De eerste link die je noemt mag je van mij zo weer vergeten. Daar wordt een persoonlijke interpretatie van de Akasha Kronieken gegeven. De tweede link is beter. Het blijft moeilijk te bevatten en nog moeilijker te formuleren. Daarom komt uit dezelfde hoek de quote; 'hij die spreekt weet niet en hij die weet spreekt niet'.
Eerst de keiharde wetenschap. De definitie van een universum is; alle energie en materie binnen een ruimtetijd-continuüm. Dit heet ook wel een gesloten systeem. Binnen ons systeem heb je te maken met E=mc2. Dit betekent dat Energie en Materie uitwisselbaar zijn. Je kunt materie in deze zin beschouwen als gecondenseerde energie. Het verschil wat wij ervaren is conceptueel en dus gebonden aan de menselijke perceptie.
Een mooie definitie van energie is 'de potentie tot verandering'. Verandering heeft in ieder geval tijd nodig en in materiële zin ook ruimte. Einstein ontdekte dat je tijd en ruimte in ons universum niet los van elkaar kunt zien. Daarom wordt het ook aan elkaar geschreven als ruimtetijd. Filosofisch beschouwd is tijd echter niet anders dan een ruimtedimensie. Een afstand in ruimte wordt gemeten tussen 2 punten, net zoals een afstand in tijd ook tussen 2 momenten gemeten wordt. Kortom, voor ons begrip maken we van tijd iets bijzonders, in de kern is het gewoon de 4de ruimtelijke dimensie.
Einstein gaf ons nog een geschenk. De formules die iets zeggen over de relaties tussen materie, energie en ruimtetijd. Ik kan daar een heel verhaal over schrijven maar de belangrijkste conclusie die relevant is in dit topic is dat alleen materie ruimte vereist. Energie kan ook zonder ruimte bestaan namelijk.
Ik ben ervan overtuigd dat alles voortkomt uit 1 energiebron. En met alles bedoel ik alles. Ook datgene wat (figuurlijk) naast ons eigen universum zou kunnen bestaan. Ons universum is per definitie eindig in ruimtetijd. Als je nu materie in ons universum terug converteert naar energie en je doet dat op een significante schaal dan gebeurt er iets grappigs. De tijd versnelt relatief. (Ten opzichte van nu verstrijken dan de secondes sneller) Trek dat door naar het absolute en je komt in de situatie terecht dat een seconde relatief oneindig kort duurt. In zo'n situatie zit alle tijd in het nu.
Zo is dit universum geboren. Uit een energieveld zonder ruimte, met alle tijd in 1 nu. In zo'n situatie gebeurt alles wat kan gebeuren nagenoeg tegelijkertijd. 1 van die mogelijkheden was blijkbaar de condensatie van energie tot materie. En dat levert een ongekend contrast op wat moeilijk te bevatten is. De energie bestaat niet in ruimte, maar enkel in tijd. De materie die geboren wordt heeft ruimte nodig en ook die wordt uit de energie geboren. Ten opzichte van de ruimteloze energie verloopt de tijd in het materiële universum ongekend traag. Dat is de illusie van afgescheidenheid in ons universum. Men vraagt zich af wat er 'buiten' is maar dat is een ongeldige vraag omdat er geen ruimte is. Was die er wel, dan behoorde zij namelijk bij ons universum. Dat is het gevolg van de gekozen conceptualisering.
Die illusie van afgescheidenheid zet zich voort in jouw materiële lichaam. Als je losmaakt van je lichaam, op de manier die jij bedoelt. Wat ben JIJ dan op dat moment? Juist, energie. WAAR ben jij dan? Juist, overal en nergens. Terug 1 met de bron. Je verplaatst je dus niet, je bent volkomen in harmonie met de bron en alles wat daaruit ontstaan is en nog moet ontstaan. Jij bevindt je namelijk niet meer in ons universum maar in het eeuwige, onbegrensde nu waar afstanden in ruimtetijd niet bestaan. Je bent dus op dat moment net zo alwetend als de bron.
De handicap is dat je dat niet mee terug kunt nemen als je weer in je stoffelijke lichaam kruipt. Dat past niet. En los van wat je wel meeneemt, je stoffelijkheid laat je interpreteren wat je hebt ervaren. En die interpretatie hangt af van wat je overtuiging is in dit leven. Ik palaver met woeste krijgers, Osiris keuvelt met mummies en jij hebt altijd ruzie met aliens geloof ik. Fenna zingt met engeltjes denk ik.
Iemand heeft dat alwetende Akasha Kronieken genoemd en het past tot nu toe het beste bij wat ik bedoel. Je hoeft niet persé uit je lichaam te treden om er contact mee te hebben. We kunnen er niet los van zijn. Je moet het ervaren en juist kunnen interpreteren.
Morgen is vandaag ook gisteren....