Gast1 schreef:
En eigenlijk ... ben ik het met alles eens wat je schrijft eens, behalve bij 'het onttrekken van het butterfly-effect' ...
Daar kun je je niet aan onttrekken, gewoon omdat je er bent.
Zeker wel is het mogelijk om je er aan te ont-trekken. Gavrilo Princip had de wil om Frans Ferdinand te vermoorden. En door een keten van gebeurtenissen ontstond WO1 en ook WO2. Hij had het slechts niet hoeven te willen en Gavrilo Princip als persoon had zich onttrokken aan het butterfly effect. Mogelijk had dan een ander het gedaan, maar dat doet er niet toe. Het gaat dan om Gavrilo Princip
Er is een bepaalde 'natuurlijk verloop van verschijnselen en gebeurtenissen' welke pas zichtbaar wordt als je stopt met willen.
Het Butterfly effect ontstaat nou juist doordat jij of ik als persoon menen een eigen wil te hebben.
Daarom is deze materie ook nonconceptueel. Je gaat het pas zien als je de vrije wil laat voor wat die is.
Daarom kan er ook geen overeenstemming gezocht of gevonden worden tussen ons.
Daarom is het ook van belang dat jij als persoon het bestaan van de vrije wil erkent.
Iets waarvan jij meent dat het niet bestaat kan je namelijk niet negeren ook!
Daarom ben ik het ook niet met Susan eens.
Susan schreef:Ook al stond het in die zin vast, in het NU gebruik jij (en wij allemaal) jouw wil volgens mij
dan wel degelijk, bewust en onbewust. Anders zou je misschien apathisch in een hoekje zitten en alles maar laten gebeuren.... [think] [think]
Bij alles waar je besluit om iets wel of niet te doen komt jouw wil te pas,
Er staat niets vast. (wat zou het leven ook voor zin hebben als alles al vast staat?) Er is echter een keuze in willen of niet-willen.
Het willen spreekt voor zich, het niet-willen is het niet volgen van de wil. Je merkt de wil op als en laat deze voor wat het is.
Maar je zult het zelf moeten ervaren. Want momenteel ben ik iets wat nonconceptueel is, in een concept aan het uitleggen.
En dat is een contradictie en schept voor jou of Susan weer ruimte om er iets tegen in te brengen.
Uiteraard zit ik niet apathisch in een hoekje. Ik heb een mening over 'buitenlanders'. Die doet zich voor in mijn denken en die schrijf ik hier bijvoorbeeld. En als jij vraagt of ik appelgebak wil of kersenvlaai wil, dan roep ik ook iets en dat kan je 'wil' noemen. Maar dat is natuurlijk niet wat ik bedoel. Wil doet zich in jou of mij voor als een verzet. Dat kan 'gevonden' worden in je zelf en daar kan je mee aan de slag.
Tegenstellingen zijn twee variaties van hetzelfde.