Plaats hier alles over wat er in de media (films, tv programma's en boeken) verschijnt. Ook cultureel gerelateerde onderwerpen zoals festivals, bijeenkomsten, muziek en kunst.
Als kind kon ik er nachtmerrie van krijgen dus IT is niets voor mij.
D'r is ook een naam voor colrofobie.
Jeetje ... IT vond ik ook best wel griezelig.
Met dit warme weer er aan denken levert me nog steeds een beetje kippenvel op, wat in deze tijden best wel lekker is.
De correcte naam is overigens coulrofobie, maar ik had daar nog niet eerder van gehoord.
Wist ik niet ...
Oei Fenna nachtmerrie heb ik zelf nooit gehad van clowns, maar heb ze nooit leuk gevonden.
Die actiefilm is over the top maar dat maakt hem ook leuk.
Ga ik ook zien als hij op Netflix komt.
Univers dat koppie is wel lief.
De eerste IT 25 jaar of hoe lang is het geleden vond ik ook eng Pierre, maar ik ben denk ik te oud aan het worden.
Ik schrik niet meer zo snel.
Maar leuk die kids op die fietsjes gespeeld in de haren 80.
Heerlijk geen mobieltjes in beeld.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Deze Italiaanse film lijkt mij super.
Ik wil deze zeker gaan kijken, weet alleen nog niet wanneer.
.............................................................................................
Beter gekwetst door de waarheid dan getroost door een leugen.
Khaled Hosseini.
Je kan toch altijd opnemen MetalPig ?
Ik kijk zelden live zeg maar.
Ik neem op Netflix na bijna alles wat ik op de andere kanalen wil zien altijd op.
Kan ik kijken wanneer ik wil.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.
Sinds gisteren op Netflix, heb hem meteen gezien.
Wat een vreselijk drama is dat geweest.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Weer een speelfilm over de aanslagen op het Noorse eiland Utøya? Na de eerder dit jaar geflopte Noorse productie Utøya 22. juli, die als een horrorverhaal werd verfilmd zonder de dader in beeld te brengen, komt de Engelse regisseur Paul Greengrass met een filmvisie die veel meer om het lijf heeft. Zijn insteek gaat vooral over de nasleep van het bloedbad dat de extreemrechtse terrorist Breivik aanrichtte onder jongeren op een eiland in de buurt van Oslo en daarvoor in het centrum van die stad. In totaal verloren 77 mensen het leven.
Greengrass trekt in zijn 2,5 uur durende film ongeveer veertig minuten uit om de dodenmars van Breivik te tonen. Daarna focust hij zich - in tegenstelling tot zijn Noorse collega Erik Poppe - vooral op de nasleep. Hij toont de angst en het verdriet onder de ouders, de ondervragingen van de arrogante Breivik, de politieke gevolgen en de rechtszaak tegen de terrorist en het dilemma van diens advocaat. Met deze aanpak plaatst Greengrass de gebeurtenissen in een breder perspectief, waardoor zijn film veel meer diepgang heeft dan de Noorse versie.
Ook schroomt hij niet om de denkbeelden van Breivik aan te kaarten. Het meest schokkende moment is de opmerking van diens moeder die suggereert dat haar zoon misschien wel gelijk had met het ageren tegen de veranderingen in hun land.
Heel jammer dat Kevin Spacey niet meer mee speelde.
Vond dit laatste seizoen erg zwak, zonder hem ondanks de goed spelende cast is het niet wat de serie zo mooi maakte.
Somewhere, something incredible is waiting to be known.