Zeuren .... Waarom vinden we dat soms van onszelf?

[Gast1]

Ik vond maar liefst 71 andere woorden voor 'zeuren' en voor 'zeur' vond ik 41 andere woorden.
Wauw
Dit vond ik ook nog:

Zeuren is vragen stellen met een negatief karakter, soms ook vragen om negatieve aandacht omdat je weet dat het positief niet wil lukken, de ander word je dan al snel zat en meent dat je zeurt, klagen over pijnen is negatief, is vragen om aandacht en medelijken, "oh wat heb ik het slecht" wil je de ander mededelen…

Zeuren: http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=& ... 0zyU3jw8dQ
Okay, zeuren is dus negatief maar volgens mij ook subjectief. De ander vindt het altijd of vaak of ... vinden we dat ook van onszelf? In een vrij korte tijd kreeg ik van twee forumleden te lezen dat ze niet wilden 'zeuren' ...
In beide gevallen vond ik niet dat ze dat deden. Deze mensen zou ik het liefst omarmen. En eigenlijk zeurt niemand bij mij. Ik voel en vind dat niet. Waarom vinden mensen zichzelf '(mogelijk gaan) zeuren' en waar komt het vandaan? Wat zijn het voor mensen?

[aquarius]

Wat zijn het voor mensen?

Dat zijn zeurpieten Gast1 ,volgens mij is het tegenovergestelde van zeuren auwehoeren

[Gast1]

Hahaha

Dank voor het helder inzicht broeder. Toch beschouw ze het niet als zeurpieten. Ik voel het meer als mensen die op een of andere wijze 'beschadigd' zijn geworden. Het voelt voor mij dat ze willen voorkomen dat ze als zeur gezien worden en dat kan iets over het verleden zeggen.

[Witte wel]

Niks negatief, niks Pieten en niks beschadigd.
Zeuren is eenvoudigweg een wijze van expressionisme die "wij" hebben aangeleerd en betiteld als zijnde afwijkend. Het gaat zelfs zover dat de "zeurder of ster" zich nog schuldig gaat voelen over het eigen gedrag ook en zich verontschuldigt.

Mensen met een dergelijke vorm van uitdrukken zijn gewoon net als een ander. Niets meer of minder. Dat iemand een andere wijze van uitdragen kent wil niet zeggen dat de persoon daardoor anders gezien moet worden. Vaak worden deze mensen geconfronteerd met het verwijt over het zeuren en wordt dit verwijt ook vaak aangenomen wat ook de verontschuldigingen als resultaat heeft. Zeuren is vaak het gevolg van onduidelijkheid of onzekerheid en die onzekerheid verklaart ook de verontschuldigingen.
Maar een beschadiging is het zeker niet. Eerder kan men stellen dat degene die iemand ziet als zeurkous zelf een beschadigd interpretatievermogen heeft en de omstandigheid moeilijk kan handelen en daarom een betiteling toepast.
(jij bedoeld een andere beschadiging Gast1, ik weet het. )

Zeuren is één van de vele stempeltjes die wordt toegepast in de samenleving. Een onzinnig gebruik wat vaak met ego in verband gebracht kan worden.

[taigitu]

Als een van de mensen die vond dat 'ze (ik) ging zeuren' ........
In een discussie kan je het oneens zijn, verschillende meningen of een andere
zienswijze hebben over iets. Dan kan de mening of zienswijze haaks staan op die
van de ander en dat is prima. Wanneer ik dus op verschillende manieren heb
beschreven waarom ik het anders zie dan de ander en waarom, en de ander blijft bij
zijn mening en ik ook, dan heeft het geen enkele functie om hier mee door te gaan.
Dan zeg ik dat ik stop met dat onderdeel van de discussie.

Ik respecteer hoe de ander er over denkt. Wanneer ik verder zou gaan en mezelf
zou gaan herhalen dan is dat voor mij zeuren, de ander niet de ruimte geven om bij
zichzelf te blijven. Mijn mening belangrijker vinden dan die van de ander.
Dat is niet omdat ik ergens nog een 'beschadiging' zou hebben maar ik heb mijn
grenzen waarin ik de vrijheid wil hebben om een mening of zienswijze te hebben en
te houden, en ik erken de grenzen van een ander op dezelfde wijze,een kwestie respect tonen.

[Gast1]

(jij bedoeld een andere beschadiging Gast1, ik weet het. )

En ik heb het dus inderdaad over die andere beschadiging, Witte wel
Ik realiseer mij dat 'beschadiging' misschien een te zwaar, of verkeerd woord is. En ik begrijp jou Taigitu zoals je het schrijft en eerder schreef. Ik refereerde wel inderdaad aan dat wat je aanhaalt. Het is ook fijn zoals je het schrijft. Het is niet mijn bedoeling om mensen te labelen of zo, maar het zijn bijzondere mensen voor mij, die zich zelf (zeg maar inhouden) om niet te gaan zeuren omdat ze dat zelf dan gaan vinden. Ik maak het mezelf 'lastig' om goed uit te drukken wat ik bedoel. Ik kom er op dit moment niet goed uit ... Denkstof ...

[harriechristus]

Ik vond maar liefst 71 andere woorden voor 'zeuren' en voor 'zeur' vond ik 41 andere woorden.
Wauw
Dit vond ik ook nog:

Zeuren is vragen stellen met een negatief karakter, soms ook vragen om negatieve aandacht omdat je weet dat het positief niet wil lukken, de ander word je dan al snel zat en meent dat je zeurt, klagen over pijnen is negatief, is vragen om aandacht en medelijken, "oh wat heb ik het slecht" wil je de ander mededelen…

Zeuren: http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=& ... 0zyU3jw8dQ
Okay, zeuren is dus negatief maar volgens mij ook subjectief. De ander vindt het altijd of vaak of ... vinden we dat ook van onszelf? In een vrij korte tijd kreeg ik van twee forumleden te lezen dat ze niet wilden 'zeuren' ...
In beide gevallen vond ik niet dat ze dat deden. Deze mensen zou ik het liefst omarmen. En eigenlijk zeurt niemand bij mij. Ik voel en vind dat niet. Waarom vinden mensen zichzelf '(mogelijk gaan) zeuren' en waar komt het vandaan? Wat zijn het voor mensen?

zeuren is eindeloos blijven klagen om je gelijk te halen.

Vraag is dan alleen of iemand daarin gelijk heeft of niet.

De term zeuren is negatief.

Het kan zijn een eeuwige klacht die het heelal door trilt, dat God dood is en niemand het ziet.

[Gast1]

Oké Harriechristus ... Maar waarom vinden dat sommige mensen van zichzelf? Terwijl ik de mensen begrijp die mij hun uitleg geven, is er iets wat ik nog steeds niet begrijp. Wat is dat en waar komt het vandaan?

[vlinder]

Zeurpieten.

Ben ik ook soms, maar als ik me nu de vraag stel waarom ben ik zo??
Dan denk ik Aaah ik ben onzeker, en wil bevestiging krijgen van andere.
Nu denk ik Aaaah ik wil aandacht krijgen, voel me alsof ik niet bij die groep behoor.

Maar als ik niet in zo'n humeur ben, hoe vermijd ik dan zeurpieten.
En hoe weet ik dat iemand een geboren zeurpiet is.
Wel als ik collegas tegenkom zeg ik enkel goeidag, en nooit goeidag en hoe gaat het.
Want als je het laatste erbij zegt, dan ben je verplicht te luisteren naar de zuerpieten, wat je had het gevraagd.
Maar als je niks vraagt, en zij beginnen vanzelf dan weet je ik heb een zeurpiet aan de been.
Dus in vervolog die kerel vermijden.

Maar als ik eerlijk blijf met mezelf, die zeurpieten, zijn net zoals ik, ze hebben aandacht nodig en bevestiging, de ene iets meer dan de andere.
Een geluk dat ze bestaan, anders zou de wereld maar heel saai zijn denk ik.

Grtjs vlinder

[Gast1]

Dát, mijn beste vlinder, heb je prachtig geschreven en jij begrijpt het ...
Voor mij zijn er echter geen zeurpieten, voor mij zijn er mensen zoals jij, die zich misschien zelf zo noemen en ik heb ze lief. De vlinder staat al mijn hele leven als een soort symbool voor mij. Soms krijg ik wel eens een vlinder geschonken en de gene die mij die vlinder dan schenkt brengt nogal wat teweeg bij mij en ik besef heel goed dat ik degene die dit leest nu een mogelijk potentieel ontneem omdat ik het schrijf. De mensen die dat zo interpreteren hebben echter een blokkade. Je kunt zo open zijn als een roos en je door niets laten remmen. De vlinder vliegt immers ook in Gods vrije lucht, van bloem tot bloem en soms gebeurt het dat hij opgegeten wordt, het is een onderdeel van de Natuur ...

De vlinder:

[vlinder]

Dát, mijn beste vlinder, heb je prachtig geschreven en jij begrijpt het ...
Voor mij zijn er echter geen zeurpieten, voor mij zijn er mensen zoals jij, die zich misschien zelf zo noemen en ik heb ze lief. De vlinder staat al mijn hele leven als een soort symbool voor mij. Soms krijg ik wel eens een vlinder geschonken en de gene die mij die vlinder dan schenkt brengt nogal wat teweeg bij mij en ik besef heel goed dat ik degene die dit leest nu een mogelijk potentieel ontneem omdat ik het schrijf. De mensen die dat zo interpreteren hebben echter een blokkade. Je kunt zo open zijn als een roos en je door niets laten remmen. De vlinder vliegt immers ook in Gods vrije lucht, van bloem tot bloem en soms gebeurt het dat hij opgegeten wordt, het is een onderdeel van de Natuur ...

De vlinder:

Heb ergens een mooi verhaaltje van Vlinder, zal het opzoeken en in het week end doorsturen, ben eventjes thuis, maar morgen terug vroeg uit de veren, dus geen tijd.
Maar voor me is vlinder een moedig diertje.
In de natuur moet het moedig zijn om te overleven.
Eerst prooi zijn als eitje = staat symbool voor een gedachte, idee.
Dan prooi als rups= staat symbool voor verzamelen van gegevens, energie, materiaal.
Dan prooi in de cocon= staat symbool van uitwerken van het idee, met energie enz.
Dan prooi als vlinder= maar staat symbool van de verwezelijking van het idee, droom, gedachte.
Het enige wat de vlinder ervoor moet zorgen in al de stadiums van zijn verandering, dat het, het welzijn moet dien van de mensheid en niet mag werken in eigenbelang.

Een echte kunst veranderen van vorm.

Grtjs Vlinder

[harriechristus]

Oké Harriechristus ... Maar waarom vinden dat sommige mensen van zichzelf? Terwijl ik de mensen begrijp die mij hun uitleg geven, is er iets wat ik nog steeds niet begrijp. Wat is dat en waar komt het vandaan?

Nou, zeuren is iets wat de mens meestal niet van zichzelf vindt, maar van een ander.

En dat kan inderdaad wel eens het geval zijn dat je zegt: "Joh, je moet niet zo zeuren, want dat helpt niks.

Hup, de schouders er onder, of: het is nu eenmaal zo en er is niks aan te doen.

Dus zeuren is dan: onterecht klagen, wat wel eens het geval kan zijn.

Is er ook niet een lied dat heet: "Zeur niet!"

Het is van Conny Stuart.

http://www.youtube.com/watch?gl=NL&hl=nl&v=AYeWn66qpnc

[taigitu]

Gast1 schreef:
Maar waarom vinden dat sommige mensen van zichzelf? Terwijl ik de mensen begrijp die mij hun uitleg geven, is er iets wat ik nog steeds niet begrijp. Wat is dat en waar komt het vandaan?

Misschien is het aangeboren of kregen we het mee in de genen? Of is het besmettelijk?
Als je bedoelt waarom mensen zeggen dat ze (ik) zelf niet willen zeuren, zou het een 'allergie' kunnen zijn waardoor ze 'gezeur' bijtijds herkennen (ook die van henzelf), en ze de ander het willen besparen.

Zeuren en klagen.

Nederlanders zijn een zeurend en klagend volk. Aan het worden of waren we dat al?
Het gros van de Nederlanders zeurt en klaagt nu eenmaal graag.
Over het weer wordt het meest gezeurd en gezanikt.
Jarenlang zeurt men dat we kwakkelwinters hebben en nu is het koud, vriest en sneeuwt het en wat denk je? Men zeurt en zanikt en klaagt dat het een lieve lust is, dat het sneeuwt!
Wees blij dat het een keer weer echt winter is! De meeste klagers stappen nota bene ‘s morgens in hun auto en zitten warm en droog tot aan de plaats van bestemming.
Degenen die bijna nooit klagen of zeuren, zitten vaak op de fiets of gaan te voet. Ze vinden het niet leuk, maar je hoort ze er niet over! Omdat ze het gewend zijn door weer en wind buiten te zijn!
Nederlanders klagen en zeuren vooral over het weer.
Het is te koud, te nat, te droog, te warm, te benauwd, te vochtig, het regent te veel, het sneeuwt te veel of juist te weinig. Er is teveel zon of te weinig! Over het weer valt veel te klagen!
Over de politiek kan ons volk zich ook zo heerlijk beklagen, vooral nu het kabinet gevallen is. Het is niet goed of het deugd niet! Maar nee, ‘we’ gaan niet stemmen hoor! ‘Het heeft toch geen zin!’ Dán mág je ook niet klagen, vind ik!

Vrouwen krijgen naar hun hoofd geslingerd: Moet je ongesteld worden? als ze een keer klagen over hun man, of over hun werk/baas. Vrouwen hebben toch de naam klagers te zijn? Of ze zeuren teveel dat de heren in het huis de kleren niet IN de wasmand maar ernaast gooien? (nu is dat vaak wel zo ) Of dat het manvolk de handen niet uit de mouwen steekt. Maar heren? Zeuren jullie nu echt nooit?