Waarom blijft de mens zitten waar hij zit?

[Vitharr]

Over het wel of niet bestaan van buitenaards leven zijn vele discussies gevoerd. Het onderwerp kent dan ook vanzelfsprekend voor- en tegenstanders. Wat ik me steeds meer af vraag is of men in die twist ook wel eens nadenkt over de grondslag van zijn/haar gedachten en de implicaties daarvan.

Op een zeldzaam mens na, zijn wij allen overtuigd van de uitgestrektheid van het universum. Ook weten wij allen dat de aarde de enige bewezen plaats is die krioelt van het leven.

Ondanks alle verschillen zijn we het volgens mij onuitgesproken eens dat leven gekoesterd moet worden. Sommigen vinden helaas dat dit enkel voor bepaalde vormen van leven geldt, maar zelfs die figuren koesteren toch bepaalde levensvormen.

Soms vraag ik me dan ook af, als niemand een einde wil maken aan al het leven op aarde, waarom accepteert men die risico's dan wel? Miskenning? Selectieve blindheid?

Ons streven naar vooruitgang brengt risico's met zich mee die heel goed een eind kunnen maken aan het wonder dat leven heet. En wat nu als dit echt een unicum bleek te zijn? Eigenlijk zou niemand dus dit risico moeten durven nemen, en toch gebeurt het dagelijks en dragen we bijna allen ons steentje er (vaak onbewust) aan bij.

Daarom zou ik de mensheid eens een vraag willen stellen. Wordt het niet eens tijd dat je op jezelf gaat wonen? Je bent oud genoeg en wijs wordt je vanzelf. Je leerproces belemmert je ouders en vind je het nou echt zo wijs om met explosieven in de kelder te spelen?

Als je religieus bent "gaat heen en vermenigvuldigt u" beperkt zich niet tot de 3e steen van de zon. Uw God schiep de rest niet als ornament hoor. Toen Neil Armstrong niet door de bliksem werd getroffen toen hij zijn voet op de maan zette heeft u de hint niet begrepen geloof ik?

Als je gelooft in Aliens heb je meer kans om ze te vinden als je, je krachten opsplitst. Iedere zoeker een andere kant op en je zult een stuk sneller vinden wat je zoekt.

Als je gelooft dat het universum een steriele bende is, vul je ruimteschip met dieren en planten en maak er een mooi tuintje van! Verspreid het virus dat leven heet.

Als je perse oorlogje wil spelen, kies ieder een rotsblok. Zo val je niemand anders lastig en kun je altijd nog in een oorlogsvrije zone op vakantie gaan als je het beu raakt.

Ik ken de beperkingen maar dat zijn opgelegde illusies. Zou kolonisatie in de ruimte niet een doel kunnen worden wat eenieder deelt? Zo te zien lijkt het universum voor ieder wat wils te bieden.

Ik heb inmiddels al zo'n beetje alle redenen gehoord waarom anderen het niet willen. Daarom stel ik de vraag nu ook anders:

Waarom wil jij het niet?

[Tardis]

Zou kolonisatie in de ruimte niet een doel kunnen worden wat eenieder deelt? Zo te zien lijkt het universum voor ieder wat wils te bieden.

Voordat we een levenloze planeet levend kunnen maken en daarmee geschikt voor de mens om daar een duurzaam bestaan op te bouwen moeten we nog leren hoe we deze planeet gezond houden. Dat is in dit stadium van onze ontwikkeling als mensheid al moeilijk genoeg, we zullen moeten bewijzen dat we het universum waard zijn. We bevinden ons er immers al in, al beseffen sommigen dat nog niet.

[Vitharr]

Tardis, vat ik je reactie goed samen als ik denk dat jij vind dat we eerst hier moeten "slagen voor een examen" voordat we gerechtigd zijn om ergens anders te gaan kijken?

Ik begrijp natuurlijk je zorgen, en deel ze ook hoor. Ik bedoelde ook niet noodzakelijkerwijs dat we al aan "Terra Forming" moesten beginnen, rondzweven in een blikken kubus is ook al wat.

Mijn "zorg" is dat onze experimenten in de kelder niet enkel ons het "examen" zouden kosten, maar al het andere leven om ons heen ook! En vandaar mijn "idee" om onze opleiding elders te vervolgen. Je kunt immers beter een kernreactor opblazen halfverwege interstellaire ruimte dan in de "baarmoeder".

[univers]

Wijs opgemerkt Tardis

[univers]

Wie zegt dat jij niet ergens anders bent geweest?? Vitharr?

[Vitharr]

Wie zegt dat jij niet ergens anders bent geweest?? Vitharr?

Wat doet je denken dat ik daar aan twijfel univers?

[Tardis]

Tardis, vat ik je reactie goed samen als ik denk dat jij vind dat we eerst hier moeten "slagen voor een examen" voordat we gerechtigd zijn om ergens anders te gaan kijken?

Je zou het inderdaad als een praktijkexamen kunnen beschouwen. De mensheid gedraagt zich anders dan een individuele mens, binnen de mensenmassa treden er verschijnselen op die voor een individu niet opgaan. Een vorm van emergentie. We zijn onderdeel van een systeem en dat systeem heeft de neiging tot ongeremde opbouw die vernietiging als neveneffect heeft. Nu we in staat zijn om de Aarde onleefbaar te maken zullen we moeten leren hoe we dat voorkomen. Deze planeet is bij wijze van spreken ons ruimteschip. Er zijn twee mogelijkheden:
1. We houden deze planeet voor altijd leefbaar en krijgen de tijd om technologie te bedenken waarmee we ooit de ruimte in kunnen om deze verder te verkennen.
2. We maken deze planeet verder onleefbaar en de mensheid overleeft niet, of wordt gedecimeerd en valt heel ver terug in haar ontwikkeling waardoor kennis verloren gaat en er voor zeer lange tijd geen sprake kan zijn van ruimtevaart.

[Vitharr]

Tardis, ik ben het natuurlijk met je feiten eens. De scenario's die je schetst erken ik ook. Ik ben zelf echter een rare combinatie van Paganist en Technoloog. Daarom zou ik graag technologie in harmonie met natuur zien. Ik weet echter dat we dat, zelfs met de beste intenties, met vallen en opstaan zullen moeten gaan leren. En dat vallen baart me hier zorgen.

Ik vind, dat het systeem wat je beschrijft besmet is met een gevaarlijk virus wat geld heet. Het zet mensen er toe aan om onverantwoorde risico's te nemen. En die risico's groeien behoorlijk met het verstrijken van tijd.

Denk aan de minieme mogelijkheid dat de eerste atoomproef onze atmosfeer in brand had kunnen steken. Of aan de angst voor vorming van een zwart gat bij CERN. Hoe bespottelijk klein de kans ook was, het gevolg was onacceptabel en dus had het risico dat ook moeten zijn. Maar, in de naam van vooruitgang, doen we het toch maar.

Ook het recente meteoriet avontuur is een goed voorbeeld. "Te duur" om ons te wapenen lees ik op veel plaatsen. Blijkbaar kan er een prijskaartje aan leven gehangen worden? Het virus zit diep in het systeem verankerd.

Of we het ooit zullen leren weet ik niet. Als we falen leidt dit vanzelf tot collectieve zelfmoord. Maar ik vind zelf niet dat we deze planeet daarvoor op het spel mogen zetten. Daarom vind ik het zelf tijd worden dat we ergens verder gaan oefenen waar we minder schade aan kunnen richten. Kiezend uit 2 kwaden blaas ik liever een levenloze planeet op dan een levende.

Zeg ik het goed als ik zeg dat jij lijkt te vinden dat we niet waardig zijn om al te vertrekken. Ik vind dat we niet waardig genoeg meer zijn om te blijven.

[Tardis]

Niet waardig zou ik niet willen zeggen. We zijn niet in staat om te vertrekken, dat is naar mijn smaak een betere woordkeus.

[Vitharr]

Niet waardig zou ik niet willen zeggen. We zijn niet in staat om te vertrekken, dat is naar mijn smaak een betere woordkeus.

En bedoel je dat dan technologisch of mentaal? (of misschien nog heel iets anders?)

Ik hou het voor mijn eigen standpunt wel bij "niet waardig" en dan vooral vanwege de emergentie waar jij reeds naar verwees. (Prachtig woord, was ik helemaal vergeten Tardis. Bedankt voor de herinnering! )

[Tammy]

Vitharr schreef:

Daarom zou ik de mensheid eens een vraag willen stellen. Wordt het niet eens tijd dat je op jezelf gaat wonen? Je bent oud genoeg en wijs wordt je vanzelf. Je leerproces belemmert je ouders en vind je het nou echt zo wijs om met explosieven in de kelder te spelen?

Ik vind dit werkelijk prachtig gezegt.

De mens blijft niet zitten waar hij zit.
We kunnen nog niet, precies wat Tardis zegt.
De mensheid is al bezig om te vertrekken op het moment dat men aan vliegen dacht.
Daarom wil ik ook niet dat er een cent bezuinigd word op ruimtevaart.
Vele mensen in mijn omgeving vinden dat weg gegooid geld.
Maar dat zijn mensen die zich nog nooit hebben verdiept daarin.
Die leven in een hele kleine wereld, alles daarbuiten is eng zeg maar.

Wij zitten al in het universum zoals Tardis al aangaf.
We gaan alleen onze vaste leefplek verlaten.
Want eens is deze planeet op, we zitten gewoon met teveel mensen hier, iets wat ik al tientallen jaren roep.
En we hoeven niet altijd te kijken naar een onbewoonde planeet om die leefbaar te maken.
Ik denk namenlijk dat er ook planeten zijn die meteen bewoonbaar zijn.
We hebben ze alleen nog niet gevonden.

By the way Vitharr, ik ben dol op dit soort topics.

Thanks!

[Vitharr]

By the way Vitharr, ik ben dol op dit soort topics.

Thanks!

You're welcome. Als het zover is wil ik je graag een baan aanbieden. Wat denk je van Starfleet Admiral Tammy?

Om heel eerlijk te zijn is het jouw forum weer eens wat me aan zette tot de opmerking van mij die je quote. Dat is het leuke aan interactie ook vind ik.

Ik heb deze week op internet 2 dingen gezien waar ik een duidelijk oordeel over had wat me ineens aan het denken zette.

Ik zag dit en vond het afgrijselijk:


En later zit ik hier naar te kijken en vind het prachtig!:


Die tegenstrijdigheid verbaasde me en dus vroeg ik me af wat de verschillen nu eigenlijk zijn. De eerste is maar een "muggenscheet" vergeleken bij de tweede. Dat is duidelijk. Maar er zijn 2 belangrijke verschillen:

- De eerste is destructie, de tweede onderdeel van creatie.
- De eerste is hier, de tweede ergens anders.

Dus waagde ik me aan een gedachtenexperiment. Wat als de tweede onze zon zou zijn? Kun je mijn antwoord raden? Ha ha, dan zou ik het TOCH prachtig vinden!

Toen had ik nog een gedachtenexperiment nodig en stelde me de eerste in de ruimte voor. Toen was mijn oordeel neutraal. Ziet er leuk uit, maar beetje onzinnig. Er mistte iets. En dat werd een ruimteschip.

Als die tsar bomb de aandrijving van een ruimteschip zou zijn, dan vind ik hem ook prachtig! En na nog wat oeverloos gefilosofeer werd uiteindelijk dit Topic geboren.

Daarbij moet ik ook eerlijk zeggen dat door recente persoonlijke ervaringen mijn vertrouwen in bedrijven en regeringen werkelijk tot onder het absolute nulpunt is gedaald. Ik ben dus wat "opstandig". En toen ik las dat er weer plannen zijn om rond 2020 goud en platina enzo uit de ruimte te halen vond ik dat wat "teleurstellend". De graaicultuur reikt straks tot diep in de ruimte! En dat terwijl er een formeel verbod op vervuiling is notabene.....

Maar, om met een + af te sluiten, ooit stopt dat!

[Tardis]

En bedoel je dat dan technologisch of mentaal? (of misschien nog heel iets anders?)

Beide punten en er is nog een derde punt: in economisch opzicht zijn we ook nog lang niet in staat om zo'n project te realiseren.

[tofu_kronos]

Zou kolonisatie in de ruimte niet een doel kunnen worden wat eenieder deelt? Zo te zien lijkt het universum voor ieder wat wils te bieden.

Voordat we een levenloze planeet levend kunnen maken en daarmee geschikt voor de mens om daar een duurzaam bestaan op te bouwen moeten we nog leren hoe we deze planeet gezond houden. Dat is in dit stadium van onze ontwikkeling als mensheid al moeilijk genoeg, we zullen moeten bewijzen dat we het universum waard zijn. We bevinden ons er immers al in, al beseffen sommigen dat nog niet.

Mars duurt maar 500 jaar.

[tofu_kronos]

Tardis, vat ik je reactie goed samen als ik denk dat jij vind dat we eerst hier moeten "slagen voor een examen" voordat we gerechtigd zijn om ergens anders te gaan kijken?

Je zou het inderdaad als een praktijkexamen kunnen beschouwen. De mensheid gedraagt zich anders dan een individuele mens, binnen de mensenmassa treden er verschijnselen op die voor een individu niet opgaan. Een vorm van emergentie. We zijn onderdeel van een systeem en dat systeem heeft de neiging tot ongeremde opbouw die vernietiging als neveneffect heeft. Nu we in staat zijn om de Aarde onleefbaar te maken zullen we moeten leren hoe we dat voorkomen. Deze planeet is bij wijze van spreken ons ruimteschip. Er zijn twee mogelijkheden:
1. We houden deze planeet voor altijd leefbaar en krijgen de tijd om technologie te bedenken waarmee we ooit de ruimte in kunnen om deze verder te verkennen.
2. We maken deze planeet verder onleefbaar en de mensheid overleeft niet, of wordt gedecimeerd en valt heel ver terug in haar ontwikkeling waardoor kennis verloren gaat en er voor zeer lange tijd geen sprake kan zijn van ruimtevaart.

Er is naast het virus nog 1 ander levensvorm op deze planeet aanwezig met de zelfde overeenkomsten. En dat is de mens.

[tofu_kronos]

Overigens vitharr je weet niet zeker of bij de hypernova leven gecreeert word. Het kan ook planeten met leven verwoest hebben.

[tofu_kronos]

Overigens als het om kolonisatie van de ruimte gaat. Dan zou ik het als volgt doen. Koloniseer mars, vind twee planeten in twee andere sterrenstelsels die leefbaar zijn. Binnen 25 lichtjaar. Bouw vervolgens deimos en phobos om tot generatie schepen met een nucleaire aandrvijving. En stuur die er naartoe. Elk schip begint met 100 man en eindigt met 100.000 bij aankomst.

[univers]

Jij hebt Bear gelezen.

[tofu_kronos]

Jij hebt Bear gelezen.

Wie.

[Tammy]

Vitharr schreef:

You're welcome. Als het zover is wil ik je graag een baan aanbieden. Wat denk je van Starfleet Admiral Tammy?

Er is een dame die mij is voorgegaan...........
Die dame zou ik heel graag ook willen ziijn.

Waar kan ik me aanmelden?





Maar zonder gekheid, wat mooi hoe je tot deze topic bent gekomen.