Ik kijk dergelijke programma's nooit, en dus heb ik de uitzending ook niet gezien. Ik kijk niet meer omdat mijn ervaringen mijn vertrouwen in massamedia enorm hebben doen afnemen.
De beschuldiging van de auteur valt redelijk in lijn met mijn eigen ervaringen. Maar het is dan ook geen geheim dat massamedia gebruikt/misbruikt wordt door de politiek voor opinievorming. Het enige 'geheim' is de manier waarop, en dat 'geheim' is dan ook nog eens een gorilla die door het beeld danst want de noodzakelijke informatie is voor iedereen toegankelijk. Maar men zorgt er eenvoudigweg voor dat het gros niet twijfelt en dus niet zoekt.
Kijkend naar 'het vluchtelingenprobleem' is het onvermijdelijk dat we ermee geconfronteerd raken. De houding van het volk richting de vluchtelingen is dus cruciaal voor de beheersbaarheid van de situatie, in de breedste zin van het woord overigens.
Voor de vluchtelingen een hot item werden voelden veel mensen zich in de steek gelaten door de politiek. Men verweet ze de bankiers te steunen tijdens de crisis ten koste van ons, en onze ouderen te verkwanselen om zomaar 2 voorbeelden te geven.
Ik heb al eens eerder geschreven dat je in de publieke opinie een ongezonde verandering op kon merken. Al graaiend hebben we ons een crisis in gewerkt en toen dat problemen op leverde werden veel ego's extreem jaloers in hun worsteling om toch nog vooruit te komen op hun wankele ladders.
Generaliserend viel op dat men niet tolereerde dat iemand het op enig vlak beter had dan het ego zelf. Dat resulteerde in de neiging tot een afbraakmentaliteit waar door middel van de massamedia handig gebruik van werd gemaakt door de politiek.
Neem de salarissen van topbestuurders als voorbeeld, dat herinneren de meesten zich nog wel denk ik. In eerste instantie ging de berichtgeving echt over bestuurders die een hoog salaris hadden. In een later stadium werd dat beeld echter een politiek wapen. Ik heb talloze artikelen gelezen waarvan de kop schreeuwde dat een bestuurder een absurd hoog salaris had om dan, heel subtiel, in het artikel ineens over het inkomen te gaan praten.
Er zit een belangrijk verschil tussen salaris en inkomen, en zeker bij deze dames en heren. Salaris is wat je krijgt van je baas voor je inspanningen, inkomen is wat je binnenkrijgt en waar de belasting op teert. Salaris is dus een deel van het inkomen, maar het inkomen zelf kan veel hoger zijn en niets met het bedrijf op zich te maken hebben.
Verkoop je bijvoorbeeld spulletjes op de rommelmarkt, dan is dat inkomen. Bij de bestuurders die onder vuur werden genomen bleek het gros van het inkomen te bestaan uit beurswinsten. Het was niet ongebruikelijk om een topbestuurder bij aantreden een premie te betalen in de vorm van een pakket aandelen. Dan kun je het als salaris beschouwen.
In de gevallen die ik heb gezien bezaten ze deze aandelenpakketten al en telde men dus de beurswinst bij het salaris op zonder dit duidelijk te vermelden (= de gorilla) om de lezer goed op de kast te jagen. En dat lukte prima gezien de reacties.
Er wordt hier op het forum vaak geroepen dat de banken en de multinationals de politiek beheersen. Nou, andersom werkt dat net zo hoor. Daarom ben ik ook geen complotdenker, Mensen met macht domineren, en die lui positioneren zich gewoon op de plek waar ze de meeste invloed hebben. Sommigen in het bedrijfsleven, anderen in de politiek.
Maar goed, dit schetst dus het klimaat en de kunstjes van de massamedia. In een dergelijk scenario is de kans groot dat de massa niet zonder meer tolereert dat er geld en middelen besteed worden aan mensen die (nog) niet hebben bijgedragen aan dat geld en die middelen. Als er niets gedaan was, dan was de kans groot geweest dat de anti-vluchteling houding de overhand had gekregen.
Die dynamiek is op zich heel complex, maar ik kan hem denk ik wel illustreren met iets wat ons allen raakt, namelijk het pensioen. Het vertrouwen in ons pensioenstelsel is bij de meesten gedaald tot onder het nulpunt. Men voelt zich verplicht om aan iets mee te betalen wat ons steeds verder ontnomen wordt. Het onderwerp is eenieder wel bekend, dus hoef ik vast niet te verduidelijken.
Dit leidt echter tot een universele, negatieve energie genaamd 'onvrede'. En die onvrede deel je met de rest van Nederland. Onvrede is het restant van zaken waar je het niet mee eens bent en het levert de energie om daar iets aan te veranderen, en daar schuilt dus ook meteen het gevaar in.
Onvrede was wat de afbraakmentaliteit voortbracht, en de gevolgen van die afbraakmentaliteit was meer onvrede. In mijn voorbeeld manifesteert de onvrede zich bij het thema 'pensioen' maar iedereen kan daar nog talloze persoonlijke generatoren aan toevoegen.
Het wordt kritisch als de onvrede een groot gemeenschappelijk thema gaat delen. En dat spook is al een tijdje opgedoken en heet 'we worden tekort gedaan', wat een slachtofferrol uit de dramadriehoek is. Als groepsdynamiek mensen de dramadriehoek indrukt dan is dat heel gevaarlijk.
Onvrede van mensen die in de dramadriehoek zitten gaat zichzelf nog meer versterken. Enerzijds heb je de slachtoffers die klagen en anderzijds heb je de aanklagers die wijzen. De slachtoffers vinden in de argumenten van de aanklagers nog meer argumenten om te klagen, of zelf aanklager te worden, en de aanklagers hebben een soortgelijke reactie op de slachtoffers.
Het moeilijke in de vluchtelingenkwestie en het wegzetten van de tegenpartij als nazi is dat het waarschijnlijk ironisch genoeg wel een juist beeld schetst van de toekomst als dit toneelstuk niet opgevoerd werd. Het is onvermijdelijk dat, zonder sturing, de opgebouwde onvrede zich gaat kanaliseren in tegenwerking richting de vluchtelingen.
De politiek wil bijvoorbeeld de pensioenfondsen dwingen om de bouw van al die extra (nood)woningen te financieren. Naar dat geld kunnen we natuurlijk fluiten dus leidt dat tot hogere premies. Indirect worden wij dus gedwongen om die woningen op te hoesten. Als de aanklagers dat besef krijgen kun je op je vingers natellen tot wat voor reacties dat leidt.
De politiek heeft er dus alle baat bij om tegenwerking in de kiem te smoren. En dat doet ze bij voorkeur door de massa dusdanig te manipuleren dat zij zelf regulerend optreed tegen dergelijk gedrag. De tegenpartij wegzetten als nazi is daar een schoolvoorbeeld van. Net als de PVV belachelijk maken overigens, en ik doe daar gewoon aan mee.
In Rusland worden dissidenten gewoon opgepakt, en wij spreken daar schande van. In Nederland wordt je financieel gepakt als je in de weg ligt. En dat hebben er veel te weinig door.
Dus ik acht het aannemelijk dat de auteur het bij het rechte eind heeft. Maar ik twijfel aan zijn realiteitszin bij deze quote:
We moeten af van de polarisering. We moeten de angsten van onze bevolking erkennen en er open en eerlijk over spreken.
'daar moet een piemol in' was een open en eerlijke uiting van onvrede. Gezien de reactie van NL was dat niet de beste manier om een dialoog te openen...
Want dat is de pest met onvrede, en daarom noemde ik het ook universeel negatief. Het bouwt zich inwendig op, maar houdt geen contact met de bron. Waar het bij de piemol persoon vandaan kwam weet ik niet, maar het projecteerde zich op iemand die pro-vluchteling was. En dan verwijs ik weer naar het conflictmodel, concludeer dat het een aanval betrof en stel daarom tot mijn verdriet vast dat het al oorlog is. (de dame vocht overigens zelf ook mee)
En in oorlogen gebruikt men propaganda ...
Dat is wat ik er van denk Tam.
Morgen is vandaag ook gisteren....
