerste artikel in de drieluik Verhef en word verheven, over meningen, negatieve oordelen, houding en hoe positiever te zijn
Ik wil best wel positiever zijn hoor, maar ik kan het niet helpen: ik heb een zekere aversie voor het te pas en onpas gebruiken van woorden/uitdrukkingen uit een andere taal. Net alsof onze mooie Nederlandse woordenschat ontoereikend zou zijn.
Het is veeleer het tegendeel: het Nederlands is één van de rijkste talen ter wereld ... en dus stel ik mij de vraag: waarin schuilt de noodzaak om het te hebben over "de mind" wanneer "de geest" wordt bedoeld?
Gevoelsmatig krijgt dit artikel, voor wat mij betreft, al van bij het begin een minwaarde.
Ik ben het met je eens Guus, maar de Nederlandse taal is al, zou oud als dat ze is, continu aan het veranderen. Deze tijdsgeest is niet tegen te houden en dat impliceert onder andere dat de verengelsing steeds meer een feit wordt.
Als je je hierdoor laat 'remmen' kom je letterlijk en figuurlijk niet verder ...
gusteman schreef:Maar daar blijft het niet bij, want ...
Bron schreef:Het lijkt wel of iedereen zijn mening niet onder stoelen of banken steekt: "Ik vind", "volgens mij" .... maar veel vaker worden dingen stelliger gesteld: "het is" ..., "jij bent" .... (negatief, kwetsend, kleinerend), "jij weet niet..." (diskwalificerend).
Hierbij stel ik mij de vraag: waarom zou een mening moeten onder stoelen of banken worden gestoken?
In welke mate kan een positieve meerwaarde worden behaald door te verzwijgen wat je denkt?
En waarom is het standpunt "... jij weet niet ..." in se "diskwalificerend" daar waar het ook gewoon een vaststelling kan zijn?
Het artikel begint met het stellen van premissen die niet noodzakelijk zo hoeven te zijn en bouwt daar dan op verder.
Ik zou dit kunnen aannemen indien van bij aanvang zou worden vermeld dat enkele hypothetische voorbeelden worden aangereikt waarvan het de bedoeling is dat er dieper wordt op in gegaan.
Maar daar merk ik niets van, de denkpiste wordt aangereikt alsof ze als een paal boven water staat.
En daar ben ik het niet mee eens, en die mening steek ik niet onder stoelen of banken.
Niets mis mee, maar dan blijft het nog steeds jouw mening, oordeel, beoordeling en/of veroordeling.
Dat wil dus niet zeggen dat het zo is. Het is alleen in jouw perceptie zo en dus ook jouw waarheid.
gusteman schreef: En dan dit nog ...
Bron schreef:Bijna een rechtvaardiging voor je identiteit: je bent pas iemand als je een mening hebt. Een wetmatigheid lijkt te zijn, hoe onbelangrijker onzekerder en weinig invloedrijker, hoe vaker, scherper, groter, negatiever en luider de mening, en vise versa: hoe belangrijker en volwassener de persoon, hoe minder vaak een mening, zachtere en vriendelijkere mening.
Hier ben ik dan gestopt met verder lezen, voor mij hoeft het ook niet meer.
Op welke basis besluit de schrijver hier dat er sprake zou zijn van een "wetmatigheid"? Zelfs het gebruik van "... lijkt te zijn ..." doet geen afbreuk aan de onjuistheid en het krakkemikkige van deze premisse.
Er zijn (neem maar een kijkje in de wereld van de politiek en diplomatie) voorbeelden legio van "belangrijke" en "volwassen" personen die scherpe, negatieve en luide meningen verkondigen, zelfs grofweg denigrerende meningen uiten. En daar tegenover voldoende voorbeelden van "onbelangrijke" (what's in a name? :roll: ) mensen die er heel bescheiden, minzame meningen op na houden.

Neen, de rest van het artikel boeit mij niet meer, wat jammer is want ik had gehoopt er iets te kunnen uit leren. Wat ik hierboven aanhaal is echt heel oppervlakkig denkwerk en belooft niets goeds voor de rest van het artikel.
Dit is dan misschien wel een "eerste indruk" maar een degelijk doordacht artikel zal zodanig opgesteld worden dat die eerste indruk niets te wensen over laat, en dat vind ik hier zeker niet.

Ik moet er wel bij vermelden dat ik, qua denkrichting, mijzelf het best situeer als vrijdenker (in België "vrijzinnige") wat mee brengt dat ik het recht van de vrije meningsuiting hoog in het vaandel draag.
Ik kan me veel voorstellen bij het lezen van jouw reactie en ook ik ben een vrijdenker. Ik heb een mening en dat is mijn mening, de belangrijkheid ervan vind ik echter niet ter zake.
Overigens heb ik heel vaak ook geen mening, omdat ik er te weinig van af weet. :wink:

gusteman

Re: Oordelen.

Bericht door gusteman » 15 apr 2015, 11:17

Gast1 schreef:Niets mis mee, maar dan blijft het nog steeds jouw mening, oordeel, beoordeling en/of veroordeling.
Dat wil dus niet zeggen dat het zo is. Het is alleen in jouw perceptie zo en dus ook jouw waarheid.
Dat kan ook niet anders: ik HEB alleen maar mijn eigen perceptie, ik kan niet die van een ander hebben. Wanneer ik een stelling aanvaard die door een ander wordt gebracht dan wordt die vanaf dat ogenblik mee opgenomen in de argumenten welke ik gebruik om mijn mening te vormen, en gaat ze ook deel uitmaken van mijn perceptie.
En dat gaat op voor ieder individu, ook voor Ben Meijer die het artikel heeft geschreven.
Dat is dan weer geen "eigen waarheid", maar toepasselijk op de hele mensheid.
Net zoals het gegeven dat het aanwenden van ongegronde argumenten bij het opbouwen van een stelling zal leiden tot een ongegronde stelling een universele waarheid is, en niet een "eigen waarheid".

En voor wat betreft "oordelen": als ik kies voor bio groenten in plaats van bespoten groenten dan vel ik een oordeel; als ik verkies om de fiets te nemen in plaats van de wagen dan is dat het gevolg van een oordeel, een keuze aan de hand van argumenten.
Zowat al onze beslissingen zijn het gevolg van een oordeel.

Persoonlijk vind ik trouwens dat wanneer er wordt gediscussieerd over oordelen, beoordelen en veroordelen er nog een vierde argument dient te worden mee opgenomen, namelijk "oordeelkundig" want dit maakt deel uit van de algehele noemer "oordelen" en is mee bepalend voor het benaderen van het principe an sich.

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 15 apr 2015, 12:23

Helder.
Eigenlijk wel grappig, dat oordelen.
Sinds gisteren zit ik precies een half jaar thuis.

De vraag is of ik overspannen ben of een burn-out heb.
De huisarts acht mij in ieder geval niet geschikt om te werken.
Dat is zijn oordeel.
De werkgever vindt dat ik wel kan werken.
Dat is de werkgever zijn oordeel.
Ook de arboarts heeft een oordeel, ik kan wel werken, maar dan alleen maar in een prikkelarme ruimte.
De werkgever trekt zich niets van dat oordeel aan en zet mij op een werkplek waar erg veel prikkels zijn.
Hup, een mediator en een advocaat erbij en zij zeggen dat dit niet kan.
Dat is wat zij beoordelen.
Ik wil mijn beste wil tonen en kom met een suggestie.
Die suggestie wordt door alle partijen aangenomen.
Ik had een prikkelarme locatie gevonden.
Althans dat dacht ik te kunnen beoordelen.
De arboarts beoordeelde dat mijn suggestie een juiste optie was en oordeelde dat ik daar moest gaan werken.
Dat bleek 'passend' prikkelarm werk te zijn op een 'passende prikkelarme locatie'.
Dat heb ik 2x geprobeerd, maar het lukte niet.
Dus moest ik opnieuw naar de arboarts.
Ze bleef bij haar oordeel dat ik moest gaan werken waar het niet lukte.
Ik vroeg een 'deskundigenoordeel' aan en dat ontving ik gisteren schriftelijk.
Het deskundigenoordeel vertelde dat het geen passend werk is, dat het werk wat ik dien te doen niet prikkelarm is en dat het ook geen prikkelarme omgeving is.
Maar het gaat verder, over een week of drie gaat een gespecialiseerde psycholoog ook nog een oordeel vellen, nadat ze een beoordeling heeft gedaan.
Volgens mij gaat het zelfs daarna nog verder ...

Gebruikersavatar
oktagon
Leraar
Berichten: 1867
Lid geworden op: 21 sep 2007, 17:24

Re: Oordelen.

Bericht door oktagon » 15 apr 2015, 13:57

Gast1 s.t.

Aangaande overspanning of/en stress:

Probeer eens gedurende 14 dagen direct na het uit je bed komen een koude douche (ca. 12 graden C.) ,beginnende met kruislings binnenzijde van armen en benen,dan je schedel met ruggegraat en rest van je body,en dat wel 3 a 4 minuten 180-240 seconden,kun je wel tellen tijdens de waterval [burn] , echt vol houden; je krijgt een enorme zenuwopdonder,vooral je ruggegraat. :mrgreen:

Maar beschouw het als een straf-exercitie;bij mij werkte en werkt het bij depressieve buien.

Wat mijn laatste verwijzing naar Wiki betreft,ook dat is een persoonlijke mening van een auteur;nu wel met "wetenschappelijke" achtergrond.
Elke vraag,hoe stom ook gesteld,geeft blijk van aanwezigheid van enige vorm van intelligentie!
Doe maar gewoon,dan doe je gek genoeg (aanvulling APM)

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 15 apr 2015, 17:00

:post:

Thanks oktagon.
Ik weet echter nog niet of ik dit ga proberen hoor ... :winter:

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Oordelen.

Bericht door univers » 15 apr 2015, 17:40

Koukleum. :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

gusteman

Re: Oordelen.

Bericht door gusteman » 15 apr 2015, 17:54

Gast1 schreef:Het deskundigenoordeel vertelde dat het geen passend werk is, dat het werk wat ik dien te doen niet prikkelarm is en dat het ook geen prikkelarme omgeving is.
Maar het gaat verder, over een week of drie gaat een gespecialiseerde psycholoog ook nog een oordeel vellen, nadat ze een beoordeling heeft gedaan.
Eigenlijk mag je best tevreden zijn dat je geboren bent in een land waar zoiets mogelijk is. Niet dat dit je leven aangenamer zal maken, of de neveneffecten van stress/burn-out zal wegnemen. Maar het is bemoedigend om vast te stellen dat je niet onderworpen bent aan de willekeur van de werkgever en er een soort van "opvangnet" bestaat om je te helpen zoeken naar een geschikte werkomgeving.
Gast1 schreef:Volgens mij gaat het zelfs daarna nog verder ...
Dat zou best wel eens kunnen. Het probleem met dit soort situatie zit verborgen in het feit dat "adequate oplossingen" volledig afhankelijk zijn van een juist oordeel, namelijk een correcte diagnose.
Dit geldt natuurlijk voor elke aandoening, of ze nu fysiek of psychisch is, maar fysieke oorzaken vallen nu eenmaal makkelijker vast te stellen.

Het helpt je alvast een stuk dat je assertief en intelligent genoeg bent om aan te geven wat nu precies niet goed loopt, dat zal het stellen van een juiste psychische diagnose bevorderen.
En naar wat ik hier lees zit je daar effectief nog een eind vanaf.
Ik wens je dus veel geluk en doorzettingsvermogen ..... maar dat laatste lijkt me reeds in voldoende mate aanwezig te zijn.

Gebruikersavatar
oktagon
Leraar
Berichten: 1867
Lid geworden op: 21 sep 2007, 17:24

Re: Oordelen.

Bericht door oktagon » 15 apr 2015, 18:47

Gast1 schreef::post:

Thanks oktagon.
Ik weet echter nog niet of ik dit ga proberen hoor ... :winter:

In jouw conditie en verslagen moet je er hard fysische tegenaan,alle gesprekken met psychjes werken niet,je zult er zelf doorheen moeten.Dat betekent dus morgenvroeg 16 april 2015 je strijd met het koude water aangaan en dat overleef je wel,Pierre.
Elke vraag,hoe stom ook gesteld,geeft blijk van aanwezigheid van enige vorm van intelligentie!
Doe maar gewoon,dan doe je gek genoeg (aanvulling APM)

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 16 apr 2015, 09:05

gusteman schreef:
Gast1 schreef:Het deskundigenoordeel vertelde dat het geen passend werk is, dat het werk wat ik dien te doen niet prikkelarm is en dat het ook geen prikkelarme omgeving is.
Maar het gaat verder, over een week of drie gaat een gespecialiseerde psycholoog ook nog een oordeel vellen, nadat ze een beoordeling heeft gedaan.
Eigenlijk mag je best tevreden zijn dat je geboren bent in een land waar zoiets mogelijk is.
Zeker. Ik krijg wel eens te horen het volgende te horen; "Als je bij een particulier bedrijf had gewerkt ... enz." of "Ik snap niet dat ... enz." of "Als ik werkgever zou zijn dan ... enz."
Deze mensen begrijpen maar niet dat dit allemaal niet aan de orde is.
Ik zeg dan altijd; "Ik leef hier in deze omstandigheden, zou ik in Afghanistan, Syrië of Irak wonen, of in welk oorlogsgebied dan ook, dan zou ik met mijn momentele zaken niet bezig zijn. Ze zouden dan 'onbenullig' zijn."
Je zou die gezichten eens moeten zien, de 'domheid' straalt ervan af, maar ik weet dat ze het niet kunnen helpen.
gusteman schreef:
Gast1 schreef:Volgens mij gaat het zelfs daarna nog verder ...
Dat zou best wel eens kunnen. Het probleem met dit soort situatie zit verborgen in het feit dat "adequate oplossingen" volledig afhankelijk zijn van een juist oordeel, namelijk een correcte diagnose.
Dit geldt natuurlijk voor elke aandoening, of ze nu fysiek of psychisch is, maar fysieke oorzaken vallen nu eenmaal makkelijker vast te stellen.
Precies.
gusteman schreef:Het helpt je alvast een stuk dat je assertief en intelligent genoeg bent om aan te geven wat nu precies niet goed loopt, dat zal het stellen van een juiste psychische diagnose bevorderen.
En naar wat ik hier lees zit je daar effectief nog een eind vanaf.
Ik wens je dus veel geluk en doorzettingsvermogen ..... maar dat laatste lijkt me reeds in voldoende mate aanwezig te zijn.
Reken maar en ... dank je wel ;P!

Plaats reactie