Wauw ...
Heel even iets anders en dan maar weer on-topic ...
Je was op weg naar huis toen je stierf
- Tammy
- Forumbeheerster
- Berichten: 80655
- Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20
Re: Je was op weg naar huis toen je stierf
Enig.!
Susan, ik zal net zo genieten als jij als ik het deze week afspeel.
En nu dan inderdaad maar weer ontopic.
Susan, ik zal net zo genieten als jij als ik het deze week afspeel.
En nu dan inderdaad maar weer ontopic.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Carl Sagan.
- Susan
- Ik Ben
- Berichten: 8400
- Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58
Re: Je was op weg naar huis toen je stierf
Dat genieten ga je beslist doen hoor!Tammy schreef:Enig.!
Susan, ik zal net zo genieten als jij als ik het deze week afspeel.
En nu dan inderdaad maar weer ontopic.
Maar ook de beelden van al die stelletjes zijn heel mooi,
waarvan verschillende zelf ook zo meegemaakt heb, is toch blijvend prachtig
@Pierre
Nét die clip gezien, wat een verschrikkelijk leuk kereltje,
en die zanger hoorde ik in jaren 60 bij kennissen voor het eerst
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende
Re: Je was op weg naar huis toen je stierf
Da´s een goeie univers! Nú begrijp ik wat er bedoeld wordt met `Go fuck your self´...univers schreef:Wat denk jij, als je in je bed ligt met je vrouw.
Te stellen dat alles tegelijkertijd gebeurt en verleden, heden en toekomst een illusie vormen (een nogal boude uitspraak van Einstein, gebaseerd op argumenten die geen steek houden: volgens hem is tijd het voorkomen dat alles gelijktijdig gebeurt, hetgeen een duidelijke cirkelredenering is), maar dat ze alle drie op elk ogenblik tegelijkertijd bestaan (bloktijd) is in mijn ogen een misvatting voortkomend uit de relativiteitstheorie. Volgens deze gedachtegang is het verleden altijd ergens fysiek aanwezig, evenals de toekomst die nog moet komen. En als reincarnatie mogelijk is (waar ik van overtuigd ben) dan levert reincarnatie in het verleden dezelfde paradoxen als terugreizen in de tijd.
Stel ik reincarneer als een ander ik in het verleden, dan zal de geschiedenis zich herhalen en ik weer in mijn huidige ik terecht komen, waarna ik in een oneindige loop verzeild raak.
Ik vind het een beangstigend idee dat alle wezens verschijningsvormen van mijzelf zijn en zij van mij. Waarom ben ik ik en jij jij? Ik zou mij heel eenzaam voelen.
En wat als ik zou reincarneren in een vrouw die niet in reincarnatie gelooft?
De bewering dat wij embryo´s zijn met als doel alle levens te doorlopen die mogelijk zijn, waarna we uit het kosmisch ei kruipen en een van hen worden, schijnt mij nog beangstigender toe. Wat als je eenmaal een van hen bent (hetgeen in deze visie slecht na een levensduur het geval is)? Tart de hele cyclus dan weer opnieuw en kruipt er een embryo op een `hoger niveau` uit het ei?
Voor mij is het doel van het leven heel simpel: het leven zelf, een gave die we zoals ik al eerder schreef niet te veel in de mond moeten kijken!
Het moge duidelijk zijn dat ik mij niet kan identificeren met het verhaal.
Het doet mij aan een kort verhaal van Nescio over een `dal der verplichtingen`, terwijl dat werkelijk indruk op mij maakte.