Oordelen.

Filosofie is de betekenis en geldigheid van ons denken en ons geloof omtrent de meest algemene en universele aspecten van het bestaan (heelal, entiteiten of subjecten, objecten of dingen, en hun relatievormen). Filosofeer hier net als vroeger Plato deed.
Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Oordelen.

Bericht door Vitharr » 11 apr 2015, 00:56

Be thou not proud, O man, in thy wisdom.
Discourse with the ignorant as well as the wise.
If one comes to thee full of knowledge,
listen and heed, for wisdom is all.

Keep thou not silent when evil is spoken for Truth
like the sunlight shines above all.
He who over-steppeth the Law shall be punished,
for only through Law comes the freedom of men.
Cause thou not fear for fear is a bondage,
a fetter that binds the darkness to men.

Follow thine heart during thy lifetime.
Do thou more than is commanded of thee.
When thou hast gained riches,
follow thou thine heart,
for all these are of no avail if
thine heart be weary.
Diminish thou not the time of
following thine heart.
It is abhorred of the soul.


Bron:http://www.crystalinks.com/emerald3bw.html

:wink:
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 11 apr 2015, 08:39

very :post:

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Oordelen.

Bericht door taigitu » 11 apr 2015, 08:55

Gast1 schreef: Tsja, toch heb ik dat ook niet. Bij mij is dat ook verdwenen.
We hebben er al eerder over 'geplaudert'. Het is moeilijk voor te stellen maar toch bestaat dit taigitu.
Woedend worden is inderdaad niet nodig om zaken te laten veranderen en ik kan het weten.
Ik weet het ook.
Ik heb nergens beweerd dat dingen alleen veranderen als er woede is.......
dat zou absurd zijn. Woede is een reactie van het lichaam die verwerkt moet worden
net zoals andere emoties die we hebben. Het is een signaal die aan kan zetten tot
actie van bijvoorbeeld introspectie. of dat er gehandeld moet worden, enz.
Woede gebeurt aan mij als ik geconfronteerd word met situaties die zeer
onrechtvaardig of gruwelijk zijn, zoals het IS-gedrag en zoals een klein jochie dat door
een volwassene geïnstrueerd wordt een mens dood te schieten. Dat raakt mij op zo'n
manier dat het pijn doet en ik word dan kwaad op de mensen die vinden dat ze dit ook
nog kunnen doen in de naam/opdracht van hun god. Ik kan me daarom ook niet
voorstellen dat iemand niet verblikt of verbloost als ze met deze gruwel geconfronteerd
worden en niet kwaad worden.
Wat betreft jouw 'niet woedend worden'........ ik denk dat je jezelf voor de gek houd.
Dat je, gezien je verleden met woede, je een andere emotie ervoor schuift als het je
dreigt te overkomen. En dat schijnt je te lukken. Maar dat is gewoon een mening.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Oordelen.

Bericht door Zoeker » 11 apr 2015, 09:30

taigitu schreef: Ik heb nergens beweerd dat dingen alleen veranderen als er woede is.......
dat zou absurd zijn. Woede is een reactie van het lichaam die verwerkt moet worden
net zoals andere emoties die we hebben. Het is een signaal die aan kan zetten tot
actie van bijvoorbeeld introspectie. of dat er gehandeld moet worden, enz.
Woede gebeurt aan mij als ik geconfronteerd word met situaties die zeer
onrechtvaardig of gruwelijk zijn, zoals het IS-gedrag en zoals een klein jochie dat door
een volwassene geïnstrueerd wordt een mens dood te schieten. Dat raakt mij op zo'n
manier dat het pijn doet en ik word dan kwaad op de mensen die vinden dat ze dit ook
nog kunnen doen in de naam/opdracht van hun god. Ik kan me daarom ook niet
voorstellen dat iemand niet verblikt of verbloost als ze met deze gruwel geconfronteerd
worden en niet kwaad worden.
Wat betreft jouw 'niet woedend worden'........ ik denk dat je jezelf voor de gek houd.
Dat je, gezien je verleden met woede, je een andere emotie ervoor schuift als het je
dreigt te overkomen. En dat schijnt je te lukken. Maar dat is gewoon een mening.
Woede ontstaat alleen vanuit oordelen. Als het oordelen stopt, komt de woede ook niet.
Kennelijk heb jij dit fenomeen nog niet doorzien en ga jij er van uit dat het iets is wat 'automatisch' ontstaat.
Ik kan je vertellen dat dat niet zo is.

En dan hebben we het hier nog over zaken die zich 'op het journaal' afspelen.
Hoe moet dat als dat kleine jochie jouw kleinzoon is?
Met al die woede en oordelen schep je een schijnwereld met een hoog selffulfilling prophecy gehalte.
Woede is niks anders dan energie die op je energetisch lichaam opgesloten zit, net als pijn.
Zo ontneem je jezelf je ademveld.

Er schuift ook geen andere emotie voor. Wellicht ontstaat er emotie van verdriet, dat kan wel.
Maar die lost -als je ontsloten bent- direct weer op.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Oordelen.

Bericht door Susan » 11 apr 2015, 09:43

Maris schreef: Als het over smaak gaat, is dat wat mij betreft heel persoonlijk. Of ik iets mooi of lelijk vind zegt niet zo zeer iets over dat waar ik een mening/oordeel over heb, maar over hoe het bij mij 'binnenkomt'. Dat dat bij iemand anders op andere wijze 'binnenkomt ervaar ik ook nooit als vervelend of als probleem. Het kan wel leuk zijn om samen met anderen van hetzelfde te genieten, maar is voor mij geen noodzaak. In m'n uppie kan ik ook genieten.
Natuurlijk is eigen smaak heel persoonlijk, en het kan in mijn optiek wel iets zeggen over eigen mening en/of oordeel, alles wat 'binnen komt' kan tot een mening en/of oordeel daar over leiden.
Oordelen hoeft ook niet negatief te zijn, kan ook positief zijn.
Een negatieve ervaring delen kan soms helpend zijn (toetsen van je eigen gevoel in een poging om iets op te lossen), maar kan ook vooroordelen op negatieve wijze versterken. Zodra het uitmondt in roddelen (in de zin van veroordelen zonder dat het nog een constructieve waarde heeft) voel ik me daar ook over het algemeen niet prettig bij
Negatieve ervaringen delen zouden soms idd kunnen helpen, doordat het verhelderende inzichten kan geven. Van roddel door (negatieve) aannames over een ander, waardoor vooroordelen de kop op steken wordt niemand wijzer, dat kunnen we gewoon langs ons heen laten gaan en bij de ander laten.
Dan hebben we helaas te maken met mensen die niet onvoorwaardelijk van zichzelf houden, ook niet van een ander en dat 'tekort' door onderliggende gevoelens, nog niet ontdekte behoeften, dat dan oa 'compenseren' door anderen (proberen) naar beneden te halen. Daar kunnen we alleen maar mededogen mee hebben.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Oordelen.

Bericht door Susan » 11 apr 2015, 09:53

Zoeker schreef:Woede ontstaat alleen vanuit oordelen. Als het oordelen stopt, komt de woede ook niet.
Kennelijk heb jij dit fenomeen nog niet doorzien en ga jij er van uit dat het iets is wat 'automatisch' ontstaat.
Ik kan je vertellen dat dat niet zo is.

En dan hebben we het hier nog over zaken die zich 'op het journaal' afspelen.
Hoe moet dat als dat kleine jochie jouw kleinzoon is?
Met al die woede en oordelen schep je een schijnwereld met een hoog selffulfilling prophecy gehalte.
Woede is niks anders dan energie die op je energetisch lichaam opgesloten zit, net als pijn.
Zo ontneem je jezelf je ademveld.

Er schuift ook geen andere emotie voor. Wellicht ontstaat er emotie van verdriet, dat kan wel.
Maar die lost -als je ontsloten bent- direct weer op.
;P!
Mee eens, het kan zonder woede, net als wat Gast1 ook al zei.

Even in het algemeen bedoeld:
Maar er bestaat in mijn optiek niet alleen negatief oordelen, we kunnen ook positief over
sommige zaken oordelen.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Oordelen.

Bericht door taigitu » 11 apr 2015, 10:05

Zoeker schreef: En dan hebben we het hier nog over zaken die zich 'op het journaal' afspelen.
Hoe moet dat als dat kleine jochie jouw kleinzoon is?
Met al die woede en oordelen schep je een schijnwereld met een hoog selffulfilling prophecy gehalte.
Woede is niks anders dan energie die op je energetisch lichaam opgesloten zit, net als pijn.
Zo ontneem je jezelf je ademveld.

Er schuift ook geen andere emotie voor. Wellicht ontstaat er emotie van verdriet, dat kan wel.
Maar die lost -als je ontsloten bent- direct weer op.
Ik weet wat woede doet als je in je woede blijft steken en er niets mee doet.
De uitdrukking 'wat heb je op je lever' is een verwijzing waar je blokkades creëert als je
blijft hangen in je woede. En juist dat loslaten van je woede door het verwerken in de
zin van bijvoorbeeld actie ondernemen zorgt voor die verwerking en loslaten.
Maar als ik kwaad wordt omdat de hond van de buren bij mijn voordeur zijn 'hoopje'
dropt, dan los ik dat op met een emmer water en bezem..... en weg is die boosheid.

Zoals jij het voorstelt is voor mij een zelf gecreëerde schijnwereld. Emoties zijn gewoon
stukken gereedschap waarmee je je staande houdt in het leven. Je kan emoties aan de
kant zetten en niet meer toelaten in je leven maar dat zal ergens een keer gaan
wringen. Dan kan je verdriet voor je woede schuiven..... maar dat is de aandacht
verleggen van die gruwelijke situatie naar jezelf, jezelf op de voorgrond plaatsen.
Functionele boosheid
​Boosheid is één van de pezen van de ziel
Engelse uitdrukking​

Boosheid is een sterke energie die zorgt voor een krachtige impuls om in beweging te komen. Boosheid is een oerkracht die je zonder schroom uitte in de eerste jaren van je leven om je te verzetten tegen angst en onlustgevoelens.

Onbehagen en angst worden in de jeugd veroorzaakt door intensieve frustraties zoals honger, kou, pijn, verstoring van het eigen ritme en van de leefruimte, overbelasting van de zintuigen en beperking van de bewegingsvrijheid, overheersing van de eigen-ik door teveel overweldigende nabijheid, ingrijpen van anderen en eenzaamheid. Angst bestaat in deze periode dus vooral uit intensieve gevoelens van onrust; in deze situatie vallen bij de baby angst en agressie tijdelijk nog praktisch samen; datgene wat onbehagen en angst teweegbrengt, brengt tegelijkertijd agressie en woede teweeg.
UIT: Het wezen van de angst

Je wordt meestal boos wanneer dat wat waardevol voor je is, geweld wordt aangedaan. Dat kunnen je kinderen, partner of je werk zijn maar ook geloofsopvattingen, principes of ambities. Boosheid ondersteunt je in het vechten voor datgene dat waardevol voor je is. Het helpt je om voor jezelf op te komen en het geeft je kracht. Stel je voor dat je iets belangrijks wilt zeggen maar men valt je voortdurend in de rede. Je raakt steeds meer geïrriteerd. Deze irritatie kan je helpen om je uit te spreken. Door de krachtige energie kom je gemakkelijker in beweging en ga je er letterlijk en figuurlijk steviger door staan. Boosheid is constructief wanneer de intensiteit van de boosheid in verhouding staat tot de situatie en de boosheid leidt tot effectief gedrag.

Sommige mensen worden boos wanneer ze het idee hebben dat zij of anderen oneerlijk of onrechtvaardig behandeld worden. Boris Dittrich is een voorvechter voor homorechten in de wereld. Het onrecht wat homo’s wordt aangedaan maakt hem boos. Deze emotie geeft hem de motivatie en de energie om hier tegen te vechten en probleemoplossend gedrag in te zetten:
‘Dat je geboren wordt zoals je bent met je seksuele oriëntatie in een land waar het politieke systeem zegt: ‘We stellen het strafbaar’. Dat je dan lukraak gearresteerd kan worden, verkracht kan worden in een politiebureau en dat er niemand is die een vinger naar je uitsteekt. Dat je zo weerloos bent, zo totaal overgeleverd aan mensen die het op jou hebben gemunt. Dat vind ik zo onrechtvaardig en zo intens gemeen, dat ik me met al mijn vezels wil inzetten voor de strijd daartegen.’
Uit: Interview met Boris Dittrich. Volkskrant bijlage 2009

Boosheid is functioneel wanneer je het gebruikt om je grenzen aan te geven. Dat kunnen allerlei situaties zijn, bijvoorbeeld wanneer iemand eindeloos tegen je aan klaagt zonder je toestemming, een verkoper je min of meer dwingt tot een aankoop of een collega je seksueel intimideert.

In de TVserie Fawlty Towers zien we John Cleese als de eigenaar van het hotel, om gaan met zijn gasten die over de grenzen gaan van zijn tolerantievermogen. De keuken is voor hem de uitlaatplek van zijn woede. De klapdeurtjes tussen de keuken en het restaurant zijn de magische grens tussen zijn aangepaste vriendelijkheid en zijn aan wanhoop grenzende woede.

Grenzen stellen is een belangrijk onderdeel van de opvoeding. Dat is voor menig ouder een lastige taak en kan de impuls oproepen om je kinderen achter het behang te plakken. Kleine kinderen vragen om duidelijke grenzen omdat ze willen uitproberen hoe ver ze kunnen gaan. Deze functionele boosheid hoeft niet altijd gepaard te gaan met schreeuwen of zelfs stemverheffing. Het gevoel van boosheid kan voldoende zijn om duidelijk en direct te zeggen wat je wel of niet wilt. Op de Middelbare school had ik een leraar die ging fluisteren als hij boos was. Maar de energie van zijn boosheid was als een gevaarlijke vlam die door het fluisteren heen schoot. Hij had geen last van vervelende, ongehoorzame leerlingen.

Jan Marijnissen, ex fractievoorzitter van de Socialistische Partij, geeft aan hoe de energie van boosheid kan werken:
‘In de politiek is boos worden gevaarlijk, want dan gaat de emotie met je aan de haal. Je moet proberen de emotie te sublimeren. Boosheid is de engine, niet de auto. Het gaat erom dat je met het stuurwiel richting geeft aan die energie. Dat je niet het toonbeeld van woede wordt, maar het toonbeeld van engagement. En dat ziet er ook anders uit, in het debat en op tv. Stampvoetend achter de katheder staan, dat is het niet’.
VPRO Gids 2009

Uit. Het abc van emotie
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 11 apr 2015, 10:37

taigitu schreef:
Gast1 schreef: Tsja, toch heb ik dat ook niet. Bij mij is dat ook verdwenen.
We hebben er al eerder over 'geplaudert'. Het is moeilijk voor te stellen maar toch bestaat dit taigitu.
Woedend worden is inderdaad niet nodig om zaken te laten veranderen en ik kan het weten.
Ik weet het ook.
Ik heb nergens beweerd dat dingen alleen veranderen als er woede is.......
dat zou absurd zijn.
Hmmm.... dan heb ik deze zin van jou niet goed begrepen denk ik:
taigitu schreef: Als niemand ooit woedend zou worden en actief werd/wordt dan hadden wij ons geriefelijke leven hier niet.
taigitu schreef:Woede is een reactie van het lichaam die verwerkt moet worden
net zoals andere emoties die we hebben. Het is een signaal die aan kan zetten tot
actie van bijvoorbeeld introspectie. of dat er gehandeld moet worden, enz.
Woede gebeurt aan mij als ik geconfronteerd word met situaties die zeer
onrechtvaardig of gruwelijk zijn, zoals het IS-gedrag en zoals een klein jochie dat door
een volwassene geïnstrueerd wordt een mens dood te schieten. Dat raakt mij op zo'n
manier dat het pijn doet en ik word dan kwaad op de mensen die vinden dat ze dit ook
nog kunnen doen in de naam/opdracht van hun god.
Dit soort zaken hebben mij in het verleden ook woedend gemaakt Taigitu.
En behoorlijk ook nog!
taigitu schreef:Ik kan me daarom ook niet
voorstellen dat iemand niet verblikt of verbloost als ze met deze gruwel geconfronteerd
worden en niet kwaad worden.
Ik verblik en verbloos en sla mijn handen voor mijn ogen, ik word verdrietig, maar ... ik word niet boos of woedend.
taigitu schreef: Wat betreft jouw 'niet woedend worden'........ ik denk dat je jezelf voor de gek houd.
Dat je, gezien je verleden met woede, je een andere emotie ervoor schuift als het je
dreigt te overkomen. En dat schijnt je te lukken. Maar dat is gewoon een mening.
Taigitu, nou doe je het 'weer' en ik vind dat erg jammer.
Dit is het 'plauderen' waar ik het al over had.
Jouw hypothese wordt een oordeel.
Je mist met de hamer niet alleen de kop van de spreekwoordelijke spijker, maar slaat de gehele plank mis.
Ik vind het vreemd dat iemand zoals jij, niet kunt geloven dat het mogelijk is om niet woedend te worden.
Woede levert mij totaal niets op en het is voor mij volledig zinloos.
Woede-energie is niet meer aanwezig in mij.
Volledig weggewaaid. Geloof het of niet.
Volgens mij ben jij in staat om dat te voelen en zelfs te weten dat dat bij mij niet meer aan de orde is.
Al ruim 9 jaar niet meer.

Je schrijft dat ik een andere emotie ervoor schuif als 'woede' mij dreigt te overkomen.
Doordat jij het echter niet kunt geloven, schuif jij mij jouw hypothese toe.
Dit is wat ik constateer, ik oordeel niet ...

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 11 apr 2015, 10:50

taigitu schreef:Ik weet wat woede doet als je in je woede blijft steken en er niets mee doet.
Precies, dat weet ik ook, maar als er geen woede is blijf je er ook niet in steken.
Het is gewoon niet aan de orde
taigitu schreef:De uitdrukking 'wat heb je op je lever' is een verwijzing waar je blokkades creëert als je
blijft hangen in je woede. En juist dat loslaten van je woede door het verwerken in de
zin van bijvoorbeeld actie ondernemen zorgt voor die verwerking en loslaten.
Maar als ik kwaad wordt omdat de hond van de buren bij mijn voordeur zijn 'hoopje'
dropt, dan los ik dat op met een emmer water en bezem..... en weg is die boosheid.
Ja, klopt allemaal als je 'wat op je lever hebt' ... als je kwaad wordt omdat de hond een 'hoopje' bij jouw voor de voordeur legt ...
Wow ... dan is er wel erg veel om kwaad over te worden.
Het is niet onwaarschijnlijk dat het een redelijke hoop stront is.
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die daar boos of kwaad om worden.
taigitu schreef:Zoals jij het voorstelt is voor mij een zelf gecreëerde schijnwereld. Emoties zijn gewoon
stukken gereedschap waarmee je je staande houdt in het leven. Je kan emoties aan de
kant zetten en niet meer toelaten in je leven maar dat zal ergens een keer gaan
wringen. Dan kan je verdriet voor je woede schuiven..... maar dat is de aandacht
verleggen van die gruwelijke situatie naar jezelf, jezelf op de voorgrond plaatsen.
Dat is jouw invulling, jouw mening ende jouw oordeel.
Voor mij is het leven zonder woede geen schijnwereld. Het is een (h)eerlijkheid.
Het is een werkelijkheid zoals ik ze ervaar, zoals ik ze beleef en zelfs zoals ik je ze graag toewensen wil.

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Oordelen.

Bericht door taigitu » 11 apr 2015, 12:27

Gast1 schreef: Taigitu, nou doe je het 'weer' en ik vind dat erg jammer.
Dit is het 'plauderen' waar ik het al over had.
Jouw hypothese wordt een oordeel.
Ik zou dus niet mogen reageren op jouw woorden dat je 'geen woede kent'?
Dat we daar al eens over 'gepalaverd' hebben zou daar de reden voor zijn.
Mijn mening is mijn mening. En je kan het ook oordeel noemen omdat beide in de basis
hetzelfde zijn. Net zoals convictie, denkbeeld, denkwijs, denkwijze, dunk, gedacht,
gedachte, geest, gevoelen, gezindheid, idee, inzicht, inzien, kijk, oordeel, opinie,
opvatting, overtuiging, standpunt, stellingname, visie, zienswijze, zin
Gast1 schreef:Je mist met de hamer niet alleen de kop van de spreekwoordelijke spijker, maar slaat de gehele plank mis.
Ik vind het vreemd dat iemand zoals jij, niet kunt geloven dat het mogelijk is om niet woedend te worden.
Woede levert mij totaal niets op en het is voor mij volledig zinloos.
Woede-energie is niet meer aanwezig in mij.
Volledig weggewaaid. Geloof het of niet.
Volgens mij ben jij in staat om dat te voelen en zelfs te weten dat dat bij mij niet meer aan de orde is.
Al ruim 9 jaar niet meer.

Nee, ik geloof niet dat iemand absoluut nooit woedend zou kunnen worden tenzij men
zich zelf daarin programmeert.
En ik heb mijn mening/oordeel al gegeven hoe ik hier bij jou over denk. Dat doe ik niet
om vervelend te doen maar dat is mijn inschatting zoals ik je hier beleef.
Eerder beschouwden we onze emoties als iets negatiefs, als iets dat overwonnen moet worden. We vonden dat we moesten afkoelen en tot rust moesten komen. Nu zien we dat de energie van onze emoties onze intelligentie aanwakkert en ons aanmoedigt om wakker te worden. Inmiddels hebben we de manier waarop onze emoties ons helpen om helder te zien meer leren waarderen. We beginnen nu te begrijpen wat zij ons al die tijd al hebben willen vertellen. We hebben naar onze geest geluisterd, hem laten praten om deze vreemdeling beter te leren kennen en nu zijn we op een ander niveau van gesprek aanbeland. Nu horen we niet alleen maar wat onze vriend zegt, we voelen ook de emotionele warmte of kilte van de woorden. De uitwisseling is intiemer en hartelijker geworden omdat er een hechte verbinding en een oprecht vertrouwen zijn gegroeid. Woede is meer dan gewoon boos zijn om het een of ander. Hartstocht is meer dan het verlangen naar iets. Dit zijn niet zomaar gewoontepatronen of gekwelde geestestoestanden. Hierin verborgen bevindt zich namelijk een drang naar helderheid en een diep verlangen naar waarachtige verbindingen en vrijheid.
(Rebel Boeddha)
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 11 apr 2015, 13:18

taigitu schreef: Ik zou dus niet mogen reageren op jouw woorden dat je 'geen woede kent'?
Dat we daar al eens over 'gepalaverd' hebben zou daar de reden voor zijn.
Mijn mening is mijn mening. En je kan het ook oordeel noemen omdat beide in de basis
hetzelfde zijn. Net zoals convictie, denkbeeld, denkwijs, denkwijze, dunk, gedacht,
gedachte, geest, gevoelen, gezindheid, idee, inzicht, inzien, kijk, oordeel, opinie,
opvatting, overtuiging, standpunt, stellingname, visie, zienswijze, zin
Wauw ... sta mij toe om er nog een aan toe te voegen:
"Aanname" ... 1) Assumptie 2) Aanneming 3) De adoptie wordt geaccepteerd (crypt.) 4) Hypothese 5) Het aannemen 6) Het pakken van een voorzetsel (crypt.) 7) Onderstelling 8) Premisse 9) Stelling 10) The 11) These 12) Thesis 13) Veronderstelling 14) Vooronderstelling 15) Vermoeden ...
taigitu schreef: Nee, ik geloof niet dat iemand absoluut nooit woedend zou kunnen worden tenzij men
zich zelf daarin programmeert.
En ik heb mijn mening/oordeel al gegeven hoe ik hier bij jou over denk. Dat doe ik niet
om vervelend te doen maar dat is mijn inschatting zoals ik je hier beleef.
Waarvan akte taigitu.
Eerder beschouwden we onze emoties als iets negatiefs, als iets dat overwonnen moet worden. We vonden dat we moesten afkoelen en tot rust moesten komen. Nu zien we dat de energie van onze emoties onze
intelligentie aanwakkert en ons aanmoedigt om wakker te worden. Inmiddels hebben we de manier waarop onze emoties ons helpen om helder te zien meer leren waarderen. We beginnen nu te begrijpen wat zij ons al die tijd al hebben willen vertellen. We hebben naar onze geest geluisterd, hem laten praten om deze vreemdeling beter te leren kennen en nu zijn we op een ander niveau van gesprek aanbeland. Nu horen we niet alleen maar wat onze
vriend zegt, we voelen ook de emotionele warmte of kilte van de woorden. De uitwisseling is intiemer en hartelijker geworden omdat er een hechte verbinding en een oprecht vertrouwen zijn gegroeid. Woede is meer dan gewoon boos zijn om het een of ander. Hartstocht is meer dan het verlangen naar iets. Dit zijn niet zomaar gewoontepatronen of gekwelde geestestoestanden. Hierin verborgen bevindt zich namelijk een drang naar helderheid en een diep verlangen naar waarachtige verbindingen en vrijheid.
(Rebel Boeddha)
Ahum, ahum ... Wat Boeddha schrijft of geschreven heeft, of wat iemand anders over hem geschreven heeft is voor mij niet bepaald 'heilig'.
Ik heb mijn emoties altijd als iets heel positiefs ervaren.
Ook mijn (zelfs grote) woede, waarbij ik ontdekt heb waar het vandaan kwam.
Enerzijds was het kopieergedrag en anderzijds is het iets heel natuurlijks.
Anderzijds kan boosheid een zeer egocentrische en mentaal gestoorde toestand zijn en tevens een vorm van respectloosheid.
Boosheid/woede kan veel verpesten, voor jezelf en voor de ander of anderen.
Wat ik lees in het citaat van de rebel Boeddha heb ik totaal anders ervaren.
Ik heb nooit gevonden dat ik moest afkoelen en dat ik tot rust moest komen.
Van wie zou ik dat moeten?

Ik heb mij echter geobserveerd en mij verbaasd, ik heb nagedacht waarom ik deed zoals ik deed.
Ik ben op mijn verleden woede gaan letten waarbij ik woede 'vaak lekker' vond.
Ook daar heb ik over nagedacht.
Ik beoordeelde, oordeelde ven veroordeelde mijzelf.
Dat lijkt misschien heel tegenstrijdig en ik kan me voorstellen dat mijn reactie voor de meesten overeenkomt met dat wat ik lees ik het citaat van de rebel.
Iemand die op mij woedend of boos is, iemand die mij zou haten en de verschrikkelijkste dingen toe zou wensen, houdt meer van mij dan dat deze persoon denkt.
Iemand die zoveel energie 'in mij stopt', geeft en schenkt mij aandacht.
Niet dat ik daarom vraag of dat ik daar behoefte aan zou hebben, maar ik krijg hoe dan ook aandacht.
Sommigen mensen krijgen meer aandacht van hun 'schijnbare' vijanden, dan van hun 'schijnbaar beste' 'vrienden' ...
In dat kader heb ik echter niemand lief ...

Ik heb een flinke periode terug mijn verleden woede proberen op te roepen.
Gezien die omstandigheden toen, zou dat voor mij heel gemakkelijk moeten zijn.
Het lukte mij echter niet.
Zowel mijn vrouw alsook mijn kinderen en mensen die mij kennen, hebben mij de laatste 9 jaren niet boos gezien.
Ik ben ook werkelijk niet boos geweest en als er mensen zijn die dat betwijfelen, die denken dat ik het 'onderdruk', die hebben het mis.
Ik onderdruk niets en dat heb ik ook nooit gedaan.
Ik ben de openheid pur sang en ik ben ook hier op het forum, veel te open.
Er zijn mensen die me daar wel eens voor gewaarschuwd hebben.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Oordelen.

Bericht door Zoeker » 11 apr 2015, 14:51

Susan schreef:
Even in het algemeen bedoeld:
Maar er bestaat in mijn optiek niet alleen negatief oordelen, we kunnen ook positief over
sommige zaken oordelen.
Dat klopt. Maar ook een positief oordeel is niet nodig. Dan kom ik weer terug bij wereldleiders uit heden en verleden die positief beoordeelt werden. En daarvandaan ontstond en ontstaat veel narigheid. Of in de privesfeer: soms worden mensen op een voetstuk gezet. Soms gaan de mensen die op dat voetstuk gezet worden het zelf geloven.

Ik denk dat oordelen in het geheel niet nodig is.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Oordelen.

Bericht door Susan » 11 apr 2015, 17:31

Zoeker schreef: Dat klopt. Maar ook een positief oordeel is niet nodig. Dan kom ik weer terug bij wereldleiders uit heden en verleden die positief beoordeelt werden. En daarvandaan ontstond en ontstaat veel narigheid. Of in de privesfeer: soms worden mensen op een voetstuk gezet. Soms gaan de mensen die op dat voetstuk gezet worden het zelf geloven.

Ik denk dat oordelen in het geheel niet nodig is.
Daar ontkomen we volgens mij niet aan, het hele leven bestaat uit grote,kleine, gemakkelijke
en moeilijke keuzes maken, beslissingen nemen. Niet alleen over mensen, volwassenen, kinderen en andere zaken die iedereen wel kan bedenken omdat ze in het dagelijks leven plaats vinden.
Dat begint met een mening ergens over te vormen-dan een beslissing nemen-nee of ja daar over zeggen, = een oordeel.
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Oordelen.

Bericht door Vitharr » 12 apr 2015, 00:40

Zoeker schreef:Ik denk dat oordelen in het geheel niet nodig is.
Dan moet ik het nu toch echt gaan zeggen. :grin:

Zoeker, gelukkig ben je dit topic begonnen met het beschrijven van jouw definities die in jouw referentiekader behoren bij de begrippen 'mening' en 'oordeel'. Had je dat niet gedaan, dan was ik je ouderwets compleet kwijt geraakt met deze uitspraken.

Jouw definities verschillen enorm met degene waar ik namelijk mee bekend ben. Dit betreft geen persoonlijke definities, maar definities die in breed verband gebruikelijk zijn. Ik leen even een beschrijving van carrieretijger:
Een oordeel vormen is niet geheel hetzelfde als het vormen van een eigen mening. Om een correct oordeel te vormen probeer je jouw gevoelens over het onderwerp (zoveel mogelijk) uit te sluiten. Bij het vormen van je eigen mening hoeft dat niet. Een eigen mening wordt bijvoorbeeld meer gevormd door allerlei persoonlijke situaties die voor een correct oordeel vaak niet relevant zijn. Als een tante in jouw familie bijvoorbeeld veel baat heeft bij een gebedsgenezer, ben je waarschijnlijk eerder geneigd om te denken dat gebedsgenezers een positieve invloed hebben. Wil je een correct oordeel vormen over gebedsgenezing, dan laat je die persoonlijke situatie niet meewegen. Correcte oordeelsvorming is dan ook niet gemakkelijk. We hebben maar al te gauw de neiging informatie verkeerd af te wegen omdat we informatie inkleuren naar persoonlijke omstandigheden. De kunst is dus om dat niet te doen.
Vanuit de aan mij bekende definities mankeert er dus in principe niets aan een oordeel, en zijn ze zelfs onmisbaar omdat ze de basis vormen van iedere besluitvorming. Zoals carrieretijger aanstipt gaat het mis als mensen hun mening aanzien voor een oordeel. (bekeken vanuit mijn definities dan, vanuit de jouwe is het bijna andersom.)

Ik ga geen oordeel vellen over jouw definities of dit topic. Maar ik heb er wel een mening over. In eerste instantie zie ik diverse mensen reageren met hun eigen definities van de woorden die Zoeker noemt. Even later ontstaat een dialoog over de (on)zin van deze woorden als concept. Wat mij totaal ontgaat, en dat kan aan mezelf liggen, ik heb teveel aan mijn hoofd momenteel, is welke definities iedereen nu eigenlijk in zijn achterhoofd heeft wanneer hij de woorden gebruikt?!? [think]

Als ik de jouwe en de mijne als voorbeeld neem Zoeker, dan impliceert het dat wanneer ik het woordelijk met je eens zou zijn, ik het qua consequenties totaal oneens met je zou zijn. Eenvoudigweg omdat we beiden blijkbaar haakse definities hebben. En dat kan, door die irritante taal.

Ik meen iets dergelijks ook op te maken wanneer ik het gesprek tussen Taigitu en Gast1 lees. Hier betreft het de term 'woedend'. Ik wil niet invullen, maar kan het zo zijn dat Gast1 'woedend' ziet als een emotionele intensiteit die hij gekend heeft, maar inmiddels niet meer ervaart? Bij mezelf stond woedend ooit gelijk aan boos, maar omdat ik ouder en wijzer ben geworden zijn die 2 'uit elkaar gegroeid' bijvoorbeeld. En kan het zo zijn dat Taigitu (wiedanookzijdank) die intensiteit niet heeft ervaren, waardoor haar 'woedend' het qua emotionele intensiteit bij lange na niet haalt bij wat ik, en mogelijk Gast1, ons her-inneren?

Ik heb dit zelf ervaren met het concept 'lijden'. Ik heb ooit door een dwaze medische dwaling verplicht deel moeten nemen aan een assertiviteitscursus terwijl ik in werkelijkheid lichamelijk iets mankeerde. Daar werd ik diep geraakt door een meisje. Zij was zo bang voor de wereld, maar ze schitterde gewoon. Ze vroeg naar mijn achtergrond en die vertelde ik haar. Toen ging ze huilen?!?

Ik vroeg waarom, en ze vertelde dat ze zich schaamde omdat ze het idee had dat ze zich aanstelde en mij lastig viel met haar gezeur. Ik was verbaasd en vroeg hoe ze daar bij kwam? Zij vertelde dat ze door mijn verhaal besefte dat mijn 'lijden' veel intenser was dan dat van haar...

Ik moest lachen, en vertelde haar dat de intensiteit van lijden minder interessant is dan de ervaring die je op doet. Aan alles komt een einde, ook aan dat 'lijden'. De lessen die je leert blijven je bij, als het goed is tenminste.

Toen dacht ik na. Ik oordeelde, vormde een mening, en uitte die ook. Ik zei; "Ik vraag me af of ik jouw kracht zou hebben. Jij denkt al je hele leven dat je niet deugt, terwijl de hele wereld aan je voeten zou moeten liggen.". En toen deed ik wat een Vitharr doet, ik liet me op mijn knieën vallen, en zei; "zoiets dus". :mrgreen:

Later heb ik haar toevallig nog eens gesproken, en ze bleek grappig genoeg heel veel aan die ervaring te hebben gehad. Als ze onzeker werd, dacht ze er wel eens aan. En ze zei lachend; "De lessen die je leert blijven je bij".

Oordeel, mening, noem het zo je wilt. Ik heb uitgelegd hoe ik ze zelf zie, en hierboven een voorbeeld gegeven van de noodzaak die ik er in zie. Mijn hele besluitvorming is er op gebaseerd. Speelde emotie een rol? Ja. Was ik woedend? Eerlijk gezegd kwam dat voorbij. Wat zij zei deed me dingen herinneren, en ik realiseerde me dat ik haar misschien kon helpen om die niet te hoeven ervaren.

Heart en mind noemden we dat vroeger op school. Mijn hart (intuïtie) is mijn drijfveer, mijn geest is mijn woordvoerder. Wat ik spreek reikt verder dan woorden, zoals bijvoorbeeld de woorden die ik nu schrijf. Wanneer je teveel waarde aan woorden hecht, doe je de wereld tekort...
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 12 apr 2015, 07:08

Vitharr schreef: Ik meen iets dergelijks ook op te maken wanneer ik het gesprek tussen Taigitu en Gast1 lees.
Hier betreft het de term 'woedend'. Ik wil niet invullen, maar kan het zo zijn dat Gast1 'woedend' ziet als een emotionele intensiteit die hij gekend heeft, maar inmiddels niet meer ervaart?
Bij mezelf stond woedend ooit gelijk aan boos, maar omdat ik ouder en wijzer ben geworden zijn die 2 'uit elkaar gegroeid' bijvoorbeeld.
En kan het zo zijn dat Taigitu (wiedanookzijdank) die intensiteit niet heeft ervaren, waardoor haar 'woedend' het qua emotionele intensiteit bij lange na niet haalt bij wat ik, en mogelijk Gast1, ons her-inneren?
Dat 'mogelijk' bij Gast1, mag weggehaald worden :wink:

Afbeelding

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 12 apr 2015, 07:21

Vitharr schreef:
Zoeker schreef:Ik denk dat oordelen in het geheel niet nodig is.
Dan moet ik het nu toch echt gaan zeggen. :grin:
Alweer heb ik met genot jouw oordeel en mening, alsook jouw complete verhaal gelezen.
Dergelijke verhalen geven mij werkelijk een positieve energie.
Complimenten Vitharr. ;P!

En dan de definities van Zoeker.
Wauw ... ik herken mij hier zelf zo sterk in, dat de getypte tekst van Ted bij mij weer tevoorschijn komt: 'copycat' ...
Daar werd Zoeker van verdacht, maar zo zou ik ook een copycat van Zoeker kunnen zijn.
Zoeker verwoord 'de dingen' beter dan dat ik het doe en dat zou ik dan weer, om mezelf goed te verwoorden, over kunnen nemen.

Zonder dat Zoeker een uitleg hoeft te geven van dat wat jij hier van hem geciteerd heb, begrijp ik toch precies wat hij hier bedoelt.
En zo zit dat ook met Jezus ... :wink:

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Oordelen.

Bericht door univers » 12 apr 2015, 07:41

En zo zit dat ook met Jezus ... :wink:
Moet je die vent er nu weer bij halen.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Oordelen.

Bericht door Gast1 » 12 apr 2015, 07:52

Ik moet niets en een vent is een gecastreerde ezel ...

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Oordelen.

Bericht door univers » 12 apr 2015, 08:05

:rolfl:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Oordelen.

Bericht door taigitu » 12 apr 2015, 10:21

Vitharr schreef: Ik meen iets dergelijks ook op te maken wanneer ik het gesprek tussen Taigitu en Gast1 lees. Hier betreft het de term 'woedend'. Ik wil niet invullen, maar kan het zo zijn dat Gast1 'woedend' ziet als een emotionele intensiteit die hij gekend heeft, maar inmiddels niet meer ervaart? Bij mezelf stond woedend ooit gelijk aan boos, maar omdat ik ouder en wijzer ben geworden zijn die 2 'uit elkaar gegroeid' bijvoorbeeld. En kan het zo zijn dat Taigitu (wiedanookzijdank) die intensiteit niet heeft ervaren, waardoor haar 'woedend' het qua emotionele intensiteit bij lange na niet haalt bij wat ik, en mogelijk Gast1, ons her-inneren?
Je hebt mij met deze tekst een trigger gegeven waardoor ik het iets helderder kan
formuleren waarom mijn mening is zoals die is.
Als ik het over de loop van de tijd hier van Gast1 heb begrepen/gelezen (Pierre, excuse
me if I'm wrong) kwam zijn woede voort uit de relatie met zijn vader, het niet gezien of
gewaardeerd worden.
Die woede heeft hij uitgewerkt naar de buitenwereld toe in conflicten fysiek te beslechten.
Dat leverde niet de opluchting of de winst die hij er in hoopte te vinden. Toen hij dat inzag
is er een omslag gekomen en heeft hij zichzelf tot de orde geroepen. Alleen heeft hij, in
mijn optiek, dat zo ver doorgevoerd dat hij zichzelf niet meer toestond woedend te
worden. En daarvoor in de plaats wordt woede verpakt in verdriet als hij geraakt wordt.

Zoals ik denk over de emotie woede ligt ook in mijn jeugd. Ik heb dingen ervaren waarbij ik
absoluut woedend had moeten worden en mijzelf met mijn vuisten had moeten verdedigen.
Maar ik was iemand die dat niet kon zodat ik schade op heb gelopen die littekens hebben
achtergelaten. Eén van die littekens heeft er o.a. voor gezorgd dat ik allergisch ben voor
autoriteit en dan vooral mensen die vinden dat ze je dat ze die mogen (mis)gebruiken naar
eigen inzicht.
Ik ben later lang boos geweest op mezelf omdat ik mezelf niet had/kon verdedigen op die
momenten waarin het nodig was, en dat kan ik af en toe nog worden als ik in een hoek
wordt gedreven omdat ik op dat moment in een afhankelijke positie verkeer.
Dat kan bijvoorbeeld bij een arts zijn die iets wil doordrukken waar ik het niet mee eens ben.
Waar Gast1 dus zijn woede naar buiten richtte, zo werd ik woedend op mezelf omdat ik me
niet verdedigde waar dit absoluut noodzakelijk was. En vanuit mijn ervaring wordt ik
woedend op bijvoorbeeld een IS die mensen gruwelijke dingen aandoen, alleen maar omdat
ze daar de macht toe hebben. Ik ben hevig verontwaardig dat mensen zich het recht
aanmeten anderen iets aan te doen wat tegen alle menselijke waarden in gaat.
Zo zal ik ook woedend worden als iemand mijn geliefden iets gruwelijks aandoet,
en ik zal ze verdedigen op een manier die toepasselijk/nodig is.

Waar Gast1 zijn schade opliep door zich teveel woede toe te staan en die niet te richten
naar de persoon die het triggerde....... zo liep ik mijn schade op door niet woedend te
worden en me te verdedigen, waardoor ik mezelf (als kind) in de steek liet waardoor ik
nogmaals door mezelf werd beschadigd.
Het heeft wel gezorgd dat ik vanaf mijn jeugd wel op de bres sprong voor vriendjes en
vriendinnetjes die gepest werden. En in wezen doe ik dat nu nog, voor zover nodig.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Plaats reactie