Vitharr schreef: ↑08 mei 2021, 22:12
Dat lukt me niet omdat de impact en benodigde energie zo ongekend groot is.
Ik kan het moeilijk uitleggen. Ik zit middenin een groot conflict waar veel emoties bij los komen. In de basis betreft het hetzelfde fenomeen wat je in de maatschappij ziet. Een groep mensen heeft hun eigen waarheid gekozen en ik heb dat in een oogwenk zien gebeuren waar ik erg door geschokt ben. Een andere groep mensen blijkt niet in staat te begrijpen dat anderen compleet buiten de realiteit kunnen leven. Dat botst en versterkt het probleem.
Wanneer mensen menen dat hun waarheid de enige waarheid is dan loop je tegen een muur. Als er enige ruimte zou zijn waarin iemand zijn/haar eigen waarheid niet als 100% zou kunnen aannemen dan kan er nog enige discussie zijn. Dan kan er bereidheid zijn om de stelling over 'de waarheid' van een ieder, wat breder/dieper te filosoferen. We kunnen onszelf en de ander door die 100% eis gevangen zetten. En dat is niet bevorderlijk in situaties waar je niet zomaar uit kan stappen, zoals werk of organisaties.
Vitharr schreef: ↑08 mei 2021, 22:12
Ik ben vorig jaar 'uit de trein' gestapt toen dit rond de huidige Coronaperikelen begon. Ik heb me op mijn gezin en op het nu gericht. Dat ging prima. Ik ben zo 'Zen' dat mijn dak vol zit met broedende mussen en in mijn slaapkamerraam een heuse duif zit te broeden. Om me heen zie ik mensen de wereld in brand steken vanuit bijna religieuze overtuigingen. Het fanatisme wat daarbij gebruikt wordt botst met mijn karakter dus wil ik daar part noch deel aan hebben.
Ik lees met een brede glimlach dat je je slaapkamer en zelfs je dak moet delen met gevleugelde vriendjes. Ze delen hun 100% waarheid met jou van hoe je liefdevol kan samenleven.....?
Vitharr schreef: ↑08 mei 2021, 22:12
Mijn innerlijke rust wordt nu bruut verstoord door het genoemde conflict. Ik ontkom er niet 1,2,3 aan om er tussenin te zitten. Ik overweeg opties om daar vanaf te komen maar reken beide partijen het ernstig aan dat ik hier energie in moet steken. Ik begrijp waarom apparaten die naar intelligentie zoeken altijd op de ruimte gericht staan inmiddels. Ik wil geen deel uitmaken van groepen die hun eigen lijden manifesteren.
De kwestie valt zowel binnen mijn cirkel van betrokkenheid als mijn cirkel van invloed. Maar eigenlijk voor het eerst in mijn leven voel ik me totaal niet geroepen om die mensen te helpen met hun zelfgeschapen problemen. Helaas ontkom ik er niet aan dat ik hier en daar een schampschot oploop. En dan reageer ik daar ouderwets op. Maar het leerproces past bij mijn herontwikkeling. Het leidt me echter af van dat wat mooi is en dat is de valkuil.
Heel begrijpelijk als je onvrijwillig toe moet kijken naar een conflict tussen mensen die star vanuit 'hun wijsheid' blijven redeneren.
Zeker als jij daar (zoals ik vermoed) de sturende factor bent? Dat is zeer vermoeiend omdat je dan constant op scherp staat om
alles soepel te laten verlopen. De tijd heeft veel veranderd in de sociale omgang met elkaar, waar vroeger de regie duidelijk was
in diverse situaties en redelijk werd gevolgd. Nu weet iedereen het beter.......?
Maak eens tijd voor jezelf en maak een collage/moodbord met bijvoorbeeld allerlei stukjes tekst, foto's waar jij blij van wordt, citaten, namen, enz.
Iets wat herinneringen oproept aan mooie of lieve momenten, die je even in een positief moment zetten.
Het kan zorgen dat je die negatieve energie wat sneller los kan laten. Ik heb er zelf eentje hangen en daar lees ik o.a. op "schrijven is verzinnen'.
Dat was een tekst in een of ander magazine en daar moest ik even over nadenken..... Het heeft een dubbele bodem en dat vind ik nog steeds leuk.
Zomaar wat voorbeelden.....
En kijk wat je er ook nog met een collage kan doen. Wordt je toch vrolijk van.....
Wel met je eigen dames.
LINK: collage-shirt
https://www.subliworks.com/custom-photo ... e-t-shirt/