Je was op weg naar huis toen je stierf

Filosofie is de betekenis en geldigheid van ons denken en ons geloof omtrent de meest algemene en universele aspecten van het bestaan (heelal, entiteiten of subjecten, objecten of dingen, en hun relatievormen). Filosofeer hier net als vroeger Plato deed.
Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door taigitu » 22 nov 2015, 18:24

Based on the thought provoking short story ‘The Egg’ by Andy Weir and with a spine-tingling soundtrack from Nils Frahm, this visually powerful short film shot on location amongst some stunning Yorkshire settings sees Andy come to terms with his maker, with his death, and ultimately with his life. The Egg
By: Andy Weir
Translation: Jan De Volder
Bron: galactanet.com/oneoff/theegg_nl.html

Je was op weg naar huis toen je stierf.

Het was een verkeersongeval. Niets bijzonder spectaculair, maar toch fataal. Je liet een vrouw en twee kinderen na. Het was een pijnloze dood. De ambulanciers hebben nog hun best gedaan om je te redden, maar het mocht niet baten. Je lichaam was in die mate versplinterd dat je beter af was zo, geloof me.

En toen ontmoette je mij.

“Wat… wat is er gebeurd?” vroeg je. “Waar ben ik?”

“Je bent dood.” zei ik, rechtuit. Verbloemen had geen zin.

“Er was een… een vrachtwagen en hij begon te slippen…”

“Jep.” zei ik.

“Ik… ik ben dood?”

“Jep. Maar niet getreurd. Iedereen gaat dood.” zei ik.

Je keek rond. Er was niets. Leegte. Enkel jij en ik.

“Waar zijn we?” vroeg je. “Is dit het hiernamaals?”

“Min of meer.” zei ik.

“Bent u God?” vroeg je.

“Jep.” antwoordde ik. “Ik ben God.”

“Mijn kinderen… mijn vrouw.” zei je.

“Ja, wat daarmee?”

“Gaat het goed met hen?”

“Dat heb ik nu graag, zie.” zei ik. “Jij bent net dood en je eerste bezorgdheid is die voor je familie. Da’s mooi.”

Je keek me gefascineerd aan. Voor jou leek ik niet op God. Ik had zomaar een man kunnen zijn. Of mogelijk een vrouw. Een of andere vage autoriteitsfiguur, misschien. Meer een leraar aan de basisschool dan de almachtige.

“Geen zorgen.” zei ik. “Alles komt goed met hen. Je kinderen zullen je herinneren als de perfecte vader. Ze hebben niet de tijd gekregen om je te beginnen te minachten. Je vrouw zal huilen in het openbaar, maar zich heimelijk opgelucht voelen. Om eerlijk te zijn, je huwelijk liep op z’n eind. Als het een troost mag zijn, ze zal een groot schuldgevoel hebben over haar gevoel van opluchting.”

Afbeelding

Oh.” zei je. “En wat gebeurt er nu dan? Ga ik naar de hemel of de hel of zo?”

“Geen van beide.” zei ik. “Je reïncarneert.”

“Ah.” zei je. “Dus de hindoes waren juist.”

“Alle religies waren juist, op hun eigen manier.” zei ik. “Loop met me mee.”

Je volgde me, struinend door de leegte. “Waar gaan we naartoe?”

“Nergens in het bijzonder.” zei ik. “Het is gewoon leuk om te wandelen terwijl we praten.”

“Wat is het nut dan?” vroeg je. “Als ik opnieuw geboren word, ben ik terug een blanco vel papier, niet? Een baby. Dus al mijn ervaringen en wat ik in dit leven gedaan heb, maken niet uit.”

“Niet waar!” zei ik. “Je draagt in jou al de kennis en ervaring opgedaan in al je vorige levens. Je herinnert je dat momenteel gewoon niet.”

Ik hield halt en nam je bij de schouders. “Jouw ziel is zoveel prachtiger en grandiozer dan jij voor mogelijk houdt. Een menselijk verstand kan maar een fractie bevatten van wat jij bent. Alsof je je vinger in een glas water steekt om te zien of het warm of koud aanvoelt. Je steekt een klein stukje van jezelf in dat vat, en als je het er terug uit haalt, ben jij die ervaringen rijker.”

“Je hebt de afgelopen 48 jaar in een mens doorgebracht, dus je hebt nog niet uitgestrekt en de rest van je immense bewustzijn gevoeld. Als we hier lang genoeg zouden rondhangen, zou je je alles beginnen te herinneren. Maar het heeft geen zin om dat te doen tussen elk leven.”

“Hoe vaak ben ik dan al gereïncarneerd?”

“Oh, vaak. Heel erg vaak. En in veel verschillende levens.” zei ik. “Deze keer zal je geboren worden als meisje in een klein Chinees dorp, 540 na Christus.”

“Wacht… wat?” stamelde je. “U stuurt mij terug in de tijd?”

“Wel… Technisch gezien misschien wel, ja. Maar tijd zoals jij die kent, bestaat enkel in jouw universum. Waar ik vandaan kom werkt het anders.”

“Waar jij vandaan komt?” zei je.

“Ah, natuurlijk.” legde ik uit. “Ik kom ook ergens vandaan. Ergens anders. En er zijn er meer zoals ik. Ik weet dat je graag meer zou weten daarover, maar om eerlijk te zijn, je zou het niet begrijpen.”

“Oh.” zei je, een beetje teleurgesteld. “Maar wacht eens even. Als ik opnieuw geboren word op andere plaatsen in de tijdslijn, kan ik op een gegeven moment mijzelf ontmoet hebben.”

“Uiteraard. Gebeurt voortdurend. En met beide levens enkel bewust van zichzelf, weet je niet eens dat het gebeurt.”

“Wat is het nut dan, van dat alles?”

“Echt?” vroeg ik. “Serieus? Je vraagt me naar de zin van het leven? Is dat niet een beetje cliché?”

“Wel, het is een pertinente vraag.” drong je aan.

Ik keek je recht in de ogen. “De zin van het leven, de reden dat ik dit hele universum geschapen heb, is dat je zou volgroeien.”

“U bedoelt de mensheid? U wilt dat we een bepaald niveau bereiken?”

“Nee. Alleen jij. Ik heb dit universum gecreëerd, enkel voor jou. Met elk nieuw leven groei je, word je volwassener en stijgt je intelligentie.”

“Alleen ik? En de anderen dan?”

“Er zijn geen anderen.” zei ik. “In dit universum bestaan enkel jij en ik.”

Je staarde me aan met lege ogen. “Maar al die mensen op de wereld…”

“Allemaal jij. Verschillende incarnaties van jou.”

“Wacht. Ik ben iederéén?!”

“Je begint het te snappen.” zei ik, met een gelukwensend schouderklopje.

Afbeelding

Ik ben elke mens die ooit geleefd heeft?”

“En die nog zal leven, ja.”

“Ik ben Abraham Lincoln?”

“En je bent ook John Wilkes Booth.” vervolledigde ik.

“Ik ben Hitler?”

“En de miljoenen doden op zijn geweten.”

“Ik ben Jezus?”

“En iedereen die hem gevolgd is.”

Toen zweeg je.

“Elke keer dat je iemand kwaad deed,” zei ik, “deed je jezelf kwaad. Elk gebaar van liefde dat je stelde, was ook voor jezelf. Elk gelukkig en verdrietig moment, ooit beleefd door een mens, is beleefd of zal beleefd worden door jou.”

Je dacht voor lange tijd na.

“Waarom?” vroeg je uiteindelijk. “Waarom doet u dit allemaal?”

“Omdat je op een dag zult worden zoals ik. Want dat is wat jij bent. Een van mijn soort. Je bent mijn kind.”

“Wow.” zei je, vol ongeloof. “U bedoelt dat ik een god ben?”

“Nee. Nog niet. Je bent een foetus. Nog in ontwikkeling. Zodra je elk mensenleven in de wereldgeschiedenis meegemaakt hebt, zal je genoeg volgroeid zijn om geboren te worden.”

“Dus het hele universum,” zei je, “het is slechts…”

“Een ei.” antwoordde ik. “Nu is het tijd voor je volgende leven.”

En ik stuurde je weer op weg.

Afbeelding

http://achterdesamenleving.nl/filosofie ... lHxM7_Cqu8
WOW......
Het korte verhaal is prachtig en naar aanleiding van het verhaal is de korte film gemaakt.
Heel bijzonder beiden!
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Vitharr » 22 nov 2015, 20:13

Deze benadering benoemt voor het eerst precies wat ik aan te merken had op de gangbare reïncarnatieverhalen. ;P!

Voorwaartse tijdbeleving is volgens mij een stoffelijk effect en als reïncarnatie een werkelijk bestaand iets zou zijn begreep ik maar niet waarom dan vaak gedacht werd dat reïncarnatie een toekomstig verschijnsel zou moeten zijn. Mijn gevoel zei dat je op elk tijdstip, heden of verleden, zou kunnen incarneren als je eenmaal uit je stoffelijke jas bent gekropen, of gerukt helaas.

Sterker nog, ik heb zelfs regelmatig overwogen dat ik mezelf tegenkwam. Mooi Taigitu! Het is mijn hele filosofie in een notendop ... eeuh ... eierschaal?
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
taigitu
Orakel
Berichten: 14687
Lid geworden op: 04 dec 2011, 14:37

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door taigitu » 22 nov 2015, 20:45

Vitharr schreef:

Sterker nog, ik heb zelfs regelmatig overwogen dat ik mezelf tegenkwam. Mooi Taigitu! Het is mijn hele filosofie in een notendop ... eeuh ... eierschaal?
Ik kan me hier ook in vinden. Het geeft ook weer hoe we moeten kijken naar het gezegde
'wat je een ander aan doet, doe je jezelf aan'.
“Elke keer dat je iemand kwaad deed,” zei ik, “deed je jezelf kwaad. Elk gebaar van
liefde dat je stelde, was ook voor jezelf. Elk gelukkig en verdrietig moment, ooit beleefd
door een mens, is beleefd of zal beleefd worden door jou.”
Ik kan me ook vinden in de stelling dat we alles wat de mens beleeft zullen beleven, elke rol
in elke situatie die we ons kunnen bedenken.
.

.

Vraag je af wat anderen van je denken
en je bent voor altijd hun gevangene.


Lao Tse

Gebruikersavatar
entropy
Vriend van de wetenschap
Berichten: 2061
Lid geworden op: 08 jul 2013, 10:23

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door entropy » 22 nov 2015, 20:50

Vitharr schreef:Sterker nog, ik heb zelfs regelmatig overwogen dat ik mezelf tegenkwam.
Ik heb soms dat ik denk: "Dat lijk ik zelf wel, die daar aan komt lopen!", en dan ben ik erg op mijn hoede. Ook in mijn dromen ontloop ik altijd mijn jongere 'ik'. Ik denk dan dat mijn jongere ik mijn huidige ik niet kan 'handelen'. Ik was vroeger zo naïef...

Maar goed, in feite komen we onszelf voortdurend tegen dus!

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door univers » 22 nov 2015, 21:00

Ik heb het met veel humor gelezen.
Het komt heel dicht in de buurt wat ik probeer duidelijk te maken.
Je reïncarneerd niet enkel op deze wereld, er zijn er vele.

Vitharr, men noemt dat een dejavue
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Zoeker » 22 nov 2015, 21:40

Vitharr schreef:Deze benadering benoemt voor het eerst precies wat ik aan te merken had op de gangbare reïncarnatieverhalen. ;P!

Voorwaartse tijdbeleving is volgens mij een stoffelijk effect en als reïncarnatie een werkelijk bestaand iets zou zijn begreep ik maar niet waarom dan vaak gedacht werd dat reïncarnatie een toekomstig verschijnsel zou moeten zijn. Mijn gevoel zei dat je op elk tijdstip, heden of verleden, zou kunnen incarneren als je eenmaal uit je stoffelijke jas bent gekropen, of gerukt helaas.

Sterker nog, ik heb zelfs regelmatig overwogen dat ik mezelf tegenkwam. Mooi Taigitu! Het is mijn hele filosofie in een notendop ... eeuh ... eierschaal?

Maar Vitharr toch…het is toch volstrekt logisch dat het tijdsloze zelf buiten de tijd staat?
Voor de menselijke geest misschien niet te bevatten. Maar incarneren kan natuurlijk in dat hele ruimtetijd gedoe.

Maar mss ben jij wel een voorgaande incarnatie van mij en zit ik nu tegen mijzelf te kakelen!
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door univers » 22 nov 2015, 21:50

Wat denk jij, als je in je bed ligt met je vrouw. :mrgreen:
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Zoeker » 22 nov 2015, 21:53

univers schreef:Wat denk jij, als je in je bed ligt met je vrouw. :mrgreen:

Dan slaap ik. De kleine dood.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
univers
Observer
Berichten: 33354
Lid geworden op: 27 jan 2013, 11:10

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door univers » 22 nov 2015, 21:57

Dan weet je nergens van. :mrgreen:

Dan ben je in trance.
Een mens is net een open boek, je moet het enkel kunnen lezen.

Gast1

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Gast1 » 23 nov 2015, 09:17

taigitu schreef:
Vitharr schreef: Sterker nog, ik heb zelfs regelmatig overwogen dat ik mezelf tegenkwam. Mooi Taigitu! Het is mijn hele filosofie in een notendop ... eeuh ... eierschaal?
Ik kan me hier ook in vinden. Het geeft ook weer hoe we moeten kijken naar het gezegde 'wat je een ander aan doet, doe je jezelf aan'.
“Elke keer dat je iemand kwaad deed,” zei ik, “deed je jezelf kwaad. Elk gebaar van liefde dat je stelde, was ook voor jezelf.
Elk gelukkig en verdrietig moment, ooit beleefd door een mens, is beleefd of zal beleefd worden door jou.”
Ik kan me ook vinden in de stelling dat we alles wat de mens beleeft zullen beleven, elke rol in elke situatie die we ons kunnen bedenken.
Prachtig. Met genoegen het ik het openingstopic gelezen, het filmpje heb ik nog niet bekeken.
Ik denk dat ik dit ook niet doe, want dat vertroebelt het ook niet mijn beeld.
Mijn beeld wat ik er al ongeveer 10 jaar van heb en waar ik voor het eerst over schreef in 2008 op een ander forum.
Nog niet zolang geleden mailde ik iemand mijn verhaaltje in het kort, wat ik vorige week vertelde tegen mijn psychiater.
Het waren slechts twee zinnen, het openingstopic bevat een veelvoud daarvan en geeft precies weer zoals ik in mijn wereld, mijn sprookje en mijn fantasie leef volgens anderen.
Volgens hoogopgeleide mensen, maar ik 'weet'.
Niet 'wel beter', ik 'weet' dat het werkelijkheid is.

Ik heb laatst 2 uur lang naar onderstaande clip geluisterd en gekeken.
Zet 'm maar eens op full-screen op 720pHD, starten bij 9 minuten en ten minste 4 minuten luisteren en kijken.
Moest nog even aan Tammy denken ...
De hele clip is voorzien van prachtige Natuuropnamen, vooral later in de clip.
Heerlijk ontspannend en zoals ik 'de dingen' zie en beleef.
Maar zoals al eerder gezegd en geschreven, het kan zomaar zijn dat het als 'verschrikkelijk mierzoet' of anders wordt ervaren.

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Vitharr » 23 nov 2015, 16:07

Zoeker schreef:Maar Vitharr toch…het is toch volstrekt logisch dat het tijdsloze zelf buiten de tijd staat?
Voor de menselijke geest misschien niet te bevatten. Maar incarneren kan natuurlijk in dat hele ruimtetijd gedoe.
Ha ha, of 'logisch' hier het juiste woord is weet ik zonet nog niet. Ik stel voor dat we er 'vanzelfsprekend' van maken. Want spreken doet het, en het enige wat het individu moet doen is opnieuw leren luisteren. :wink:

Mijn menselijke geest is slechts een onderdeel van het geheel en kan het geheel daarom niet bevatten. Ik ben me er steeds bewuster van hoe weinig van wat er werkelijk toe doet ik kan beredeneren. En het is juist het accepteren van het niet kunnen wat het uiteindelijk toch mogelijk maakt.

Vroeger heb ik mijn hoofd regelmatig gebroken over vragen als; 'als God bestond en almachtig was, zou hij dan een steen kunnen maken die zo zwaar was dat hij hem niet op zou kunnen tillen?' of; 'als God bestond en almachtig was, zou hij dan een vraag kunnen bedenken waar hij zelf het antwoord niet op wist'. Logica redt me daar niet uit. Het was het begrip van het concept 'superpositie' die me het antwoord bracht. Superpositie is bewezen, maar kon ik niet bevatten, dus accepteerde ik het. En dan moet het antwoord op die vragen zijn dat een almachtige God in staat zou zijn om alle mogelijke opties bij de vraagstelling tegelijkertijd te manifesteren. :wink:

Uiteraard is het nooit het antwoord op de vraag geweest wat ik zocht. Ik zocht een verruiming van mijn begrip.

En nergens is mijn begrip zo verruimd als hier op het forum. ;P!
Vitharr schreef:Maar mss ben jij wel een voorgaande incarnatie van mij en zit ik nu tegen mijzelf te kakelen!
Nee-hee ... jij bent een incarnatie van mij. :mrgreen:
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Zoeker » 23 nov 2015, 16:37

Vitharr schreef: Ha ha, of 'logisch' hier het juiste woord is weet ik zonet nog niet. Ik stel voor dat we er 'vanzelfsprekend' van maken. Want spreken doet het, en het enige wat het individu moet doen is opnieuw leren luisteren. :wink:

Mijn menselijke geest is slechts een onderdeel van het geheel en kan het geheel daarom niet bevatten. Ik ben me er steeds bewuster van hoe weinig van wat er werkelijk toe doet ik kan beredeneren. En het is juist het accepteren van het niet kunnen wat het uiteindelijk toch mogelijk maakt.
Toch zit er heel veel logica in. Wat er te ontdekken valt is dat je naast je tijdelijke natuur nog een andere natuur hebt. Ontdek je die andere natuur, dan kan je er kennis van nemen. Een deel van die kennis is dat het on-tijdelijk is. Weliswaar valt dat rationeel niet te begrijpen, maar er volgt wel automatisch uit dat je overal in de ruimtetijd kan re-incarneren. Wie weet was er 1 miljard jaar terug ergens ook wel een beschaving in een andere uithoek van het heelal.
Vroeger heb ik mijn hoofd regelmatig gebroken over vragen als; 'als God bestond en almachtig was, zou hij dan een steen kunnen maken die zo zwaar was dat hij hem niet op zou kunnen tillen?' of; 'als God bestond en almachtig was, zou hij dan een vraag kunnen bedenken waar hij zelf het antwoord niet op wist'. Logica redt me daar niet uit. Het was het begrip van het concept 'superpositie' die me het antwoord bracht. Superpositie is bewezen, maar kon ik niet bevatten, dus accepteerde ik het. En dan moet het antwoord op die vragen zijn dat een almachtige God in staat zou zijn om alle mogelijke opties bij de vraagstelling tegelijkertijd te manifesteren. :wink:
Wat God betreft, die kan niet gekend worden. Hem menselijke eigenschappen toedichten is niet productief.
Maar mss wilde hij zichzelf wel ervaren?
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Vitharr
Brabbeldas
Berichten: 8161
Lid geworden op: 23 jul 2012, 10:39

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Vitharr » 23 nov 2015, 17:10

Zoeker schreef:Toch zit er heel veel logica in. Wat er te ontdekken valt is dat je naast je tijdelijke natuur nog een andere natuur hebt. Ontdek je die andere natuur, dan kan je er kennis van nemen. Een deel van die kennis is dat het on-tijdelijk is. Weliswaar valt dat rationeel niet te begrijpen, maar er volgt wel automatisch uit dat je overal in de ruimtetijd kan re-incarneren. Wie weet was er 1 miljard jaar terug ergens ook wel een beschaving in een andere uithoek van het heelal.
Dit is voor mij glad ijs want ik ken de begrippen niet die ik zou kunnen gebruiken om mijn denkbeelden goed over te brengen op jou.

Tijd zie ik in dit kader als een afstand. Daarbij wil ik direct opmerken dat 'de geest' die afstand overbrugt en niet aflegt. Tijd in dit kader is voor mij de afstand tussen gebeurtenissen. En in die zin bestaat tijd 'daar' ook. Maar het speelt verder geen noemenswaardige rol.

'Hier' moeten we die afstand wel afleggen omdat we zijn vergeten hoe we hem kunnen overbruggen.

Verder gebruik je het woord 'ontdek' hier heel mooi. Die andere natuur moet je inderdaad ont-dekken namelijk. En ik heb geleerd dat ik hem zelf heb be-dekt met rationele kennis en logica.
Zoeker schreef:Wat God betreft, die kan niet gekend worden. Hem menselijke eigenschappen toedichten is niet productief.
Maar mss wilde hij zichzelf wel ervaren?
Deze beantwoord ik van achteren naar voren. :wink:

Mijn God heet 'in wording', of 'E' voor intimi. Voor mij inderdaad een Hij inmiddels. Onze vader. Het zaad, mc2, waaruit wij voortkomen.

Maar ik ben niet mono-theïstisch. Ik heb dan ook een Godin namelijk. Zij is de stroming die me vormgeeft en me koestert. Zij is leven.

Wij zijn deel van hen, altijd geweest, en dat zal altijd zo blijven. 'Zij willen zichzelf ervaren' raakt de kern maar wij weten beiden dat zij niet 'willen' en ook niet 'ervaren', dat zijn wij. Dus blijkbaar ontkomen we er niet aan om hen menselijke eigenschappen toe te dichten.

De God waarover ik schreef bij mijn overpeinzingen is een hypothetische baardmans. Een sprookjesfiguur. Hem menselijke eigenschappen toedichten is wel productief. Tenminste, in die zin dat het een denkwereld verschaft waarin vooruitgang geboekt kan worden. Dat is een voorbeeld van Zij, het leven, wat zichzelf ervaart en Hij, de materiële schepper die alle illusies schept die de ervaring mogelijk maken.

En wat de eerste zin betreft, die nu volgens de profetie de laatste is geworden; God en Godin kunnen niet anders dan gekend worden omdat wij hen zijn. Veel ervaringen draaien om het miskennen daarvan.

Graag wil ik besluiten met de opmerking dat deze post alleen enige zinnige boodschap bevat wanneer hij beschouwd wordt vanaf het 'bankje' waarop wij plaats namen om ons licht op ons omringende innerlijk te laten schijnen.

Vandaag, hier en nu ...
Morgen is vandaag ook gisteren....

Gebruikersavatar
Zoeker
Wetenschapper
Berichten: 3205
Lid geworden op: 19 feb 2014, 17:37

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Zoeker » 23 nov 2015, 17:39

Vitharr schreef: Dit is voor mij glad ijs want ik ken de begrippen niet die ik zou kunnen gebruiken om mijn denkbeelden goed over te brengen op jou.

Tijd zie ik in dit kader als een afstand. Daarbij wil ik direct opmerken dat 'de geest' die afstand overbrugt en niet aflegt. Tijd in dit kader is voor mij de afstand tussen gebeurtenissen. En in die zin bestaat tijd 'daar' ook. Maar het speelt verder geen noemenswaardige rol.

'Hier' moeten we die afstand wel afleggen omdat we zijn vergeten hoe we hem kunnen overbruggen.
Ja, dit is idd glad ijs. Want ik denk je wel te begrijpen, maar het is altijd geplaatst in mijn eigen perspectief.

In mijn eigen woorden: in mijn denken verloopt tijd chronologisch. Maar 'daar' gebeurd in feite alles tegelijkertijd.(*) Zodoende is ruimte/tijd en dualiteit een handig instrument om dat te ervaren wat normaliter tegelijkertijd gebeurd. Zo bezien is het geen enkel punt om 200 jaar terug te incarneren.
Verder gebruik je het woord 'ontdek' hier heel mooi. Die andere natuur moet je inderdaad ont-dekken namelijk. En ik heb geleerd dat ik hem zelf heb be-dekt met rationele kennis en logica.
Dat klopt helemaal! Toch heeft dat een uitermate gunstige kant. Door de ratio ben je uitermate kritisch v.w.b. dit gebeuren. Je zal jezelf niet snel verliezen in allerlei onzin of bijzaken. Want de ratio/logica blijft gewoon ernaast bestaan. Je hebt de be-dekking alleen opzij geschoven. En dan weet je ook dat de be-dekking instrument is wat je ten dienste kan staan. En als je dood gaat ben je er toch mooi van af.

Mijn God heet 'in wording', of 'E' voor intimi. Voor mij inderdaad een Hij inmiddels. Onze vader. Het zaad, mc2, waaruit wij voortkomen.

Maar ik ben niet mono-theïstisch. Ik heb dan ook een Godin namelijk. Zij is de stroming die me vormgeeft en me koestert. Zij is leven.
Dit lijkt op wat het taoisme zegt. Tao is waar wij uit voortkomen. Teh is de kracht, stroming die je kan waarnemen en die je vormt.
Wij zijn deel van hen, altijd geweest, en dat zal altijd zo blijven. 'Zij willen zichzelf ervaren' raakt de kern maar wij weten beiden dat zij niet 'willen' en ook niet 'ervaren', dat zijn wij. Dus blijkbaar ontkomen we er niet aan om hen menselijke eigenschappen toe te dichten.
Niks mis met menselijke eigenschappen toedichten. Als je je maar bewust bent dat je zo aan beeldvorming doet en dat per definitie niet kan. Ik deed dat ook in mijn reactie. Maar wetende dat dat beeld alleen mijn eigen beeld is.
De God waarover ik schreef bij mijn overpeinzingen is een hypothetische baardmans. Een sprookjesfiguur. Hem menselijke eigenschappen toedichten is wel productief. Tenminste, in die zin dat het een denkwereld verschaft waarin vooruitgang geboekt kan worden. Dat is een voorbeeld van Zij, het leven, wat zichzelf ervaart en Hij, de materiële schepper die alle illusies schept die de ervaring mogelijk maken.

En wat de eerste zin betreft, die nu volgens de profetie de laatste is geworden; God en Godin kunnen niet anders dan gekend worden omdat wij hen zijn. Veel ervaringen draaien om het miskennen daarvan.

Graag wil ik besluiten met de opmerking dat deze post alleen enige zinnige boodschap bevat wanneer hij beschouwd wordt vanaf het 'bankje' waarop wij plaats namen om ons licht op ons omringende innerlijk te laten schijnen.

Vandaag, hier en nu ...
Amen!

Je hebt mij wel overtuigd dat menselijke eigenschappen toedichten productief kan zijn voor eigen gebruik.
De God en de Godin zijn wel mooie beeldvormingen. Vooral omdat ik de Teh (kracht) als erg vrouwelijk ervaar. Het is een barende kracht. (Zij brengt voort)
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80277
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Tammy » 24 nov 2015, 06:37

Gast1 vanaf 9 minuten zoals jij zei zie ik de Tetons en Yellowstone! :grin:
Ooh wat mooi en schitterende muziek!
Ik ken die song.
Dank je wel, zit weer met tranen in mijn ogen te kijken.
Ik ga hem later helemaal bekijken.

Thanks amigo ! :loveU:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gast1

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Gast1 » 24 nov 2015, 08:02

Tammy schreef:Gast1 vanaf 9 minuten zoals jij zei zie ik de Tetons en Yellowstone! :grin:
Ooh wat mooi en schitterende muziek!
Ik ken die song.
Dank je wel, zit weer met tranen in mijn ogen te kijken.
Ik ga hem later helemaal bekijken.

Thanks amigo ! :loveU:
Supergraag gedaan.
Ik dacht het al toen ik die landschappen bekeek.
Het is voor mij medicijn als ik mensen blij kan maken en jawel, ik krijg er dan zelfs tranen van in mijn ogen.
Dat gebeurde toen ik jouw berichtje las.
Dank je wel.
De clip laat schitterende landschappen zien.
Adembenemend en tja, als je die muziek er dan ook nog mooi bij vindt (zoals ik), dan is het bijna 2 uur alleen maar genieten.

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80277
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Tammy » 24 nov 2015, 08:08

Ja je hebt me blij gemaakt. :grin:
Schitterend om te zien.
Ga deze week alles bekijken en luisteren.
Geweldig amigo. :knuffie:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Gast1

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Gast1 » 24 nov 2015, 08:16

Tsjee zeg ... ik krijg er dus echt tranen van ...
Is goed nu Tammy (snif), op de achtergrond staat deze muziek die je gaat beluisteren.
Die versterkt mijn gevoel nu (kijk en luister maar eens vanaf 45 minuten en 20 seconden ... wauw ...)

Gebruikersavatar
Susan
Ik Ben
Berichten: 8400
Lid geworden op: 19 apr 2012, 05:58

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Susan » 24 nov 2015, 08:29

Ik kan me dat helemaal voorstellen Tammy en Gast1 :grin:
heb hem gisteravond helemaal gehoord en gezien, de natuurbeelden zijn
in een woord schitterend! ;P!
Enne...niks mierzoet hoor Gast1, al die andere beelden zijn niet alleen
heerlijk herkenbaar romantisch maar gewoon LIEF!
voor wie weet, hoeft niets verklaard te worden
voor wie niet weet, is geen verklaring afdoende

Gebruikersavatar
Tammy
Forumbeheerster
Berichten: 80277
Lid geworden op: 04 feb 2005, 18:20

Re: Je was op weg naar huis toen je stierf

Bericht door Tammy » 24 nov 2015, 08:31

Ik ga alles bekijken en luisteren deze week Gast1.
Jij hebt het vaak over het woord cadeautje als je een situatie meemaakt.
Wat jij hebt geplaatst hier is een cadeautje voor mij zonder dat je het wist. :wink:
Teton en Yellowstone zijn voor mij de belangrijkste gebieden in mijn leven.
You know why.

En ik weet dat ik de hele film die jij hebt geplaatst prachtig ga vinden.
Maar die paar minuten van Teton en Yellowstone en dan die muziek met dat liedje is voor mij magisch.

Dank je voor het cadeautje Gast1. :loveU:

Somewhere, something incredible is waiting to be known.

Carl Sagan.

Plaats reactie