Doel van het leven, en andere levensvragen.

[MetalPig]

Als je goed leest denk ik juist dat het tegendeel waar is.

Ik lees dat jij denk dat wij alleen gevoel, normen en waarden kennen omdat onze schepper die ook kent. Klopt dat?

Ik denk van wel ja.

Okee. Dan was mijn volgende vraag waarom de schepper zelf geen schepper nodig heeft met gevoel, normen en waarden.

[Kokopelli-online]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.
Wisten we maar wat er aan het aller eerste begin was of nog steeds is. Dan zouden we waarschijnljk ook weten wat het echte doel in het leven is.

[MetalPig]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.

Nee, maar ook niet dat ie het wel nodig heeft. Blijkbaar heeft de mens het zeker wel nodig, maar de schepper mischien wel, misschien niet. Vanwaar dat verschil?

[thaboy]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.
Wisten we maar wat er aan het aller eerste begin was of nog steeds is. Dan zouden we waarschijnljk ook weten wat het echte doel in het leven is.

Al eens van wormgaten gehoort? En zoek dan eens op hoe de Egyptische oppergod geschapen is...

Dan weet je het

[Kokopelli-online]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.

Nee, maar ook niet dat ie het wel nodig heeft. Blijkbaar heeft de mens het zeker wel nodig, maar de schepper mischien wel, misschien niet. Vanwaar dat verschil?

Misschien heeft het verschil te maken met wat je wel en niet onder controle hebt.

[Maan]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.
Wisten we maar wat er aan het aller eerste begin was of nog steeds is. Dan zouden we waarschijnljk ook weten wat het echte doel in het leven is.

Waarom? Dat zou betekenen dat we allemaal maar met 1 doel hier zijn.
En waarom zou iets uit den beginne, nog steeds van toepassing zijn op de mensen nu?

[Kokopelli-online]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.
Wisten we maar wat er aan het aller eerste begin was of nog steeds is. Dan zouden we waarschijnljk ook weten wat het echte doel in het leven is.

Al eens van wormgaten gehoort? En zoek dan eens op hoe de Egyptische oppergod geschapen is...

Dan weet je het

Zal vanavond eens zoeken.

[Tardis]

Want als God autodidactisch is dan zouden wij ook onze eigen normen kunnen maken, en dan is Kokopelli`s argument niks meer waard.

Ik ben het niet met Kokopelli's argument eens.

Maar wij maken toch onze eigen normen en waarde?

Inderdaad, en daar ben ik het mee eens. Waar ik het niet mee eens ben is het volgende:

Ik denk helemaal niet dat het toeval is dat we bestaan. Dat zou betekenen dat het geen wat ons bestaan mogelijk heeft gemaakt geen gevoel, normen en waarden zou kennen.

Ja en? Zou dat niet kunnen?

Ik denk van niet. Anders zouden wij ook geen enkele vorm van gevoel, normen of waarde kennen.

Het één (een gevoel voor rechtvaardigheid) hoeft niet per definitie het gevolg van het ander te zijn (een scheppende kracht met gevoel voor rechtvaardigheid). De natuur kent één rechtvaardigheid en dat is het recht van de best aangepaste. Kijken we goed naar de wereld om ons heen dan zie je dat de natuur in een voortdurende staat van orlog verkeert, eten of gegeten worden. Moord en doodslag is nodig om het vege lijf te redden en een goed doorvoed lichaam stelt je in staat om je voort te planten. Dit is de enige norm die ons door de natuur wordt opgelegd. De rest hebben we zelf bedacht.

[Tardis]

Nee want normen zijn gedragsregels en waarden geeft aan wat je genoeg waardeert om er een norm voor te maken.

Verander de platitude 'normen en waarden in 'gedragsregels en waardering' en je houdt nog steeds een nietszeggende opmerking over. Het woord gedragsregel is op zich geen gedragsregel. Dus als je dat woord gebruikt zul je moeten duidelijk maken wat je voor gedragsregel in gedachten hebt. Pas als je concreet wordt houdt het op een platitude te zijn.

[Kokopelli-online]

Je hoor mij niet zeggen dat deze dat niet nodig heeft.
Wisten we maar wat er aan het aller eerste begin was of nog steeds is. Dan zouden we waarschijnljk ook weten wat het echte doel in het leven is.

Waarom? Dat zou betekenen dat we allemaal maar met 1 doel hier zijn.
En waarom zou iets uit den beginne, nog steeds van toepassing zijn op de mensen nu?

Als wij de zin van ons bestaan zouden weten wil toch niet per defenitie zeggen dat we allemaal met 1 doel hier zijn?

[Gijs]

Nee want normen zijn gedragsregels en waarden geeft aan wat je genoeg waardeert om er een norm voor te maken.

Verander de platitude 'normen en waarden in 'gedragsregels en waardering' en je houdt nog steeds een nietszeggende opmerking over. Het woord gedragsregel is op zich geen gedragsregel. Dus als je dat woord gebruikt zul je moeten duidelijk maken wat je voor gedragsregel in gedachten hebt. Pas als je concreet wordt houdt het op een platitude te zijn.

Dus een getal is ook een platitude? Want een getal is ook geen specifiek iets. (Want een getal kan 7 zijn maar ook 2.) In dat geval begrijp ik je, maar dat wil niet zeggen dat normen en waarden niet bestaan want bijvoorbeeld getallen bestaan ook.

[scandiflyer]

ik denk dat het doel van het leven overleven is ..
al is dat in de meest letterlijke zin wel makkelijk geworden, overleven in deze maatschappij is een stuk lastiger ...

ieder mens "kiest" zijn eigen doelen ..
wil je groot worden in de zakenwereld of juist iets gaan betekenen op het sociale vlak.
echter word dit ook sterk beïnvloed door je omgeving, immers kansen moeten je geboden worden of gecreëerd worden.

onmogelijke liefdes, is een van de dingen die je het liefst niet zou willen meemaken.
het scheurt je hart kapot en je snapt totaal niet hoe het toch kan dat die ander dat gevoel dus niet heeft.
het kan zo goed samengaan en toch blijkt die vonk er niet te zijn.. iets onbegrijpelijks.. thats life..
het kost vriendschappen en je positief voor je zelfbeeld is het ook niet.

ik denk dat "sleur" in je leven niet nodig is ,, iedereen is hier zo vrij en de mogelijkheden zijn eindeloos..
en veranderingen hoeven niet per definitie slecht te zijn, het kan ook totaal nieuwe mogelijkheden bieden,
al dit is naar mij zins iets te ver doorgedrongen..
hoeveel relaties lopen er niet stuk op sleur?
alsof je een nieuw mobieltje uitkiest, om de "sleur" maar te doorbreken

[Barrel]

Allereerst is er voor mij een verschil tussen het doel van het leven zelf, en het doel van een individueel leven.

Allereerst denk ik dat de vraag naar een doel heel sterk uit de menselijke onwetendheid / onzekerheid voortkomt. O.a. door ons bewustzijn t.a.v. onze sterfelijkheid, alsmede onze beperking t.a.v. het begrijpen van concepten als tijd (en dus er van uitgaan dat tijd per definitie een kant op gaat), gaan we ons afvragen wat een doel is. Universeel gezien is het mijns inziens geenszins duidelijk dat dingeneen doel hebben. Wellicht zijn ze nu eenmaal zo, en volgt vanuit het een het andere (oorzaak / gevolg). Het lijkt me wel sinds er leven is, en een soort van oerwet lijkt te zijn voor continue ontwikkeling, in continue gevecht met het uitbreiden van chaos. Kortom, leven heeft inerent de drang tot overleven en uitbreiden.

Het doel van een individueel leven is wat mij betreft dan ook volkomen evident: het grotere doel van het leven op zich dienen. Kort gezegt: overleven en voortplanten. Wellicht het uitbreiden van de overlevenigskans.

Wij mensen zijn ons bewust geworden, en gaan ons ontrekken aan bijv. voortplanting, of zelfs overleven (zelfmoord). Feitelijk zou je kunnen zeggen dat iemand die in zijn leven slechts consumeert, en geen enkele bijdrage levert aan het voortzetten van het leven middels voortplanting of uitbreiden / doorgeven van bewustzijn, een compleet nutteloos leven heeft geleid. Universeel gezien volkomen irrelevant.

Uiteindelijk voegen we zelf nog een dimensie toe. En dat is de indeling van ons eigen leven, onafhankelijk van grotere doelen. We kunnen ons ten doel stellen rijk te worden, of veel mensen te helpen of wereldkampioen worden. Hoe dan ook, 50.000 jaar later vergeten en verloren. Echter, middels voortplanting creeer je een lijn naar de toekomst, waarbij het dus zou kunnen dat zelfs over 50.000 jaar nog een stukje van jezelf rondloopt.

Mijn eigen doel is eigenlijk simpel. Ik hoop allereerst dat ik bewust dood ga. Dus niet in mijn slaap, maar dat ik minstens een uur voor mijn feitelijke dood, me bewust ben van mijn aanstaande dood. En dan hoop ik slechts dat ik me bewust ben dat ik een lijn doortrek naar de toekomst (en dus iets achterlaat wat wellicht blijft overleven) en het me zal blijven lukken om te eindigen met de woorden Van Coldplay: Take me back to the start!

[Tardis]

Dus een getal is ook een platitude?

Nee, hoe kom je er bij? Een platitude is een gemeenplaats die gemakkelijk wordt uitgeproken en waar de meeste mensen uit gewoonte mee accord gaan. Maar ze zijn op zich nietszeggend of onjuist.

voorbeelden van verschillende vormen van platitudes:

'het recht zal zegevieren', alsof dit een wetmatigheid is, de wens is vader van de gedachte, onrecht overwint zeker net zo vaak.

'truth will set you free', alsof de waarheid bevrijdend werkt, in veel gevallen is de waarheid beklemmend en angstaanjagend.

'als je je best doet kun je het', alsof ergens hard voor werken altijd beloond wordt.

'duurzaamheid', modieus toverwoord dat wordt ingezet om iets te realiseren, ook als het bij nader inzien helemaal niet duurzaam is. Hoe lang duurt 'duurzaam' ?

'normen en waarden', gebruikt als referentie in de discussie om Nederland weer gezellig te krijgen, alsof er vastliggende regels zijn die tot de gouden oplossing leiden. Wiens normen? wat voor waarden worden bedoeld? Zijn ze universeel toepasbaar? Leiden ze tot het gewenste resultaat?

[Gijs]

Normen en waarden zijn dus geen platitude tenzij het CDA het gebruikt (Ik bedoel dus tenzij het gebruikt wordt met de bedoeling dat er een verbetering op de normen en waarden zou moeten plaatsvinden, of dat we ze in het oog moeten houden bij ons alledaagse handelingen. Want wat zijn de normen en waarden dan?) Maar het feit blijft dat normen en waarden dan geen platitude zijn. Tenminste evenmin als het woord getal. Want normen en waarden betekenen voor iedereen wat anders, maar een getal kan ook per geval verschillen. Het wordt pas een platitude als je zegt: We moeten een aantal werkjes doen, want wat is in dit geval dan een aantal? Dat verschilt per persoon. (Aangezien het geen goed Nederlands is om te zeggen: We moeten een getal werkjes doen heb ik getal moeten vervangen door aantal maar je snapt wat ik bedoel. Een aantal is ongeveer synoniem voor een getal alhoewel dat niet in alle gevallen klopt.) Tuurlijk is "we moeten een aantal werkjes doen" geen populistische uitspraak, dus is het misschien geen platitude omdat het niet helemaal klopt met je uitleg. En het klopt dat een aantal dan weer geen cijfer is omdat ik niet tegen je kan zeggen: noem is een aantal? Want dan zou jij het niet begrijpen. (Omdat aan een aantal geen specifiek cijfer verbonden kan worden. Behalve als aantal als een x wordt gebruikt. Zoals: We moeten nog x werkjes doen en we moeten nog een aantal werkjes doen. Maar aan x kan ook geen getal worden verbonden. Wel kan je zeggen er zijn een x aantal doden. Maar dan staat x weer voor de variabele en niet aantal. Aantal is dus eigenlijk nooit een synoniem voor getal. Maar omdat getal zelf ook een variabele voor hetzelfde is (een getal hoeft bijvoorbeeld niet per se 8 te zijn.) Kan je aantal toch in dezelfde context gebruiken als getal en is mijn argument daarmee toch niet minder geworden. Met andere woorden: Normen en waarden zijn geen platitude totdat ze in een zin komen te staan die samen met het normen en waarden deel geen betekenis vormt.

[thaboy]

Ik denk dat het doel van het leven, ook het doel van het universum is.
We kennen allemaal het gevoel van angst en liefde. Als wij liefde voor iedereen kunnen "maken" zou dat niet beter zijn dan angst?

@ gijs

over je onderschrift: A. Einstein
Die was echt slecht in wiskunde... gek of niet.

[Gijs]

Klopt. Maar dat hoeft niet gek te zijn aangezien ook een dyslecticus een briljant boek kan schrijven. Maar idd, je zou het niet verwachten. (Daarom heb ik er ook niet bijgezet wie het heeft gezegd)